2 ไหนว่าเคย NC

ปึง!

ทันทีที่ประตูปิดลง ยาหยี หรือ โยธกา รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเธอยังไม่ดิ้นรนออกไป

“เฮียอย่ามาทำบ้าๆ นะ นี่มันบ้านพ่อหยี "

"ก็เเค่บ้านสวน ไม่ใช่บ้านจริงนี่ ไอ้โยมันก็เมาเเล้ว..."

พูดถึงพี่ชายก็นึกเคือง เมาจนไม่มีสติ

ถ้าไม่โยธินไม่เมา เพื่อนหนุ่มของเขาคงไม่กล้าทำอุกอาจเเบบนี้หรอก!

" หยีไม่เล่นนะ หลบ! หยีจะกลับบ้านเเล้ว "

หญิงสาวเบี่ยงตัวไปอีกทาง จะไปที่ประตูให้ได้ เเต่ไม่พ้นวงเเขนกล้ามเป็นมัดๆ ดึงร่างเธอมากอดจากด้านหลัง

ยาหยีดิ้นรนสุดชีวิต เธอบอกกับตัวเองมาตลอดห้าปีที่ผ่านมา

ว่าเธอหลุดพ้นจากพันธนาการของเขา

นับตั้งแต่วันที่เขาทิ้งเธอไป…

“เฮียเจีย ปล่อยหยี!"

เสียงเเข็งกร้าวขู่ฟ่อหยุดเขาไม่ได้

ปากอุ่นๆ ของตรีคุณ กดประทับหนักๆ ทั่วลาดไหล่เนียน

มือหนึ่งรัดเอวเธอมาเเนบชิด มืออีกข้างโลมไล้ผิวรอบต้นขาเนียนกลึง

" เฮีย! "

สัมผัสในวันวานเคยโหยหากลับคืนมา เเต่ตอนนี้เธอไม่ต้องการเเล้ว ทำไมเขาไม่ฟังกันบ้าง

“เฮียไม่มีสิทธิ์ทำเเบบนี้กับหยีนะ!"

“ทำไมล่ะ…”

เขาถามน้ำเสียงเเหบพร่า มือเเละปากก็ไม่ได้หยุด ยังคงฟอนเฟ้นร่างนุ่มนิ่ม จมูกโด่งคลอเคลียซอกคอขาวหอมละมุน

ครั้งหนึ่ง ยาหยีเคยยินยอมมอบตัวเป็นของเขาด้วยเต็มใจ

หากนั่นมันเมื่อก่อน ไม่ใช่ตอนนี้

ครั้งนี้เธอจะไม่ยอมให้คนใจร้ายได้ทุกอย่างดังใจ!

“หยีจะเเต่งงานเเล้ว หยีจะมีผัวเเล้วไง เฮียเข้าใจบ้างสิ!”

“ปากดี”

ทุกคำที่กำลังจะเอื้อนเอ่ยกลืนหาย ริมฝีปากอุ่นเคลือบรสสุราเข้มข้นบดขยี้รุนเเรง

ปิดปากคนดื้อพูดไม่เข้าหู....

“อื้อออ เฮีย...เฮีย!”

การดิ้นรนของเธอไม่เป็นผล ไม่ว่าจะพยายามเบี่ยงบ่ายทางใด ชายหนุ่มก็พาใบหน้าหล่อตามมอบจูบร้อนเเรงให้

“เฮียจะข่มขืนหยีเหรอ”

“เต็มใจไม่เรียกข่มขืน”

“รู้ได้ไงว่าเต็มใจ”

“ก็หยีไม่เคยดื้อกับเฮียไง”

สิ้นคำ เรียวปากก็เลื่อนลง พรมจูบลาดไหล่เนียนเกลี้ยงเกลา

ใบหน้าคมเข้มซุกไซ้ไล่ขบติ่งหู ดอมดมกลิ่นหวานละมุนของเนื้ออ่อนสาวตรงซอกคอระหง ผสมปนเปกับกลิ่นหอมจากเรือนผมนิ่มสลวย

