3.แค่นอนร่วมเตียง

พระเจ้าช่วย ฉันรู้ดีว่าเกมฮาเร็มนั้นจุดขายคือหน้าตา แต่ทว่าตัวละครชายผู้นี้นั้นหล่อมากเสียจนทำให้ผู้พบเห็นอดตกตะลึงกับความงดงามอันเหนือชั้นของเขาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

แบบว่าหากเขาปรากฏตัวตามแยกไฟแดงนั้น รถที่ผู้หญิงขับคงชนกันระเนระนาดไปหมด

แล้วเขาช่างเหมาะสมอย่างยิ่งกับผมสีแดงนั่น มันทำให้เขาโดดเด่นจนไม่สามารถละสายตาไปได้เลยแม้แต่นิดเดียว

หากได้มีค่ำคืนแรกกับตัวละครนี้แล้วละก็..จะให้หนูบุกป่าฝ่าดงอะไรก็ได้ทั้งนั้น ขอแค่พี่บอกมาก็พอแล้วค่ะ!

จูเน่ระบายยิ้มหวานเมื่อนางมองมาที่เขา และนั่นทำให้เดม่อนขมวดคิ้วในทันที

“หยิบดาบมาสิจูเน่ ข้าไม่หลงกลความงดงามของเจ้าหรอกนะ..มาสู้กันให้รู้แล้วรู้รอดไปเพราะสุดท้ายผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดต้องเป็นข้าเท่านั้น!!”

“...สู้หรือคะ สู้แบบไหนกัน?”

ใช่การต่อสู้แบบที่ฉันคิดรึเปล่านะ สู้บนเตียงอะไรแบบนั้น

“อย่ามาเล่นลิ้น หากเจ้าไม่ยอมถือดาบขึ้นมาก็อย่าหาว่าข้าไม่เตือน วันนี้ไม่ว่าอย่างไรเจ้าก็จะต้องตายด้วยน้ำมือของข้า”

รอยยิ้มหวานล้ำปานน้ำผึ้งของจูเน่ค่อยๆ จางหายไปจากใบหน้า เมื่อเขาถือดาบเข้ามาพร้อมกับทำท่าจะแทงดาบในมือของเขาลงมาที่ร่างกายของเธอ

“ดะ..เดี๋ยวก่อนสิคะ ข้าไม่เห็นถึงความรีบร้อนที่เราจะต้องต่อสู้กันเลยสักนิดเดียว เรามาตกลงกันอย่างสันติวิธีแบบนั้นไม่ดีกว่าหรือคะ”

ตกลงอะไรกัน หากมันง่ายดายเช่นนั้นเขาจะก่อสงครามนี้มาเพื่ออะไรกันเล่า!!

“เจ้าต้องตายจูเน่ เพื่อให้ข้าได้ขึ้นเป็นผู้ที่แข็งแกร่งและเพื่อให้กองทัพของข้านั้นมีกำลังใจ ไม่ว่าอย่างไรเจ้าก็ต้องตาย”

“.....”

นี่มันราวกับว่าเขาคือเอ็นพีซียังไงอย่างนั้นเลย นอกจากความหล่อ ทุกอย่างรอบๆ ตัวเขาก็ดูวุ่นวายไปหมด เขาเน้นย้ำถึงเรื่องที่จะต้องสังหารเธอให้ได้ โดยที่ไม่ฟังคำกล่าวของเธอด้วยซ้ำ

ตัวละครชายในเกมฮาเร็มทำไมถึงได้..น่าปวดหัวขนาดนี้กันนะ

ในช่วงเวลาที่จูเน่กำลังตกอยู่ในภวังค์ของความคิด อีกฝ่ายก็พุ่งเข้ามาหาเธอในทันที ดาบสีเงินที่แหลมคมนั้นพุ่งเข้ามาเฉียดลำคอเธอไปนิดเดียว นี่ถ้าหากว่าเธอไม่หลบ ป่านนี้มันคงปักลงไปบนคอของเธอแน่ๆ

“กะ..กรี๊ด!!”

