บทที่10 ย้อมผมสีเงิน

ชาวบ้านส่วนมากไม่ล้อคประตูบ้านตอนกลางวันเมื่อสามพี่น้องกลับมาถึงบ้านในลานบ้านก็เต็มไปด้วยญาติฝ่ายมารดา

เมื่อวานจางลี่หัวแตกทางบ้านต้องพาไปหาหมอในเมืองจึงไม่ได้มาเอาเรื่อง วันนี้ตระกูลจางจึงมากันทั้งตระกูล

บิดาของจางลี่เป็นน้องชายแท้ๆของจางเหลียนเมื่อลูกสาวถูกบุตรสาวของพี่สาวทำร้ายเขาจึงมาทวงถามความยุติธรรม

บิดาของจางลี่ “พี่ใหญ่เจ้าดูสิบุตรสาวเจ้าทำบุตรสาวข้าหัวแตก ต้องเสียเงินค่าหมอไป200อีแปะท่านจะชดใช้อย่างไร”

จางเหลียน “ข้าชดใช้ค่าหมอให้ละกันเจียวเจียวบอกว่าบุตรสาวเจ้าหกล้มเอง ในฐานะที่ข้าเป็นพี่สาวเจ้าข้าเห็นแก่ที่เราเป็นพี่น้องคลานตามกันมาข้าถึงช่วยจ่ายค่าหมอให้”

บิดาของจางลี่ “พี่ใหญ่เจ้าจะไม่ลงโทษบุตรสาวเจ้าเลยรึ“

จางเหลียน ”ทำไมต้องลงโทษ บุตรสาวเจ้าหกล้มเองแท้ๆไม่เชื่อเจ้าก็ถามนางดูสิ“

บิดาของจางลี่จึงหันไปถามจางลี่

“ลี่เอ๋อร์เมื่อวานเจ้าบอกข้าญาติผู้พี่เอาก้อนหินปาหัวเจ้าใช่ไหม“

อันพาลแซ่อวี๋สามคนพี่น้องเดินเข้ามาในลานบ้านอวี๋เจียวมองจางลี่แล้วยกยิ้มมุมปาก รอยยิ้มนั้นทำให้จางลี่สั่นกลัวนางจึงเอ่ยว่า

”ข้าหกล้มเองเจ้าคะเมื่อวานข้าปวดหัวเลยเข้าใจผิดนึกว่าญาติผู้พี่ทำร้ายข้า“

บิดาของจางลี่ ”เจ้าทำไมพูดจาเหลวไหลต่อไปนี้ไม่ต้องออกจากบ้านแผลหายเมื่อไหร่ข้าจะเรียกแม่สื่อมาคุยเรื่องการหมั้นหมาย“

จางลี่รีบพูดว่า ”ท่านพ่อข้ายังไม่อยากแต่งงาน“

บิดาของจางลี่ ”เจ้าอายุสิบสี่แล้วปีหน้าปักปิ่นก็แต่งออกไปเถอะ“

จางลี่หลงรักซิ่วไฉจางญาติผู้พี่ตั้งแต่เด็กนางจะยอมแต่งงานกับผู้อื่นได้อย่างไร

นางต้องหาวิธีเปลี่ยนข้าวสารให้เป็นข้าวสุกญาติผู้พี่จะได้ถอนหมั้นซุนอี้แล้วแต่งกับนางแทน

เมื่อพูดถึงการแต่งงานจางเหลียนก็เศร้าใจบุตรสาวบุตรชายสามคนของนางยังไม่ได้หมั้นหมายกับใครเลย

เดิมที่บุตรสองคนรองหมั้นหมายกับบุตรชายของลูกพี่ลูกน้องแต่เมื่อเดือนที่แล้วก็มาถอนหมั้น

เพราะไปช่วยซุนอี้ขึ้นจากน้ำมีการถูกเนื้อต้องตัวกันเศรษฐีที่ดินจึงบังคับให้หมั้นหมายกันไว้ก่อนอีกครึ่งปีก็ให้แต่งงานกัน

อวี๋เจียวถือหม้อใส่น้ำมาตักน้ำแจกญาติฝ่ายแม่ นางใช้ถ้วยสองใบตักน้ำให้ท่านตา,ท่านยาย