เขาสูดกลิ่นสาวเข้าจนเต็มปอดอย่างพอใจ

“เฮียจำได้นะ ว่าหยีไม่ใช่เด็กดื้อ…”

อุ่นไอจากร่างสูงบดเบียด กลิ่นน้ำหอมฟุ้งเคล้ากลิ่นเเอลกอฮอล์อย่างที่คุ้นเคย

ครั้งหนึ่งเธอเคยโหยหาเขาจะเป็นตาย

เธอเกือบจะลืมได้เเล้ว ถ้าเขาไม่กลับมาย้ำเตือนอีก

“หยีไม่เคยดื้อสักหน่อยจริงไหม”

“เฮียเจีย! "

ยาหยีอยากจะแย้ง….

แต่ทว่า…เมื่อริมฝีปากอุ่นประทับทั่ว มือที่กอดรัดเอวคอดจัดก็เลิกชายเสื้อสายเดี่ยวขึ้น บีบคลึงหน้าท้องขาวเนียน

คำที่จะเอ่ยต่อต้านเขาก็กลืนลงคอไปหมด

มือสากระคายของเขาลูบผ่านความนวลเนียนของหน้าท้องเปลือยเปล่านุ่มนิ่มเเละเอวคอดกิ่ว

ชายหนุ่มยื่นริมฝีปากบางกระซิบข้างหู

“หยีอวบขึ้นนะ ยังงี้...เฮียโคตรชอบ…”

ปลายเสียงเขาสั่นเครือ

กลีบก้นงอนงามของยาหยีบดเบียดเสียดสีกับความเป็นชาย ซึ่งเเข็งคัดจนน่าตกใจ

เมื่อหลายปีก่อน เธอเคยเห็นมัน

รู้ดีว่าขนาดของเขามหึมาขนาดไหน

'ของเขา' ยังไม่เคยเข้าล่วงล้ำเธอ เเละเธอเองก็ไม่อยากนึกถึงตอนที่มันเข้าไปได้

“เฮีย…เฮียปล่อยหยีเถอะนะ”

เธอร่ำร้องเเผ่วเบา ไม่เก่งกาจเหมือนตอนเเรกเเล้ว

ร่างกายก็อ่อนเเรง มือที่เคยผลักไสเเทบจะอ่อนเปลี้ยเต็มที

ใจยังยืนกรานปฏิเสธ

เเต่ร่างกายเเละอารมณ์ส่วนลึกของเธอบันทึกเขาในความจำ ตอบสนองสัมผัสจาก 'คนเคยๆ' อย่างรู้เห็นเป็นใจ

“เมื่อกี้ยังปากเเจ๋ว...บอกเฮียใช้เป็นเเต่ลิ้น”

“ก็เฮียมันเอาเเต่ได้..."

ยาหยีผ่อนคลายมือลง ไม่ได้เรียกร้องให้เขาปล่อยอีกต่อไป

เรื่องอะไรที่เธอต้องมาทรมานตัวเอง

ทั้งๆ ที่เธอก็กอบโกยความสุขจากรสราคะของเขาได้เหมือนกัน

คนใจร้ายจึงยิ้มกระหยิ่มได้ใจ

มือหนาล้วงขึ้นไป เเทรกผ่านขอบบราสีดำเคล้นคลึงเต้าอวบตึงเต็ม

มืออีกเลื่อนลงต่ำข้างเเทรกผ่านขอบเเพนตี้ตัวน้อย พบพูกลีบอวบเเน่นมีม่านไหมนุ่มบาง ปลายนิ้วปัดป่ายพบสัมผัสร่องกลีบอูมเปียกชื้นเเละฉ่ำเยิ้ม

“เเค่นี้ก็เเฉะรอเเล้ว…”

“เฮีย ยะ อย่าโดน…”

“หยีชอบ...เฮียรู้”

“อ่าา”

ยาหยีหลุดเสียงครางน่าละอาย เมื่อนิ้วใหญ่กดยีเม็ดสวาทในกลีบอูม

มีเพียงเขาที่รู้...จุดอ่อนไหวที่สุดของเธอ

เเล้วก็ใช้มันเล่นงานเธอตอนนี้....

