๔ วันที่มีกัน (๓)

“ใช่ ไม่คิดว่าเธอจะมา เห็นบอกว่าแต่งงานจะอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือนไม่ใช่เหรอ” น้ำเสียงกึ่งประชดทำให้แก้วเจ้าจอมหน้านิ่ง เลือกจะลุกยืนถึงจะเจ็บเท้าแค่ไหนก็กัดฟันทนเอาไว้ เดินเข้าไปใกล้แล้วยิ้มด้วยแววตาเชือดเฉือน

“พี่ใหญ่มาฉันก็ต้องมาสิ เธอล่ะช่วงนี้ได้ข่าวว่าไม่ค่อยมีงานเหมือนเมื่อก่อน ฉันคุยกับคุณวินิตให้เอาไหมล่ะ เผื่อเธอจะได้เล่นละคร...พอดีเขาถามฉันว่าจะรับละครเมื่อไหร่ แต่ช่วงนี้ยังไม่มีแพลนหวนคืนวงการ สนุกกับการเป็นภรรยาใช้เวลาอยู่กับสามี”

พูดจบก็หมุนกายเดินไปทางสามีทันที ถ้าอยู่กันสองคนคาดว่าอีกฝ่ายคงกรีดร้องด้วยความเจ็บใจไปแล้ว ดาราที่มีงานน้อยและผู้ใหญ่ในช่องไม่ค่อยป้อนงานให้เท่าไหร่ อีกไม่นานเกรงว่าคงเป็นดาวที่ร่วงลงจากฟ้าไปเอง

ปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น เจ็บแต่ก็ยังเดินไปถึงร่างสูงแล้วจับมือเขาจนใบหน้าคมต้องเหลียวมอง สีหน้าของภรรยาไม่ค่อยดีเท่าไหร่

“เป็นอะไรหรือเปล่า”

“เปล่าค่ะ” ส่ายหน้าแล้วยังยิ้มแย้มเหมือนเดิม แต่เขาก็พอจะอ่านแววตากลมออกว่าเกิดเรื่องบางอย่างขึ้น พอก้มมองที่เท้าก็เห็นรอยแดงตามขอบร้องเท้า คิ้วหนาก็ขมวดเข้าหากันก่อนพรูลมหายใจเสียงเบา

“กลับเลยไหม”

“กลับได้เหรอคะ” ตาเป็นประกายเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาก็พยักหน้าทันที

“อือ”

“กลับค่ะ”

งานวันนี้แค่ขอบคุณผู้สนับสนุนจึงไม่ต้องอยู่นานก็ได้ เขายอมให้เธอเกาะแขนแล้วเดินไปหาผู้จัดงานก่อนบอกลากันอย่างเป็นทางการ ระหว่างนั้นรถตู้คันใหญ่ก็มาจอดคอยท่าเจ้านายตัวเอง เธอรีบขึ้นนั่งบนรถแล้วถอดรองเท้าออกอย่างรวดเร็ว ก้มลงนวดเท้าพลางเม้มปากแน่นเมื่อเจ็บกับการถูกมันกัด

ดวงตาคมเหลือบมองเล็กน้อยแล้วทำหน้านิ่งดังเดิม การเดินทางบนท้องถนนใช้เวลาไม่นานก็ถึงบ้านหลังงาม หญิงสาวไม่รอช้ารีบลงจากรถโดยที่ในมือก็ถือรองเท้าเอาไว้ จังหวะที่กำลังจะวิ่งขึ้นบันไดหน้ามุข กลับถูกสามีคว้าแขนไว้ก่อน

“หยุดก่อน” เธอชะงักเท้าแล้วพยายามเบี่ยงหลบไม่ให้ร่างสูงเห็นแผล กลัวจะถูกดุที่ซื้อรองเท้าราคาแพงซึ่งขนาดไม่พอดีกับเท้าของตัวเอง

“เท้าเป็นอะไร”

“รองเท้า...กัด”บอกเสียงเบาพลางก้มหน้างุด ไม่กล้าสู้สายตาของเขาที่จ้องตนนิ่ง

ได้ยินเสียงถอนหายใจของสามียิ่งทำตัวไม่ถูก กลัวว่าจะโดนเขาเอ็ดแต่กลับไม่มีเสียงบ่นสักคำเข้าหู จึงค่อยเงยหน้าขึ้นมองร่างสูง

“จะทำแผลไหม” น่าแปลกที่แววตาของเขาทอประกายอ่อนโยนอย่างไม่น่าเชื่อ เธอจ้องเขาตาไม่กระพริบ คิดว่าตัวเองอาจตาฝาดไปหรือเปล่า

“เดี๋ยวมันก็หายเอง” คำตอบยิ่งทำให้คนฟังเหนื่อยใจ จำต้องจูงมือเธอมานั่งที่ห้องรับแขกแล้วดันไหล่เล็กให้นั่งบนโซฟา ก่อนเขาจะปลีกตัวเพื่อไปหาอุปกรณ์มาทำแผลที่เท้าให้หล่อน เหมือนวันที่ปรัตยาทำแผลที่มือให้ไม่ผิด

