ฝันที่เป็นจริง

มื้อค่ำที่แสนอบอุ่นของเธอถึงแม้ว่าอาหารจะไม่ได้เลิศเลอแต่มันสร้างคุณค่าทางจิตใจให้กับเธอมากๆ เธอต้องการแค่นี้จริงๆ กลับมาบ้านเจอแม่และน้องชาย.. แค่นี้เองที่เธอต้องการ

"อย่านอนดึกนะหลินเดี๋ยวจะไม่สบายเอา.."

"จ๊ะแม่ หลินขอดูอะไรนิดหน่อยเดี๋ยวหลินก็จะนอนแล้วจ้ะ..." เธออยากจะลองหาดูคลิปที่เขาทำอาหารสักนิดเธออยากเรียนรู้และลองทำเจ้าพวกนั้นเพื่อที่จะเอามันไปต่อยอดในการสร้างรายได้..

คลิปนี้ที่เธอดูมันคือสเต๊กสันในที่ดูยังไงก็น่าจะอร่อย.. เครื่องปรุงในคลิปก็หาง่ายไม่ยุ่งยากไม่จำเป็นต้องไปเข้าห้างซื้อของแพง อาทิเช่น พริกไทย เกลือ กระเทียม น้ำมันพืชในคลิปเขาบอกว่าน้ำมันมะกอกแต่ถ้าไม่มีก็ใช้น้ำมันพืชแทน เขาใส่นมจืดลงไปด้วยถ้าไม่มีก็เป็นนมข้นจืดแทนและทุกอย่างเธอก็มีแล้วไง ในคลิปบอกว่าแล่เนื้อหมูให้เป็นชิ้นไม่เกินหนึ่งเซนติเมตรเพราะว่าเวลาหมักน้ำซอสสำหรับมักมันจะได้ซึมเข้าเนื้อได้ดีกว่า..

เมื่อมาถึงจุดที่เขาทำน้ำซอสเกรวี่ในคลิปนี้เขาใช้น้ำสต๊อกเนื้อนำมันมาต้มแล้วเขาก็ใส่เมล็ดพริกไทยสดลงไปไม่เพียงเท่านั้นเขายังบอกด้วยว่าปริมาณเกลือที่ใส่ลงไปนั้นอยู่ที่เท่าไรส่วนการจะทำให้มันเป็นซอสที่ข้นหนืดเขาแนะนำแป้งสองตัวนั่นก็คือ แป้งข้าวโพด และแป้งสาลีอเนกประสงค์ ในคลิปเขาใช้แป้งสาลีอเนกประสงค์เอาไปละลายน้ำและนำมันมาเทใส่ในน้ำซอสเกรวี่ที่เตรียมไว้.. เมื่อขนมันจนดีแล้วมันก็จะมีหน้าตาออกมาเป็นซอสเกรวี่พริกไทยสดที่โคตรน่ากินเลย..

"พอดีกว่าเดี๋ยวจะหิวตอนดึก.. สมุดเล่มนี้มันคือสมุดที่มีค่ามาก มันคือสมุดที่ฉันจะทำให้แกสร้างรายได้และเพิ่มเงินให้กับฉันในอนาคต.. ดังนั้นแกอย่าหายไปไหนนะเจ้าสมุด.." ในสมุดเล่มนี้มันมีสูตรขนมและอาหารต่างๆ นานาอยู่เต็มไปหมด เธอจดพวกสูตรเอาไว้ในนี้และเธอหวังว่าจะได้ลองทำมันในสักวัน..

ฮ้าว....

"ตายแล้ว..จะเที่ยงคืนแล้วเหรอเนี่ย.. นอนดีกว่า.."

กิจวัตรประจำวันของเธอในทุกๆ วันเธอจะต้องสวดมนต์ก่อนนอนทุกคืนเธออยากสวดให้จิตใจเธอมันสงบเธอไม่ได้สวดเพื่อให้ตัวเองมีบุญญาธิการอะไรเลย เธอต้องการความสงบให้กับจิตใจที่ว้าวุ่นในแต่ละวันของเธอ..

.....

เฮือก...

"อะไร.. ฝันนั้น.. มันคืออะไรกันแน่..." ขนแขนของเธอมันลุกชูชันทันทีเพียงแค่เธอตื่นขึ้นมาความฝันนั้นมันยังคงติดตาเธออยู่เลย.. โชคดีที่เธอตื่นเพราะนาฬิกามันปลุกไม่อย่างนั้นเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความฝันนั้นมันจะไปสิ้นสุดลงที่ตรงไหน..

ตึกตึกตึก..

"เป็นอะไรหลิน.. ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะลูก.."