จูเน่กรีดร้องก่อนจะวิ่งออกหนีอย่างรวดเร็ว เมื่อเธอตระหนักได้ถึงอันตรายที่กำลังคืบคลานเข้ามา นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลยสักนิด เขาจะมาฆ่าเธอเพื่ออะไร ในเมื่อเธอคือนางเอกของเกมนี้นะเว้ย

“วิ่งหนีไปมันก็ไร้ประโยชน์จูเน่ เจ้าไม่มีทางหนีข้าพ้นหรอก”

เนี่ยคำพูดของเขามันชวนให้รู้สึกว่านี่คือเกมฮาเร็มสุดร้อนแรงอยู่นะ แต่การกระทำของเขามันตรงข้ามเลย ดวงตาของเขามันเต็มไปด้วยความกระหายเลือด ราวกับเขาถูกตั้งโปรแกรมขึ้นมาเพื่อให้เขาสังหารเธอยังไงอย่างนั้นแหละ

“ท่านควรจะหยุดแล้วฟังข้าก่อนนะคะ”

เธอพูดไปวิ่งไป เพราะดูเหมือนในตอนนี้ไม่ว่าจะพูดอะไรออกไป เขาก็ไม่ได้ยินทั้งนั้น

นี่คือเกมฮาเร็มจริงไหมเนี่ย ทำไมมันเล่นยากเย็นอะไรขนาดนี้กันนะ นี่เธอจะต้องมาตายเพราะไม่สามารถพิชิตใจตัวละครตัวแรกได้งั้นเรอะ

“ฉึก!!”

“เคร้ง!!”

ดาบในมือของเดม่อนแทงเข้าไปที่แผ่นหลังของจูแน่ แต่ทว่ามันราวกับมีออร่าบางอย่างปกป้องร่างกายของเธอเอาไว้ มันจึงทำให้เขาแทงดาบลงไปไม่เข้าอีกทั้งดาบเล่มนั้นยังหักครึ่งอีกต่างหาก

นั่นทำให้เดม่อนอ้าปากค้างด้วยความตกใจ

“นี่ดาบศักดิ์สิทธิ์อยู่ในตัวของเจ้าอย่างนั้นหรือ”

เห..หรือว่ามันจะเริ่มต้นตรงนี้กันนะ เท่าที่เดาดูเหมือนว่าเขาจะอยากได้ดาบศักดิ์สิทธิ์มากๆเลย แล้วพอเขารู้ว่าดาบเล่มนั้นหลอมรวมกับร่างกายของเธอไปแล้ว เช่นนั้นนี่น่าจะเป็นสะพานที่พาไปถึงตอนสิบแปดบวกใช่ไหม

“ค่ะ นั่นคือเรื่องที่ข้าต้องการบอกท่าน ดาบเล่มนั้นหลอมรวมไปกับร่างกายของข้าแล้วค่ะ”

จูเน่กล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ผลิบานราวกับกลีบดอกไม้ เดม่อนก้มมองดาบของตัวเองที่มันหักไปมากกว่าครึ่งก่อนที่เขาจะพาดดาบเล่มนั้นลงมาบนลำคอของเธอ

“หากว่าดาบอยู่ในตัวของเจ้า เช่นนั้นข้าก็ไม่มีทางเลือก”

ใช่ไหมล่ะ ต่อจากนี้ไปเขาจะต้องพาเธอไปด้วยแล้วกระทำเรื่องราวแสนเร่าร้อน..

“ข้าต้องพาเจ้ากลับไป แล้วถลกหนังเจ้าออกมาเพื่อหาดาบที่มันอยู่ในร่างกายของเจ้าเอง หากถลกหนังออกมาแล้วยังไม่พบเจอดาบข้าจะดื่มเลือดเจ้าเข้าไปเอง!!”

