ตอนที่ 1-2
‘คุณหญิงชลัมพร’ ในชุดผ้าไหมราคาแพงสีโอโรสตัดเย็บด้วยแบบเรียบหรูแต่ดูทันสมัยงดงามรับกับเรือนร่างอวบอิ่มเกล้าผมสวยงามยกระบังหน้าเล็กน้อยกำลังยกมือไหว้และทักทายกับคุณหญิงโฉมศรีภรรยาท่านทูตประจำประเทศสเปนที่มาร่วมงานและกล่าวเชื้อเชิญให้แขกเข้าไปในงาน หลังคุณหญิงโฉมศรีเดินผ่านไป คุณหญิงชลัมพรก็มองไล่เลยไปที่บุตรชายเพียงคนเดียวที่นั่งอยู่บนตั่งน้ำสังข์ในท่ารอรดน้ำสังข์และเลื่อนสายตาไปที่ลูกสะใภ้คนสวยอย่างพออกพอใจ
“เป็นยังไงบ้างคะคุณสุดท้ายฉันก็เอาเจ้าลูกชายตัวดีใส่ตะกร้าล้างน้ำขายได้สำเร็จ” ‘นายพล ชลกร อัครเดชโภคิน’ สามีของคุณหญิงชลัมพรกล่าวพร้อมมองไปที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวของงานที่กำลังคุยกันอย่างกะหนุงกะหนิง
“ถามจริง ๆ คุณเชื่อเหรอว่าเจ้าพีมันแอบหลงรักเลขาของมันมาหลายปีจนคุณบังคับมันให้แต่งงานมันถึงเลือกหนูบุษบาบัณคนนี้มาเป็นสะใภ้ให้คุณ”
คุณหญิงกระซิบตอบสามีเบา ๆ พร้อมสีหน้ารู้ทัน “ไม่เชื่อหรอกค่ะ ฉันเป็นแม่ตาพีนะคะทำไมฉันจะมองไม่ออกว่าเจ้าลูกชายตัวดีที่ได้เชื้อไม่ทิ้งแถวของพ่อมันจะยอมแขวนนวมความเจ้าชู้ง่าย ๆ ตาพีมันมีสาว ๆ เป็นสิบแต่ไม่ถูกใจฉันสักคนถ้าไม่ทำแบบนี้คงไม่ได้หนูบุษมาเป็นสะใภ้”
ท่านนายพลหันควับมามองหน้าคุณหญิงด้วยแววตายากที่จะเข้าใจ “คุณหญิงหมายความว่ายังไง”
“จะต้องให้ฉันอธิบายอีกเหรอคะคุณ ว่าไอ้เจ้าลูกชายตัวดีมันก็เล่นละครยอมแต่งงานตามที่ฉันบังคับ แต่ไม่สิ้นลายง่าย ๆ หรอก หารู้ไม่ว่าเข้าทางแม่” คุณหญิงยกมือขึ้นปิดปากก่อนจะหัวเราะ
ท่านนายพลที่แม้ว่าอายุจะถึงวัยเกษียณแล้วแต่ด้วยเป็นบุคลากรที่มีความรู้ความสามารถจึงยังทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาให้กับกองทัพต่อเป็นกรณีพิเศษมองบุตรชายที่ตนก็คิดว่ายังไม่สิ้นลายและหันมามองหน้าศรีภรรยา “แล้วทำไมคุณหญิงถึงได้ยอมล่ะ”
“ก็บังเอิญว่าคนที่นายพีบอกจะแต่งงานด้วย คือหนูบุษบาบัณคนที่ฉันแอบเลือกเอาไว้ในใจว่าอยากได้มาเป็นศรีสะใภ้น่ะสิคะคุณขา” คุณหญิงหัวเราะเบา ๆ หน้าตาระรื่นก่อนจะยกพัดลายสวยขึ้นโบกเบา ๆ อย่างสบายใจและเดินแยกออกไปรับแขกอีกทาง ปล่อยให้ท่านนายพลยืนอึ้งอยู่คนเดียว อย่างไม่เข้าใจทั้งศรีภรรยาและลูกชายเพียงคนเดียวของท่านว่าทั้งสองคนกำลังเล่นเกมอะไรกันแน่ ลูกหรอกแม่ หรือ แม่หรอกลูก เพราะมองแววตาลูกชายที่ฉายแววกรุ้มกริ้มยามมองเจ้าสาวมันก็ชักยังไงๆ
