บทที่ 7

ฉันมีความสุขที่จะจากไปในสุดสัปดาห์นี้ ฉันยังคงพบว่ามันยากที่จะไม่จมอยู่กับเหตุการณ์ต่างๆ เมื่อฉันพบว่าตัวเองอยู่คนเดียว พนักงานของฉันมีความสุขในช่วงบ่าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีการส่งคำสั่งซื้อสำหรับสัปดาห์ให้กับลูกค้าของเรา กระเป๋าเดินทางของฉันพร้อมแล้วเมื่อธีโอกับโลล่ามาถึง เราพูดคุยแลกเปลี่ยนกันเล็กน้อย จากนั้นเราก็ออกจากอพาร์ทเมนต์ของฉัน ตอนลงจอด เราเจอมาดามเลอปิก เพื่อนบ้านของฉัน เธอต้องมีสัญชาตญาณบางอย่างที่กระตุ้นให้เธอสะกดในช่วงเวลาที่รบกวนน้อยที่สุด เธอมองไปที่ชายคนเดียวที่อยู่ตรงนั้นและพูดกับเราว่า:

- สวัสดีตอนเย็น. ฉันเห็นว่าคุณกำลังพาอลิสันตัวน้อยไปเที่ยวสุดสัปดาห์ มันจะทำให้คุณดี ที่รัก เธอเสริม หันมาหาฉัน สำหรับคุณ พ่อหนุ่ม ฉันช่วยคุณหาน้องสาวของคุณ ดังนั้นฉันหวังว่าคุณจะปฏิบัติต่อเพื่อนบ้านของฉันให้ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ มิฉะนั้นระวัง! เธอขู่ธีโอ

เธอยื่นถุงขยะให้เขาและถามเขาอย่างไร้เดียงสา:

“ช่วยเอาไปส่งที่ห้องหน่อยได้ไหมครับ” ฉันเจ็บแขนเมื่อเช้านี้ นั่นคงจะดีมากสำหรับคุณ เธอเกลี้ยกล่อมเขา

โลล่า น้องสาวของเขาหยุดหัวเราะ และธีโอ สุภาพบุรุษ รับถุงที่ส่งมาให้เขาอย่างไม่เต็มใจ ฉันขอคืนดีกับเพื่อนบ้านของฉันและเริ่มการเคลื่อนไหวเพื่อป้องกันไม่ให้มันฝังแน่นในการสนทนาของเรา เมื่อมาถึงชั้นล่าง ฉันระบุตำแหน่งของถังขยะในท้องถิ่น เพื่อให้เขาสามารถกำจัดขยะของมาดามเลอปิกได้อย่างรวดเร็ว

โลล่าเปิดท้ายรถขณะรอพี่ชาย ฉันตกใจเมื่อเห็นรถเก๋ง ฉันไม่เคยถูกดึงดูดด้วยรถยนต์ที่สวยงาม แต่ฉันพบว่ารถคันนี้ยอดเยี่ยม เบาะหนังแทบไม่กล้านั่ง ฉันรัดเข็มขัดและวางมือบนเข่าขณะนั่งตัวตรงโดยให้สัมผัสพื้นผิวน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้เพราะกลัวว่าจะทำให้สารเคลือบผิวเสียหาย ฉันมองดูความหรูหราที่เล็ดลอดออกมาจากห้องโดยสาร ฉันสงสัยมาตลอดว่าธุรกิจของ Théo ไปได้สวย ดีกว่าของฉันมาก ความสะดวกสบายและเทคโนโลยีที่อยู่รอบตัวฉันในรถคันนี้บอกฉันว่าฉันมาไกลแล้ว

ตอนเป็นเด็ก ฉันเข้าใจอย่างรวดเร็วว่าพ่อแม่ของฉันไม่เคยมีวิถีชีวิตแบบเดียวกับโลล่า เมื่อเราไปซื้อของกับแม่ของเพื่อนเพื่อทำเค้กวันเกิดให้พ่อของโลล่า ฉันตกใจมากที่เห็นแม่ของเธอเลือกวัตถุดิบโดยไม่ดูราคา ถึงพ่อแม่จะไม่เคยปฏิเสธอะไรผมเลย ผมก็ไม่ลำบาก สิ้นเดือนผมเห็นเขาเรียนฉลากและผมก็ติดนิสัยนี้ไปทั้งๆที่ตัวผมเอง

