เงื่อนไขรักจอมมาร

41.0K · จบแล้ว
พวงชมพู
24
บท
12.0K
ยอดวิว
7.0
การให้คะแนน

บทย่อ

“ผมจะได้อะไรถ้าเลือกคุณ แทนที่จะเป็นสาวๆ ที่มากประสบการณ์ข้างนอกพวกนั้น…” คนตรงหน้ายังคงไม่หมดสิ้นคำถาม และคำถามนี้ของเขาทำให้เธอแน่นิ่งไปนาน เพราะนึกไม่ออกจริงๆ ว่าเธอจะเอาอะไรไปสู้ผู้หญิงข้างนอกพวกนั้น คนที่ทั้งสวยกว่า ดูเอาใจเก่งกว่าไม่ว่าจะมองด้านไหน ความจริง… เธอแพ้ตั้งแต่ก้าวเข้ามาสมัครแล้ว “ฉะ…ฉันจะทำทุกอย่างค่ะ ทุกอย่างที่คุณต้องการ” คำตอบที่ได้รับส่งผลให้ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มอย่างคนเหนือกว่า ยอมรับว่าเขารู้สึกพอใจไม่น้อยกับคำตอบนี้ของหล่อน เพราะมันดันตรงกับสิ่งที่เขากำลังต้องการอยู่พอดี และเขาเชื่อว่าหล่อนน่าจะให้มันได้มากพอทีเดียว “แก้ผ้าสิ” คำสั่งที่จู่ๆ ก็ดังขึ้นทำให้ปาจรีย์ตกใจจนเผลอถอยหนี ด้วยไม่คิดว่าคนที่มีท่าทีสุขุมจะกล้าพูดอะไรตรงๆ แบบนี้ออกมาได้อย่างหน้าตาเฉย เขาทำราวกับว่าเรื่องที่พูดเป็นเรื่องปกติที่ใครๆพูดกันไม่มีผิด “คะ!” “คุณเพิ่งบอก…ว่าจะทำทุกอย่างที่ผมต้องการ หรือผมฟังผิด” สายตาที่บอกให้รู้ว่าเขาไม่ได้พูดเล่นทำให้หญิงสาวเกิดอาการประหม่า แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ฉลาดพอที่จะไม่ทำอะไร จนกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ

นิยายรักโรแมนติก

บทนำ

บทนำ

“เชิญคนต่อไปครับ” เสียงเรียกนั้นทำให้คนรอใจสั่นทุกครั้งที่ได้ยินแต่กระนั้น ‘หญิงสาว’ ก็ยังปักหลักอยู่ที่เดิมไม่ยอมขยับกายไปไหน

แม้จะรู้ว่าโอกาสของตัวเองมันช่างน้อยนิดเหลือเกินเมื่อเทียบกับคนก่อนหน้า แต่เธอหันหลังกลับไม่ได้แล้ว อย่างน้อยก็ขอลองดูก่อน และไม่ว่าผลจะออกมาแบบไหนเธอก็พร้อมยอมรับมันแต่โดยดี

“คนสุดท้ายครับ! คุณปาจรีย์ เนตรจอมใจ”

กระทั่งเมื่อนาทีเป็นนาทีตายมาถึง หญิงสาวผู้ซึ่งไม่มีอะไรโดดเด่นไปกว่าใคร ถึงค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้น แน่นอนว่าการขยับตัวของเธอนั้นเรียกเสียงหัวเราะจากคนอื่นๆ รอบกายได้แทบจะทุกครั้ง แต่นั่นกลับไม่ได้เรียกความสนใจไปจากเธอ

เพราะมีบางสิ่งที่น่าสนใจกว่า บางคนที่อยู่หลังประตูบานนั้น..

เขา…ผู้ซึ่งเป็นทางเลือกสุดท้ายของเธอ

ความหนาวเหน็บ คือสิ่งแรกที่รู้สึกเมื่อพาตัวเองก้าวเข้ามาในห้องขนาดใหญ่ที่เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นล้วนแล้วแต่ดูดีมีราคาแทบทั้งสิ้น สิ่งของเหล่านี้เป็นเครื่องยืนยันให้ได้รู้ว่าเจ้าของห้องนั้นคงร่ำรวยไม่น้อย ซึ่งต่างจากเธอที่เป็นชนชั้นรากหญ้า และตอนนี้ก็กำลังเจอเข้ากับปัญหาใหญ่ที่แก้ไม่ตก สุดท้ายก็ต้องยอมแลกลดศักดิ์ศรีพาตัวเองมาถึงที่นี่

“คนสุดท้ายแล้วครับนาย” ผู้ชายที่เป็นคนเดินนำเธอเข้ามาในห้องเอ่ยขึ้นเพียงสั้นๆ ก่อนที่เขาจะหมุนตัวและเดินจากไปในทันทีที่พูดจบ ทิ้งให้เธอกับ ผู้เป็น ‘เจ้านาย’ ของเขาได้อยู่กันตามลำพัง

ดนัยภัทรจ้องมองคนตรงหน้าอยู่ครู่ก่อนจะก้มอ่านประวัติคร่าวๆ ของหล่อนที่ได้รับมาจากคนสนิทอีกทีอย่างชั่งใจ ในขณะที่อีกฝ่ายก็ลอบมองเขาอยู่เช่นกัน ซึ่งเมื่อได้มาเห็นหน้าเขาชัดๆ ปาจรีย์ถึงได้เข้าใจแล้วว่าเพราะอะไรถึงได้มีหญิงสาวมากมายอยากจะได้งานนี้กันนัก ส่วนหนึ่งคงเพราะเงินที่เป็นปัจจัยหลักของการดำรงอยู่ และอีกเหตุผลก็อยู่ตรงหน้าเธอนี้แล้ว

ผู้ชายตรงหน้าคนนี้สมบูรณ์แบบในทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา หรือแม้ร่างกายกำยำสูงใหญ่ที่หลบซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อสูทราคาแพงนั้นล้วนไร้ที่ติ นั่นทำให้เธออดคิดไม่ได้เลยว่าตัวเองคงไม่ได้รับเลือก เพราะถ้าเทียบกับคนอื่นๆ ข้างนอกพวกนั้นแล้ว

เธอก็แทบไม่มีอะไร ที่จะเอาไปสู้ผู้หญิงพวกนั้นได้เลยสักอย่าง