“แม่ลูกสองคนนี้ ใครหรอกใครกันแน่” ท่านนายพลส่ายหน้าก่อนจะพ่นลมหายใจร้อนผ่าวออกมา
ท่ามกลางบรรยากาศงานแต่งงานที่งดงามเต็มไปด้วยไม้ดอกเมืองเหนือสไตล์ล้านนาเพราะคุณหญิงชลัมพรชอบบรรยากาศแต่งงานแบบภาคเหนือเป็นพิเศษ เมื่อเป็นแม่งานเองธีมของงานจึงเป็นไปตามใจนาง และทางโรงแรมก็จัดได้งดงามสมกับเป็นงานแต่งงานของลูกค้าระดับวีไอพีเพราะงบประมาณครั้งนี้ไม่จำกัด
เมื่อได้ฤกษ์รดน้ำสังข์บ่าวสาว คุณหญิงชลัมพรเคียงคู่มากับท่านนายพลอย่างสง่างามเป็นคู่แรก คุณหญิงชลัมพรบรรจงรดน้ำสังข์ให้ลูกชายตัวดีและรดน้ำสังข์ให้บุษบาบัณพร้อมกับกำชับฝากลูกสะใภ้ให้ดูแลชลลัมพีให้ดี
“ตาพีเราน่ะเป็นผู้ใหญ่แล้วอายุก็ไม่น้อยแม่ดีใจที่เราเลือกผู้หญิงที่จะมาเป็นภรรยาได้เหมาะสมดี หนูบุษน่ะแม่เห็นเขามาแต่ไหนแต่ไรทั้งกิริยามารยาท ทั้งนิสัยใจคอแม่เชื่อว่าเขาจะเป็นภรรยาและแม่ที่ดีได้อย่างแน่นอน หนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กันนะลูก”
“ครับคุณแม่ ผมน่ะรักษุษบาบัณมากไม่เช่นนั้นผมจะแต่งงานด้วยเหรอครับ” ลูกชายตัวดีหันมายิ้มและตอบมารดาด้วยแววตารักใคร่แกมเอ็นดูในตัวเจ้าสาวอย่างเหลือเฟือ อีกทั้งยังยิ้มเผื่อแผ่ไปถึงบุษบาบัณ แต่มีหรือคุณชลัมพรจะดูไม่ออกใต้แววตาเข้มคมของลูกชายนั้นหลอกใครก็ได้แต่หลอกคนเป็นแม่ไม่ได้หรอก ที่วางเฉยและยอมรับเมื่อชลลัมพีมาบอกว่าเขาจะเลือกบุษบาบัณมาเป็นคู่ครองนางแสนจะดีใจแต่ก็พอใจอยู่ในทีจึงปล่อยไปตามน้ำอย่างมีแผนการ
“บุษบาบัณ เราก็เช่นกันนะลูกต้องหนักแน่นนะอยู่กับคนแบบนายพีต้องอดทนเราทำงานกับเขามานานก็น่าจะรู้ดีว่าเขาเป็นคนยังไง ร่วมหัวจมท้ายกันแล้วหนักนิดเบาหน่อยก็ต้องอภัยให้กันนะหนักแน่นเข้าไว้ลูก” ราวกับคุณหญิงจะสื่ออะไรบางอย่างกับลูกสะใภ้ เพราะพ่อลูกชายตัวดีค่อนข้างจะขึ้นลือชาเรื่องผู้หญิง
“ค่ะคุณหญิง” บุษบาบัณก้มไหว้อย่างงดงาม
“ต่อไปนี้หนูคือลูกสะใภ้ของฉันอย่าเรียกฉันว่าคุณหญิงอีกเข้าใจไหมต้องเรียกว่าแม่”
“ค่ะคุณแม่” บุษบาบัณก้มกราบด้วยท่าทีอ่อนน้อมถ่อมตนตามแบบฉบับของเธอ
ชลลัมพีลอบมองพลางนึกในใจเข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ยสมแล้วที่เขาจ้างบุษบาบัณมารับหน้าที่นี้ แต่ใจลึก ๆ ก็นึกกลัววันใดคุณหญิงแม่ของเขาสงสัยขึ้นมาคาดคั้นบุษบาบัณเธอจะหลุดปากคายความลับระหว่างเขากับเธอออกมาหรือเปล่า