"แม่.. เมื่อครู่หนูฝัน.. ฝันไม่ดีเลย.."

"เขาบอกกันว่าฝันร้ายจะกลายเป็นดี.. ความฝันนั้นมันเป็นยังไงกันพอจะเล่าให้แม่ฟังได้ไหมลูก.."

เฮ้อ..

"แม่จำผู้จัดการได้ไหมจ๊ะ"

"จำได้สิทำไมเหรอ?"

"คือ.. ในฝันน่ะจ้ะแม่.. หลินฝันว่าผู้จัดการประสบอุบัติเหตุในนั้นมีผู้จัดการและภรรยาของผู้จัดการไปด้วย.. ทั้งสองคนอยู่ในรถ.. ผู้จัดการเสียชีวิตคาที่แล้วภรรยาก็เสียชีวิตที่โรงพยาบาล.. ในฝันผู้จัดการบอกหนูว่าน้องชายทำให้ตาย.. ดังนั้นฝากเรื่องมรดกที่ผู้จัดการมีให้พ่อแม่ของภรรยาเป็นคนช่วยดูแลแทนด้วยอย่าให้ตกไปถึงแม่ของผู้จัดการ.. แม่.. หนูกลัว.. มันเหมือนจริงมากๆ เลยจ๊ะแม่.. " เธอกลัวมากเธอกลัวว่ามันจะเกิดขึ้นจริง เธอกลัว..

"ใจเย็นๆ .. รอดูไปก่อน.. อย่าพึ่งกังวลไป.. ทำใจให้สบายมาๆ กินข้าวก่อน.."

"จ๊ะ...

~~~~

ตึกตึกตึก..

"แม่.. แม่..."

แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก...

"หลิน.. เป็นอะไร.. ทำไมตะโกนโหวกเหวกเสียงดังแบบนั้น.."

แฮ่ก แฮ่ก..

"แม่จ๊ะ แม่.. คือ.. ผู้จัดการประสบอุบัติเหตุจริงๆ จ๊ะแม่.. ผู้จัดการเสียชีวิตคาที่.. ส่วนภรรยา.. ไม่รู้จ๊ะแม่.. "

เธอได้แต่มองลูกสาวของเธอเล่าเรื่องออกมาด้วยความสงสาร.. ลูกสาวของเธอยังอยู่ในอาการตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด ร่างกายที่สั่นเทาเพราะความกลัว.. มันอาจจะเป็นเรื่องบังเอิญก็ได้.. มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญ.. มันต้องบังเอิญ..

"แม่.. หนูกลัว.. หนูจะต้องทำยังไง.." เธอ.. สับสนไปหมด เธอไม่รู้เลยว่าเธอจะต้องทำยังไงต่อดี ไอ้ความฝันเฮงซวยนั่นมันทำให้เธอกลัว.. เธอกลัวเหลือเกิน เธอจะต้องทำยังไง..

"หลินใจเย็นๆ เรื่องทุกอย่างมันอาจจะแค่บังเอิญ.. มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญเท่านั้น.."

"ใช่.. เรื่องบังเอิญ มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญเท่านั้น.."

.....

สุดท้ายแล้ว.. มันคงจะเป็นเรื่องบังเอิญสินะ ความฝันของเธอมันเป็นแค่เรื่องบังเอิญที่ดันเกิดจริง มันไม่ได้เกิดแค่ครั้งเดียว.. เพื่อนร่วมงานของเธอเองก็เหมือนกัน.. เธอฝันว่าเพื่อนร่วมงานตกต้นไม้และมันก็เกิดขึ้นจริง.. เธอฝันว่าป้าข้างบ้านถูกหมากัดและหมาก็เป็นตัวที่ป้าแกเลี้ยงเอาไว้.. มันกัดป้าจมเขี้ยว.. ในฝันป้าเลือดไหนเยอะมากและมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ..

"แม่.. หลินว่าหลินจะไปทำบุญ.. หลินไม่ชอบเลย หลินฝันแบบนี้ติดกันมาเป็นอาทิตย์แล้วนะแม่.."

"ไปๆ เราไปทำบุญกันไปกันหมดบ้านนี่แหละ.. วันอาทิตย์นี้เลยนะ.."

"จ๊ะแม่.. เราไปกันนะ.."

เธอต้องทนอยู่กับความฝันแบบนี้อีกหลายต่อหลายวันจนถึงวันที่เธอได้ไปทำบุญที่วัด.. ถึงแม้ว่าการทำบุญมันจะเป็นสิ่งสุดท้ายและเป็นที่พึ่งทางใจทางเดียวของเธอในตอนนี้แต่ก็ดีกว่าที่เธอไม่ทำอะไรเลย..