บทที่ 8

ฉันตื่นขึ้นและใช้เวลาไม่กี่วินาทีในการจำได้ว่าฉันอยู่ในปารีส นาฬิกาปลุกบอกเวลาสิบโมงเช้า ฉันไม่ได้นอนมากขนาดนั้นตั้งแต่แฟนเก่าทิ้งไปพร้อมกับเงินของฉัน ในที่สุด สุดสัปดาห์นี้อาจทำดีกับฉัน ฉันลุกขึ้นและไปที่ห้องของ Lola เพื่อดูว่าเธออยู่ที่นั่นหรือไม่ ห้องว่างเปล่าแต่เตียงที่ไม่ได้จัดแต่งและเสื้อผ้าที่วางอยู่บนพื้นบ่งบอกว่าตื่นแล้ว ฉันมองหาห้องครัว ฉันเปิดประตูผิดห้องและเปิดห้องของธีโอ ฉันพบชายผู้รอบคอบ เกือบจะคลั่งไคล้ มีเพียงถุงเท้าที่ตกอยู่ข้างเก้าอี้เท่านั้นที่บั่นทอนระเบียบที่ปกครองในห้อง ระหว่างห้องของเขากับน้องสาว เป็นเวลากลางวันและกลางคืน

เมื่อผมปิดประตู เจ้าของห้องก็เดินออกมาจากห้องน้ำที่อยู่ติดกับห้อง โชคดีที่เขาแต่งตัวแล้ว อายเล็กน้อย ฉันหน้าแดงเมื่อเขาสังเกตเห็นฉัน เขาถามฉัน:

“คุณเป็นอย่างไรบ้างอลิสัน”

—- ฉันกำลังตามหา Lola คุณไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน?

- เธอวิ่งไปกับ Ludivine เธอบอกฉันว่าเธอจะกลับมาก่อนเที่ยง คุณหลับสบายดีไหม ?

เขามองฉันขึ้นๆ ลงๆ และฉันจำได้ว่าฉันยังอยู่ในชุดนอนลายดอก

“ดีมาก ขอบคุณ คุณรู้ไหมว่าครัวอยู่ที่ไหน? ฉันถามเขา.

- ปฏิบัติตามฉัน. ฉันต้องมีกาแฟ

เขาชี้ทางให้ฉันและฉันเข้าใจว่าฉันไปผิดประตูได้อย่างไร เขาเสนอกาแฟให้ฉันซึ่งฉันก็รับและบอกให้ฉันไปดูในตู้เพื่อหาอะไรกิน ฉันหามูสลี่กับโยเกิร์ตมาทำมื้อเช้าให้เสร็จ ฉันถามเขา :

- คุณรู้โปรแกรมสำหรับช่วงบ่ายหรือไม่?

- ปกติโลล่าจะแต่งตัวให้คุณตั้งแต่หัวจรดเท้าในตอนเย็น ฉันจะไปพบเพื่อนกับจูลส์เพื่อทานอาหาร ฉันจะไปกับคุณก่อนออกเดินทาง

“ฉันไม่ไปกับคุณแทนได้ไหม” ฉันไม่ถนัดเรื่องการแต่งหน้า ชุดและอื่นๆ

- ปกติแล้ว ฉันจะบอกให้เธอทำตัวเป็นธรรมชาติ คุณสวยกว่าผู้หญิงส่วนใหญ่ที่คุณจะได้พบในคืนนี้ เมื่อเรานำของกระจุกกระจิกออกไป พวกเขาจะยิ้มน้อยลงและเย็นชาขึ้น คุณสร้างกล่องของคุณ ไม่มีใครพูดเหมือนกันได้ คืนนี้ คุณกำลังแสดงให้กับบริษัทของคุณ ดังนั้นคุณต้องอยู่จุดสูงสุด และกับ Lola นั่นจะเป็นอย่างนั้น น้องสาวของฉันรู้วิธีที่จะล้อมรอบตัวเองเป็นอย่างดี

ฉันหน้าแดงกับคำชมของเขา ฉันรู้ว่าฉันไม่ใช่คนขี้เหร่ แต่ฉันก็ตื่นเต้นที่รู้ว่าเขาชมว่าฉันสวย เขาบอกฉันว่าเขาวางแผนอะไรในบ่ายวันนี้ ในทางกลับกัน ฉันจะบอกเขาเกี่ยวกับสัปดาห์ของฉัน เราคุยกันแบบนี้เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วเขาก็เสนอให้ฉันไปเก็บจานชามที่ฉันใช้ตอนไปอาบน้ำ ฉันพยายามเกลี้ยกล่อมเขาแต่เขายืนกรานและฉันก็ลงไปแช่น้ำร้อนเพื่อผ่อนคลาย

