ตอนที่ 3 หมั่นไส้

เช้าวันถัดมาณิรินมาถึงที่ทำงานแต่เช้าตรู่ด้วยความตื่นเต้นเธอก้มสำรวจตัวเองอีกครั้งว่ายังเรียบร้อยดีอยู่ไหม ถึงแม้ชุดที่เธอใส่จะเป็นอะไรที่แสนจะเรียบง่ายและธรรมดาอย่างกางเกงผ้าทรงกระบอกสีดำสนิทและเสื้อเชิ้ตแขนยาวผู้โบที่คอสีขาวครีม ต่างกันอย่างสิ้นเชิงกับเหล่าพนักงานที่เดินสวนเข้าไปที่ล้วนแต่งองค์ทรงเครื่องกันมาเต็มที่

ทันทีเข้ามาถึงในตัวตึกณิรินก็ยกมือไหว้เหล่าพนักงานที่มาอยู่ประปรายพลางชวนคุยตามประสาคนอัธยาศัยดีและต้องการเพื่อนใหม่แต่ดูเหมือนจะไร้ผล เพราะหญิงสาวได้รับการตอบรับมาเพียงแกนๆ เท่านั้น แถมยังได้รับของแถมเป็นสายตาที่มองเธออย่างเหยียดๆ อีกต่างหาก แต่คนอย่างณิรินไม่สนไม่แคร์อะไรทั้งนั้นเพราะการทำงานหาเงินคือเป้าหมายสำคัญของเธอ

"สวัสดีจ้ะชื่อณิรินใช่ไหม"

เสียงหนึ่งดังขึ้นทันทีที่หญิงสาวเข้านั่งประจำที่เธอมองไปยังคนต้นเสียงที่นั่งอยู่โต๊ะติดกันพลางส่งยิ้มไปให้

"ค่ะแต่เรียกรินเฉยๆ ก็ได้นะคะ"

"พี่ชื่อเมยาจ๊ะ เป็นเลขาขอคุณชูอิจิอายุน่าจะห่างจากรินประมาณสองปีได้มั้งเท่าทีดูจากใบสมัครของริน"

ความเป็นกันเองทำให้ณิรินใจชื้นขึ้นมาหน่อยว่าอย่างน้อยก็ยังมีคนอยากรู้จักกับเธออยู่บ้าง

สองสาวต่างวัยพูดคุยกันอย่างถูกคอเธอเล่าให้ณิรินฟังว่า ทำงานที่นี่มานานแล้วตั้งแต่เรียนจบ และเล่าให้ฟังว่าตระกูลโยชิดะมีธุรกิจมากมายในมือ ไม่ว่าจะเป็นการขนส่งสินค้าข้ามทะเล อสังหา อาหารแปรรูป หรือแม้แต่บริษัทที่เพิ่งก่อตั้งได้ไม่นานอย่างบริษัทโฆษณาแห่งนี้

และแม้ว่าจะเพิ่งเปิดได้ไม่นานแต่ชูอิจิก็ทำให้มันได้รับการยอมรับและติดอันดับได้ในเวลาไม่นานจึงไม่แปลกที่ครอบครัวโยชิดะจะเป็นครอบครัวที่ร่ำรวยมากตระกูลหนึ่งทำให้ณิรินที่ฟังอยู่รู้สึกทึ่งแกมอิจฉาอยู่เล็กๆ

"บอสน่ะมีพี่น้องอยู่ทั้งหมดหกคน ก็คือตัวบอสเอง คุณอายาโตะ คุณเรย์จิ แล้วก็ลูกของภรรยารองอีกสามคนคือคุณพิภพ ภูผา และก็แผ่นดิน"

"อ้าวแล้วน้องผู้หญิงคนที่สัมภาษณ์รินวันนั้นละค่ะ"

ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าที่แวบหนึ่งณิรินเห็นแววตาไม่พอใจฉายในตาของอีกฝ่ายก่อนจะหายไปอย่างรวดเร็ว

"หึ! คนนั้นนะหรอพราวฟ้าลูกติดของภรรยาไหมคุณโยชิดะคุณพ่อของบอสน่ะไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ หรอก"

"ธุรกิจเยอะขนาดนี้ท่านประธานดูแลคนเดียวเลยเหรอคะ"

"ก็มีแจกจ่ายให้พี่น้องช่วยดูแลนะแต่ตัวบอสเป็นประธานใหญ่ไง"

"โห! แบบนี้คงเนื้อหอมในหมู่สาวๆ น่าดูเลยเนอะอย่างว่าแหละรูปหล่อพ่อรวยครบสูตรพระเอกละครใครๆ ก็คงอยากได้"

เธอพูดโดยไม่คิดอะไรแต่คนข้างตัวกลับมองนิดนึงโดยที่หญิงสาวไม่ได้สังเกตเห็น