ตอนที่ 2 ลูกไม่รักดี

“กี่ล้านก็ไม่เอาค่ะแม่ หนูไม่เอา” สุวารีประกาศเสียงแข็ง ลุกขึ้นยืนประจันหน้าแม่ใหญ่ด้วยอาการดื้อดึง

“ไปเป็นกะหรี่ โสเภณีก็ไม่ปาน ขายศักดิ์ศรีของตัวเองแท้ๆ แม่น่ะแม่”

“ยายน้ำ แล้วที่แกเร่ไปนอนกับมัน ให้มันยัดฟรี ๆ นั้นไม่ใช่ขายศักดิ์ศรีเหรอ ทุเรศสิ้นดี” ผู้เป็นแม่เสียใจเป็นอย่างมาก

“เราสองคนรักกันค่ะ” ประกาศเสียงกร้าว

“เอ้อ... รักกันนักใช่ไหม ถ้างั้นก็เชิญเลย ไป... ไปเสียให้พ้นหน้า ไปกับมัน ไปสร้างวิมานของแก” คนเป็นแม่ตวาดเสียงดัง คุณนันทยาชี้ไปที่ประตู ร่างกายของท่านสั่นไปทั้งตัว

การันต์วิ่งเข้ามาในบ้าน เขาตรงเข้ามาหาสุวารี เธอโผเข้ากอดเขา

“ไอ้ตัวดี แก... แกมาก็ดีแล้ว แกมัน...” นางปากสั่นจนพูดไม่ออก

กังสดาลรีบตรงเข้าไปหาท่าน ตอนนี้เธอต้องย้ายฝ่ายไปอยู่ข้างแม่ใหญ่แล้ว

“อีลูกชั่ว เมื่อแกเลือกมัน แกก็ไปอยู่กับมัน เก็บเสื้อผ้า ข้าวของของแกออกไปให้หมด แล้วอย่ากลับมาเหยียบบ้านนี้อีก ที่นี่ไม่ต้อนรับผัวจน ๆ ของแก อยากสร้างฝัน สร้างครอบครัว ความรักเหรอ เชอะ”

“แม่ใหญ่คะ ใจเย็น ๆ ค่ะ อย่าไล่พี่น้ำเลยนะคะ”

“แกก็อีกคน ไม่ต้องมาเข้าข้างมัน นี่พ่อแกยังไม่รู้ ถ้ารู้จะเสียใจแค่ไหน คิดดู” แม่ใหญ่น้ำตาไหลพราก

กังสดาลบีบมือท่านไว้แล้วบีบแน่น คุณนันทยาโกรธจนเหงื่อท่วม มือของท่านเย็นเฉียบ เหงื่อเม็ดใหญ่เท่ามะแว้งมะเขือผุดขึ้นทั่วใบหน้า

“ไปค่ะอ้น น้ำจะไม่อยู่บ้านหลังนี้แล้ว เราจะไปสร้างครอบครัวของเราเองค่ะ แม่จะมาบังคับอะไรน้ำไม่ได้หรอกนะคะ อีกอย่างลูกที่กำลังจะเกิดของเราก็อยู่ในท้องของน้ำ ลูกกำลังจะออกมาในอีกไม่กี่เดือนแล้ว คุณแม่นั่นแหละที่ต้องยอมรับความจริงว่ากำลังจะมีหลานและเป็นคุณยาย”

“แต่ว่า...” การันต์หันไปมองคุณนันทยาด้วยท่าทางกริ่งเกรง เขารู้ว่าเขาทำผิด และก็ไม่อยากให้ผิดมากไปกว่านี้ อย่างน้อย เขาก็อยากให้ตัวเองเป็นที่ยอมรับของมารดาของสุวารี

ตอนนี้คุณนันทยาคอพับคออ่อนลงไป

“แม่ใหญ่คะ แม่ใหญ่” กังสดาลจับเขย่าตัวท่าน

ทว่าแม่ใหญ่ก็ไม่ตอบสนอง เธอจึงค่อย ๆ เอนตัวของแม่ใหญ่ลงไปนอน

กระปุกสาวรับใช้ร่างใหญ่ ลากกระเป๋าของสุวารีออกมาจากห้องอย่างทุลักทุเล

“มาแล้วค่ะ กระเป๋าของคุณน้ำ จะให้เอาไปใส่ท้ายรถคันไหนคะ” เหงื่อแตกพลั่ก ๆ

“ไปสิคะอ้น ไปลากมาค่ะ” สุวารีสั่งผัว โดยไม่สนใจอาการของแม่ของเธอเลย

“แต่ว่า...” การันต์ละล้าละลัง เขาห่วงคุณนันทยามากกว่าอย่างอื่น ดูเหมือนแน่นิ่งไปจริง ๆ

“ไม่ต้องมาตงมาแต่อะไรทั้งนั้นค่ะ ใครจะยอมไปเป็นของเล่นของคนรวย ไม่มีทางน้ำไม่ยอมหรอก น้ำบูชาความรัก และน้ำก็รักอ้น อ้นคะ อ้นรักน้ำไหมคะ”

“รักสิครับ”

“ถ้ารักก็ไปเอากระเป๋ามาจากยายกระปุก” เธอผลักหลังของการันต์อย่างแรง

“อ่า...” เขายังเร้าหรือ

“เร็วสิคะ น้ำสั่ง”

“ครับ ๆ” การันต์รีบลนลาน เข้าไปเอากระเป๋าใบโตสองใบเขื่อง ๆ มาจากมือของกระปุก

“พี่กระปุกมาช่วยตั้งโอ๋ดูแม่ใหญ่ที แม่ใหญ่เป็นลม” กังสดาลเรียกสาวใช้เสียงดัง

กระปุกทำหน้าเหลอหลา กำลังงงว่ามันเกิดอะไรขึ้น กระปุกไม่ได้ยินที่แม่ลูกโต้เถียงกัน