จากนั้นฉันก็พบเขาในห้องนั่งเล่น และเขาเริ่มเล่าให้ฉันฟังว่าเขาสร้างธุรกิจกับจูลส์ได้อย่างไร ขณะที่ฉันหัวเราะเยาะเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยของเขา เราก็ถูกขัดจังหวะด้วยการโต้เถียงกันที่โถงทางเดิน โลล่าและจูลส์ด่าทอกัน

“พูดตรงๆ นะ จูลส์!” บอกฉันทีว่าทำไมฉันถึงไม่ควรตกลงไปดินเนอร์กับเขา! หาเหตุผลที่ถูกต้องข้อหนึ่งให้ฉันที!

จูลส์เงียบ เขาแค่จ้องมองเธอ โลล่าวางมือบนสะโพกและเลิกคิ้วขึ้นอย่างท้าทาย เขาเข้าใกล้เธอและมองมาที่เธอ พวกเขาประเมินกันและกันในความเงียบ ธีโอไอเพื่อส่งสัญญาณถึงการมีอยู่ของเรา และพวกมันก็ถอยห่างจากกัน เขาพูดกับเพื่อนที่ดีที่สุดของเขา:

- ฉันพร้อมแล้วจูลส์ เราปล่อยให้ผู้หญิงและเข้าร่วมกับผู้ชายที่ร้านอาหาร?

เขาพยักหน้าและเดินเข้าไปในห้องโถง ฉันขอให้ธีโอเป็นวันที่ดีและเขาขอบคุณฉันด้วยรอยยิ้ม

เมื่อผู้ชายออกไปแล้ว ฉันถาม Lola เกี่ยวกับข้อโต้แย้งของพวกเขา

— เพื่อนคนหนึ่งของสามีของ Ludivine เพิ่งแยกทางกัน ลูดีคิดว่าการได้ทานอาหารเย็นกับสาวสวยคงจะดีไม่น้อย ฉันรู้จักเขาดี เขาค่อนข้างดี ฉันจึงตอบรับด้วยความยินดี Jules มาถึงหน้าอาคารเมื่อเธอเสนอให้ฉัน เขาไม่ได้พูดอะไรในตอนนั้น แต่เมื่ออยู่ในลิฟต์ เขาก็สอนฉัน ส่วนที่แย่ที่สุดคือเขามักจะถูไหล่กับเขาในการทำงานแม้ว่าจะไม่สนิทกันก็ตาม

- ผู้ชายคนนี้ร่างกายเขาเป็นอย่างไรบ้าง?

- ค่อนข้างดีที่จะดูหลังจากที่มันไม่ทำให้ฉันร้อนหรือเย็น แต่ฉันก็สามารถใช้เวลาช่วงเย็นที่ดีด้วย

“คุณมีรูปเขาไหม” ฉันถามเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็น

เธอทำการค้นหาบน Facebook เพื่อค้นหาข้อได้เปรียบประเภทหนึ่ง หลังจากแสดงให้ฉันแล้วเธอก็รอคำตอบของฉัน

— เขาไม่ใช่คนที่หล่อที่สุดในโลก แต่เขาดูเป็นคนที่ไว้ใจได้และน่ารัก ฉันเข้าใจว่าทำไมจูลส์ถึงทำให้คุณฟิต

- ทำไม ในความคิดของคุณ ?

- อย่าตาบอด มีความตึงเครียดทางเพศระหว่างคุณเป็นรูปธรรม เพียงเล็กน้อยที่ฉันเห็นคุณต่อหน้าจูลส์ ถ้าเราเอาไม้ขีดไฟของคุณออก เราจะรู้สึกมากเกินไปหน่อย มีบางอย่างระหว่างคุณ คุณบอกว่าเขาทำร้ายคุณครั้งหนึ่ง แต่ทำไมคุณไม่พยายามให้อภัยเขา เขายังอยู่กับผู้หญิงที่เขาหมั้นหมายด้วย?

