บทที่11 อวี๋เจียวสะใจ
ค่ำคืนนั้นอวี๋เฟิงนำที่นอนมาปูนอนที่ห้องน้องสาวเขากลัวน้องสาวหนีไปกันสองคนจึงต้องมานอนเฝ้า
อวี๋เจียว “พี่ใหญ่,พี่รองข้าจะทำคะแนนเพิ่มท่านอย่ารบกวนข้านะเจ้าคะ”
อวี๋เฟิง,อวี๋ฟางสายตาเป็นประกายพยักหน้าเป็นไก่จิกข้าวสาร
อวี๋เจียว “ระบบฉันจะยิงปลาเติมเงิน200อีแปะ”
ระบบ “200อีแปะได้200คะแนนค่ะ”
อวี๋เจียว “OK"
อวี๋เจียวปรับกระสุนให้อยู่ระดับ4นางมองปลาเหลืองเห็นลำตัวมีเลข385
อวี๋เจียวกระหน่ำยิงไปที่ปลาเหลืองเบ้า1ก็กำลังยิงปลาเหลืองแย่งกันกับนาง
อวี๋เฟิง,อวี๋ฟางมองไม่เห็นแต่นั่งให้กำลังใจอยู่ข้างๆ อาจเป็นเพราะกำลังใจดีอวี๋เจียวจึงโชคดีคะแนนในเบ้าเหลือ100คะแนนอวี๋เจียวจึงยิงออกไปอีกนัดปลาเหลืองก็ตายคะแนนลอยเข้าเบ้าของอวี๋เจียว
385คูณ4=1540คะแนนของเก่าในเบ้ามี96คะแนนอวี๋เจียวมีคะแนนในเบ้า1636คะแนน
อวี๋เจียวดีใจที่ได้คะแนนแต่นางรู้สึกสะใจมากกว่าเพราะครั้งนี้นางสามารถแก้แค้นเบ้า1ได้ นางจำได้ครั้งที่แล้วเบ้า1ยิงปลาตายไปหลายตัวทั้งๆที่นางก็ยิงเหมือนกันแต่ปลาดันตายเบ้า1
อวี๋เจียว ”ฮ่าฮ่าฮ่า ครั้งนี้ปลาตายที่ปืนฉันสะใจจริงๆ ระบบถอนคะแนนฝากไว้ช่องเก็บของ“
ระบบ “ตอนนี้โฮสต์มีคะแนนทั้งหมด1776คะแนนค่ะ”
อวี๋เจียว “OKขอบคุณมาก”
ระบบ“โฮสต์สามารถพูดคุยสื่อสารกับผู้เล่นท่านอื่นได้ในระหว่างยิงปลาเพียงแค่โฮสต์ซื้อหูฟังราคา 20,000คะแนน”
อวี๋เจียว “แพงจัง”
ระบบ “หูฟัง20,000คะแนนพร้อมไมโครโฟนคือเกรดต่ำราคาถูกที่สุดผู้เล่นท่านอื่นไม่นิยมใช้กันค่ะ”
อวี๋เจียว “ระบบอย่าตอกย้ำได้ไหมตอนนี้หูฟังราคาถูกสุดฉันก็ไม่มีคะแนนซื้อ”
ระบบ “โฮสต์สู้สู้นะคะ”
อวี๋เจียว “ระบบเข้าหมวดสินค้าซื้อแปรงสีฟันสามอัน”
แปรงสีฟันพร้อมยาสีฟันปรากฎขึ้นบนที่นอนอวี๋เฟิง,อวี๋ฟางตาลุกวาว เมื่อตอนเย็นทั้งสองคนเห็นอวี๋เจียวแปรงฟัน อวี๋เจียวบอกไว้ว่าถ้าทำคะแนนได้จะซื้อให้ทุกคนในครอบครัวใช้
แสดงว่าอวี๋เจียวทำคะแนนเพิ่มได้แล้วอวี๋เฟิงถามขึ้นด้วยความดีใจว่า
“น้องเล็กเจ้าทำคะแนนเพิ่มได้แล้วใช่ไหม”
อวี๋เจียว “ใช่เจ้าค่ะไปแปรงฟันกันเถอะข้าจะสอนวิธีใช้ให้”
เมื่อตอนเย็นอวี๋เจียวสอนคนในครอบครัวใช้ยาสระผมกับสบู่ถูตัวสบู่ล้างหน้าแล้ว เพียงแต่ตอนนั้นคะแนนมีน้อยเลยไม่ได้ซื้อแปรงสีฟันให้ทุกคนใช้
อวี๋เจียวซื้อกระจกขนาดเท่าฝามือมาหนึ่งบาน,แป้งพัฟหนึ่งตลับ,ลิปสติกสีแดงหนึ่งแท่ง,มาสคาร่าหนึ่งอัน,อายไลเนอร์1อัน ระบบซื้อสินค้าเกรดต่ำให้นางทุกอย่างราคา20คะแนน
ตอนนี้อวี๋เจียวมีคะแนนอยู่1616คะแนนอวี๋เจียวตั้งใจว่าถ้ามีคะแนนมากกว่านี้
นางจะซื้อที่นอนและผ้าห่มในระบบ เพราะที่นอนที่นางนอนอยู่ตอนนี้บางเหลือเกินนอนแล้วปวดหลัง
ณ.คฤหาสน์ของเถาลี่ซื่อ
เถาลี่ซื่อบอกกับชายฉกรรจ์ว่าเขาเป็นสามีของนางชื่อชิงหยวน เถาลี่ซื่อเอาอกเอาใจชายฉกรรจ์ทุกอย่างแต่เขาก็ยังไม่ยอมร่วมหลับนอนกับนาง
ทั้งๆที่ชายฉกรรจ์จำอะไรไม่ได้แต่ไม่ยอมแตะต้องตัวนางเถาลี่ซื่อจึงให้สาวใช้ไปซื้อยาปลุกกำหนัด
เถาลี่ซื่อตั้งใจไว้ว่าคืนนี้จะจัดการชายฉกรรจ์ให้ร้องครวญครางเรียกชื่อนางทั้งคืน
ณ.คฤหาสน์ในเมืองหลวง
เถาลี่ซื่อปรนนิบัติชายฉกรรจ์อาบน้ำนางช่วยเขาถูหลังผิวของชายฉกรรจ์เรียบเนียนเถาลี่ซื่อลูบไปที่แผงอกของชายฉกรรจ์
นางมองกล้ามหน้าท้องของเขาแล้วต้องกลืนน้ำลายชายฉกรรจ์จับมือของเถาลี่ซื่อออกจากแผงอกของเขาแล้วเอ่ยว่า
“น้องหญิงเจ้าออกไปรอข้างนอกก่อนเถอะข้าอาบน้ำเองได้”
เถาลี่ซื่อพยักหน้าอย่างเชื่อฟังพลางเดินออกไปจากห้องอาบน้ำนางพร่ำบ่นอยู่ในใจว่าเป็นเช่นนี้อีกแล้วทุกครั้งที่นางแตะเนื้อต้องตัวเขา
ชายฉกรรจ์จะบ่ายเบี่ยงทุกครั้งแม้กระทั่งตอนหลับไหลชายฉกรรจ์ยังหันหลังให้นาง