เสียงกระเซ่าผสานลมหายใจร้อนผ่าวราดรดตรงข้างเเก้ม เหมือนไฟโหมกระหน่ำ

เสียงครางเเหบพร่าหื่นกระหาย

บอกความพึงใจสุดๆ ของเเขา ที่เธอไม่ได้ยินมาหลายปี

“ว่าเฮียไม่ถึงใจเหรอ”

ยาหยีอ่อนระทวยเป็นตุ๊กตา เมื่อชายหนุ่มรวบพาร่างเธอไปหาเตียงนอน

สาวสวยลูกกำนันเอนกายลงอย่าว่าง่าย มีร่างกำยำทาบทับลงมาด้วยกัน

ยาหยีจมอยู่ในห้วงกามา ปล่อยเขาเปลื้องผ้าเธออล่างฉ่าง

ความต้องการของเธอเรียกร้องหาเขา

ตรีคุณยิ้มมุมปากพึงพอใจมาก เมื่อร่างอวบอิ่มขาวราวน้ำนมปราศจากปราการกั้น

ร่างเล็กอรชรผุดผาด เนียนใสไร้ผดผื่นไฝฝ้า ไม่ผิดจากห้าปีที่เเล้ว

หลายปีก่อน...เขาเเค่ช่วยให้เธอสุขสม

เพราะเขามีเหตุผลที่จะไม่พรากพรหมจรรย์ของเธอ

ถนอมความบริสุทธิ์ของน้องสาวเพื่อนเท่าที่ทำได้

ตอนนี้เเหละ...สมควรเเก่เวลาที่จะเป็นเจ้าของเธอเสียที

มือใหญ่ค่อยๆ ปลดเปลื้องตัวเองทุกอย่าง จนไม่มีอะไรปิดบัง

น้องสาวเพื่อนนอนเเผ่หรา อวดสัดส่วนกลมกลึงหัวใจเต้นรัวระทึกเหมือนกลองรบ

พอได้มองอย่างชัดๆ ยาหยีเห็นถึงการเปลี่ยนเเปลงของเขาชัดเจน

เขา…เมื่อหลายปีก่อนรูปร่างดีอยู่เเล้ว เเต่ตอนนี้ ลอนกล้ามตรงหน้าท้องชัดเจนขึ้นอีก

ใบหน้าหล่อเข้มคมตัดผิวขาวจัด ผสมลงตัวด้วยเชื้อสายไทยจีน ตรึงตราตรึงใจเธอในตอนเเรกเจอที่สุด

ร่างสูงร้อยเเปดสิบเศษ หุ่นล่ำกำยำตามขึ้นเตียง จับขาสองข้างเธอรวบดึงเธอมาหาตัว...

เขาเเทรกกลางหว่างขาสองข้าง โน้มตัวลงใกล้ปลายจมูกโด่งเชิดจ่อไปมาตรงเต้านมขาวอวบ

ลมหายใจร้อนเร่าพ่นกระทบเม็ดบัวสีชมพูสองข้าง

“มีใครดูดของเฮียรึเปล่า”

” ของหยีไม่ใช่ของเฮีย..."

“ให้ใครทับรอยเฮียรึเปล่า…”

"ก็ บอกว่าของหยีไม่ใช่ของเฮีย! "

" ไหน...กินนมหน่อย..."

เขายื่นเรียวลิ้นยาวกระดกระรัว

“อื้อออ เฮีย บะ เบา!”

เรียวลิ้นตวัดรอบ เเล้วครอบครองหัวนมสีชมพูหวานลานนมกลมพอดีด้วยปากร้อนๆ

ครั้งหนึ่ง...เขาเคยบอกว่า ไม่อยากดูดนมเธอเเรง ห่วงว่าหัวนมสวยหวานจะคล้ำไว

เเต่ตอนนี้ ใบหน้าหล่อคมดูดเเรงจนสองเเก้มตอบ

ขณะดูดเรียวลิ้นก็ตวัดละเลงรัวเม็ดบัวน้อยๆ ในปาก หญิงสาวเเอ่นสุดตัว ความเสียวเเปลบพุ่งจี๊ดตรงกลางตัว

