ตอนที่ 1 ความติ่งเป็นเหตุ (3)

จารุพัชรเดินคอตกออกจากห้องไอซียูด้วยความอ่อนล้า หัวใจเธอแทบไม่มีเรี่ยวแรงจะเต้นต่อ ภาพน้องรักนอนนิ่งเป็นผักยังคงติดตา เธอจะกลับไปที่ห้องพักได้ยังไง คืนนี้เธอจะอยู่ยังไง เพียงคิดก็หมดแรง จึงได้เดินตรงไปนั่งที่เก้าอี้ตรงโถงรับแขกของโรงพยาบาล พลันหูก็แว่วได้ยินเสียงบางอย่างลอยลมมาจากหน้าจอโทรทัศน์ที่เปิดค้างไว้ให้ญาติคนป่วยที่มารอได้ดู ซึ่งตอนนี้มีเพียงเธอเท่านั้นที่นั่งอยู่

“คุณเชื่อในเรื่องปาฏิหาริย์ไหม...สำหรับผมชีวิตของเราก็คือปาฏิหาริย์ เพียงแค่คุณเชื่อ และศรัทธามากพอ ทุกอย่างก็สามารถเกิดปาฏิหาริย์ได้...”

จารุพัชรจ้องใบหน้าอันหล่อเหลาราวกับรูปสลักจากฝีมือช่างชั้นยอดอย่างไร้ที่ติ ที่ผ่านมาเธอไม่เคยสังเกตเลยว่าเขาจะหล่อได้ขนาดนี้ ใบหน้าคมคายที่ประกอบด้วยเครื่องหน้าที่โดดเด่นทั้งคิ้วเข้ม และดวงตาเรียวยาวทั้งใหญ่และคมกริบทอประกายพราวระยับ จมูกโด่งได้รูปอย่างเป็นธรรมชาติ หากเสน่ห์ของเขากลับอยู่ที่รอยยิ้มที่มีลักยิ้มที่ข้างแก้มทั้งสอง เพียงแค่เขายิ้มก็ทำให้โลกดูสดใสในพริบตา

ทั้งน้องสาวเธอ ไหนจะคนที่ออฟฟิศต่างหลงใหลในรูปลักษณ์อันเลอค่านี่ ส่วนเธอก็เออออไปกับน้องสาวตามเรื่องเพราะไม่เคยสนใจสิ่งได้มากไปกว่าปากท้องและการทำมาหากินไปวันๆ

หญิงสาวมองสบตากับคนที่อยู่ในจอโทรทัศน์ เขากำลังส่งรอยยิ้มทรงเสน่ห์มาให้

จริงหรือที่เขาบอกว่าโลกนี้มีปาฏิหาริย์ ที่ผ่านมาเธอไม่รู้หรอกว่าไอ้ปาฏิหาริย์ที่เขาบอกมันหน้าตาเป็นยังไง แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าจะหาปาฏิหาริย์จากไหนให้น้องสาวสุดที่รัก

0.01% ที่หมอบอกอาจจะดูไกลเกินเอื้อม แต่ครั้งนี้เธอจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ต่อให้ต้องลำบากเลือดตาแทบกระเด็นเธอก็จะขอทำหน้าที่พี่สาวที่ดีให้น้องสาวสักครั้ง ด้วยการทำให้จิราภาสมหวังได้พบดาราในดวงใจตัวจริงสักครั้ง อย่างน้อยเขาก็อาจเป็นผู้สร้างปาฏิหาริย์ให้เกิดขึ้นกับน้องสาวเธอก็เป็นได้ นาทีนี้ไม่ว่าอะไรเธอก็ยอมทั้งนั้น

ยัยจิ๊บน้องรัก รอพี่ก่อนนะ พี่จะไปพาเขามาหาเธอให้ได้ อย่าเพิ่งเป็นอะไรไป เธอต้องฟื้นมาเจอพี่ธิมของเธอให้ได้นะ!

จารุพัชรไม่รู้หรอกว่าการงมเข็มในมหาสมุทรนั้นยากเพียงใด แต่เดาเอาว่ามันคงจะยากพอๆ กับสิ่งที่เธอกำลังคิดจะทำในตอนนั้น การตามล่าตัวซุปตาร์เบอร์หนึ่งของวงการอย่าง ธิม-ธิเบศ ดิฐวัฒน์ พระเอกขวัญใจมหาชนเธอควรตั้งต้นจากจุดไหนดีล่ะ ในเมื่อเธอไม่รู้ที่อยู่ของเขา ไม่รู้ว่าเวลานี้เขาควรจะอยู่ที่ไหน เธอไม่ใช่ติ่งกับเขาเสียด้วย

แล้วถึงรู้คำตอบที่ว่า ปัญหาต่อมาก็คือจะทำยังไงที่จะเกลี้ยกล่อมให้เขายอมมาพบน้องสาวเธอสักครั้ง นี่มันบ้าระห่ำชัดๆ หากเป็นติ่งแบบยัยจิ๊บก็ดีสิ อย่างน้อยเธอก็คงมีข้อมูลต่างๆ ของเขาบ้าง หรือไม่ก็คงรู้ว่าตอนนี้จะไปตามตัวเขาได้ที่ไหน

โอ๊ย...จะบ้าตาย ตาทึ่มเอ๊ย! ตอนนี้นายอยู่ที่ไหนวะเนี่ย หญิงสาวเงยหน้ามองท้องฟ้าอันมืดมิดเหมือนหนทางชีวิตของเธอในตอนนี้ ทั้งมืดมิดและหนาวเหน็บที่สุด แม้มีแสงไฟนีออนและแสงสว่างจากจอทีวีที่ติดหน้าโรงพยาบาลก็เถอะ

หากแล้วทันใดนั้นเอง เสียงบางอย่างก็ลอยแว่วมาเข้าหู

“รางวัลสุดยอดขวัญใจมหาชนประจำปีนี้ ได้แก่...คุณธิม-ธิเบศ ดิฐวัฒน์ ครับ!”

ชื่อนั้นทำให้จารุพัชรหันขวับทันใด จอโทรทัศน์ที่ติดไว้บริการความบันเทิงให้กับผู้ป่วยและญาติที่มารอใช้บริการ ปรากฏภาพชายหนุ่มที่เธอกำลังต้องการตัวมากที่สุดในชุดสูทสีดำอันหล่อเหลาเดินขึ้นไปรับรางวัลที่ว่าอย่างสง่างาม

นั่นไง! ปาฏิหาริย์ของเธออยู่ตรงนั้น! สายตาหญิงสาวเหลือบมองเห็นคำว่า Live ที่มุมของจอด้านหนึ่ง แสดงว่านี่คือรายการสด และเขาต้องอยู่ที่นั่น หญิงสาวไม่รอช้าเธอรีบควักโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่อเสิร์จหาสถานที่จัดงานรับรางวัลที่ว่าทันที