บทที่ 12: การล่าทาสคนที่สอง
จินตนาการถึงหยดน้ำที่ไหลริน ไล้เลียไปตามเส้นโค้งของสะโพก ไหลวนตามร่องอกอิ่ม และหยดลงจากยอดอกที่แข็งตัว เขานึกภาพมือของปูเป้ที่ลูบไล้สบู่ไปทั่วร่างของเกด ฟองสบู่สีขาวที่เกาะอยู่บนผิวนวลเนียน ไหลลงตามเส้นโค้งของร่างกาย ผมของทั้งสองที่เปียกชื้น เรือนผมสีต่างกันที่เกาะติดกับผิวกาย เสียงครางแผ่วเบาที่หลุดออกมาเมื่อปูเป้สอนเกดถึงวิธีที่จะทำให้วิทย์พอใจ นิ้วที่ไล้ไปตามร่องเร้นลับ คำกระซิบสอนเทคนิคการใช้ลิ้นและริมฝีปาก
เมื่อพระอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า วิทย์ตัดสินใจเสกอาหารมื้อพิเศษสำหรับคืนนี้ เขาหลับตา ตั้งสมาธิ นึกถึงความต้องการในใจ อาหารคือพลังชีวิต และในความคิดของเขา อาหารยังเป็นสื่อนำไปสู่ความสุขทางเนื้อหนัง
อาหารก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า
อาหารก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า อาหารครบมื้อที่มากกว่าเมื่อวาน ทั้งสเต็กเนื้อนุ่ม มันบด ผักสด และไวน์แดงรสเลิศ มีกลิ่นหอมชวนน้ำลายไหล ทั้งยังมีกลิ่นหอมหวานคล้ายดอกไม้ที่แฝงไว้ด้วยความเร่าร้อน เขารู้ว่านี่ไม่ใช่เพียงอาหารธรรมดา แต่มีส่วนผสมพิเศษที่จะกระตุ้นความรู้สึกของผู้ทาน อาหารที่เสกมีปริมาณและความซับซ้อนมากขึ้นกว่าเมื่อวาน แสดงว่าพลังของเขาเริ่มพัฒนาแล้วจริงๆ "มาทานอาหารกันเถอะ" เขาเรียกเสียงดัง
ปูเป้และเกดที่สะอาดสะอ้านขึ้นเดินออกมาจากห้องนอน เกดสวมชุดของปูเป้ที่คับเกินไปสำหรับเธอเล็กน้อย เน้นให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งที่ชัดเจนขึ้น กระดุมเสื้อส่วนบนไม่สามารถติดได้ ทำให้เห็นเนินอกขาวผ่องบางส่วน ใบหน้าของเธอดูซีดเซียวและอิดโรย แต่สะอาดปราศจากคราบสกปรก
"นั่งลง" วิทย์สั่ง จัดแจงอาหารให้ทั้งสอง สายตาของเขายังคงกวาดมองเรือนร่างของเกดอย่างเปิดเผย "ทานให้เต็มที่ พลังงานวันนี้อาจสำคัญสำหรับคืนนี้"
เขาพูดเสียงต่ำด้วยน้ำเสียงเจือความหมายพิเศษ "เราอาจไม่ได้นอนกันทั้งคืน"
เกดได้แต่จ้องมองอาหารตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ "นี่...นายเสกมันขึ้นมาจริงๆ เหรอ?"
