บทที่ 3 งานเลี้ยง

"แม่คะ วันนี้หนูอาจจะกลับดึกนะคะ"

"ดึกแม่ก็ไม่ว่าหรอกลูก เพียงแต่เราก็ต้องมีสติขับรถกลับบ้านให้ดีนะลูก"

"ค่ะแม่ รับทราบ"

"โก๊ะจริงๆเลยเราอย่างนี้แม่จะได้มีโอกาสมีลูกเขยเหมือนคนอื่นเขาไหมเนี่ย"

"แม่จะต้องสนลูกเขยทำไมละคะในเมื่อหนูก็ดูแลแม่ได้อยู่แล้ว"

"แม่ไม่ได้หมายถึงดูแลแม่ แต่หมายถึงดูแลลูกตั้งหาก"

"ไม่ต้องหรอกค่ะ อยู่เป็นโสดไปแบบนี้สบายใจออกนะคะ"

"จ้ะๆเอาเถอะ รีบไปรีบมาลูก"

"ค่ะ หนูไปก่อนน้า"

"ยัยสชาทำไมมาช้าจัง"

"ก็ฉันมันคนบ้านไกลนี่ กว่าจะขับมาถึงที่นี่ก็ใช้เวลาเป็นชั่วโมง"

"โอเคๆ ไปๆทุกคนรออยู่"

"สวัสดีครับน้องสชาไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ"

"สวัสดีค่ะพี่โอมสบายดีนะคะ"

"สบายดีครับ ตอนนี้สชาทำอะไรอยู่ที่ไหนเหรอ"

"สชาเปิดคลินิกของตัวเองแถวบ้านค่ะ พี่ละคะ"

"พี่ทำงานอาสาให้กับมูลนิธิน่ะ แล้วก็คลินิกส่วนตัวด้วย"

"อ่อ อย่างนี้จะมีเวลาไปดูแลพี่ฟ้าเหรอคะ"

"ยัยสชา" เพื่อนหญิงสาวกระซิบเตือน

"อะไรของแกเล่า"

"ก็พี่โอมกับพี่ฟ้าเขาเลิกกันแล้ว แกไปอยู่ที่ไหนมาเนี่ย"

"อะ เอ่อ..ขอโทษด้วยนะคะสชาไม่รู้"

"ไม่รู้ก็ไม่ผิดหรอกครับ เขาไปหาอะไรทานข้างในกันดีกว่านะครับ"

"ได้ค่ะ ไปกันยัยหลิน" หญิงสาวควงเพื่อนสนิทหาของกินอร่อยๆลองท้อง

"นี่ยัยสชา ฉันว่าพี่โอมยังชอบแกอยู่"

"อย่ามามั่วนิ่มหน่า"

"ไม่ได้มั่วนิ่มนะ เพราะแกคนดีๆอย่างพี่โอมต้องตกไปเป็นของพี่ฟ้า แต่แกก็ดูเถอะยังไม่ทันไรก็หักอกพี่โอมซะงั้น พี่ฟ้านี่เหมือนพยายามจะเอาชนะแกทุกอย่างให้ได้ยังไงยังงั้นอ่ะ"

"คิดมากจังล่ะแก"

"ฉันไม่ได้คิดมาก แกนั่นแหละที่คิดน้อยเกินไป มีอย่างที่ไหนเสร็จโจรไปง่ายๆ"

"ก็เป็นเพราะฉันไม่ได้ชอบพี่เขานี่"

"อะ แฮ่มๆ"

"อะ อ้าวพี่โอมมาตั้งแต่เมื่อไรคะ"

"เมื่อกี้นี่เองครับ คุยอะไรกันเหรอครับน่าสนุกเชียว"

"ปะ เปล่าค่ะ ก็แค่คุยกันไปเรื่อยตามประสาเพื่อนสนิทที่ไม่ค่อยได้เจอกันเท่านั้นเองค่ะ" ใจจริงเขาได้ยินที่สองสาวพูดเต็มหูแต่ก็แกล้งที่นะไม่รับรู้ เขาเชื่อว่าคนเราย่อมต้องเปลี่ยนใจได้ วันนี้ไม่ชอบพรุ่งนี้อาจจะชอบก็ได้

"ไปนั่งโต๊ะนั้นดีไหมครับ มองเห็นการแสดงชัดเลย"

"ดีเลยค่ะ"

"สชาขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะคะ"

"ให้ฉันไปด้วยไหม"

"ฉันโตแล้วไม่ใช่เด็กสามขวบนะ แกอยู่คุยกับพี่โอมไปก่อนเถอะ"

"โอเคๆก็ได้"

"อุ้ย ขอโทษค่ะ"

"เดินทำไมไม่ระวังเลยละคะ" น้ำเสียงที่ฟังยังไงก็รู้ว่าตำหนิ

"ขอโทษค่ะ อะ อ้าวพี่ฟ้านี่เอง"

"น้องสชา?"