เธอนั่งลงข้างฉันและเริ่มเล่าทุกอย่างให้ฉันฟัง

"ไม่ พวกเขาไม่ได้อยู่ด้วยกันมาพักหนึ่งแล้ว ฉันมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการขอโทษเขาสำหรับสิ่งที่เขาทำกับฉัน มันเพิ่งเริ่มต้นธุรกิจ ฉันยังไม่ได้ไปปาร์ตี้กับพี่ชายของฉัน ฉันกำลังจะออกจากวิทยาลัย ไร้เดียงสานิดหน่อย ตั้งแต่วันแรก ฉันรู้สึกอยากได้ Jules และฉันก็ยังโทษตัวเองที่ยังคงรู้สึกแบบนั้นมาตลอด ส่วนที่แย่ที่สุดคือเราทั้งคู่เข้ากันได้ดีมาก ราวกับว่าเราเป็น ในช่วงเวลาเดียวกัน ธีโอต้องจากไปเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ และเขาขอให้ฉันไปงานเลี้ยงกับเขาเมื่อเขากลับมา สัปดาห์นี้ผ่านไปด้วยดี และในวันศุกร์ เรายังมีงานเล็กน้อยที่ต้องทำ ดังนั้นฉันจึงเสนอจูลส์ มากินข้าวที่นี่ตอนเราเสร็จอะไรๆก็ต้องเกิดและคืนนั้นวิเศษมาก ดีใจ ใกล้จะรักกันแล้ว วันต่อมา เราขอแยกทางกันเพราะไม่อยากให้น้องโดน โกรธถ้าเขารู้ ฉันอยู่บนเมฆก้อนเล็ก ๆ และฉันก็ยิ้มให้ทุกคน มีอยู่ช่วงหนึ่ง จูลส์มากับเรา เรากำลังคุยกันอย่างเงียบ ๆ เมื่อผู้หญิงสวยคนหนึ่ง ลดแขนของเขาและกลิ้งพลั่วให้เขา ฉันลาไปแล้วและเธออยู่นี่แนะนำตัวเองว่าเป็นคู่หมั้นของเขา เขาอาย ฉันแสร้งทำเป็นไม่สนใจ แต่ฉันละอายใจตัวเอง เมื่อฉันพบเขาอีกครั้งในวันจันทร์ เขายืนยันว่าเขาหมั้นกับเธอแล้วจริงๆ เขาพยายามแก้ตัวแต่สำหรับฉันมันตายแล้ว ฉันรู้สึกผิดอยู่หลายสัปดาห์เพราะเรื่องนั้น ฉันรู้ว่าพวกเขาเลิกกันในอีกไม่กี่เดือนต่อมา และเธอก็แต่งงานกับผู้ชายที่ร่ำรวยกว่าและอาศัยอยู่ในอีกประเทศหนึ่ง ฉันไม่รู้ว่าวันหนึ่งฉันจะไว้ใจเขาได้หรือเปล่า เขานอกใจคู่หมั้นที่บอกว่าจะไม่ทำอีก และฉันไม่อยากเป็นภรรยาที่ถูกนอกใจ การอยู่อีกฝั่งโดยไม่ต้องการมันก็แย่อยู่แล้ว

รู้สึกว่าเธอยังไม่ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นก็เลยตัดสินใจไม่พูดอะไร เธอฟื้นคืนความร่าเริงตามธรรมชาติอย่างรวดเร็วและพาฉันเข้าไปในครัว บอกฉันว่าได้เวลากินข้าวแล้ว ก่อนที่ดีไซเนอร์ ช่างทำผม และช่างแต่งหน้าจะมาถึง

ฉันโกนอย่างพิถีพิถันเป็นเวลาหลายชั่วโมง เราวัดขนาดตัว เราทดสอบสีสองสามสีที่เข้ากับผิวของฉันได้ดีที่สุด ทั้งหมดนี้แต่งโดย Lola ซึ่งกำกับทุกคนด้วยมือที่เชี่ยวชาญ เจ็ดนาฬิกา ในที่สุดฉันก็สามารถมองดูตัวเองในกระจกได้ และฉันก็จำตัวเองไม่ได้ ไม่กล้าจับผมเพราะกลัวผมบันหลวมๆที่ช่างทำผมจัดการให้เสียหาย ช่างแต่งหน้ามาถามผมว่า

“คืนนี้จะใส่แว่นไหม” มิฉะนั้นฉันจะต้องเน้นอายแชโดว์อีกเล็กน้อยเพื่อให้มองเห็นได้ชัดเจนขึ้น

- ไม่จำเป็น ฉันใส่เลนส์ก่อนแต่งหน้า ฉันตอบ

โลล่ามองมาที่ฉันอย่างประหลาดใจ

“คุณมีคอนแทคเลนส์ไหม”

— ใช่ แต่ฉันไม่ค่อยได้ใส่มัน เนื่องจากฉันใช้คอมพิวเตอร์เป็นจำนวนมาก ฉันจึงมีปัญหาเกี่ยวกับตาแห้งหากสวมใส่ในที่ทำงาน ฉันติดนิสัยชอบใส่แว่นตาและเก็บคอนแทคเลนส์ไว้ใช้ในโอกาสพิเศษต่างๆ

