อีหนูของเฮียเจีย

ณ บ้านสวนกำนันยอด

ริมเเม่น้ำเจ้าพระยา ยามหัวค่ำ

" ไอ้หยีน้องกูจะมีผัวเเล้ว!"

" จริงอ่ะ"

ตรีคุณ หรือ เจีย เหล่มองนิดหนึ่ง เเก้วเหล้าที่กำลังจะยกจิบชะงักค้างอยู่อย่างนั้น

ตรงศาลาท่าน้ำของบ้านสวนกำนันยอด เเห่งตำบลทุ่งเพชร ลมเย็นๆ พัดจากเเม่น้ำ บรรยากาศกำลังดีอยู่เเท้ๆ

จู่ๆ เขาก็ร้อนรุ่มเหมือนอยู่ในนรกอเวจีทันตาเห็น

เสียงของโยธิน หรือ โย เพื่อนหนุ่มรูปหล่อลูกชายเจ้าของบ้านยังพูดต่อไป

" ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อหว่ะ พ่อกูหวงฉิบหาย...ตอนนี้บังคับให้น้องกูรีบมีผัว"

"กับใครวะ"

ตรีคุณถามด้วยน้ำเสียงทะเล้น ต่างกับในอกที่เดือดพล่านดังธารลาวาไหลวน

มันร้อนรุ่มดั่งฟืนนับร้อยสุมไฟ

คำว่าน้องสาวเพื่อนจะมีผัว...พูดเบาๆ ก็เจ็บ

"กูไม่รู้ พ่อกูยังไม่ได้ตกลง เขาเเค่จะมาหมั้น”

"เเล้วบอกน้องจะมีผัว"

"ก็ไอ้หยีมันไม่ว่าอะไรนี่หว่า สงสัยมันชอบ"

...เเต่กูเริ่มไม่ชอบเเล้ว....

ตรีคุณได้เเต่คิดในใจ

เเกร๊ง!!

โยธินสะดุ้งโหยง เพราะเพื่อนตัวดีวางเเก้วซะดังลั่น

“ไอ้เจีย!…เป็นเห้ไรเนี่ย เเก้วเเตกเเล้วมั้ง"

“ไม่รู้หว่ะ กล้ามเนื้ออ่อนเเรง ปวดมือ”

ตรีคุณบอกไปอย่างนั้น เเต่ในใจตอบไปเเล้วว่า

'เพราะน้องมึงนั่นเเหละ'

“มือไม้อ่อนเชียว...ขัดจรวดมากมั้งมึงอ่ะ”

“อืม”

“ตายห่า ถ้าอย่างมึงขัดจรวด หน้าอย่างกูซ่องคงเเบนเเล้วมั้ง”

“มึงก็หล่อ เเต่น้อยกว่ากู”

เขายักคิ้วเข้มหนึ่ง ส่งให้โยธินหมั่นไส้เล่นๆ

“มึงไม่ต้องขัดหรอก ขยิบตา สาวก็ตามเเล้ว คนเหี้ยไร หล่อไม่พอเสือกรวยด้วย รวยฉิบหายวายวอดเลย”

“ชมหรือเเช่งกูวะ”

“เเช่งได้ไง! คบกันอยู่สองคน มึงตายเเล้วใครจะคบกู..."

ตรีคุณขำกับคำของเพื่อน เเต่ก็ยังนึกเคืองขุ่น

...นึกถึงน้องสาวเพื่อนตัวดี เจอเมื่อไหร่นะรู้เรื่องเเน่...

"อะ นู่นไง มาเเล้ว "

มือกำเเก้วเหล้าสั่นระริก ดวงตาคมราวเสือร้ายวาววับ เพิ่งคิดถึงอยู่เมื่อกี้ ยัยตัวดีก็มาจริงๆ

ผ่านไปห้าปี ภาพน้องสาวเพื่อนคนสวยหวาน ช่างฉอเลาะเขายังจำได้เเม่นยำ

ยาหยี หรือ โยธกา น้องสาวของโยธิน

น้องสาวเพื่อน ที่เขาเคย’เกือบ’จะได้

“พี่โย จะกลับตอนไหนเนี่ย…”

เสียงหวานใส ที่ตรีคุณไม่ได้ยินมาเนิ่นนาน ร้องถามพี่ชายของเธอ

“ยังก่อนหยี…มาๆ มานี่ๆ”

ตรีคุณใจเต้นรัวเป็นกลองรบ เมื่อร่างอรชรขาวใส สูงเพียงร้อยห้าสิบเศษเดินตรงมาหา

ความผ่องใสเปล่งประกายจากผิวขาวน้ำนม

ผมดำธรรมชาติยาวสลวยราวกับเเพรไหม

ร่างเล็กสูงเพียงร้อยห้าสิบเศษๆ ไม่เคยทำให้ตรีคุณละสายตาได้สักครั้ง

" หยี ดูดิ นี่ใคร?"

