ตอนที่ 3 ระบบร้านค้าพิศวง

ตอนที่ 3 ระบบร้านค้าพิศวง

แสงสลัวของรุ่งอรุณส่องผ่านช่องหน้าต่างเล็กๆ ของกระท่อม พิมพ์ลดาที่อยู่ในร่างอันจื่อหลานลุกขึ้นนั่ง รู้สึกว่าร่างกายดีขึ้นมาก

ทันใดนั้น เสียงกริ่งแปลกๆ ก็ดังขึ้นในหัวของนาง ก่อนที่แสงหน้าจอสีฟ้าของระบบร้านค้าจะปรากฏขึ้น

[ยินดีต้อนรับสู่ระบบร้านค้าพิศวง กรุณาเลือกฟังก์ชันที่ต้องการ: 1. ดูสินค้า 2. แลกเปลี่ยนสินค้า 3. ดูยอดเงิน]

ตจื่ออันหลานตกใจจนแทบร้องออกมา แต่รีบกลั้นเสียงไว้เพื่อไม่ให้เด็กๆ ตื่น

"นี่มันอะไรกัน?" นางคิดในใจ

[ระบบร้านค้าพิศวงคือระบบพิเศษที่มอบให้กับท่าน ท่านสามารถนำผักป่า เห็ดป่า และวัตถุดิบจากธรรมชาติมาแลกเปลี่ยนเป็นสินค้าหรือเงินในระบบได้]

"จริงหรือ?" จื่ออันหลานคิด รู้สึกตื่นเต้น "ดูสินค้า"

สินค้าในระบบ:

อาหาร (ข้าวสาร, แป้ง, น้ำตาล, เกลือ, น้ำมัน)

เครื่องใช้ (เสื้อผ้า, เครื่องครัว, เครื่องมือทำงาน)

ยารักษาโรค (ยาสมุนไพร, ยาแก้ไข้, ยาบำรุง)

ความรู้ (ตำรายา, ตำราทำอาหาร, ตำราเกษตร)

"แลกเปลี่ยนสินค้าทำยังไง?" จื่ออันหลานถามในใจ

[ท่านสามารถนำวัตถุดิบจากธรรมชาติมาแลกเปลี่ยนได้ โดยมูลค่าของวัตถุดิบจะขึ้นอยู่กับความหายากและประโยชน์ของวัตถุดิบนั้นๆ]

หญิงสาวถอนหายใจรู้สึกมีความหวังขึ้นมา นางมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นป่าะเมาะที่อยู่ไม่ไกลจากกระท่อม

นางค่อยๆ ลุกขึ้น หยิบตะกร้าไม้ไผ่เก่าๆ ที่วางอยู่มุมห้อง และเดินออกจากกระท่อมอย่างเงียบๆ เพื่อไม่ให้เด็กๆ ตื่น

อากาศยามเช้าเย็นสบาย หมอกบางๆ ปกคลุมไปทั่ว จื่ออันหลานเดินไปตามทางเล็กๆ ที่นำไปสู่ป่า นางตัดสินใจว่าจะเก็บทุกอย่างที่ดูเหมือนกินได้ เพราะนางไม่เคยหาของป่ามาก่อน

เมื่อเข้าไปในป่า อันจื่อหลานเริ่มสังเกตเห็นพืชต่างๆ มากมาย มีผักป่าหลายชนิดที่นางไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ด้วยสัญชาตญาณของร่างกายเดิม ทำให้นางพอรู้ว่าอะไรกินได้ อะไรกินไม่ได้

"นี่คงเป็นผักกาดป่า" เธอพูดกับตัวเอง ขณะเก็บผักใบเขียวชนิดหนึ่ง "และนี่น่าจะเป็นใบกระเทียมป่า"

นางเก็บผักป่าหลายชนิดใส่ตะกร้า แล้วเดินลึกเข้าไปในป่ามากขึ้น จนกระทั่งพบกับเห็ดหลายชนิดที่ขึ้นอยู่ตามพุ่มไม้

"เห็ดหูหนู!" จื่ออันหลานอุทานด้วยความดีใจ เมื่อเห็นเห็ดสีดำที่คุ้นเคยอยู่บนขอนไม้เก่าๆ นางรีบเก็บมันใส่ตะกร้าทันที

หลังจากเดินเก็บของป่าอยู่ราวครึ่งชั่วยาม ตะกร้าของจื่ออันหลานก็เต็มไปด้วยผักป่าและเห็ดหูหนู นางจึงตัดสินใจกลับกระท่อม

เมื่อกลับถึงกระท่อม เด็กทั้งสองตื่นแล้วและกำลังมองหานางด้วยความกังวล

"ท่านแม่!" หลินหยวนร้องเรียกเมื่อเห็นมารดาเดินเข้ามา "ท่านแม่ไปไหนมา?”