โลล่ามีข้อกังวลมากมายเกี่ยวกับการเข้าไปในรถ เธอลุกขึ้นนั่งและถอดส้นเท้าออกก่อนจะยืดตัวมาด้านหลังผม ธีโอเข้ามาและถอดแจ็คเก็ตออกก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวสองเม็ดแรกของเขาออก ชีพจรของฉันเต้นเร็วขึ้นเมื่อเขาเอามือลูบผมของเขา ยิ่งเขาขัดเกลาน้อยเท่าไหร่ฉันก็ยิ่งชอบเขามากขึ้นเท่านั้น

โลล่ามองมาที่ฉันก่อนจะพูดว่า:

- คุณรู้ไหมลิลี่ คุณสามารถนั่งได้อย่างสบาย รถจะไม่กินคุณ

ฉันหน้าแดงและสายตาก็เหลือบไปเห็นธีโอในกระจกมองหลังอยู่ครู่หนึ่ง

— ฉันไม่เคยอยู่ในรถหรูแบบนี้มาก่อน ฉันกลัวมันเสียหาย

- ผ่อนคลาย ! โลล่าใช้แหวนอันหนึ่งของเธอเกาที่นั่งผู้โดยสารตอนหน้าในครั้งแรกที่เธอเข้าไป ธีโอทำให้ฉันมั่นใจ

ฉันยิ้มอย่างอ่อนแรงและเขาก็ดับเครื่องยนต์ เขาออกมาจากถนนของฉัน และเราผ่านบาร์ของลูกพี่ลูกน้องของฉัน ฉันเห็นสตีฟวางเมนูอาหารเย็นและโบกมือให้เขา เขาไม่ตอบสนองทันที แต่ไม่กี่วินาทีต่อมา ฉันได้รับข้อความที่เขาถามฉันว่าเมื่อสักครู่นี้ฉันอยู่ในรถซีดานจริงๆ หรือไม่ หลังจากยืนยันกับเขา เขาก็ส่ง GIF ให้ฉันเพื่อบอกว่าฉันโชคดี จากนั้นเขาก็ชวนฉันไปรับคนขับแม้ว่าลูคัสจะไม่เห็นด้วยก็ตาม ฉันบอกเขาว่าเขาเป็นคนงี่เง่าและขอให้ราตรีสวัสดิ์

ระหว่างทาง Lola เล่าเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกี่ยวกับค็อกเทลต่างๆ ที่เธอร่วมกับพี่ชายฟัง ฉันผ่อนคลายทีละน้อยขอบคุณเธอ ธีโอแก้ไขสิ่งที่เธอพูดเป็นครั้งคราวและพี่สาวของเธอกลอกตา ค่ำลงอย่างรวดเร็วและเพื่อนของฉันก็พูดพล่ามจนฉันหลับไป เป็นเรื่องมหัศจรรย์ในช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้

ฉันตื่นขึ้นเมื่อรู้สึกว่ารถช้าลง ฉันลืมตาขึ้นและเห็นอาคาร Haussmann ผ่านหน้าต่าง ฉันมองไปที่ด้านหน้าด้วยความกระตือรือร้น มันทำให้ฉันนึกถึงทัศนศึกษาในโรงเรียนประถมปีสุดท้ายของฉัน เราได้เยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ลูฟร์และอนุสาวรีย์อื่นๆ ฉันจำได้ว่าฉันชอบตึกสูงๆ เหล่านี้มาก โดยเฉพาะระเบียง ฉันต้องการระเบียง เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ในบ้านชั้นเดียว และความหลงใหลนี้ก็ผ่านไปตามวัย

ธีโอหยุดที่ถนนเล็กๆ ที่อยู่ติดกัน และบอกฉันว่าเราจะลง จากนั้นฉันเห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยซึ่งคนขับรถของเรามอบกุญแจรถเก๋งของเขาให้ โลล่าบอกให้ฉันทำตามเธอและฉันก็ทำตาม ห้องโถงสวยงามดูเหมือนภาพยนตร์ ไม่น่าเชื่อว่าเพื่อนจะมีห้องแบบนี้ ฉันละอายใจเมื่อคิดถึงห้องขยะในอาคารของฉัน ที่เพื่อนบ้านของฉันส่งธีโอมา ฉันเดินตามเพื่อนสองคนขึ้นบันไดและขึ้นไปที่ชั้นสาม มาถึงที่ลงจอดฉันถามพวกเขา:

- อย่างไรก็ตาม จะเกิดอะไรขึ้นกับกระเป๋าเดินทางของเรา?

