เสียชีวิต 1.2

ของเธอยังไม่ยอมรับความตาย เธอกรีดร้องออกมาด้วยความรู้สึกอาลัยอาวรณ์ในตัวของคู่หมั้น

“ไม่นะ!!! ฉันยังไม่อยากตาย!!! อีกแค่ไม่กี่ก้าวแท้ ๆ ฉันก็ใกล้จะได้เป็นเจ้าสาวแล้ว!!! แล้วถ้าฉันมาตายตอนนี้ฉีเหอจะอยู่ยังไง! ฉีเหอคุณอยู่ไหน ฉันจะไปหาคุณ”

จบคำพูดนั้นวิญญาณของเธอก็คล้ายกับอยู่ในห้วงเวลาหนึ่งจากนั้นก็มาปรากฏขึ้นที่สถานที่แห่งหนึ่ง ที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน มันคือโรงแรมหรูหราซึ่งตั้งอยู่ริมแม่น้ำที่มีชื่อเสียงของเมือง

ดวงวิญญาณเดินด้วยปลายเท้าเปล่าที่แทบจะมองไม่เห็นเมื่ออยู่ในสภาพของวิญญาณแล้ว ร่างกายที่เคยมีเนื้อหนังจะกลายเป็นสิ่งที่สูญสลายไปเป็นอากาศธาตุ

แต่ถึงแม้จะรู้อย่างนั้น ดวงวิญญาณของหญิงสาวยังมีลางสังหรณ์คล้ายกับรู้ว่าคนรักของตนเองอยู่ใกล้ ๆ นี้ เธอจึงเดินไปเรื่อย ๆ

“ฮ่า ๆ จะวิ่งไปไหน”

จู่ ๆ เธอก็ได้ยินเสียงหัวเราะของซ่งฉีเหอดังเข้ามาเข้าหู

ซูเหมยลี่ดีใจมาก

“ไม่คาดฝันว่าเพียงแค่คิดถึงคนรัก ก็จะมีโอกาสได้พบเขาราวกับมีเวทมนตร์” เธอพูดขึ้นมาอย่างดีใจ

เธอรีบเร่งเดินตามไปในทิศทางที่ได้ยินเสียง แต่แล้วสิ่งที่เธอเห็นนั้น มันก็คือภาพที่ชายหนุ่มวิ่งหยอกล้อกันกับชู้สาววนไปมาอยู่ภายในห้องนอนพวกเขาเปลือยเปล่าวิ่งหยอกเย้ากันไปมา ก่อนที่จะดึงกันมาจูบอย่างดูดดื่มและมีความสัมพันธ์กันต่อหน้าต่อตาเธอ

ซูเหมยลี่รู้สึกเจ็บปวดจนทำอะไรไม่ถูก แม้จะอยู่ในสภาพของวิญญาณ เธอก็กรีดร้องและกระโจนเข้าไปใส่ทั้งสองคน พร้อมกับพยายามดึงเอาคนรักออกมาจากผู้หญิงที่เธอรู้สึกคุ้นหน้า

“ทำไมถึงกล้าหักหลังฉัน! ไหนคุณบอกว่าไปบ้านแม่! ที่แท้ก็แอบมาอยู่กับชู้รักของคุณนี่เอง คุณมันจะใจร้ายเกินไปแล้ว คุณกล้าหลอกฉันได้ยังไง ทำไมถึงกล้าทำได้ลงคอ!!!” เธอพูดออกมาอย่างเกรี้ยวกราด แต่ไม่คิดว่าทั้งสองคนไม่รับรู้อะไรเลย เพราะพวกเขาไม่รับรู้ว่ามีวิญญาณของเธออยู่ใกล้ ๆ

แต่จังหวะนั้นเสียงโทรศัพท์ของหญิงสาวดังขึ้น จูอันอันหันมามองพร้อมกับถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย เธอดันแขนของชายหนุ่มออกจากร่างแล้วพลิกหน้าจอโทรศัพท์มือถือที่คว่ำเอาไว้บนเตียงขึ้นมาดู ก่อนจะพูดออกมาอย่างฉุนเฉียวเมื่อรู้ว่าใครโทรมา

“ไอ้ผู้ชายหน้าโง่ ทำไมถึงไม่ไปตายซะ ตามมารังควานอยู่ได้”

“อ้อ! นี่เธอยังติดต่อกับหมอโจอยู่อีกเหรอ ไหนบอกว่าไม่ติดต่อกันแล้วยังไง” ชายหนุ่มชะโงกหน้ามาดู พอรู้ว่าใครโทรมาเขาก็พูดอย่างไม่พอใจบ้าง

“ฉันไม่ได้ติดต่อเขา แต่เขาติดต่อฉันเองต่างหาก ทั้งที่เป็นหมอแต่โง่มาก คราวก่อนฉันหลอกเอาเงินประกันที่แม่เขาเสียชีวิตมาและใช้เล่นการพนันจนหมด แถมยังบอกเลิกเขาไปด้วย นึกไม่ถึงเลยว่าขอแยกทางมาได้แค่ครึ่งปี เขาก็จะวิ่งตามมาทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลเดียวกันอีก แล้วยังจะพยายามมาตามตื๊อเพื่อขอคืนดี แบบนี้ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าโง่หรือซื่อบื้อดี” เธอพูดออกมาอย่างไม่รู้สำนึกเลยแม้แต่น้อยที่หลอกเอาเงินผู้ชายมาใช้