จากนั้นเราขอขอบคุณมืออาชีพและดีไซเนอร์ที่ช่วยเราในการใส่ชุดของเรา ฉันดีใจที่สามารถหลีกเลี่ยงชุดที่พวกเขาต้องการให้ฉันใส่ได้ ชุดที่ฉันจะใส่มีขอบเสื้อผู้หญิงตอนหน้าอกที่ดูขรึมกว่า และฉันรู้สึกสบายตัวมากกว่า โลล่าต้องตายเพื่อ เธอแสดงความมั่นใจว่าฉันจะไม่มีและฉันก็อิจฉาเธอ เธอยื่นรองเท้าส้นเตี้ยกว่าที่ฉันกลัวให้ฉัน

- ฉันคิดว่าคุณจะสบายใจกว่าถ้าใช้ไม้ค้ำถ่อ เธอพูดพร้อมขยิบตา

ฉันขอบคุณเธอและผู้ชายก็มาถึงในไม่กี่นาทีต่อมา จูลส์มองมาที่ฉันและพยักหน้าเห็นด้วย ฉันยังคงไม่ตอบสนองต่อท่าทีของเขา ธีโอเดินเข้ามาหาเขาและมองมาที่ฉันอย่างใกล้ชิดมากขึ้น

- คุณคืออลิสันที่สวยงามอย่างยิ่ง ผู้ชายทุกคนในคืนนี้จะอิจฉาที่ไม่มีคุณอยู่ในอ้อมแขนของพวกเขา ผู้หญิงจะเกลียดคุณเพราะดูถูกพวกเขา

ความทุกข์ระทมของฉันต้องปรากฏบนใบหน้าของฉันเพราะเขาจับมือฉันและพูดกับฉัน:

- คุณสามารถทำมันได้. คุณสวยและทุกอย่างจะดีคุณจะเห็น

โลล่าที่หลุดออกไปในขณะเดียวกันก็กลับมาพร้อมกับกล่องเครื่องประดับ เธอแสดงให้พี่ชายของเธอแล้วพูดว่า:

- ฉันคิดว่าเขาขาดสร้อยคอที่จะทำให้ชุดของเขาสมบูรณ์ คุณพูดอะไรธีโอ?

- ไม่จำเป็น ฉันเป็นหนี้คุณมากแล้ว ฉันจะไม่สวมเครื่องประดับใดๆ ของคุณ ฉันพยายามท้วง

- แม่ของฉันไม่ต้องการมันอีกต่อไป เพื่อนของฉันตอบ

ฉันส่ายหน้าด้วยความเขินอายที่พวกเขาต้องการให้ฉันยืมอัญมณีของแม่ที่ตายไปแล้ว

- บอกตรงๆ โลล่า มันรบกวนจิตใจฉันมากเกินไป ฉันไม่ต้องการกำหนดตัวเองไปมากกว่านี้

- ถ้าคุณใส่ชุดที่เราต้องการสำหรับคุณ ก็คงไม่มีประโยชน์ที่จะเพิ่มอีก อย่างไรก็ตาม สร้อยคอที่ฉันคิดไว้ไม่เหมาะกับฉัน มันตกไม่ดีเพราะคอของฉันหนากว่าของคุณเล็กน้อย

เธอเปิดกล่องและแสดงกล่องที่เธอเลือกให้พี่ชายของเธอดู เขาคว้าตัวฉันและดึงออกก่อนที่เธอจะทันได้ขยับตัว เธอมองเขาอย่างประหลาดใจและเขาตอบคำถามเงียบ ๆ ของเธอ

"เธอเป็นคู่เดทของฉัน" เพื่อเป็นเกียรติแก่ฉัน!

เธอส่ายหัวก่อนจะยักไหล่ เขามายืนข้างหลังฉันเพื่อคล้องสายสร้อย บนสร้อยคอทองคำขาว หินขนาดไม่กี่เซนติเมตรถูกติดตั้งเพื่อเป็นเครื่องประดับเพียงหนึ่งเดียวของอัญมณี เมื่อมองดูในกระจก ฉันคิดว่าฉันจำธรรมชาติของหินได้ ไม่กล้าถามเพราะกลัวจะยืนยันว่าเป็นเพชรแท้ จากนั้นธีโอก็เข้ามาตรงหน้าฉันและยื่นแขนมาหาฉันก่อนที่จะถามเราว่า:

- คุณพร้อมหรือยัง? เราจะไปได้ไหม

โลล่าคร่ำครวญและควักกระเป๋าเราไปตอนเย็น จากนั้นเราสี่คนก็ออกเดินทาง ความกังวลของฉันอยู่ที่จุดสูงสุด