ระยะทำใจ

หลังจากที่ผมได้เปิดใจคุยกับพ่อแม่ผม พ่อก็ได้ยื่นข้อเสนอให้กับผม พ่อถามผมว่าอยากไปทำใจที่ต่างประเทศสักพักมั๊ย ตอนแรกผมก็ยังไม่อยากไปแต่มาคิดอีกทีผมเองก็อยากใช้เวลาเพื่อทบทวนตัวเองเหมือนกันผมเลยตอบตกลงพ่อไป พ่อให้ผมไปดูแลสาขาที่เมกาสองปี ผมเลยขอเคลียร์งานที่นี่ต่อจนเสร็จแล้วจะบินไปทันที

ผมได้กลับมาตั้งใจทำงานที่บริษัทอีกครั้งผมพยายามรีบเคลียร์งานจนเกือบสองอาทิตย์งานของผมจึงเสร็จหมดแล้วผมก็เตรียมตัวที่จะบินไปเมกาในทันที

@@@@@@@@

สหรัฐอเมริกา

“สวัสดีครับ คุณอนาวิน ผมศรุตครับ คุณท่านได้ให้ผมค่อยติดตามและดูและคุณอนาวินตลอดสองปีที่คุณอยู่ที่นี้ครับ”

“สวัสดีครับคุณศรุต เออ เรียกผมว่าวิน เฉยๆก็ได้ครับ”

“ครับ งั้นเชิญคุณวินทางนี้เลยครับ”

ผมเดินตามคุณศรุตคนที่พ่อสั่งให้มาดูแลผม ไปเรื่อยๆจนมาหยุดที่ห้องๆนึง

“นี่ครับ ห้องพักของคุณวิน เซิญคุณวินตามสบายเลยครับ มีอะไรโทรเรียกผมได้ตลอก24ชั่วโมงเลยนะครับ”

“ครับ ขอบคุณครับ เชิญคุณศรุตตามสบายเลยนะครับ วันนี้ผมว่าผมจะขอพักผ่อนก่อน แล้วยังไงเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยเริ่มงาน”

“ครับ งั้นผมจอตัวก่อนนะครับ”

ผมเดินเข้ามาในห้องเพื่อจะเก็บเสื้อผ้าข้าวของที่ผมเอามา แล้วผมก็เดินไปเปิดตู้เย็น ข้างในไม่มีอะไรเลยนอกจากน้ำเปล่าที่คุณศรุตเตรียมไว้ให้

พอผมจัดการอะไรเสร็จก็ล้มตัวลงนอนแล้วหลับไป