แต่ถ้าหลุดปากมาเมื่อไหร่เขาจะเล่นงานเธอให้สาสมเลยเชียวค่าตัวเธอมันแพงถึงสิบล้านหากทำงานพลาดละก็เขาจะเรียกค่าเสียหายทั้งต้นทั้งดอกให้อ่วมแต่เธอจะมีจ่ายเหรอก็จนซะไม่งั้นเธอคงไม่ต้องมารับจ้างเป็นเจ้าสาวกำมะลอหรอก
เขารู้ว่าเธอไม่มีปัญญาหามาคืนเขาแน่เงินค่าจ้างนั่นหมดไปกับการปรับปรุงโรงแรมขนาดเล็กริมชายหาดที่มีสภาพเก่าทรุดโทรมให้กลับมาดูสวยทันสมัยเพราะฉะนั้นบุษบาบัณต้องทำหน้าที่นี้ให้ดีที่สุด
เมื่อถึงคิวที่ทั้งพ่อและแม่ของเจ้าสาวต้องรดน้ำสังข์ท่ามกลางแขกผู้มีเกียรติจำนวนมาก ‘นางดุสิตา’ อยากจะหนีไปให้ไกล ใครไม่รู้แต่นางรู้หัวอกคนเป็นแม่วันนี้หากบุษบาบัณกลายเป็นลูกสะใภ้อภิมหาเศรษฐีเพราะเกิดจากความรัก นางจะยินดีปรีดาและจะหลั่งน้ำตาด้วยความปลื้มปีติกว่าใครในงานแต่นางรู้ดีบุษบาบัณแต่งงานเพราะอะไรน้ำตาที่ไหลนั้นจึงเกิดจากความสงสารในความอาภัพอับโชคของบุตรสาวมากกว่า
“ฝากยัยบุษด้วยนะคะคุณชลลัมพี” นางไม่มีอะไรจะพูดมากกว่านี้เพราะไม่ชอบเล่นละครก่อนจะหยุดลงตรงหน้าบุษบาบัณพร้อมหลั่งน้ำสังข์
“ยัยบุษแม่ขอให้ลูกพบแต่ความสุขในชีวิต ลูกเป็นลูกที่ดีและประเสริฐที่สุดขอให้ผลบุญที่ลูกเคยทำมาจงส่งผลให้ลูกได้อยู่เย็นเป็นสุข”
“ขอบคุณค่ะแม่” บุษบาบัณยกมือไหว้อย่างงดงาม
“วันนี้ลูกของแม่สวยมากเหลือเกินนะ” นางดุสิตาพยายามฉีกยิ้มให้ลูกสาว
ผิดกับผู้เป็นพ่อของบุษบาบัณที่ดูจะยินดีปรีดาในการแต่งงานของบุษบาบัณครั้งนี้จนออกหน้าออกตา ราวกับว่าไม่ได้รู้อะไรมาก่อนทั้งที่ตนคือสาเหตุให้บุษบาบัณเลือกที่จะเป็นเจ้าสาวของชลลัมพี
“พ่อลูกเขยมหาเศรษฐียังไงซะผมก็ฝากยัยบุษด้วย ท่าจะให้ดีก็รีบมีทายาทกันเร็ว ๆ ผมก็อายุมากอยากอุ้มหลานเต็มแก่แล้ว”
ชลลัมพีอยากจะหัวเราะออกมา ตาแก่หัวล้านพ่อตาของเขาพูดออกมาได้ยังไงช่างกล้าหาญไม่ละอายปากบ้างหรือไง เขาน่ะเหรอจะมีลูกกับยัยมนุษย์ป้าบุษบาบัณคนนะไม่ใช่ปลากัดแค่สบตากันจะได้ตั้งท้อง แต่อยู่ร่วมห้องกันทุกวันถ้าเธอลืมเรื่องสัญญงสัญญาก็ไม่แน่นะใครจะรู้ใจตัวเองเท่าเขาว่าแท้จริงแล้วคิดยังไงกับเจ้าสาว
แต่ตามที่สัญญากับเธอไว้ เธอจะมีหน้าที่ผูกพันทางนิตินัยกับเขาเป็นเวลา 1 ปี ส่วนในด้านพฤตินัยหลังจากปิดห้องนอนก็ทางใครทางมันเขาสัญญาเอาไว้แล้วว่าจะไม่แตะต้องเธอให้บุบสลายอย่างเด็ดขาดยกเว้นว่าเธอใจดีมีโปรโมชั่นแถมฟรีเขาก็ยินดีรับ