"แน่นอน" วิทย์ตอบ พลางตักอาหารเข้าปาก "อร่อยใช่ไหม? เธอเป็นนักเคมี ลองวิเคราะห์ดูสิว่ามันมีอะไรพิเศษบ้าง"
เกดค่อยๆ ชิมอาหาร ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นประหลาดใจทันที ก่อนที่แก้มเธอจะเริ่มแดงระเรื่อ "มัน...อร่อยมาก และรู้สึกได้ถึงพลังงานที่เพิ่มขึ้นทันทีที่กิน แต่มันยังมีอะไรบางอย่าง... ร้อน แปลกๆ"
ใช่" วิทย์พยักหน้า ยิ้มอย่างรู้ทัน "อาหารของฉันมีคุณสมบัติพิเศษ ขึ้นอยู่กับความต้องการของฉันตอนเสก และคืนนี้..." เขามองเกดอย่างเจ้าเล่ห์ "ฉันต้องการอะไรบางอย่าง"
ในขณะทานอาหาร วิทย์สังเกตเห็นว่าเกดค่อยๆ เปลี่ยนไป แก้มของเธอแดงระเรื่อมากขึ้น ลมหายใจเริ่มถี่ขึ้น และเธอเริ่มมองเขาด้วยสายตาที่แตกต่างออกไป สายตาที่มีประกายวาววับอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
ทั้งปูเป้และเกดรู้สึกถึงความร้อนแผ่ซ่านไปทั่วร่าง เนื้อตัวอ่อนระทวย แต่กระสันในเวลาเดียวกัน อาหารที่วิทย์เสกไม่ได้เพียงให้พลังงาน แต่ยังกระตุ้นความต้องการที่ซ่อนลึกอยู่ภายใน
"บอกฉันเกี่ยวกับคอนโดของเธอหน่อย" วิทย์ถาม ขณะที่พวกเขาทานอาหารใกล้หมด
เกดเหลือบมองวิทย์ด้วยสายตาที่เริ่มหรี่ลงอย่างมีเลศนัย "มัน...เป็นคอนโดที่ค่อนข้างปลอดภัย" เธอตอบเสียงแผ่ว "มีระบบรักษาความปลอดภัยที่ดี ประตูเหล็กหนา และฉันปลูกผัก...บนดาดฟ้า"
"ฟังดูดีกว่าที่นี่มาก" วิทย์ตอบ "เราควรย้ายไปที่นั่น"
หลังอาหารมื้อพิเศษนั้น วิทย์นำทั้งสองเข้าห้องนอน ปิดประตู
และคืนนั้นเป็นคืนที่ยาวนาน เต็มไปด้วยเสียงครางและสัมผัสที่เร่าร้อน ร่างกายทั้งสามเกี่ยวพันกันในรูปแบบต่างๆ วิทย์แสดงอำนาจเหนือทาสทั้งสองอย่างเต็มที่ สั่งให้พวกเธอทำในสิ่งที่เขาต้องการ ปากของปูเป้อ้าออกรับความแข็งขืนของเขา ลิ้นเธอวาดวนไปรอบๆ ในขณะที่มือของเธอวางอยู่บนสะโพกของเกดที่กำลังคร่อมใบหน้าของวิทย์ ลิ้นของเขาทิ่มแทงเข้าไปในโพรงสวาทอุ่นชื้นของเธอ เสียงครางผสานกันเป็นเสียงดนตรีแห่งตัณหา เหงื่อไหลโซมกายทั้งสาม ผสานรวมกับน้ำรักที่หลั่งรินไหลไปตามร่องลึกและความเร้นลับของเรือนร่าง วิทย์สั่งให้เกดหันร่างเพื่อให้ปูเป้สามารถใช้ลิ้นของเธอไล่เลียไปตามจุดอ่อนไหวของเกดได้ ในขณะที่เขาลุกขึ้นยืน จับเอวทั้งสองไว้ สลับกันสอดใส่ความแข็งขืนของเขาเข้าไปในร่างของทั้งคู่ ความเสียวซ่านแล่นไปทั่วร่างของทั้งสาม และเมื่อวิทย์ถึงจุดสุดยอด เขาก็ปล่อยให้น้ำรักของเขาไหลทะลักอาบร่างของทั้งสอง ราวกับการประทับตราความเป็นเจ้าของ
เมื่อทุกอย่างจบลง วิทย์รู้สึกถึงพลังที่เพิ่มขึ้นอีกระดับ แม้จะไม่มากเท่าครั้งแรก แต่ก็ทำให้เขารู้ว่าทุกครั้งที่เขาได้ทาสใหม่ พลังของเขาจะยิ่งเพิ่มพูน
วิทย์มองร่างเปลือยเปล่าของเกดที่นอนหลับอยู่ข้างๆ รู้สึกพึงพอใจกับชัยชนะครั้งใหม่ โลกใหม่นี้ดูเหมือนจะเป็นของเขา และเขาตั้งใจจะขยายอาณาจักรของตนให้กว้างไกลออกไป ด้วยทาสสาวที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
"พรุ่งนี้" เขาพึมพำขณะที่ลูบไล้เส้นผมของเกดที่นอนหลับ "เราจะไปยังคอนโดของเธอ และเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นั่น"
ความคิดของเขาล่องลอยไปถึงผู้หญิงคนอื่นๆ ที่อาจยังมีชีวิตรอดอยู่ในโลกนี้ โดยเฉพาะคนที่เคยทำให้เขาเจ็บปวด สักวันพวกเธอทุกคนจะอยู่ใต้อำนาจของเขา ในอาณาจักรแห่งตัณหาที่เขากำลังสร้างขึ้น
