บทที่ 3

วงแขนแกร่งอุ้มเอาคนเจ็บที่หมดสติมาตลอดทางขึ้นแนบอกอีกครั้งหลังจากที่เขาจอดรถเป็นที่เรียบร้อยที่หน้าเซฟเฮาส์สุดหรูของตัวเอง อลันจ้องมองคนในอ้อมแขนอีกครั้งอย่างอดห่วงขึ้นมาไม่ได้ก่อนจะพาหล่อนเข้าไปด้านในอย่างรีบเร่งจนกระทั่งถึงห้องนอนส่วนตัวของเขา สถานที่ที่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนในโลกได้รับโอกาสให้ย่างกายเข้ามาในนี้เลยแม้แต่คนเดียว เธอเป็นคนแรกและคนเดียวเท่านั้นที่เขายอมพากลับมาที่นี่แทนที่จะไปจบลงที่โรงแรมเหมือนกับคู่ขาคนก่อนๆ

เพราะนิสัยที่รักความสงบเงียบในชีวิตส่วนตัวอย่างถึงที่สุดจึงเป็นเหตุทำให้เขาไม่อยากที่จะเปิดเผยเรื่องส่วนตัวให้กับบุคคลภายนอกได้รับรู้สักเท่าไหร่ และยังรวมไปถึงสถานที่ส่วนตัวซึ่งก็คือที่นี่ ที่ที่เงียบสงบที่สุดและแน่นอนว่าไม่มีใครคนไหนล่วงรู้มาก่อนนอกเสียจาก ‘เควิน คาวน์’ เพื่อนรักที่สนิทสนมกันมาตั้งแต่ช่วงที่เรียนไฮสคูลด้วยกันมาอีกทั้งตอนนี้ยังเป็นถึงหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัทที่เขาเปิดห้องหลายแห่งร่วมกันอีกเท่านั้นที่รู้

แต่ที่สิ่งเพลย์บอยตัวร้ายยังไม่รู้นั่นก็คือทำไมในครั้งนี้เขาถึงได้ยอมพาแม่สาวอกโตคนนี้กลับมาที่นี่ด้วยอย่างง่ายดาย ทำไมกัน

“หรือนั่นจะเป็นเพราะว่าผมรู้สึกถูกใจหน้าอกอวบอิ่มคู่สวยคู่นี้ของคุณกันแน่นะ...แม่กวางสาว!” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเบาๆ หลังจากสอดส่องมองดูหน้าอกอวบอิ่มคู่สวย ที่รู้สึกถูกใจนับตั้งแต่แรกเห็น

ถูกใจมากเสียจนอยากจะเห็นมันใกล้ๆ อยากจะสัมผัสให้รู้แน่ชัดกันไปเลยว่านี่ของจริงที่ฟ้าประทานมาให้หรือแค่ภาพลวงตาที่หมอเนรมิตให้มากันแน่ ความคิดในหัวกลับไม่ไวเท่ากับมือทั้งสองข้างที่ทำท่าจะมุ่งตรงเข้าไปพิสูจน์ข้อสันนิษฐานของตัวเองแต่ก็ต้องหยุดชะงักไปเมื่อจิตใต้สำนึกบอกให้รู้ว่าเธอกำลังได้รับบาดเจ็บอยู่ และนั่นเองจึงทำให้เขาต้องทิ้งตัวลงนั่งลงบนเตียงก่อนจะยกมือขึ้นขยี้หัวตัวเองอย่างคลุ้มคลั้งเพราะไม่อาจจะทำอะไรๆ ตามที่ใจต้องการได้ทั้งๆ ที่มีโอกาสได้กระต่ายน้อยมานอนรอให้เชือดอยู่ตรงหน้าแล้วแท้ๆ แต่เขากลับทำอะไรหล่อนไม่ได้เลยสักอย่างนอกจากการนั่งมองอยู่เฉยๆ

“ให้ตายสิ! แล้วแบบนี้ ผมควรจะทำยังไงกับคุณดี” ชายหนุ่มบ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆ ขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะตัดสินใจลุกขึ้นไปยังห้องน้ำที่ถูกไม่ไกลจากเตียงสักเท่าไหร่และกลับออกมาอีกครั้งพร้อมกับผ้าชุบน้ำในมือ

มือหนาค่อยๆ วางทุกสิ่งลงข้างเตียงก่อนจะเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อโค้ทตัวหนาใหญ่เพราะกลัวหล่อนจะหายใจไม่ออกเช้าหากปล่อยเอาไว้แบบนี้ตลอดทั้งคืน