ยาหยีรู้สึกเหมือนลมหายใจขาดห้วง

“อื้ออ”

วงเเขนเรียวงามของเธอ โอบรัดร่างเเกร่งของเขา ปล่อยให้ตรีคุณฟัดสองเต้าอวบตึงไปมาตามใจ

เธอเกลียดเขานักหนา เเต่เธอก็หลงใหลในความสุขที่เขาปรนเปรอให้

เมื่อเธอดื้อดึง เขาคิดว่าเอาความสุขนี้มาสยบเธอได้

ก็ได้เเค่ตอนนี้เเหละ...

พร่อก!

เนิ่นนานจนพอใจ เขาปล่อยจุกนมสวยหลุดจากปาก อกอวบเต่งตึงชุ่มฉ่ำไปด้วยคาวน้ำลาย

ถึงเวลาที่ของตรีคุณ...

เขายืดตัวขึ้นจับขาเธอเเบะอ้า มือหนากอบกุมด้ามทองเครียดขึง ขนาดมือของเขาเองยังกอบกุมไม่มิด

หญิงสาวเหลือบเห็นท่อนยักษ์เเล้วหวาดหวั่น นึกถึงหลายปีก่อน เคยใช้ปากวัดของเขามาเเล้ว ขนาดของมันไม่ใช่เล่นๆ

ใหญ่เท่ากับ หรืออาจจะมากกว่า ดาราเอวีฝรั่งที่เธอเคยดูด้วยซ้ำ

ตรีคุณจับเจ้าเนื้อปัดป่ายขึ้นลง ใช้นิ้วชี้เเละนิ้วโป้งเเบะกลีบออกกว้าง สำรวจทางเข้าซึ่งยังปิดสนิท ช่องทางรักก็นิดเดียว

เพียงเเค่เขาถูไถไปมาจดจ่อตรงร่องกลีบชื้น ใจเธอเกิดกล้ากลัวๆ

จนเธอต้องยอมพูดความจริง...

“เฮีย ยะ..หยียังไม่เคย”

“ไหนว่าเคยเเล้ว? เเซ่บกว่าเฮียไม่ใช่เหรอ..."

" ยะ หยี...ล้อเล่น "

"เฮียไม่เล่นอ่ะดิ.."

“เฮีย...อย่าทำเเรงนะ”

ยาหยีเสียงสั่นตัวสั่น อยากโดนก็อยาก เเต่กลัวเขาจะพรวดพราดเข้าไป มันจะเจ็บมากไหม เป็นยังไง เธอไม่มีประสบการณ์

“ไม่อยากโดนลิ้นเฮียนี่ ปากดีไม่ใช่เหรอ”

เธอเกิดใจปลาซิวขึ้นมา เขาเหยียดขาเธอให้อ้ากว้างจนสุด ยาหยีเริ่มกลัวเขาเเล้ว

“เฮีย เฮีย...อย่าเพิ่ง หยียังไม่พร้อม…”

“อย่าเกร็ง เด็กดี เจ็บนิดเดียว เดี๋ยวก็สบาย เชื่อเฮีย”

เขาไม่ได้สนใจความหวาดหวั่นของเธอเลย

เขารูดรั้งเเก่นกาย ค่อยๆ พามันดึงดันเข้าไป

หัวกลมมนอวบใหญ่ รูรักยังซิงของเธอเล็กเพียงนิ้ว เขาพาตัวเองเข้ามาไม่ง่ายนัก

เเต่น้ำใสหล่อลื่นของเธอมีมาก เบียดเเทงไปสักพักปลายหัวมนก็ผลุบเข้าไปนิดหนึ่ง

"ฮะ เฮีย...อื้อออ มันเจ็บไหม..."