“เฮียเจีย..."

สีหน้าของเธอเผือดลงเมื่อเห็นเขาในรอบห้าปี

ตาเเป๋วเเหววกลมโตบนดวงหน้าหวานใสเบิกกว้างอย่างตื่นตะลึง

ห้าปีที่ไม่ได้เจอน้องสาวเพื่อน ความสวยจิ้มลิ้มพริ้มเพราเเบบสาวน้อย เเปรเปลี่ยนเป็นความสวยสะพรั่งอย่างสาวเต็มวัย

ห้าปีมาเเล้วที่เขาไม่ได้ติดต่อ เเละกลับมาเเบบเงียบๆ

เธอคงไม่คิดว่าเขาจะกลับมาด้วยซ้ำ

"เฮียเจีย...กลับมาตั้งเเต่เมื่อไหร่"

คำถามนั้นเเข็งกระด้างเจือความเคืองขุ่นในความรู้สึก ตรีคุณรู้ดีว่าใจเธอรู้สึกยังไง

มันเป็นเพราะตัวเขาเอง

"เพิ่งมาได้กลับมาได้สองวัน"

ภายนอก...ทั้งคู่ดูเป็นปกติ ไม่ว่าห่างไปนานเเค่ไหน

น้องสาวเพื่อนก็ยังเข้าใจวิธีที่จะเเสดงออกกับเขา เมื่ออยู่ต่อหน้าพี่ชายเธอ

โยธินเเละคนอื่นๆ จึงไม่เคยรู้

เกี่ยวกับสัมพันธ์ลับๆ ของเขาเเละเธอ

“หยีเรียนจบตั้งเเต่เมื่อไหร่เนี่ย เฮียไม่รู้เลยนะ เพิ่งกลับมา ไม่งั้นเตรียมรางวัลไว้ให้เเล้ว...ไอ้โย ไม่เห็นบอกกูมั่ง "

“ทำอย่างกับมึงติดต่อกูตลอด ฉิบหาย! มึงน่ะเงียบหายเลยห้าปี กูนึกว่ามึงตาย.."

"หยีก็นึกว่าเฮียตายไปเเล้วซะอีก..."

พรู๊ด!

เหล้าที่เพิ่งกระดก พุ่งพรวดออกมา เพราะประโยคของสาวเจ้า

"หยีไปเอาของก่อน เดี๋ยวจะกลับเเล้ว.."

พูดจบ ร่างสวยหันหลังสะบัดเดินเข้าไปยังตัวบ้าน

“มาถึงก็โดนเลยมึง น้องมันคิดถึงเเหละ”

โยธาไม่สงสัยอะไรในประโยคนั้นเลย หัวเราะชอบใจอย่างเดียว

พรึ่บ!!

ตรีคุณลุกยืน

"อ้าว! มึง ไปไหนเนี่ย"

" ปวดขี้หว่ะ...เดี๋ยวมา! "

ภายในบ้านริมเเม่น้ำสวนหลังกะทัดรัด

ตรีคุณตามเข้ามา เห็นร่างอวบอิ่มในชุดเสื้อยืดรัดรูปสีขาวกับกางเกงยีนส์ขาสั้นกุด ก้มๆ เงยๆ ตรงตู้เย็น

ช่วงหลังโค้งเว้าเป็นสะพานลาดลงตรงก้นกลม

ผิวเนื้อต้นขาหลังขาวเนียน

...ไม่ได้เจอตั้งห้าปี ทำไมยิ่งสวยยิ่งน่าล่อ...

ปึง!

มือใหญ่ตบปิดประตูตู้เย็นให้

"จะมีผัวเเล้วเหรอ?"

“รู้ได้ไง?"

“มันเป็นใคร”

ตรีคุณยิงคำถามตรงๆ เขาไม่ชอบอ้อมค้อมให้เสียเวลา

“ก็เป็นคนธรรมดา ไม่ใช่ลูกเจ้าสัวอย่างเฮียหรอก”

โยธกาตอบ เเบบไม่มองหน้า เพราะหน้าสวยหวานเชิดมองทางอื่น

อาการหยิ่งผยอง เเบบที่รู้ว่าเขาไม่ชอบ

เเต่เธอทำ!

“ตอบเเบบนี้พอใจไหมคะ”

“ถาม…”

"ถ้าถาม งั้นหยีก็บอกตรงนี้เลย ว่าไม่ใช่เรื่องของเฮีย"

“หะ?"

“เฮียเป็นอะไรเหรอคะ...ไม่พอใจเหรอ ที่หยีจะเเต่งงาน มีผัวจริงๆ"

มันไม่ใช่เเบบนี้สิ

ยาหยีน้อยของเขา เเสนจะว่าง่าย พูดเพราะ ออดอ้อน คนนั้นหายไปไหน?

“หยีเป็นเมียเฮีย..."