"แม่ไปเก็บของป่ามา" นางตอบ พลางยกตะกร้าให้ดู

"โอ้! เห็ดหูหนู!" ซืออี้ร้องอย่างตื่นเต้น

"แต่แม่ยังไม่หายดี ไม่ควรออกไปคนเดียว" หลินหยวนพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

"แม่รู้สึกดีขึ้นมากแล้ว เอาล่ะ พวกเจ้าช่วยแม่ล้างผักและเห็ดพวกนี้ได้ไหม? แม่จะก่อไฟต้มน้ำ"

เด็กทั้งสองพยักหน้าและรีบช่วยกันเอาผักป่าและเห็ดไปล้าง

ขณะที่เด็กๆ กำลังล้างผัก อันจื่อหลานก็แอบนำเห็ดหูหนูบางส่วนมาไว้ในมือ และคิดในใจ "แลกเปลี่ยนสินค้า"

[กรุณารอสักครู่ ระบบกำลังตรวจสอบ] สิ้นสุดเสียงนั้นแสงสีฟ้าก็สแกนผ่านมือของจื่ออันหลาน

[เห็ดหูหนูคุณภาพดีปานกลาง จำนวน 5 ก้อน มูลค่า 50 เหวิน ต้องการแลกเป็นสินค้าหรือเงิน?]

"50 เหวิน!" จื่ออันหลานแทบจะร้องออกมาดังๆ แต่นางรีบกลั้นไว้

"แลกเป็นเงิน" อันจื่อหลานตอบในใจ

[การแลกเปลี่ยนสำเร็จ ยอดเงินปัจจุบัน: 50 เหวิน]

จื่ออันหลานรู้สึกตื่นเต้นมาก แต่นางก็สงสัยว่าจะใช้เงินในระบบอย่างไร

"ซื้อสินค้า" นางลองสั่ง

[กรุณาเลือกสินค้าที่ต้องการซื้อ]

"ข้าวสาร 1 ถุง"

[ข้าวสารคุณภาพดี 2 กิโลกรัม ราคา 30 เหวิน ยืนยันการซื้อ?]

"ยืนยัน"

[การซื้อสำเร็จ ยอดเงินคงเหลือ: 20 เหวิน สินค้าจะถูกส่งไปยังตำแหน่งที่ปลอดภัยใกล้ที่พักของท่าน]

"ตำแหน่งที่ปลอดภัย?" จื่ออันหลานสงสัย

[สินค้าจะถูกวางไว้ในที่ที่มีเพียงท่านเท่านั้นที่สามารถมองเห็นได้ เพื่อป้องกันการสงสัยจากผู้อื่น]

จื่ออันหลานพยักหน้าเข้าใจ นางมองไปรอบๆ กระท่อม และสังเกตเห็นถุงข้าวสารวางอยู่ในมุมห้องทั้งที่เมื่อครู่ยังไม่มีอะไร

"วิเศษจริงๆ" นางพึมพำ

"แม่พูดอะไรนะ?" หลินหยวนถาม

"ไม่มีอะไรจ้ะ" จื่ออันหลานตอบ พลางเดินไปหยิบถุงข้าวสาร "แม่แค่นึกขึ้นได้ว่ามีข้าวสารเหลืออยู่ เราจะมีข้าวกินอีกหลายวัน"

"ข้าวสาร?" ซืออี้ทำตาโต "แต่เมื่อวานข้าวสารหมดแล้วนี่?"

"อ๋อ... ใช่ แม่... แม่แลกมากับคนในหมู่บ้าน ก่อนที่แม่จะป่วย แม่ลืมบอกพวกเจ้าไว้"

เด็กทั้งสองมองหน้ากันด้วยความสงสัย แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ

"เอาล่ะ วันนี้เราจะมีข้าวกับผักและเห็ดกิน"

ขณะที่กำลังทำอาหาร จื่ออันหลานคิดในใจ "ซื้อเกลือ"

[เกลือคุณภาพดี 100 กรัม ราคา 5 เหวิน ยืนยันการซื้อ?]

"ยืนยัน"

[การซื้อสำเร็จ ยอดเงินคงเหลือ: 15 เหวิน]

ถุงเกลือเล็กๆ ปรากฏขึ้นบนชั้นวางของในกระท่อม จื่ออันหลานรีบเดินไปหยิบมาใส่ผัดผัก

หลังจากเตรียมอาหารเสร็จ พวกเขาก็นั่งล้อมวงกินข้าวกับผัดผักใส่เห็ดหูหนูที่ปรุงรสด้วยเกลือ แม้จะเป็นอาหารเรียบง่าย แต่สำหรับเด็กน้อยทั้งสอง นี่คืออาหารที่อร่อยที่สุดที่พวกเขาได้กินในรอบหลายวัน

"อร่อยจัง" หลินหยวนพูด

"ใช่ๆ อร่อยมาก" ซืออี้เห็นด้วย ก่อนจะก้มหน้าก้มตากินอย่างเอร็ดอร่อย

จื่ออันหลานยิ้ม "อร่อยก็กินให้อิ่มนะ ยังมีอีกเยอะ"