28

“เปล่าจ้ะ แต่เหมียวไม่ชอบกลิ่นเหล้า” เธอตอบตามตรงส่วนเขาจะเลิกหรือไม่เลิกก็แล้วแต่ เธอไม่คาดหวังว่าจะบังคับเขาได้ขนาดแม่ของเขายังอ่อนใจ

“งั้นก็จัดการทำให้มันหมดกลิ่นได้หรือเปล่าล่ะ”

“ก็ได้จ้ะ หมอมานี่เลย...” เธอจูงมือไหเหล้าเคลื่อนที่ออกไปหลัง บ้านให้เขานั่งลงข้างโอ่งน้ำก่อนจะกลับเข้าไปหยิบแปรงสีฟันยาสีฟันเสร็จ แล้วก็ลงมือแปรง ๆ ถู ๆ บางจังหวะก็ต้องง้างงัดปากกันเลยทีเดียวกว่าจะเธอจะพิสูจน์กลิ่นจน เป็นที่พอใจก็เล่นเอาเปียกโชกกันไปทั้งสองคน ช่วยไม่ได้ก็บ้านนี้ไม่มีใบฝรั่งนี่นา.....

หมอทิวหายเมาเป็นปลิดทิ้งปากคอปร่าไปหมด...แสบนักนะ …..

“อร๊ายหมอ.......ปล่อยหนูจะทำอะไรน่ะ...” เหมียวร้องลั่นแต่พอรู้ตัวก็รีบลดเสียงลงเพราะกลัวบ้านข้าง ๆ จะแตกตื่นไล่ตะปบมือใหญ่ที่กำลังวุ่นวายกับเสื้อผ้าของเธอเป็นพัลวัน

“อาบน้ำให้เหมียวไงครับ ตอบแทนที่เหมียวแปรงฟันให้ฉันไง” เขาเป็นคนดีเสมอใครทำดีด้วยก็ต้องตอบแทนเป็นธรรมดา

“ไม่เอา หมอจะแก้ผ้าเหมียวท้าทายท้องฟ้าและดาวเดือนไม่ได้นะ....อื้อ...ปล่อยสิ”

“ไม่เป็นไร...เดี๋ยวฉันแก้เป็นเพื่อน” เขาใจป้ำอยู่แล้วไม่เคยเอาเปรียบใครแก้ก่อนก็ได้เลยเอ้า...แต่จังหวะที่ปล่อยมือเพื่อมาจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองนั้น ยัยตัวแสบก็วิ่งปรู๊ดหนีเข้าบ้านไปแล้ว.....ฮึ่ม ! เธอไม่รอดแน่ยัยแมวเหมียว.......หมอทิวมองตามพลางยิ้มกรุ้มกริ่ม.......

หมอทิวตามเข้ามาหลังจากอาบน้ำจนสะอาดเอี่ยม ยัยแมวเหมียวของเขานอนทอดกายหลับตาพริ้ม ถึงแม้ไฟภายในห้องจะปิดมืดทุกดวง อาศัยแสงจันทร์จากคืนเดือนหงายสาดส่องเข้ามาทางช่องหน้าต่าง.....หึหึ.....จัดท่านอนเสียสวยเชียว.....เขาคิดขำ ๆ ก่อนจะทิ้งร่างลงนอนตะแคงเข้าหายกศีรษะขึ้นมองก่อนจะใช้ปลายนิ้วลากไล้ผ่านแก้มอิ่มเบา ๆ ราวกับเขี่ยด้วยขนนก..... พอสายตาเริ่มชินกับความมืดจึงได้เห็นเปลือกตาของอีกฝ่ายขยับขยุกขยิกแต่ก็ยังไม่ยอมลืมตา.....แกล้งหลับ....

หนุ่มใหญ่ลากปลายนิ้วผ่านมาตามลำคอระหงต่ำลงมาหยุดอยู่เกือบจะถึงร่องอกก่อนจะวกกลับขึ้นไปใหม่แต่สายตาของเขาไม่ได้ละไปจากคนตรงหน้าที่แอบถอนใจเบา ๆ .....ทนได้ก็ทนไป….

ชายหนุ่มผู้มากด้วยประสบการณ์ไม่เร่งร้อนยังคงเพิ่มความทรมาน กลั่นแกล้งให้เหยื่อหวาดเสียวเล่น...เอาคืนที่เจ้าหล่อนชอบแกล้งนัก

มือใหญ่ย้ายจากใบหน้าเอื้อมลงไปจับชายกระโปรงดึงร่นขึ้นเรื่อย ๆ ทีละนิด ทีละนิด ทีละนิด.....รอยยิ้มปรากฏขึ้นเมื่อเห็นเด็กแสบเริ่มบิดตัวหนีน้อย ๆ ...ยัง....ยังไม่ยอมลืมตาอีก...หมับ !!.....