ไม่นานมันก็ถูกโยนลงไปอีกฟากก่อนที่เขาจะเริ่มต้นจัดการกับเสื้อผ้าที่เหลือเพียงเพราะอยากจะเปลี่ยนชุดให้อีกฝ่ายได้นอนพักอยู่ในสภาพที่ผ่อนคลายมากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ ไม่ใช่สวมกางเกงยีนตัวหนากับเสื้อแขนยาวนอนอยู่แบบนี้ ทว่าความหวังดีเป็นอันต้องจบสิ้นลงไปเมื่อภาพของหญิงสาวในสภาพที่เกือบๆ จะเปลือยเปล่ามีเพียงชุดชั้นในสีดำลายลูกไม้เข้าชุดกันเท่านั้นที่กำลังปกปิดเรือนร่างชวนเพ้อฝันของเธอเอาไว้เท่านั้นในตอนนี้ เรือนร่างที่เขาเคยจินตนาการถึงเมื่อช่วงหัวค่ำบัดนี้กลับปรากฏต่อสายตาเข้าให้จริงๆ

และให้ตาย...ทุกๆ สัดส่วนของหล่อนมันช่าง...

’ใหญ่เกินคาด!’

เพลย์บอยตัวร้ายที่เคยผ่านผู้หญิงมานักต่อนักบัดนี้กลับเริ่มที่จะทำอะไรไม่ถูก เขาทำได้แต่เพียงลอบกลืนน้ำลายตัวเองลงคออย่างฝืดๆ เมื่อสายตาไมรักดีของตัวเองดันเหลือบไปเห็นหน้าอกทรงโตคู่ใหญ่ที่กำลังชูชันราวกับจะท้าทายกันตรงหน้าเข้าโดยบังเอิญ และให้ตายเถอะ! ขนาดของมันช่างใหญ่โตและขาวหมดจดเสียจนเขานึกอยากจะลองข่มขืนเธอทั้งๆ ที่ยังไม่ได้สติให้มันรู้แล้วรู้รอดไปซะ

ความทรมานอัดแน่นจนปวดหนึบไปทั่วหว่างขาที่ตอนนี้นั้นมีบางสิ่งบางอย่างร้อนรุ่มและกำลังเรียกร้องการปลดปล่อยอยู่

อลันทำได้เพียงคิดทุกอย่างเอาไว้ในหัวตามลำพังเท่านั้น แต่พอจะทำเข้าจริงๆ ก็ทำไม่ลงเพราะไม่อยากดูเป็นคนที่อับจนหนทางถึงขนาดนั้นต้องยอมลงทุนข่มขืนผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ไม่มีแม้กระทั้งหนทางทางสู้

เพราะว่านี่มันเป็นแค่การเริ่มต้นเท่านั้น เขายังพอมีเวลาอีกนานที่ทำให้เธอสมยอมทั้งๆ ที่ยังมีสติอยู่ และเชื่อเถอะว่าเขาทำได้แน่ๆ เพราะเหยื่อสาวคนไหนที่เล็งเอาไว้ไม่เคยเลยที่จะพลาดไปได้เลยแม้แต่รายเดียว!

เมื่อคิดได้เช่นนั้นชายหนุ่มจึงค่อยๆ เช็ดตัวให้อีกฝ่ายอย่างเบามือก่อนจะเดินไปฉวยหยิบเอาเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่ของตัวเองมาสวมแก้ขัดให้หญิงสาวไปก่อน หลังจากที่ทุกๆ อย่างเสร็จสิ้นเขาจึงเดินหายเข้าไปในห้องน้ำเพื่อจัดการกับตัวเองบ้าง ใช้เวลาไปนานร่วมชั่วโมงกว่าที่อารมณ์รุนแรงที่เกิดขึ้นเพียงเพราะได้เห็นหน้าอกคู่สวยของหล่อนจะยอมสงบลง อลันเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพที่สวมเพียงบ็อกเซอร์เอาไว้ตัวเดียวอยู่เท่านั้น

ชายหนุ่มเอื้อมมือไปปิดไฟที่หัวเตียงก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างหญิงสาวปริศนาที่เขาเองก็ยังไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อและไม่ลืมที่จะคว้าร่างเล็กมาโอบกอดเอาไว้เพื่อทดแทนที่เขายอมทำอะไรที่ไม่เคยทำให้กับผู้หญิงคนไหนในโลกให้กับเธอ …