อวี๋เจียว ”ท่านตา,ท่านยายดื่มน้ำก่อนเจ้าค่ะ“

ท่านตา,ท่านยายรับน้ำไปดื่มแล้วพยักหน้าพอใจที่หลานสาวเอาน้ำหวานมาต้อนรับ

อวี๋เจียวรู้ว่าน้ำตาลและเกลือสมัยโบราณแพงมากนางจึงตั้งใจเอาน้ำตาลใส่น้ำมาต้อนรับญาติฝ่ายมารดา

มารดาของซิ่วไฉจางจับมือจางเหลียนแล้วพูดขึ้นว่า

”เจ้ายังโกธรที่ข้าถอนหมั้นรึไม่ ถ้าไม่กลัวเศรษฐีที่ดินจะเอาเรื่องข้าคงไม่ยกเลิกงานหมั้นหมายของเด็กสองคน“

”เฮ้อ!บุตรชายของข้าลงไปช่วยซุนอี้ขึ้นจากน้ำแท้ๆกับกลายเป็นว่าทำนางเสียชื่อเสียงจนต้องแต่งงานกัน”

จางเหลียนยิ้มแล้วพูดว่า “ข้าไม่โกธรหรอกคิดเสียว่าเด็กสองคนไม่มีวาสนาต่อกัน“

”แต่ว่าการตกน้ำครั้งนั้นข้าคิดว่าเป็นแผนการเมื่อแต่งนางเข้ามาแล้วเจ้าก็ดูนางดีๆล่ะ อย่าให้นางวางแผนร้ายอะไรได้อีก”

มารดาของซิ่วไฉจาง “อืมข้ารู้เมื่อนางเข้ามาเป็นลูกสะใภ้ข้าแล้ว ถ้ายังมีแผนการร้ายข้าจะจัดการนางเอง”

พูดคุยกันได้สักพักคนตระกูลจางก็พากันกลับก่อนกลับอวี๋เจียวยังแบ่งเนื้อหนึ่งจินให้ท่านตา,ท่านยายเอาไปกินที่บ้าน

อวี๋เฟิง,อวี๋ฟางช่วยกันตากเสื้อผ้าอวี๋เจียวเข้าไปในห้องนางถามระบบว่า

“ระบบฉันมีกี่คะแนน”

ระบบ “260คะแนนค่ะ“

อวี๋เจียว ”ระบบเกลือที่ถูกที่สุดใช้กี่คะแนน“

ระบบ ”เกลือ500กรัม5คะแนนถูกที่สุดแล้วค่ะ“

อวี๋เจียวรู้สึกเศร้าใจนางอยากได้เกลือที่ราคาถูกกว่านี้สักจินละ1อีแปะ

ระบบได้ยินความคิดของอวี๋เจียวจึงหัวเราะเบาๆแล้วพูดว่า

”ราคาเกลือที่นี่แพงมากและยังคุณภาพไม่ดี เกลือของระบบเกรดต่ำสุดยังดีกว่าเกลือที่ดีที่สุดของสมัยนี้เลยโฮสต์ไม่ขาดทุนแน่นอน“

อวี๋เจียว ”แต่ค้าขายเกลือในสมัยนี้ผิดกฎหมาย“

ระบบ“โฮสต์แอบขายก็ได้ค่ะ”

อวี๋เจียว“ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน”

ยามเซินภรรยาของเศรษฐีที่ดินมาทวงเงิน จางเหลียนไม่มีให้จึงต้องยอมถูกยึดที่นาห้าหมู่ไป

คืนนั้นอวี๋เจียวกดซื้อยาย้อมผมสีเงินมาหนึ่งหลอดราคา20คะแนน นางบอกกับคนในครอบครัวแล้วว่าจะปลอมตัวไปขายเกลือ

จางเหลียนเป็นห่วงไม่ยอมให้ไปแต่อวี๋เจียวบอกว่า“ข้าเป็นผู้มีบุญมาเกิดไม่มีใครทำอะไรข้าได้หรอก“