"ค่ะ สชาเอง"

"เปลี่ยนไปเยอะเลยนะคะเนี่ย"

"พี่ฟ้าก็เปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันค่ะ พี่สบายดีนะคะ"

"ค่ะ สบายดีมาก แฟนพี่เขาดูแลดี"

"พี่แต่งงานหรือยังคะ ขอโทษที่เสียมารยาทถาม"

"ยังหรอกค่ะ พี่ไม่รีบ แล้วสชาล่ะ"

"สชาจะไปแต่งกับใครได้ละคะ แฟนยังไม่มีเลย"

"ดีเลย โอมเขาก็โสดเหมือนกันนี่ ไม่ลองเปิดใจให้กันล่ะพี่ว่าน่าจะโอ" ของที่เธอทิ้งเหมาะสมแล้วล่ะกับยัยสชา ฮึ หญิงสาวคิดในใจ

"ไม่รู้สิคะ เรื่องแบบนี้คงบังคับกันไม่ได้หรอกค่ะ สชาขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน"

"จ้ะ ไปเถอะ"

"ทำไมไปนานจังล่ะสชา"

"เจอคนรู้จักน่ะ"

"ใครอ่ะแก"

"พี่ฟ้า"

"ว้าว เจอโจทย์เก่านี่เอง"

"แกก็พูดไปเรื่อยนะ อิ่มหรือยังเนี่ย"

"ฉัน.."

"สวัสดีค่ะทุกคนสบายดีนะคะ"

"พี่ฟ้าสวัสดีค่ะ"

"จ้ะ สวัสดีค่ะพี่โอม"

"ครับ"

"ไม่เจอกันนานเลยนะคะ เป็นยังไงกันบ้างแล้วคะ"

"สบายดี ฟ้าล่ะ"

"ฟ้าแฮปปี้มากค่ะ แฟนฟ้าใจดีมาก นี่ก็เพิ่งจะซื้อกระเป๋าใบใหม่ให้ หลายแสนเลยนะคะ"

"ครับ ดีแล้วล่ะครับ"

"พี่โอมยังไม่มีใครอีกเหรอคะ"

"อยู่เป็นโสดอย่างนี้ก็ดีแล้วนี่ครับ"

"ค่ะ ฟ้าขอตัวไปโต๊ะเพื่อนก่อนนะคะ" แล้วเจ้าหล่อนก็เดินสวยๆจากไป

"คนอะไรก็ไม่รู้ขี้อวดชะมัด"

"เบาๆสิแกเดี๋ยวเขาก็มาตบแกหรอก"

"กล้าก็ลองดูสิ นี่ใครนี่หลินนะเคยกลัวใครที่ไหนล่ะ"

"ฮ่าๆ น้องหลินยังห้าวเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยนะครับ"

"ก็คนมันนิสัยแบบนี้แก้ไม่ได้หรอกค่ะ"

"ยัยหลินเบาๆลงหน่อยเถอะ"

"แกมันไม่สู้คนถ้าเป็นฉันนะไม่ได้มาเดินเชิดฉายอย่างนี้หรอกนะ"

"พี่โอมคะ สชาว่ายัยหลินคงเมาแล้ว ขอพาไปพักก่อนนะคะ"

"ฉันไม่ได้เมาสักหน่อย ดื่มไปแค่เก้าสองแก้วเอง"

"คืนนี้ค้างกันที่นี่เหรอครับ"

"ตอนแรกก็ว่าจะกลับค่ะ แต่คืนนี้คงต้องอยู่ดูแลยัยหลินแทน"

"โอเคครับ แล้วเจอกันครับ" หญิงสาวพยายามดึงรั้งเพื่อนไปพักที่ห้องพักของโรงแรม

"แกมั่วจริงๆฉันเมาที่ไหนกันละเนี่ย"

"ฉันรู้ว่าแกไม่ได้เมาแต่ฉันอึดอัดนี่หน่าเลยอยากออกมา"

"อืม เข้าใจได้ แล้วจะค้างจริงหรือเปล่าเนี่ย"

"จ่ายค่าที่พักไปแล้วไม่ค้างมั้ง"

"ฮ่าๆ แต้งกิ้วนะจ้ะเดี๋ยวโอนคืนให้"

"ไม่ต้องหรอก"

"ใจดีกับเพื่อนเสมอเลยคนสวย" เพื่อนของหญิงสาวยิ้มแฉ่งดีใจ เพื่อนของเธอน่ารักและใจดีแบบนี้นี่เอง

"ขอไปบอกแม่ก่อนละกันว่าจะค้าง"

"แก ว่าแต่ฉันไม่มีชุด"

"นอนเน่าไปอย่างนั้นแหละ ฮ่าๆ"

"ยัยสชา!"