ตอนที่ 3 พบเพื่อพราก (1)

“ในนั้น...เขาอยู่ในห้องไอซียูนั่น ยัยจิ๊บเขาเป็นแฟนพันธุ์แท้ของคุณ...”

คำนั้นทำให้พระเอกหนุ่มถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ

“คือฉันรู้ค่ะว่านี่มันบ้าบิ่นไปหน่อย แต่คุณพูดเองนี่นาว่าขอแค่เชื่อทุกอย่างในโลกนี้ก็สามารถเกิดปาฏิหาริย์ได้ เมื่อวานนี้ก็เป็นวันเกิดของน้องสาวฉัน แต่ตอนนี้เขาต้องอยู่ในห้องไอซียูเพราะถูกรถชนจนเลือดคั่งในสมองรอการผ่าตัด ต้นเหตุมาจากไอ้นี่...” หญิงสาวล้วงกระเป๋าพร้อมหยิบของสิ่งหนึ่งยื่นให้เขา

ธิเบศก้มลงมองรูปถ่ายในมือหญิงสาว คิ้วเข้มขมวดเป็นปม

“น้องฉันต้องการเก็บรูปคุณที่ตกพื้น เลยโดนรถชน”

พระเอกหนุ่มถึงกับอึ้งไปนิดๆ เมื่อได้ยินเหตุผลจากปากอีกฝ่าย แต่ทว่าเขาก็ยังไม่ได้เชื่อเธอร้อยเปอร์เซ็นต์

“คุณไม่ได้กุเรื่องหลอกผมใช่ไหมเนี่ย บอกมานะว่าคุณมาจากรายการไหน ช่องอะไร” พระเอกหนุ่มเหลียวซ้ายแลขวาอย่างระแวง

“นี่คุณ เห็นฉันหน้าเหมือนหน้าม้านักหรือไงคะ” หญิงสาวแหวใส่อย่างเหลืออด เพิ่งรู้ว่าที่แท้พระเอกซุปตาร์ก็มโนเก่งเหมือนกัน

“ฉันพูดจริงค่ะ และฉันขอร้องคุณได้ไหม ฉันรู้ว่ามันไม่น่าเชื่อ แต่ยัยจิ๊บบอกว่าเขาอยากพบคุณตัวเป็นๆ ซักครั้งก่อนตาย ถือว่าเป็นของขวัญวันเกิดให้แฟนคลับที่เขารักคุณมากก็ได้ ฉันไหว้ล่ะ”

หญิงสาวลงทุนยกมือไหว้ นาทีนี้เธอยอมทำทุกอย่าง หากมันจะช่วยสร้างปาฏิหาริย์ให้น้องสาวเธอสมหวัง และอาการกระเตื้องขึ้นได้แม้เพียงเศษเสี้ยวความหวังก็ตาม

ธิเบศขมวดคิ้วแน่น พลางมองใบหน้าอีกฝ่ายอย่างจับผิด เขาอยู่ในวงการมายามานาน หากใครแสดงสมบทบาทหรือไม่เขาย่อมรู้ได้ทันที แต่ทว่าคนตรงหน้าไม่ใช่ดารา หน้าตาแม้ไม่สวยหยาดฟ้าเหมือนนางเอกที่เขาเคยร่วมงานด้วยสักนิด ก็ต้องยอมรับว่านาทีนี้เธอแสดงได้เนียนไม่เลวเลย

ยังไม่ทันที่เขาจะได้ตอบอะไรไป เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังแทรกขึ้นเสียก่อน ธิเบศมองชื่อที่ขึ้นหน้าจอ พลางถอนหายใจเบาๆ ก่อนกดรับสาย

“ครับพี่บี”

“ธิมอยู่ไหนเนี่ย วันนี้เรามีนัดให้สัมภาษณ์ช่วงบ่ายนะ ธิมไม่ลืมใช่ไหน” เสียงโวยมาตามสายของศุภกรหรือพี่บี ผู้จัดการส่วนตัวของเขา ทำเอาชายหนุ่มหน้าเครียด เขาเป็นพระเอกที่ขึ้นชื่อเรื่องตรงต่อเวลาที่สุดคนหนึ่งของวงการ และไม่อยากเสียชื่อเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง

“โอเคครับ ผมจะรีบไปให้ทัน พี่ไม่ต้องห่วงนะครับ”

ใบหน้าหมองๆ นั่นทำให้คนหันมาเห็นเข้าพอดีอดใจหายไม่ได้ แต่ก็นั่นแหละ หากเขาทำตามคำขอร้องของแฟนคลับทุกคน วันๆ ก็คงไม่ต้องทำอะไรกันพอดี

“เอาล่ะ ผมมีงานต่อต้องรีบไปแล้ว”

จารุพัชรเงยหน้ามองคนพูดอย่างสิ้นหวังเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้สนใจสิ่งที่เธอลงทุนขอร้องสักนิด น้องสาวเธอชื่นชอบคนตรงหน้ามาก หากพาจิราภาได้พบเขาหรือรู้ว่าพระเอกขวัญใจตัวเองมาเยี่ยม ไม่แน่ว่าอาการน้องสาวเธออาจจะกระเตื้องขึ้นบ้างสักนิดก็ยังดี นาทีนี้อะไรที่เป็นความหวังให้ยึดเหนี่ยวได้เธอยอมทำทั้งนั้น

“ชีวิตนี้คุณเคยรักใครจริงๆ บ้างสักคนไหมคะ” จารุพัชรโพล่งออกไปอย่างลืมตัว ทำให้คนที่กำลังจะเดินจากไปหยุดกึก

“ชีวิตนี้ฉันเหลือแค่น้องสาวคนนี้คนเดียว ฉันรักเขามาก ชนิดที่หากต้องแลกด้วยชีวิตให้เขามีความสุขฉันก็พร้อมจะทำให้ ฉันรู้ว่ามันอาจจะบ้าบอสำหรับคุณ แต่สำหรับฉันมันมีค่ามาก เพราะมันช่วยต่อลมหายใจให้กับคนที่ฉันรักยิ่งกว่าชีวิต...”

“ผมขอโทษ”

พระเอกหนุ่มตัดบทเสียงเรียบ เขาอยู่ในวงการนี้มานานใช่ว่าจะไม่เคยเจอเรื่องพวกนี้ แต่หากเขาเอาใจแฟนคลับทุกคนที่เข้ามา ก็คงต้องแบกรับปัญหาที่ตามมาอีกไม่หยุดหย่อน ฉะนั้นตัดไฟเสียแต่ต้นลมตอนนี้ดีกว่า ชีวิตใครก็ชีวิตมัน เขาไม่ใช่เทพเจ้าที่จะช่วยใครได้หมด

จารุพัชรมองคนที่น้องสาวแสนจะปลื้มด้วยสายตาผิดหวัง นี่หรือพระเอกขวัญใจมหาชน คนแล้งน้ำใจแบบนี้เนี่ยนะ แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่มีทางเลือก