“เจ็บนิดเดียว เดี๋ยวก็หาย”

ตรีคุณพุ่งเอวพาท่อนยักษ์เข้าไปจนสุด หญิงสาวกรี๊ดนิดหนึ่งเพราะความเจ็บเเปลบของเยื่อพรหมจรรย์ขาดสะบั้น

ตรีคุณรีบทาบทับกายลง ประกบจูบมอบความซ่านสยิว ความเจ็บตรงนั้นก็ยาหยีก็บรรเทาลง

ความเจ็บค่อยๆ หายไปอย่างเขาว่า เพียงเสี้ยวนาทีเเค่นั้น

“เห็นไหม เป็นเด็กดีอะไรก็ดี”

ไม่มีความเจ็บเเละกลัวเเล้ว ตรงนั้นของเธอรัดรึงเเน่นขนัด

“จำไว้นะ...”

เขาโน้มตัวลงกระซิบเเผ่ว

“หยีเป็นเมียเฮียเต็มตัวเเล้ว ห้ามให้ใครทับรอย..."

ช่วงล่างเริ่มเคลื่อนไหวตอกย้ำเป็นจังหวะ

ตอนนี้เธอกับเขาเเนบสนิทเป็นหนึ่งเดียว เเทบจะไม่มีอะไรขวางกั้นอีกเเล้ว

ยาหยีโอบกอดเขาไว้ เอวสอบกะเเทกกระทั้นถี่จนเธอหายใจไม่ทัน เหมือนกับลมหายใจเเทบขาดห้วง เเต่ก็ตอบสนองความซ่านเสียวตรงใจกลางกายได้อย่างถึงรสถึงชาติ

...ครั้งเเรกของเธอ...

ทั้งสุขสมเเละเจียนขาดใจในเวลาเดียวกัน

ยาหยีปล่อยร่างกายอยู่ในความควบคุมของเขา มือที่ปัดป้องในตอน ลูบไล้ทั่วใบหน้าคมคร้าม ซึ่งกำลังฟอนเฟ้นตรงเต้าทรวงขาวอวบอย่างสะใจ

ขาเรียวของเธอเกี่ยวร่างเขาไว้ เหนี่ยวรั้งให้เขากระเเทกกระทั้นเธอไปเรื่อยๆ

“อ้ะ! เฮีย! "

“เป็นไง! ชอบล่ะสิ! เด็กดื้อ!”

เขาพาใบหน้าคมสันลงขบเม้มไปตามโนมเนื้อขาวผ่อง เอวก็ไม่หยุดพัก

เเรงกระเเทกหนักหน่วงจนร่างเล็กต้องจับยึดหัวเตียง ตรีคุณไม่พักเบรค ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เพราะเขามีเเต่เกียร์เร่งอย่างเดียว

จังหวะเอวถี่กระชั้น ยาหยีเเอ่นโค้ง กัดเม้มปากจนห้อเลือด อดกลั้นความหน่วงเจ็บเสียวซ่าน

“เฮีย! อ้ะ!”

ยาหยีมาถึงความสุขสุดขีด เธอหลับตาปี๋

มือเล็กจิกเข้าเนื้อหนุ่ม ช่วงล่างเธอขมิบตอดถี่กระชั้น

ของเหลวใสทะลักล้นพรั่งพรู ความหน่วงรุนเเรงจี๊ดถึงขีดสุดเเล้วผ่อนคลาย

ยาหยีค่อยๆ ลืมตา สติรับรู้ถึงความเฉอะเเฉะอย่างอับอายที่ตรงนั้น

ร่างเล็กหอบตัวโยนใต้ร่างของเขา

ครั้งเเรกของการเสียตัว ไม่เหมือนกับที่เขาเคยช่วยเธอ หรือที่เธอช่วยตัวเอง

มันทั้งสุข ทั้งทรมาน น่าโหยหาไม่รู้จบ...

ตรีคุณชูมือตรงหน้า หยาดน้ำใสปนเลือดสาวพรหมจรรย์จางๆ

"น้ำหยีเยอะว่าเมื่อก่อนอีก..."

ชายหนุ่มละเลียดลิ้มรสสาวที่ปลายนิ้ว

"หวานกว่าเดิม..."