ซึ่งเขาคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องยากที่จะเห็นเธอเป็นเพียงตุ๊กตาร่วมห้องมีสิทธิ์แค่มองแต่ห้ามล่วงเกินแม้จะต้องนอนร่วมห้องกันเป็นเวลา 1 ปี เมื่อครั้งตอนที่เอ่ยสัญญาต่อกัน จนกระทั่งวันนี้เมื่อเห็นความสวยที่เปลี่ยนไปมากของบุษบาบัณมันทำให้เขาคิดพับผ่าสิเขาไม่น่าเอ่ยสัญญาแบบนั้นออกไปเลยเสียไปตั้งสิบล้านเธอน่าจะมีของแถมให้เขาบ้างอย่างน้อยสักครั้งสองครั้งก็ยังดี แต่สวยขึ้นขนาดนี้ท่าจะให้ดีต้องได้เบิ้ล
คุณหญิงชลัมพรกำลังมองหาคุณหญิงโขมภัทรเศรษฐีนีแห่งอัมพวาซึ่งท่านเป็นมารดาของเพื่อนสนิทซึ่งได้ล่วงลับไปนานเหลือเกินแล้วแต่ความรักที่มีให้เพื่อนสนิทอย่างดาหลาไม่เคยเสื่อมคายออกไปจากหัวใจ แล้วก็ยังแวะเวียนไปเยี่ยมแม่ของเพื่อนอยู่เรื่อย ๆ ยามที่ผ่านไปแถวอัมพวา
แม่ของเจ้าบ่าวอยากให้คุณหญิงท่านได้มารดน้ำสังข์ให้กับคู่บ่าวสาวในวันนี้ด้วยเหตุผลบางอย่าง แต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อคุณหญิงโขมภัทรเกิดล้มป่วยลง ได้ยินข่าวว่าช่วงนี้ท่านสุขภาพไม่ค่อยจะสู้ดี จึงส่งทนายประจำตระกูลซึ่งคุณหญิงท่านให้ความไว้วางใจนำของขวัญมามอบให้แทน
แต่คนที่คุณหญิงชลัมพรไม่อยากให้เหยียบย่างเข้ามาในงานนี้เลยก็คงเป็นหลานเลี้ยงของคุณหญิงโขมภัทรอีกนั่นแหละ จะเป็นใครที่ไหนไปได้นอกจากดาราสาวที่ชื่อ ริณลณี คู่กรณีข่าวชาวของชลลัมพีนั่นเอง
พอเสร็จพิธีเช้าเจ้าบ่าวเจ้าสาวต่างได้ขึ้นไปพักผ่อนตามอัธยาศัยในห้องที่ทางโรงแรมจัดไว้ให้เป็นพิเศษ สำหรับลูกค้าวีไอพี พอพ้นแขกเหรื่อในงาน เข้าไปในห้องแต่งตัวเจ้าบ่าวได้ ซึ่งชลลัมพีเป็นคนขอให้ทางโรงแรมจัดแยกกับห้องแต่งตัวเจ้าสาวเพื่อความเป็นส่วนตัว เขาก็ทิ้งตัวลงนอนบนโซฟานุ่มหลังจากไล่ช่างแต่งหน้าทำผมออกไปนอกห้อง
“เบื่อชะมัดนั่งหลังแข็งตั้งหลายชั่วโมงงานแต่งงานมันน่าเบื่อแบบนี้เอง กว่าแขกจะรดน้ำหมดมือแทบเปื่อยคุณแม่นะคุณแม่บอกให้จัดงานเล็ก ๆ นี่เล็ก ๆ ยังเชิญแขกมาร่วมพันถ้างานช้างคงจะเชิญมาเป็นหมื่น” เขายังไม่ทันจะหายเหนื่อย ดีนักโทรศัพท์มือถือรุ่นล่าสุดและแพงที่สุดก็สั่นเป็นเจ้าเข้าจนชลลัมพีหยิบขึ้นดูและพบว่าคงเป็นอีกเรื่องที่ทำให้เขาต้องเหนื่อย
ชลลัมพีฝืนน้ำเสียงให้ดูกระตือรือร้นกรอกเสียงหวานลงไป “ฮัลโหล ที่รักจ๋าอีกสองสายจะครบห้าสิบสายที่คุณโทรหาผมแล้วนะครับ คุณก็รู้นี่ว่าเช้านี้ผมต้องเข้าพีธีแต่งงานอันน่าเบื่อจะรับสายคุณได้ยังไง”