“เร็วสิคะ” กังสดาลหากระดาษที่ใกล้มือมาพัดวีให้กับแม่ใหญ่ พลางบีบนวด

“ค่ะ ๆ ให้พี่ทำอะไร” กระปุกยังเด๋อด๋าพะว้าพะวัง ไม่รู้จะทำอะไรก่อนดี

“พี่ไปหายาดมยาลมมาค่ะ” กระปุกยังคงนิ่ง เหม่อมองตามหลังของสุวารีที่เดินออกไปขึ้นแท็กซี่พร้อมกับการันต์

“พี่กระปุกเร็วสิคะ ตั้งโอ๋ขอยาดมค่ะ”

“จ้า จ้า ไปกาเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ” กระปุกพาร่างตุ้ยนุ้ยเดินไปหายาดมมาให้กับกังสดาล

สุวารี ลูกสาวที่แม่ใหญ่เลี้ยงแบบตามใจ ตอนนี้คงยากจะควบคุมให้กลับมาอยู่ในอาณัติของแม่ได้เหมือนเดิม เธอตัดสินใจเลือกความรักและการันต์ เพื่อไปสร้างอนาคตเอง

เสียงไดร์เป่าผมหยุดลงไป กังสดาลจ้องหน้าตัวเองในกระจกแบบไม่อยากจะเชื่อ คนพวกนี้เปลี่ยนเธอจนกลายเป็นคนละคน ผมที่เคยยาวสยายถึงกลางหลังสีดำขลับ ถูกเปลี่ยนเป็นสีสันทันสมัยดูแปลกตา สีน้ำตาลอ่อนผสมสีบลอนด์ทองขับใบหน้าของหญิงสาวให้สวยเด่น เส้นผมที่เคยเป็นเส้นตรงของเธอ ถูกดัดเป็นรอน ทุกคนในนั้นทำงานอย่างคล่องแคล่วว่องไวราวกับมืออาชีพ

พวกหล่อนเองก็มองหญิงสาวอย่างตะลึงไปกับความงดงามของกังสดาลที่ได้เห็น ใบหน้าสวยหวานของเธอถูกแต่งแต้มจนจำไม่ได้ กลายเป็นสาวสวยลุคเซ็กซี่

กังสดาลเองก็ยังมองหน้าของเธอแบบตาค้าง หญิงสาวรู้ดีว่า ตัวเองมาตรงนี้เพื่อมาทำหน้าที่อะไร แต่ก็คิดไม่ถึงว่า ผู้ว่าจ้างจะแปลงโฉมเธอจนกลายเป็นสาวทันสมัย

คนพวกนี้จับกังสดาลแต่งตัวจากเด็กกะโปโลที่พึ่งเรียนจบปริญญาตรีมาหมาด ๆ เนรมิตเป็นเหมือนนางแบบสาวสวยที่เดินโชว์เฉิดฉายบนอยู่แคตวอล์กได้ ใบหน้าที่ไม่เคยแต่งแต้มสีสัน ถูกปรุงแต่งจนสวยวาววับแทบจำไม่ได้ รองเท้าส้นสูงถูกนำมาสวมใส่ ซึ่งเป็นสีเดียวกับชุดคือสีบรอนซ์เงิน

จากนั้นเครื่องประดับก็ถูกประโคมลงมา ดูแล้วเป็นของมีราคาค่างวดไม่ใช่ของที่วางเกลื่อนกลาดตามตลาดนัด เครื่องประดับมีราคาถูกนำออกมาจากกล่องกำมะหยี่สีแดงสด กิ๊บติดผมประดับเพชรถูกติดลงที่บนศีรษะของเธอ ตุ้มหูเพชร สร้อยคอเพชร และกำไลเพชร แถมยังมีกระเป๋าแบรนด์เนมอันเล็กที่ประดับเพชรทั้งกระเป๋า ถูกยัดเข้ามาในมือของกังสดาล

ดวงตาของกังสดาลที่เคยสดใสมีแววหมองเศร้าลง เธอถึงกับกลืนน้ำลายลงคอชีวิตอย่างลำบาก ชีวิตที่เคยสุขสบายแบบปุถุชนคนธรรมดา ตอนนี้ดูน่ายุ่งเหยิงไปเสียแล้ว

กังสดาลนั่งคอยด้วยหัวใจที่เต้นโครมคราม เพราะเธอไม่รู้เลยว่า คนที่ยอมว่าจ้างให้เธอมาเป็นเมียพาร์ทไทม์นั้น หน้าตาของเขาเป็นอย่างไร

กังสดาลอดคิดไม่ได้ว่า ผู้ชายคนนั้นคงจะ ท้วม หน้าตาขี้ริ้วขี้เหร่ และเป็นชายแก่สูงวัยที่แก่คราวพ่อ เพราะไม่อย่างนั้นคงไม่ยอมจ่ายเงินให้กับสาวกะโปโลที่ไม่มีเสน่ห์แบบเธอไปถึงสามล้าน

เหล่าสาว ๆ ที่ช่วยกันประโคม และปรับเปลี่ยนให้กลายเป็นองค์หญิงได้หายไปแล้ว

มีคนรับใช้ชุดใหญ่ยกเอาน้ำ อาหาร และขนมเข้ามาเสิร์ฟให้ จากนั้นก็ออกไปอย่างรวดเร็ว ทุกคนที่นี่ดูเหมือนจะไม่ได้รับอนุญาตให้พูดคุยกับกังสดาล