33 บทรัก บทที่ 2

เค้าได้บอกกับฉันพร้อมกับยกแก้วไวน์และขวดไวน์รินให้กับฉัน...ใช่แล้วเค้าทำเองเค้าไม่ใช้บริกร

"ผมจะสอนคุณวันนี้ว่าการที่เป็นผู้หญิงของผมมันสุดแสนที่จะวิเศษมากมาย"

ตอนนี้เค้าพูดพร้อมกับความตึงเครียดที่ผ่านเข้ามาพบพูดแบบจริงจังที่สุด

เค้าต้องการให้ฉันรู้ว่าเขาเครียดมากขนาดไหนที่ฉันปฏิเสธสิ่งดีดีที่เขามอบให้

ซึ่งความคิดฉันแล้วมันคือนรกมันไม่ใช่เรื่องดีเลยแม้แต่น้อย

ตอนนี้ฉันเงยหน้าขึ้นมากระพริบตาใส่เขา หัวใจฉันเต้นรัวรู้สึกได้ถึง อาการกระตุก ที่จุดสัมผัสอ่อนไหวของร่างกาย ในตอนนี้ฉันรับรู้ได้ถึงกระแสไฟฟ้าที่ก่อตัวขึ้นระหว่างฉันกับเขา

ตอนนี้ในตาของเค้าสีเทาเข้มร้อนระอุกว่าอยู่บนภูเขาไฟ

เขาจับขาฉันแยกออกจากกันแล้วแทรกกายแกร่งเขาเข้ามาแนบน้องสาวฉัน เค้าโน้มตัวมาข้างหน้าแล้วค่อยๆดึงเครื่องประดับที่บนศีรษะของฉันออกอย่างช้าๆทีละชิ้นๆ

นิ้วของเขาคลายผมฉันให้เป็นอิสระ ฉันหายใจถี่และไม่สามารถเคลื่อนไหวตัวเองได้ ฉัน จ้องมองเขาด้วยเหมือนอาการอกเขาสะกดจิตเอาไว้ในขณะที่มือของเค้าจะไปที่เส้นผมของฉัน

"คุณคิดยังไงกับเรื่องสัญญาของเรา ผมขอถามคุณอีกครั้ง"

เค้ากระซิบข้างใบหูฉันด้วยเสียงนุ่มไพเราะ และมือของเค้ายังคงคลายเครื่องประดับฉันไปด้วย

"เพราะอะไรคุณถึงไม่ยอมเซ็นสัญญาให้กับผมเหรอ ??

ฉันเงียบ

เค้าใช้นิ้วมือของเค้าวนรอบใบหูของฉันแล้วดึงติ่งหูฉันเบาเบาแล้วถอดต่างหูออกให้ฉัน มันช่างเร้าอารมณ์ฉันเหลือเกิน

" หืม อย่าเงียบสิผมต้องการคำตอบ "

"ขอโทษนะคะฉันต้องการเวลาคิดเรื่องนี้อีกสักหน่อย"

ฉันกระซิบตอบ

"คุณยังคิดเรื่องอะไรอีกละเคท"...สายตาเขาเว้าวอน ใบหน้าของเขาเคลื่อนมาประจัญหน้าฉันแล้วมองไปที่ดวงตาอย่างเว้าวอนดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความต้องการ ฉันดูออกเพราะฉันเคยผ่านมันมาแล้ว

"ก็เรื่องของคุณไงคะ ฉันเข้าใจค่ะว่าคุณไม่ชอบการผูกมัด ฉันกำลังคิดถึงเรื่องนี้อยู่คะ"

"ถ้ายังงั้นคุณก็ไม่จำเป็นต้องปฏิเสธผมสิ"

"ฉันขอโทษค่ะ ฉันวู่วามเกินไปหน่อย"

ฉันได้บอกกับเขาทั้งที่ภายในใจของตัวเองเต้นตึกตักที่เขาเข้ามาใกล้แบบนี้ โอ้ยตายแล้วฉันหน้าแดงไปหมด

"คุณคิดว่าผมเป็นผู้ชายที่คุณไม่ควรจะมายุ่งเกี่ยวด้วยเหรอ ผมเป็นผู้ชายที่สุดแสนจะเพอร์เฟคนะคุณอย่าลืมสิ "เค้าได้บอกกับฉันพร้อมกับยิ้มภูมิใจที่ตัวเองเป็นผู้ชายที่แสนหล่อและเพอร์เฟค

"คืนนี้ผมจะเตือนความจำให้กับคุณว่าการที่เป็นผู้หญิงของผมได้ขึ้นเตียงกับผมมันดีมากขนาดไหน...แล้วมันวิเศษขนาดไหน...ผมจะสอนให้คุณได้รู้ในค่ำคืนนี้"

ตอนนี้นัยน์ตาสีเทาของเขาจ้องมาที่ฉัน จิตใจฉันภายในตอนนี้ความปรารถนาอันแรงกล้าของฉันกำลังคุกรุ่นลุกไหม้ลึกลงไปภายใต้ช่องท้องน้อย

" คุณเคยสอนมันกับฉันแล้วไม่ใช่เหรอ !? ฉันท้วง

" อันนั้นมันแค่เบสิก บทต่อไปมันก็จะแอดว๊านซ์ขึ้นเรื่อยๆ "

" ถ้ายังงั้นคุณก็รีบสอน ฉันสิฉันจะได้รีบตัดสินใจว่าการเป็นลูกทาสของคุณมันดีหรือไม่ดีกันแน่ " ฉันส่งสายตาถามเขาอย่างยั่วยวน และมันก็ได้ผล

ในชั่วพริบตาตอนนี้ท่านประธานลีโอนาร์โดจับไปที่ชายผ้าปูโต๊ะก่อนที่เขาจะถลกมันแล้วถ้วยจานแก้วน้ำรวมถึงอุปกรณ์อย่างอื่นตกแตกลงไปที่พื้นฉันมองด้วยความตกใจ !!!

เพล้ง !!!

โครม !!!

แล้วฉันก็มองไปโดยรอบตอนนี้ไม่มีพนักงานเลยแม้แต่คนเดียวทั้งร้านอาหาร มีเพียงฉันกับเค้าสองคน ฉันรู้สึกเสียดายของมากทำไมเค้าจะต้องทำอะไรแบบนี้ด้วย ของแพงๆ ของดีๆทั้งนั้นกลับต้องแตกหล่นร่วงกระจายอยู่ที่พื้นไม่มีชิ้นดี

เค้าจะทำอะไรกับฉันนะ !!! ฉันได้แต่คิดในใจ

แต่ในช่วงพริบตาตอนนี้ร่างกาย ของฉันก็ถูกตรึงไว้ที่ใต้ร่างของเค้า

แล้วเค้าฉวยโอกาสนั้นยกฉันขึ้นไปที่โต๊ะอาหารใช้เนคไทด์มัดข้อมือฉันทั้งสองข้างมัดเอาใว้หนือศรีษะฉัน แล้วเค้าขึ้นคล่อมร่างฉันไม่ทันตั้งตัว

" ผมจะสอนคุณและให้คุณได้เรียนรู้ว่าการเป็นทาสบำเรอรักของคนอยางผมมันวิเศษขนาดไหน "

แขนฉันเหยียดออกและถูกรวบไว้เหนือศรีษะมือข้างที่ว่างของเค้าจับหน้าของฉันเอาไว้แล้วริมฝีปากของเค้าก็ประกบกับริมฝีปากของฉันทันที...

จ๊วบ อืม ....