ตรีคุณยิ้มร้าย สุขสมเจียนขาดใจ

เขาถอดถอนตัวเองออกจากกายเธอ สอดใส่เรียวนิ้วเข้าไปเเทน คว้านโพรงอ่อน รีดน้ำสวาทของเธอให้ไหลจนหมด

ยาหยีตาปรือ เธอรู้สึกถึงหยาดเหงื่อที่ไหลรินร่วงตามร่างกาย เธอหมดพลังงาน อยากหลับตานอนเเล้วหลับไป

เเต่ตรีคุณไม่ปล่อยเธอง่ายๆ

เขาเองก็อยากให้ครั้งเเรกของเธอเป็นที่จดจำ

เเล้วก็อยากย้ำเตือน ว่าเธอเป็นเมียเขาอย่างสมบูรณ์

" เฮีย...หยีเหนื่อย...ไม่ไหว! "

" ลืมกฏเหรอ?"

กฏที่ว่า ต้องให้ความสุขกันเเละกัน จนกว่าต่างคนต่างพอใจ

ยาหยีจำได้ดี...

" ไม่ลืม เเต่เราจบกันเเล้ว..."

"เฮียไม่จบ เเล้วถ้าเฮียไม่พอใจ ก็ไม่ให้หยีนอน..."

ตรีคุณรวบร่างเธอ จับเธอพลิกคว่ำในท่าโก้งโค้ง

วงเเขนกว้างก็ช้อนท้องน้อยให้ก้นงอนงามเเอ่นโค้งขึ้นสูง

ปลายนิ้วใหญ่ ถูไถกลีบเปียกเเฉะคว่ำอยู่ คราบเลือดพรหมจรรย์ใสๆ ผสมน้ำหวานบริสุทธิ์เปียก เลยไปถึงปากทางข้างหลัง

“ของหยียังเเดงอยู่เลย...”

"หยีบอกว่าเหนื่อยไง! เฮียมันเอาเเต่ได้!..."

หญิงสาวสุดจะทานทนกับความดื้อรั้นเอาเเต่ใจ คำพูดจาบจ้วง เธอจิกผ้าปูเเน่น กดหน้าเเนบลงกับที่นอนนุ่ม ขาสองข้างอ่อนเเรง เเต่ยังคุกเข่าสู้ ใจหนึ่งก็เคืองเเค้นที่เขาล่อลวงด้วยรสกามา เเต่อีกใจก็อยากลองในสิ่งที่เธอ’เคย’อยากลองกับเขา

เเละเขาก็รู้วิธีกระตุ้นให้เธอสนองตัณหาเขาเสียด้วย!

ช่วงบนของหญิงสาวเเนบสนิทลงไปกับที่นอน เพียงช่วงเอวคอดจัดเเอ่นโค้งเป็นสะพานรับกับก้นเด้งงอนงาม

ตรีคุณวางมือหนาทาบทับลงเเก้มก้นฟูเด้งสองข้าง บีบขยำเเล้วฟาดมือเเรงๆ

เพี๊ยะ!

ก้นกลมเด้งไหวสะเทือน ตรีคุณจับเเก่นกายเเข็งคัดปูดโปนเส้นเลือด ใส่เข้าไปในช่องทางเเคบคับอีกครั้ง

ยาหยีไม่เจ็บเเล้ว มีเพียงความซ่านสยิวบังเกิดอีกครั้ง

ภายในของเธอรัดรึงเขาเเน่นโดยอัตโนมัติ

ตรีคุณวาบหวามจนตัวสั่นเทิ้ม โพรงเนื้ออ่อนรัดรึงเเละตอดถี่ยิบ ไม่ยอมให้เขาออกไปง่ายๆ

ตรีคุณผ่านผู้หญิงมามาก เเต่ก็ไม่เคยมีสาวใด ให้ความรู้สึกเต็มตื้นทางอารมณ์เเละทางกายได้มากเท่าน้องสาวเพื่อนสนิทคนนี้

“หยี! อ่า!โคตรเเน่น! "

“รีบทำ! เเล้วก็รีบไปซะที”

เธอโพล่งออกไป ทนฟังไม่ไหวว่าเขาสุขสันต์เเค่ไหนกับร่างกายเธอ

ทั้งที่ร่องรักดูดกลืนเขาไปจนถึงตอ...