เขาไปกินยาผิดสำแดงหรือเปล่านิสัยถึงได้เปลี่ยนทุกวัน

หรือตกหลุมรักเธอแล้วกันแน่ แค่คิดก็ยิ้มไม่หุบแสดงออกถึงความสุขของตัวเอง

“มานั่งนี่”

ไม่นานร่างสูงก็กลับมาพร้อมกล่องปฐมพยาบาล นั่งลงข้างหล่อนก่อนหญิงสาวจะพยายามขยับออกเมื่อถูกจับเท้าให้ยกวางบนตักหนา ดวงตาเบิกกว้างกับริมฝีปากที่เผยอเล็กน้อย ไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำเช่นนี้ด้วยซ้ำ

หญิงสาวเม้มปากแน่นไม่ให้เผยรอยยิ้มของตัวเอง รองเท้ากัดครั้งนี้เหมือนจะเป็นข้อดีมากกว่าข้อเสีย ถึงจะเจ็บตัวแต่อย่างน้อยก็ถูกสามีเหลียวแลสักที เธอไม่คิดด้วยซ้ำว่าเขาจะเป็นห่วง

บอกแล้วว่าพี่ใหญ่แค่ปากร้ายไปหน่อย แต่ความจริงใจดีต่างหาก...

“รู้ว่ารองเท้ากัดจะฝืนใส่ทำไม น่าจะเลือกคู่ที่ตัวเองใส่สบายสิ” สอนหล่อนขณะทำแผล คนรั้นก็พยายามหาเหตุผลมาจนได้

“มันสวย...แล้วก็เข้ากับชุดด้วย”

“แล้วผลลัพธ์เป็นยังไง สุดท้ายก็ต้องมาเจ็บตัวเพราะเลือกของที่ไม่เข้ากับตัวเอง” เจอเขาดุเข้าให้ก็ไม่กล้าตอบโต้อะไรอีก ทำเพียงพยักหน้าอย่างจำยอม ก่อนจะมองดวงหน้าคมที่ตั้งใจทำแผลเต็มตา อยากยืดเวลาออกไปให้เขาทำแผลอย่างนี้สักชั่วโมง

แต่ก็รู้ดีว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะชายหนุ่มกำลังเก็บอุปกรณ์แยกทิ้งขยะและใส่กล่องดังเดิม เธอนึกเสียดายยังอยากอยู่แบบนี้นานสักหน่อย

“เสร็จแล้ว”

“ขอบคุณค่ะ”

ทำได้เพียงพูดขอบคุณเขาเสียงเบา แล้วค่อยเขย่งปลายเท้าเพื่อขึ้นห้อง แต่ร่างบางกลับถูกตวัดอุ้มด้วยท่าเจ้าหญิงเพื่อพาขึ้นไปบนห้อง เธอค่อนข้างตกตะลึงพอสมควรไม่คิดว่าจะได้รับความอ่อนโยนจากปรัตยาที่ถวิลหามาตลอด

เขา...กำลังจะรักเธอใช่หรือเปล่านะ

กดกระจกรถยนต์ฝั่งผู้โดยสารลงแล้วตะโกนก้องไร่ที่เพิ่งขับเข้ามา ป้ายด้านหน้าเขียนไว้ว่าไร่เพียงดินซึ่งหล่อนไม่ทราบว่าเป็นของใคร รู้เพียงสามีบอกจะพามางานแต่งของเพื่อนสนิทที่เชียงราย จึงได้ตามเขามาด้วยเพื่อแสดงความรักอันแนบแน่นของพวกเรา

เธอเตรียมชุดไว้เรียบร้อยแล้ว ต้องแต่งให้สวยแต่ห้ามล้ำหน้าเจ้าสาวเด็ดขาด งานจัดขึ้นพรุ่งนี้ตอนเย็น ฉะนั้นวันนี้จึงมีเวลาว่างให้อยู่กับเขาทั้งวัน

ร่างสูงลางานสามวันแล้วพักที่นี่สองคืน เธอจึงได้อานิสงค์มาพักผ่อนกับเขาไปด้วย แก้วเจ้าจอมบันทึกภาพแล้วลงโซเชียลแทบจะตลอดเวลา ไม่ค่อยได้ลงรูปคู่ของเราจนถูกเมาท์ว่าเลิกกับสามีหลายรอบ เวลามีอักษรย่อดาราสาวเลิกกับคนรักก็มักถูกโยงทุกครั้ง

จึงคิดเอาภาพนี้ตอกหน้าคนประสงค์ร้ายบ้าง

บอกให้รู้ว่าเธอกับสามีรักใคร่กันอย่างแนบแน่น ถึงฝ่ายรักจะเป็นเธอคนเดียวก็ตาม

“สวัสดีเชียงราย! อากาศดีมากเลยพี่ใหญ่” เธอเอนศีรษะพิงกับขอบกระจก ก่อนจะเด้งตัวกลับมานั่งตรงเหมือนเดิมเมื่อพาหนะจอดลงหน้าบ้านหลังงาม