“ฮ่า ๆ สงสัยคนเป็นหมอจะโง่ทุกคนสินะ” ซ่งฉีเหอพูดออกมาอย่างสะใจ พูดจบก็ดึงเอาตัวของจูอันอันไปกอด พร้อมกับหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ ก่อนจะพูดต่ออีกว่า

“ก็เธอมันร้าย ขนาดกับฉัน เธอก็ยังกล้าบงการให้ลงมือฆ่าคู่หมั้นของฉันได้ ผู้หญิงร้าย ๆ แบบเธอ ผู้ชายที่ไหนก็ต้องหลงหัวปักหัวปำกันทั้งนั้น จะน่าเสียดายก็แค่ตรงที่หมอโจนั่นไม่ได้รวยเหมือนกับเหมยลี่ และคงจะไม่ได้มีมรดกอะไรทิ้งไว้ให้เราเสพสุขมากมาย ในตอนที่เธอได้ตายไปแล้ว ผู้หญิงหน้าโง่อย่างเหมยลี่ ถ้าหากตายไปเร็ว ๆ ก็คงจะดี อย่างน้อยที่สุดเงินประกันที่เธอทำเอาไว้นั้น ฉันจะได้เป็นคนเสพสุขกับมันอย่างเต็มที่ โดยที่ไม่ต้องกลัวว่าใครจะมาตามเอาเรื่อง”

ทุกคำพูดของชายหนุ่มทำให้ดวงวิญญาณของซูเหมยลี่ที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ ถึงกับช็อก ดวงตาของเธอแดงก่ำเหมือนกับกองเพลิงที่กำลังลุกไหม้ ยิ่งไปกว่านั้น เธอกรีดร้องออกมาด้วยความคับแค้นใจ

“ไอ้คนสารเลว! แกกล้าโกหกฉันเหรอ! ฉันคิดเอาไว้แล้วเชียวว่าสักวันแกจะต้องโผล่หางออกมา! ไม่คิดเลยว่าสิ่งที่ฉันหวาดกลัวที่สุดจะเป็นจริง ทำไมต้องเป็นแกด้วย ทำไมต้องเป็นแก คนที่ฉันรักอย่างหมดหัวใจ แกเป็นคนลงมือกับฉันได้อย่างเลือดเย็น ยังมีความเป็นคนอยู่หรือเปล่า ซ่งฉีเหอ!!!”

เธอกรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียง ครั้งนี้เหมือนกับความอาฆาตและแรงพยาบาทจากดวงวิญญาณของหญิงสาวจะแสดงผล เพราะชายหนุ่มรู้สึกเย็นที่สันหลังแต่เขาไม่สนใจมากนัก ก่อนที่จะดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มคลุมตัว แล้วเริ่มกิจกรรมบนเตียงอย่างเร่าร้อนต่อหน้าต่อตาของคู่หมั้นที่ตายกลายเป็นวิญญาณไปแล้ว

ซูเหมยลี่มองภาพทั้งสองคนกำลังเริงรักกันอย่างไม่ละอายต่อฟ้าดิน มาถึงตอนนี้เธอถึงรู้ว่าผู้หญิงที่หมอโจตามง้อคืนดีอยู่นั้น ก็คือจูอันอัน

มาถึงตอนนี้เธอจำได้แล้วว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร แต่มันก็สายเกินไปแล้ว เพราะเธอไม่สามารถจะทำอะไรได้ เธอยืนดูทั้งคู่ด้วยความคับแค้นใจ พร้อมกับคำถามมากมายที่ แม้จะตะโกนถามออกไปจนสุดเสียงก็ไม่มีใครได้ยิน

ในขณะที่ดวงจิตกำลังเริ่มกลายเป็นสีดำ เนื่องจากความคับแค้นใจและแรงอาฆาตที่มีอยู่ในใจเริ่มปะทุขึ้น รอบ ๆ ตัวของเธอปรากฏเป็นแสงสีขาวนวล ก่อนที่จะดึงเอาวิญญาณของเธอหายไปกลางอากาศ

ตอนนั้นในวงแหวนอากาศที่มีลำแสงสารพัดสีเกิดขึ้น

ซูเหมยลี่ร้องไห้เหมือนเด็ก ๆ เพราะเป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกเจ็บปวดที่สุดในชีวิต เนื่องจากถูกคนรักหักหลัง แต่ไม่นานนักอยู่ ๆ ดวงวิญญาณของเธอก็ค่อย ๆคลี่ยิ้มขึ้นมา

ถึงยังไงคนพวกนั้นก็ไม่ได้เสพสุขเงินของเธอง่ายๆ หรอกนะ!