เธอรู้สึกว่าเขาเริ่มได้ใจเกินไปหน่อยเเล้ว

“จุกนะ...”

“อย่ามาขู่!”

“ดี งั้นเฮียเต็มที่เลยนะ...”

ผลุบ!

สิ้นเสียง ตรีคุณส่งเอวพรวดเข้าไปรวดเดียว ยาหยีอ้าปากร้องหลุดเสียงครางยาว

“อ้ะ!”

พลั่ก! พลั่ก! พลั่ก!

จากนั้นเอวสอบก็เคลื่อนไหวถี่ยิบ เร็วเเรงตอกย้ำบดกระเเทกสุดเเรงชาย

“อื้ยยยย! ไอ้เฮีย! ไอ้บ้า!”

ยาหยีหวีดร้อง รู้สึกเหมือนส่วนนั้นยาวจนถึงอกเธอเเล้ว ช่วงล่างจุกจนกลายเป็นหน่วง

ชายหนุ่มมาไกลเกินจะหยุด ยิ่งคิดถึงตอนเด็กในครอบครอง ยกย่องชายอื่นว่าเเซ่บกว่า ทั้งๆ ที่ยังไม่เคยได้กับมัน ตรีคุณยิ่งตอกเอวสอบย้ำๆ อย่างบ้าคลั่ง

“คราง…”

“ไม่!”

เธอทั้งจุกทั้งสุขสม หน่วงช้าตรงท้องน้อย เเต่ความสยิวซ่านก็เเผ่ทั่วร่างอรชร

ปากอิ่มเม้มปากสนิท ไม่ยอมให้คนใจดำรู้ว่าเธอพอใจกับสัมผัสร้อนของเขาเด็ดขาด!

ตรีคุณเร่งกระทุ้งเอวถี่ยิบ เขาทั้งถูกของเธอรัดทั้งเสียวซ่านจนตอนนี้เขาใกล้ถึงฝั่งฝันเต็มที

เเต่ยังไม่อยากปล่อย อยากได้ยินเสียงหวานยืนยันความเก่งกาจของตัวเอง

เอวสอบตอกถี่เน้นๆ จนยาหยีสะดุ้งเฮือก

เสียงในลำคอสั่งเข้ม

“คราง!!”

“อ้ะ! อ้ะ! อ้ะ! ไอ้เฮีย! เจ็บ!”

“อ่าส์! นั่นเเหละ…เด็กดี”

ตรีคุณเสียงกระหึ่ม

หญิงสาวผงกหัวไปมองด้านหลัง เห็นปรายตาว่าดวงหน้าหล่อคมเข้มอ้าปากค้างเเหงนเงยด้วยอารมณ์สุขสมเป็นที่สุด เอวสอบก็กระเเทกไม่หยุดหย่อน

เเม้ว่าเธอจะร้องว่าเจ็บ เเต่เขาก็ไม่ปรานีปราศัย

วินาทีนั้นเธอเพิ่งคิดได้

ยาหยีจิกทึ้งผ้าปูที่นอนเเน่น หลับตาไม่อยากเห็นหน้าเขาที่สุขสมกับร่างกายเธอ

ใบหน้าหวานล้ำเเนบลงไปกับที่นอนนุ่ม

"อื้อออ! ไอ้เฮีย!"

" อ่าส์! หยี! ออกเเล้ว! "

อึดใจเดียว ตรีคุณก็ปล่อยน้ำกามขาวขุ่น บนเเผ่นหลังของเธอ

มือหนารูดเอาน้ำกามอุ่นๆ จนหยดสุดท้าย ป้ายลงบนเนื้อก้นขาวเนียน

ส่วนเธอทิ้งเขาตัวล้มลงไปทันที!

เธออยู่ในสภาพคอพับ หายใจหอบรวยริน ขาอ่อนเปลี้ย...

คนใจร้ายขยับเข้ามาจูบ เเต่ยาหยีสะบัดหนีเต็มเเรง

“อย่ายุ่ง!”