“ว้าย !!...ตาย...ตายแล้ว....อูยยยย...” เหมียวโวยลั่นเมื่อจู่มือที่ลูบไล้เบา ๆ กลับคว้าหมับที่ความเป็นสาวของเธอจนตกใจลนลานถอยหนีจนศีรษะกระแทกเข้ากับหัวเตียงอย่างจัง

“อ้าว ! ฉันนึกว่าหลับเสียอีก”

“ชิ ! หลับหรือไม่หลับก็ห้ามจับ” น่าโมโหจริง คนบ้านี่...

“งั้นถ้าจับตรงนี้ล่ะ”

“อื้อ....”เธอเอี้ยวตัวหลบจากเต้านั้นก็โดนเต้านี้อยู่ดี เหมียวแค่อายไม่ได้คิดจะหวงตัวกับเขาหรอก ความจริงวันนี้ก็เตรียมใจไว้แล้ว อุตส่าห์จะแกล้งหลับเพื่อให้ครั้งแรกผ่านไปได้โดยไม่อายมาก แต่ไม่ทันไรเธอก็ทนไม่ได้เสียแล้วและเพิ่งรู้ว่าสิ่งที่เธอคิดเอาไว้มันไม่มีทางเป็นไปได้เลย

“หมออออออ........” เสียงครางอ่อนระโหยไม่ได้หวังหยุดยั้งแค่ระบายความรู้สึกปั่นป่วนจะสุขก็ไม่ใช่ทุกข์ก็ไม่เชิง....อยากให้เขาหยุดไหม บอกได้เลยว่าไม่....

กลิ่นกายสาวหอมสดชื่นอวลอยู่รอบจมูกจุดไฟอารมณ์ให้ลุกโชนทีละน้อย จากที่แกล้งหยอกเย้าตะปบปล่อยให้เหยื่อตายใจตอนนี้เลือดในกายร้อนผ่าวส่วนของความเป็นชายขยับขยายใหญ่โตดีดเด้งดุนดันอยู่แถวหน้าท้องของยัยแมวเหมียวหากไม่โดนคร่อมทับคงบิดเป็นเกลียวไปแล้ว

เหมียวแทบจะแดดิ้นตายอยู่ใต้ร่างแกร่งเมื่อส่วนที่แข็งขันของเขาขยับลงไปเสียดสีกับหน้าขาของเธอเมื่อเขาเลื่อนตัวลงมาครอบครองเต้าเต่งครัดเคร่งพร้อมกับดูดเล็มอย่างหลงใหลนานเท่าที่ใจเรียกร้องจนนวลน้องกลั้นเสียงครางไว้ไม่ไหวแอ่นกายเข้าหาอย่างเชิญชวนให้ลิ้มชิมเนื้อหวาน ๆ ตามความต้องการอันลึกล้ำดำดิ่งอยู่ในส่วนลึกของจิตใจ

ด้วยความอัดอั้นมาช้านานผู้มากประสบการณ์ไม่บุ่มบ่ามผลีผลามกระทำการอันอาจสุ่มเสี่ยงให้ขายหน้าหาว่านกกระจอกไม่ทันกินน้ำ จึงคิดส่งให้เมียสาวสัมผัสกับความหฤหรรษ์นำหน้าไปก่อนด้วยการปรนเปรอเธอด้วยนิ้วทั้งห้าทั้งที่ตัวเองนั้นอัดอั้นเต็มที

“อ๊ะ…หมอ....ยะ..อย่า.......” เหมียวร้องแทบไม่เป็นภาษา เธอกระถดกายถอยหนีแต่ก็ไปไหนไม่พ้น จู่ ๆ ก็รู้สึกกลัวบางทีก็เสียวแต่พอเผลอเขาก็ทำเธอเจ็บจากการพยายามสอดแทรกนิ้วลงไปใจกลางความเป็นเธอ จนเผลอจิกเล็บลงบนแผ่นหลังต้องการให้เขาหยุดสุดท้ายเธอก็ต้องหวีดร้องออกมาด้วยความเสียวซ่านเพียงเพราะเกสรดอกไม้งามถูกสัมผัสจากนิ้วเดียวกันที่ถอยมาตั้งหลักอยู่แค่ปากถ้ำ แค่นี้ยังทำเธอเหนื่อยแทบตาย เหมียวหอบหายใจเพราะเจ้านิ้วร้ายที่ไว้ใจไม่ได้ มันน่านัก.....

“ทีนี้ฉันจะเริ่มจริง ๆ แล้วนะ” หนุ่มใหญ่หัวใจพองฟูที่สามารถปราบยัยตัวแสบได้ราบคาบตั้งแต่ยังไม่ได้ชักกระบี่ด้วยซ้ำ.....

“ห๊ะ ! แล้วที่หนูแทบตายนี่ยังไม่ได้เริ่มเลยหรือจ๊ะ” จากที่นอนอ่อนระทวยเธอถึงกับลุกขึ้นนั่งทันที