”เกลือที่ข้าเอาไปขายก็เป็นเกลือดีใครได้กินแล้วจะไม่อยากกินเกลือที่อื่นอีกเลย”

จางเหลียนจึงต้องยอมตามใจอวี๋เจียวพี่ชาย,พี่สาวฝาแฝดของอวี๋เจียวไม่ห้ามแต่จะตามไปด้วยให้ได้

อวี๋เจียวดูคะแนนแล้วเหลืออยู่240คะแนนนางจึงพูดว่า

“พีใหญ่ท่านรอที่บ้านเถอะข้าต้องซื้อยาย้อมผมและเสื้อผ้าชุดชาวยุทธเพื่อปลอมตัวอีก

อวี๋เจียวแกล้งหลอกว่า”เสื้อผ้าบรุษต้องใช้หลายคะแนน“

อวี๋เจียวพูดยังไม่ทันจบอวี๋เฟิงก็พูดว่า

“ข้าใส่ชุดสตรีก็ได้“

อวี๋เจียว”…“

ระบบ ”ถ้าโฮสต์ไม่ให้เขาไปด้วยเขาต้องแอบตามไปเพราะเป็นห่วงโฮสต์แน่ๆ“

อวี๋เจียวจึงกดซื้อยาย้อมผมสีเงินมาอีกสองหลอดหมดไป40คะแนน

อวี๋เจียว ”ระบบมีชุดจอมยุทธราคาถูกขายไหม“

ระบบ ”มีค่ะราคา200คะแนนแต่โฮสต์เช่าก็ได้ค่ะวันละ20คะแนน โฮสต์ห้ามทำให้ชุดชำรุดเสียหายก็พอ เมื่อโฮสต์ใช้งานเสร็จถอดคืนได้เลยร้านเช่าชุดจะนำไปซักเองค่ะ“

อวี๋เจียว ”OKงั้นเช่าชุดสามชุดที่เหลือ140คะแนนเก็บไว้ซื้อเกลือพรุ่งนี้“

ระบบ ”OK"

อวี๋เจียวรู้สึกสงสัยจึงถามระบบว่า“ถ้าไม่ยิงปลาฉันสามารถเติมเงินเปลี่ยนเป็นคะแนนไปซื้อของได้ไหม”

ระบบ “ไม่ได้ค่ะร้านค้ารับแต่คะแนนที่ได้จากการยิงปลาเท่านั้น”

อวี๋เจียว “เข้าใจแล้วขอบคุณมาก”

คืนนั้นอวี๋เจียวย้อมผมให้ตนเองและอวี๋เฟิง,อวี๋ฟางผมสีเงินสวยปลิวสยาย

ถึงแม้จะเป็นของเกรดต่ำไม่มียี่ห้อแต่คุณภาพไม่ด้อยไปกว่ายาย้อมผมของศตวรรษที่21เลย

อวี๋เฟิงมองหน้าน้องสาวสองคนแล้วก็เอ่ยชม

“น้องพี่พวกเจ้าสองคนรูปงามมาก”

อวี๋เจียว“พี่ใหญ่ก็รูปงามเหมือนกัน”

อวี๋เฟิงถูกชมก็อายจนหน้าแดงแสร้งทำหน้านิ่งแล้วพูดว่า

“พวกเราสามคนหน้าเหมือนท่านพ่อหลายส่วนไม่แปลกที่จะรูปงาม”

อวี๋ตงเป็นชายหนุ่มรูปงามหญิงสาวในหมู่บ้านและในเมืองที่เห็นหน้าอวี๋ตงพากันชื่นชอบ แม้แต่สตรีที่แต่งงานแล้วยังพากันชื่นชอบอวี๋ตง

แต่อวี๋ตงกับแต่งงานกับจางเหลียนหญิงชาวบ้านหน้าตาธรรมดาคนนึงซ้ำทางบ้านยังมีฐานะยากจน สินเดิมตอนแต่งงานมีแค่ปิ่นเงินที่อวี๋ตงซื้อให้

ทุกวันนี้สตรีที่ชื่นชอบอวี๋ตงก็ยังไม่รู้เลยว่าอวี๋ตงชอบจางเหลียนตรงไหนถึงขั้นยอมแต่งงานด้วย