เธอจะลุก เเต่ก็เสียดที่ท้องน้อยจนต้องล้มไปนอนท่าเดิม

“มา…เฮียช่วย”

“ได้เเล้วก็ไปสิ! หายไปอีกสิ! กลับมาเสนอหน้าทำไม! "

“เดี๋ยวนี้พูดกับเฮียเเบบนี้เลยเหรอ?”

“เมื่อก่อนเฮียก็พูดเเบบนี้ จำได้ไหมล่ะ...”

เเววน้อยใจปนเสียใจระคนในดวงตาของเขา หญิงสาวเห็นชัดเจน

เเต่สิ่งที่เขาทำกับเธอผุดขึ้นมาในหัว ทำให้เธอไม่คิดจะเชื่อในสิ่งที่เห็นอีกเเล้ว

ร่างสูงลุกจากเตียง ก้มหยิบเสื้อผ้าของตน เเล้วเขาก็คว้าสมาร์ทโฟนในกางเกงขึ้นมากด

“เเอดไปอ่ะ รับด้วยนะ”

เสียงไลน์ดัง เขาเเอดเบอร์เธอผ่านเเอพเขียว

“เพื่ออะไร? "

เขายืนมองเธอเเล้วยิ้ม

“ไม่คุยในนี้ หรือจะให้เฮียไปถึงบ้าน? ให้ทุกคนในตำบลรู้ไปเลย…”

“เฮียเจีย!”

“เฮียทำจริงนะ ไม่อายใครด้วย หยีก็รู้อยู่เเล้วนี่”

“เฮียกลับมาทำไม มายุ่งกับหยีอีกทำไม…ทิ้งไปเเล้ว ทำไมไม่ไปให้พ้นๆ วะ!”

ตรีคุณไม่ได้โกรธ ชายหนุ่มยื่นมือหนาลูบไล้ใบหน้าหวานจัดอย่างทะนุถนอม

" เฮียไม่โกรธหรอก ถ้าหยีจะพูดเเบบนี้กับเฮีย..."

ยาหยีเงยมองเขาตอบสายตาของความชิงชังเสียใจคั่งเเค้นเต็มที่

“เฮียผิดเอง ขอโทษนะ... เเต่เฮียไม่เคยคิดจะทิ้งหยีเลย ให้เฮียตายตรงนี้เลยก็ได้”

ยาหยีเมินหน้าเชิด...ก่อนตัวเองจะใจอ่อนให้สายตาเว้าวอนนั่น

เธอกอบกุมผ้าห่มที่คลุมร่างเเล้วกำมันเสียเเน่น

ดวงหน้ารูบไข่สวยหวานชาไปทั้งร่าง เมื่อท้ายประโยคของเขาเอ่ยตามมา

“เฮียไม่ได้อยากทำผิดกับหยี อยากให้รู้ไว้”

"เฮียทิ้งหยีไปแล้ว แล้วเฮียกลับมาทำไม"

กลับมาทำไม ในวันที่เธอตัดสินใจอย่างเข้มเเข็งเเล้ว

ตรีคุณซ่อนแววตาเจ็บปวดแล้วหันมาสวมเสื้อผ้า ทำหูทวนลม

" จะยังไงก็เหอะ ตอนนี้หยีเป็นเมียเฮียแล้ว ต่อไปนี้ แล้วหยีก็ไม่มีสิทธิ์ไปหาใคร..."

“ แค่นี้หยีไม่ถือหรอก เฮียจะไปหาใครที่ไหนก็เชิญเถอะ”

“ไม่!”

" หยีไม่ใช่อิโง่เเล้วเฮีย เชิญไปเหอะ ไปที่ชอบๆ ซะ! เเค่คำว่าผัว หยีหาได้เยอะเเยะ!"

“งั้นก็ไม่ต้องไปไหนแล้ว”

“เฮียจะทำอะไร?!?”

ยาหยีร้อง เมื่อร่างใหญ่ย่างสามขุมเข้าหา กระทั่งเขากระโจนตามมาคร่อมร่างเธอไว้อีกครั้ง

“ ก่อนจะไปหาผัวอื่น คลานลงจากเตียงให้มันได้ก่อนค่อยว่ากัน หึๆ”