“เจ้าหน้าที่จะนำพวกมันมาให้เรา” เข้ามาเลย เราจะสั่งอาหารสำหรับคืนนี้ เพื่อนตอบ

ฉันติดตามพวกเขาและตกหลุมรักอพาร์ตเมนต์ของพวกเขาด้วย เปรียบเสมือนเสลี่ยงและโถงทางเข้า ฉันรู้สึกถูกยืมอีกครั้งในความหรูหราทั้งหมดนี้ ฉันตระหนักทีละเล็กทีละน้อยว่าเงินสี่หมื่นยูโรของฉันมีค่าน้อยกว่าน้ำเพียงหยดเดียวสำหรับเพื่อนของฉัน ฉันรู้สึกเหมือนเป็นคนหลอกลวงและเอาเปรียบพวกเขา ฉันเข้าใจคำพูดที่ทำร้ายจิตใจของคู่หูธีโอได้ดีขึ้น ฉันกังวลแล้วสำหรับค่ำคืนถัดไป ฉันจะเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ ฉันจะทำพลาดและจะทำให้พวกเขาอับอาย ฉันมั่นใจในมัน

ฉันได้ยินธีโอสั่งอาหารอิตาเลียน และโลล่าก็ชวนฉันไปนั่งในห้องนั่งเล่น ฉันนั่งบนโซฟาตรงข้ามเก้าอี้ที่เธอนั่งอยู่ ฉันเห็นถนนที่ประดับไฟผ่านหน้าต่างบานใหญ่ ฉันรู้สึกมั่นใจเล็กน้อยเมื่อพบว่าภาพพาโนรามานั้นเรียบง่าย ฉันรู้สึกไม่สบายใจที่ต้องอยู่ท่ามกลางงานหล่อและงานศิลปะบางชิ้น โลล่าตระหนักได้ว่าสายตาของฉันสอดส่องไปทั่วทั้งอพาร์ทเมนต์

- มันสนใจคุณหรือไม่? เธอถามฉัน

“อืม” ฉันพึมพำ มัน... มันหรูหราเกินไป ฉันสงสัยว่าฉันมาทำอะไรที่นี่และฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราอยู่ที่ไหน! ฉันเปิดเผยให้เขาเห็นก้นบึ้งของความคิดของฉัน

เธอมองไปรอบ ๆ ห้องราวกับเห็นมันแตกต่างออกไปเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี

— ในเขตที่สิบหก มันเป็นอพาร์ตเมนต์ของปู่ย่าตายายของเรา เรามาอยู่ที่นี่หลังจากเกิดอุบัติเหตุ เมื่อพวกเขาลงไปทางใต้เพื่อรับแสงแดด พวกเขาทิ้งมันไว้ให้เราในฐานะทายาทคนเดียวของพวกเขา พ่อของฉันเป็นลูกคนเดียว เธออธิบายให้ฉันฟัง ด้วยข้อตกลงของพวกเขา เราได้ขายเฟอร์นิเจอร์หลายชิ้นและตกแต่งทุกอย่างใหม่ มีโต๊ะทำงานในห้องที่คุณจะนอน มันจะทำให้คุณนึกออกว่าเมื่อก่อนมีเฟอร์นิเจอร์อะไรบ้าง

ธีโอเข้าร่วมกับเราและเสนอเครื่องดื่มให้เรา ฉันปฏิเสธไวน์และรับน้ำผลไม้ แล้วเขาก็มานั่งข้างๆฉัน

"คุณพูดถึงอะไร" เขาถามเรา

— ฉันกำลังอธิบายให้ลิลี่ฟังว่าปู่ย่าตายายของเราอาศัยอยู่ที่นี่ เธอพบว่าอพาร์ทเมนท์หรูหราเกินไป เธอกล่าวเสริม