ดะ..เดี๋ยวก่อน วิธีสุดโหดร้ายนั้นมันคืออะไรก่อน..ไหนล่ะความอีโรติกที่ฉันคาดหวังเอาไว้

“ดะ..เดี๋ยวสิ ต่อให้ท่านทำแบบนั้นก็ไม่มีทางหาดาบเจอหรอกน่า ดาบเล่มนั้นหลอมรวมกับร่างกายของข้าไปแล้ว เพราะฉะนั้นหากว่าท่านต้องการดาบเล่มนั้นก็มีแต่ต้อง..”

เดม่อนเลิกคิ้วขึ้น

“ต้องอะไร..ข้าไม่ยอมยกกองทัพของข้าให้เจ้าหรอกนะ”

“ต้อง..ร่วมเตียงกับข้าไง”

จูเน่ฉีกยิ้มกว้างแทบจะถึงใบหูเมื่อนางกล่าวเรื่องน่าอายเช่นนั้นออกมา จะว่าไปแล้วพูดเองก็เขินเองเหมือนกันนะเนี่ย..

“.......แค่ร่วมเตียงข้าก็จะได้ดาบศักดิ์สิทธิ์เลยงั้นหรือ นี่เจ้ากำลังหลอกลวงข้ารึเปล่า”

ก็หลอกนิดๆ อยู่เหมือนกัน เพราะว่าฉันเองก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะได้รับพลังศักดิ์สิทธิ์จากดาบไปรึเปล่า

แต่ว่า..นี่มันนิยายฮาเร็มไม่ใช่เรอะ จะไปสนใจเนื้อเรื่องอะไรมากมายในเมื่อ ประเด็นหลักมันอยู่ตรงที่ฉันจะต้องพิชิตใจตัวละครชายให้ครบทุกตัวน่ะ

แถมเรื่องสิบแปดบวกมันก็เป็นเรื่องธรรมดาในเกมฮาเร็มอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ เพราะงั้นต่อให้จะเกิดหรือว่าไม่เกิดอะไรขึ้น การได้ร่วมเตียงกับหนุ่มหล่อเช่นนี้มันก็คุ้มค่าแล้วล่ะ

“ก็ได้..แค่ร่วมเตียงกับเจ้าเท่านั้นข้ายินดีอยู่แล้ว”

นั่นแหละ แบบนั้นเลยที่จะทำให้เรามีความสุขไปด้วยกัน ไม่ต้องไปอยากได้พลังอะไรนั่นหรอก ฉันจะทำให้นายได้พบเจอกับความสุขที่แสนยิ่งใหญ่มากกว่าการสู้รบเพื่อชิงอำนาจนั่นอีก

.

.

“นี่เดม่อน ทำไมถึงมัดข้าเอาไว้ล่ะ”

หลังจากตกลงกันเสร็จเรียบร้อย เขาก็พาฉันมาที่คฤหาสน์ของเขา เดม่อนโยนฉันให้สาวใช้จัดการอาบน้ำและเปลี่ยนเป็นชุดนอนหลังจากนั้นเขาก็เข้ามาพร้อมกับมัดมือและมัดเท้าของฉันเอาไว้

“เพราะเจ้าทำตัวไม่น่าไว้ใจ..”

หา..อะไรคือฉันทำตัวไม่น่าไว้ใจกันฟะ

“นี่เดม่อน นอนเฉยๆ มันไม่ทำให้เจ้าได้พลังของดาบหรอกนะ”

“ขอร้องล่ะจูเน่เจ้าอย่ามาเล่นลิ้นให้มาเพราะก่อนที่ข้าจะพาเข้ามาที่นี่ เจ้าบอกกล่าวกับข้าว่าแค่เรานอนร่วมเตียงข้าก็จะได้พลัง หากข้านอนถึงเช้าแล้วข้าไม่ได้พลังเจ้าเตรียมตัวถูกถลกหนังได้เลย”

อา..หมอนี่เป็นบ้ารึไงกันฟะ!!