ปลายสายส่งเสียงเรียกคะแนนสงสารปิ่มว่าจะขาดใจตายลงให้ได้ “คุณพีขาคุณรู้บ้างไหมหัวใจของริต้ามันเป็นยังไงบ้าง รู้ไหมคะที่รักมันกำลังเต้นผิดปกติมันเต้นช้าลง ๆ เรื่อย ๆ ไม่แน่นะคะมันอาจจะหยุดเต้นในคืนนี้ก็ได้หากริต้าไม่ได้เจอหน้าคุณ” น้ำเสียงปลายสายราวกับว่ากำลังจะลงไปแดดิ้นสิ้นใจที่พื้นให้รู้แล้วรู้รอด
‘ริต้า’ นางแบบสาวสุดฮอตอันดับต้น ๆ ของเมืองไทย เธอคือคู่ควงอันดับหนึ่งของนักธุรกิจไฟแรงแห่งยุคอย่างชลลัมพี และเป็นตัวเต็งที่หลายคนคิดว่าหากชลลัมพีต้องแต่งงานริต้าก็คงจะไม่พลาดตำแหน่งเจ้าสาวแต่คงไม่มีใครรู้ใจชลลัมพีดีเท่าตัวเขาว่าผู้หญิงทั้งหมดที่คบหาก็ไม่มีคนไหนเลยสักคนเดียวที่เขาคิดจะเอามาเป็นเจ้าสาว เขาชอบชีวิตชายโสดอยู่แบบนี้ใครอยู่ได้ก็ทน อยู่ไม่ได้ก็ไปทางใครทางมัน เพราะเจอฤทธิ์ร้ายของคำว่ารักมาแล้วจึงไม่พาตัวเองไปเจ็บใจกับคำว่ารักอีก
“ริต้าคุณเป็นอะไรไป ผมว่าคุณเรียกรถพยาบาลดีไหมอาการของคุณเหมือนกับว่าหัวใจกำลังจะล้มเหลว” ใช่ว่าชลลัมพีจะไม่รู้ว่าริต้าเป็นอะไร ‘โรคเรียกร้องความสนใจ’ นั่นคืออาการป่วยของเธอ อาการของเธอไม่ต้องพึ่งหมอหรอก เธอคงอยากให้เขาแปลงร่างเป็นคุณหมอไปรักษาหัวใจและฉีดยาบำรุงหัวใจให้เธอคืนนี้ต่างหากรับรองว่าเข็มเดียวหายเป็นปลิดทิ้ง
“หมอพีก็อยากจะไปฉีดยาให้นะคนสวย แต่คงต้องให้คุณช่วยตัวเองไปก่อนเพราะตอนนี้หมอพีถูกล็อกให้ทำหน้าที่เจ้าบ่าว”เสียงของหมอพีเหมือนพยายามพูดตลก แต่เวลานี้ตลกไม่ออก
“อย่าล้อเล่นสิคะพีขาริต้าขำไม่ออกหรอก คุณใจร้ายที่สุดริต้าแทบขาดใจที่ต้องทนรับรู้ว่าวันนี้คุณต้องเข้าพิธีวิวาห์กับนังป้าเลขาหน้าจืดนั่น แต่ถึงคุณจะแต่งงานกับมันแต่ริต้าขอนะคะพีขาหวังว่าคุณจะไม่เข้าหอกับมันจริง ๆ ใช่ไหมคะพี ยังไงคืนนี้คุณต้องมาหาริต้าให้ได้นะคะยอดรักถ้าคุณไม่มาริต้าคงจะไม่มีชีวิตรอดถึงพรุ่งนี้แน่” น้ำเสียงของหญิงสาวฟังดูโหยหาเขาเสียเหลือเกิน แน่ล่ะก็เขามันดีครบสูตรจริง ๆ หล่อ ภูมิฐาน เป็นเจ้าของกิจการที่สำคัญรวยเวอร์
ชลลัมพีหัวเราะเบา ๆ “ขนาดนั้นเชียวเหรอริต้า” ทำไมเขาจะไม่ทันมารยาหญิงร้อยเล่มเกวียน ยิ่งกับริต้าก็วัวเคยค้าม้าเคยขี่กันมาเกือบสองปีแล้วแค่เธออ้าปากเขาก็อ่านเธอออกจนหมดเหมือนหนังสือที่เคยอ่านแล้วหลายรอบ