“มัณฑนากรทำได้ดีมาก” เขาพูดอย่างไม่ไยดี กับคุณก็ไม่เลวเหมือนกัน ถึงจะไม่ได้เจออะไรมากมาย แต่ฉันก็รู้สึกสบายใจ

ฉันหน้าแดงกับคำชม โลล่าเลือกที่จะเปลี่ยนเรื่องและฉันก็ขอบคุณเธอเป็นการภายใน

“พ่อแม่คุณเป็นยังไงบ้าง” มันทำให้ฉันประหลาดใจเสมอที่เห็นครอบครัวอื่นในบ้านหลังเก่าของคุณ

— พ่อของฉันเปลี่ยนบริษัทและแม่ของฉันหางานที่ใกล้เคียงกับเธอมากขึ้น เนื่องจากฉันไม่ได้อาศัยอยู่กับพวกเขาแล้ว พวกเขาจึงขายบ้านและซื้ออพาร์ทเมนต์เล็กๆ ห่างจากที่ทำงานของพวกเขาประมาณ 10 กิโลเมตร ช่วยให้พวกเขาสามารถกันเงินไว้ในกรณีที่มีปัญหาหรือเพื่อการเกษียณอายุหากทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ฉันพยายามไปหาพวกเขาเดือนละครั้ง ไม่อย่างนั้นฉันจะมีแม่โทรหาทุกสัปดาห์ เธอทักทายและจำคุณได้เป็นอย่างดี โลล่า

- ฉันต้องมาที่บ้านของคุณ ฉันรู้สึกเหมือนฉันเป็นอิสระ เมื่อคุณชวนฉันเข้านอน เธอทำถาดวางทีวีให้เราในตอนเย็น เวลาฉันกินข้าว ฉันคิดถึงแม่เสมอ ตอนที่เรามาอยู่ที่นี่ ยายไม่อยากให้เรากินของที่เธอคิดว่าเป็นอาหารขยะ สุดท้ายเธอจะไม่กล้าพูดคำนี้ ในวิทยาลัยของฉันเต็มไปด้วย Marie Prout-Prout ฉันมีเพื่อนแค่สองคนและเราไปทานอาหารฟาสต์ฟู้ดอย่างลับๆ พรุ่งนี้ฉันจะแนะนำให้คุณรู้จักกับ Ludivine สามีของเธอทำงานในธนาคารและเธอเป็นช่างซ่อมภาพวาด ฉันต้องการให้คุณพบซอนย่าด้วย แต่เธออาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกา เธอทำงานวิจัย พรุ่งนี้ หากเป็นไปได้ คุณสามารถวางใจได้ว่า Ludi จะปกป้องคุณหากคุณถูกฉลามรายล้อม

ธีโอถอนหายใจ

“อย่ามาพูดไร้สาระ!” ลิลี่กำลังสร้างความวุ่นวาย ฉันคงแปลกใจถ้าผู้ชายมารบกวนเธอ

"ฉันควรจะพูดว่าปลาไหลมอเรย์" พูดตามตรง ถ้าคุณเอาผู้หญิงคนอื่นมาคล้องแขนคุณนอกจากฉัน มันจะทำให้ผู้คนพูดถึง คนในตระกูลของเฮเลนทุกคนจะจับเหาใส่เธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอหมายตาคุณมาเป็นเวลานาน พวกเขาคิดว่าการย้ายบริษัทไปที่ Lorraine เป็นความผิดพลาด พวกเขาจะพยายามที่จะได้รับคุณ ฉันจะให้คุณกำจัดพวกเขา ฉันไม่สามารถรอใบหน้าที่จูลส์จะทำการโจมตีของพวกเขา

พี่ชายของเขากลอกตา มีคนโทรหาทันทีหลังจากคำสั่งซื้อมาถึง ฉันช่วยโลล่าจัดโต๊ะในขณะที่ธีโอจ่ายเงินให้คนส่งของและให้เจ้าหน้าที่ดูแลกระเป๋าเดินทางของเราผ่าน ค่ำคืนที่เหลือผ่านไปโดยไม่พูดถึงสิ่งที่รอเราอยู่ และฉันก็ผ่อนคลายลง