Kyle & Queen - 10 งานวันเกิด

1 อาทิตย์ต่อมา

ฉันเดินเข้างานปาร์ตี้มาพร้อมกับพี่คิงส์ แน่นอนว่าครั้งนี้พี่คิงส์ไม่ปล่อยให้ฉันแต่งตัวตามใจอีกแล้ว ทุกอย่างที่อยู่บนร่างกายฉันพี่คิงส์เป็นคนเลือกให้หมด มันก็ดูดีอยู่หรอกยอมรับว่าพี่คิงส์มีเซนส์ในการเลือกเสื้อผ้าผู้หญิงดี ก็คงจะเลือกให้สาว ๆ บ่อยแต่ถ้าจะปิดตั้งแต่คอยันตาตุ่มขนาดนี้ไม่ต้องให้ฉันใส่เสื้อผ้าหรอกเอาผ้าห่มมาคลุมตัวฉันเลย

“หวัดดีครับน้องควีน วันนี้ดูสวยแปลก ๆ นะครับ” คำหยอกล้อของพี่เฉินยิ่งทำฉันเสียความมั่นใจไปใหญ่

“ไม่สวยก็บอกว่าไม่สวยเถอะค่ะ” ฉันเอ่ยขึ้นพี่เฉินกับพี่อาร์มหัวเราะกันอย่างสนุกกับท่าทางของฉันก่อนที่พี่คิงส์จะเอาน้ำเปล่ามาให้ฉันกิน ฉันมองภายในงานที่มีแต่คนรูปร่างหน้าตาดูดีกันหมดแต่ทำไมป่านนี้แล้วฉันยังไม่เห็นพี่ไคล์เลยละ

“มองหาไอ้ไคล์เหรอครับ มันอยู่กับมีนานู่นเดี๋ยวตอนเปิดตัวเจ้าของวันเกิดจะเดินออกมาพร้อมกัน” ฉันพยักหน้ารับกับสิ่งที่พี่อาร์มบอกแต่ฉันงงอย่างเดียวคือแน่ใจนะว่าพี่มีนาไม่ได้สนใจพี่ไคล์จริง ๆ เพราะที่กำลังทำอยู่นี่ฉันคิดว่าพวกเขาแทบจะเหมือนคู่รักกันอยู่แล้ว

ไม่นานภายในห้องโถงก็มืดลงก่อนจะมีแสงหลากหลายสีสาดส่องพร้อมกับเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ดังขึ้นแล้วปรากฏบุคคลสองคนที่อยู่ชั้นบน ฉันมองขึ้นไปพี่มีนาอยู่ในชุดเดรสสีขาวบนหัวของเธอประดับด้วยมงกุฏเจ้าหญิงเล็ก ๆ ยืนยิ้มอยู่และข้างกายคือพี่ไคล์ที่อยู่ในชุดสูทสีดำ

นี่งานวันเกิดหรืองานแต่งงาน?

ฉันตบมือตามคนอื่น ๆ มองทั้งคู่ที่เดินลงมาจากชั้นบนสู่ชั้นล่างโดยที่มือของพี่มีนาคล้องแขนพี่ไคล์อยู่ แน่นอนว่าตอนนี้สีหน้าพี่ไคล์มันปกปิดความดีใจไม่อยู่เลยแหละ หน้าหล่อของพี่ไคล์จ้องมองแต่พี่มีนาด้วยรอยยิ้มก่อนที่ทั้งคู่จะลงมาถึงชั้นล่างสุด พี่ไคล์เดินไปหยิบแก้วไวน์ส่งให้พี่มีนาและถือของตัวเองด้วยเช่นกัน

“ขอบคุณทุกคนที่มางานวันเกิดของมีนากันนะคะ มีนารู้สึกดีใจมากเลยที่มีเพื่อนที่น่ารักมากขนาดนี้” คำว่าเพื่อนที่พี่มีนาพูดเจ้าตัวก็หันไปสบตากับพี่ไคล์ด้วยเช่นกันจนพี่ไคล์ต้องเกาจมูกตัวเองแก้เขิน

“อย่างที่ทราบกันดีว่าเมื่อปีที่แล้วมีนาได้ไปศึกษาต่อที่อังกฤษและวันนี้มีนามีเรื่องที่น่ายินดีอีกเรื่องจะมาบอกค่ะ” ทุกคนต่างลุ้นกับคำพูดของพี่มีนาแต่สายตาของฉันจับจ้องไปที่พี่ไคล์อย่างเดียว

วันนี้เขาหล่อจัง

หลังจากนั้นไฟก็ดับลงอีกครั้ง ก่อนที่จะสว่างเพียงแค่สองจุดเท่านั้น จุดแรกคือจุดที่พี่มีนายืนอยู่และจุดที่สองคือผู้ชายต่างชาติร่างสูงที่หล่อเหลามาก ๆ ผู้ชายคนนั้นยิ้มแล้วเดินไปหาพี่มีนาพร้อมกับจับมือของเธอขึ้นมาจูบท่ามกลางความตกใจของคนทั้งงาน

“นี่คือโจเชฟ แฟนของมีนาเองค่ะ เราคบกันได้ประมาณ 6 เดือนแล้ว”คำพูดของพี่มีนาทำเอาดวงตาของฉันเบิกกว้างทันที ก่อนที่ฉันจะหันไปทางพี่ไคล์ที่ยืนนิ่งไม่ไหวติงใด ๆ ฉันไม่รู้เลยว่าพี่ไคล์มีสีหน้ายังไงเพราะภายในห้องมันมืดไปหมด ฉันยังตกใจขนาดนี้แล้วพี่ไคล์ล่ะ

ไม่นานภายในห้องก็สว่างขึ้นพร้อมกับเสียงตบมือ คนที่ชื่อโจเชฟดึงพี่มีนาไปจูบอย่างดูดดื่ม ทุกคนต่างร่วมแสดงความยินดีให้กับทั้งสองฉันรีบมองหาพี่ไคล์แต่ก็พบว่าเขาไม่ได้ยืนอยู่ที่เดิมแล้ว

“เหี้ยไรเนี่ย…” พี่เฉินสบถขึ้นมาดูจากสีหน้าของพวกพี่ ๆ แล้วก็คงจะไม่มีใครรู้เรื่องนี้มาก่อนเช่นกัน ฉันรีบวางแก้วน้ำของตัวเองปลีกตัวไปหาพี่ไคล์ทันที

ฉันเดินตามหาพี่ไคล์อยู่นานมากเพราะงานค่อนข้างใหญ่ก่อนจะมาเจอเจ้าตัวนั่งหลบมุมอยู่ข้างบ่อน้ำพุโดยในมือถือแก้วไวน์อยู่ ฉันดูจากใบหน้าที่แดงก่ำแล้วเขาคงจะดื่มไปเยอะพอควรเลย

“พี่ไคล์” ฉันเรียกเขาเสียงเบาใบหน้าหล่อแดงก่ำเงยขึ้นมาสบตากับฉันสายตาลอย ๆ ของเขามองฉันเพียงครู่เดียวแล้วยกไวน์ขึ้นดื่มอีกครั้ง

“มีอะไร” เขาเอ่ยขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะใช้มือหนาของตัวเองดึงเน็กไทออกพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวเผยให้เห็นแผงอกแกร่ง