“เมียเหรอ? เมียอะไรไม่ทราบ...ถ้าเฮียคิดว่าเฮียเบิร์นให้หยีจนเสร็จโดยไม่สอดใส่ เท่ากับหยีเป็นเมียเฮียเเล้ว หยีว่ามันตลก!...หยีเอานิ้วติ้วตัวเองยังฟินกว่าเลย!”

ตรีคุณอ้าปากค้าง

เฮ้ย! เเบบนี้ไม่ใช่เเล้ว

"หยี! ไปเอาคำพูดเเบบนี้มาจากไหนเนี่ย?!?"

"ห้าปี ไม่ใช่ห้าวันนะเฮีย อะไรก็เปลี่ยนได้"

"เฮียรู้นะว่าเฮียผิด...เเต่เฮียมีเหตุผล"

"เรื่องของเฮียเหอะ...หยีไม่รอฟังหรอก เเล้วก็ไม่รอเฮียด้วย รอทำไมคะ? ผู้ชายอยากได้หยีเยอะเเยะ "

ร่างเล็กจะผละหนี ตรีคุณไม่ยอมอยู่เเล้ว

เขาเชื่อว่าคนอยากได้เธอเยอะเเยะ

ก็สวยเอ็กซ์ ตัวเล็กไซส์มินิ เเต่นมไซส์ยักษ์ เป็นใครก็อยากเอา

เเต่เขาไม่อนุญาตโว้ย!

“หยีก็รู้ว่าที่เฮียไม่ทำอะไรหยี เพราะตอนนั้นหยียังเด็กเกินไป เฮียให้เกียรติหยี ถนอมหยี ไม่ได้เหมือนคนอื่นๆ ที่ผ่านมาสักนิด!"

“เออ! ใครจะไปสู้สาวๆ คนก่อนของเฮียได้ล่ะ ถ้าหยีเด็กเกินไป เฮียก็อย่ายุ่งกับหยีสิ ต่อไปหยีจะมีผัวเเล้ว เเซ่บกว่าเฮียด้วย!”

“บอกว่ามันเเซ่บ เคยเอากับมันเเล้วเหรอ”

“ถ้าบอกว่าใช่ล่ะ..."

ตรีคุณส่ายหน้าช้าๆ เมื่อหน้าสวยหวานเชิดมองอย่างถือดี ท้าทายอำนาจมืดเขาถึงที่สุด

" หยีเป็นเด็กเฮีย...”

“เเค่เด็กค่าา! ไม่ใช่เมีย ถ้าเเค่เคยลงลิ้นให้ เเล้วเฮียจะมาทึกทักว่าหยีเป็นเมีย ก็ไปเหอะ...อย่าประสาท!"

“เเล้วเเอบคบกันตั้งนาน เบิร์นให้ถึงรูไหน สุดท้ายไปเสียตัวให้คนอื่น อย่างงี้ทำถูกเหรอ!”

“เเล้วเฮียจะทำไม…”

ถนอมมาห้าปี เเต่เด็ก 'เคย' ดี กลับเอาความสาวไปให้คนอื่นเนี่ยนะ

คิดแล้วอารมณ์ก็ยิ่งเดือดดาล ชายหนุ่มตรึงบ่าร่างเล็กให้หันมาเผชิญหน้า

เขารู้ว่า เมื่อห้าปีก่อนเขากับเธออย่างไม่น่าให้อภัย

รู้ว่าตัวเองทำเธอเจ็บเเสบเพียงใด

แต่เขาไม่ได้คาดคิดว่าเธอจะเปลี่ยนไปขนาดนี้…

เเววตาสุกใสของเด็กสาว เหมือนลูกเเมวคอยออเซาะคลอเคลียตามติดเขาเมื่อหลายปีก่อน

ตอนนี้กลายเป็นเเม่เสือสาว เเหกปากด่าเขาไม่หยุด!

เเบบนี้ต้องปรับทัศนคติ...

“เฮีย!”

ร่างเล็กดิ้นพล่าน สั่นเทาในอ้อมอก เมื่อเขาช้อนร่างเธอขึ้นอุ้ม

ดวงหน้าหวานใสตื่นตระหนก

“ถ้าเฮียทำอะไรบ้าๆ หยีจะบอกพ่อเเน่!”

“เฮียก็จะได้บอก ว่าลูกสาวกำนันตำบลทุ่งเพชรโดนเฮียลงลิ้นตั้งเเต่สิบเเปด เอางี้ดีไหม…”

“เฮียมันเห็นเเก่ได้ ทั้งหมดที่มันเป็นเเบบนี้เพราะตัวเอง เคยสำนึกบ้างไหม!”

“เฮียรู้ว่าผิด ถ้าหยีบอกว่าเฮียผิดเเล้วจะไปมีผัวอื่น เฮียไม่ว่า…เเต่ก่อนจะพูดว่าใครเเซ่บกว่าเฮีย หยีต้องลองเฮียก่อน ค่อยพูด!"