๖.๒ ดอกรักสีชมพู

“หนูดีอย่าหนีพี่ อ้าขากว้างๆ แล้วแอ่นก้นขึ้นอีก”

แค่ได้ฟังอนุรดีก็ซ่านสยิวไปหมด เขาพูดว่า ‘อ้าขา’ แทนที่จะบอกว่า ‘กางขา’ มันเป็นคำพูดที่ฟังดูหยาบโลนกว่า แต่กลับเร้าอารมณ์ดิบของเธอให้ตื่นเพริดจนรู้สึกเหมือนเลือดสาวร้อนขึ้นอีกหลายองศา

สองขาเรียวกางแยกออก และค่อยๆ แอ่นบั้นท้ายขึ้นมากกว่าเดิมตามคำบัญชาของแฟนหนุ่ม เปิดทางให้แกนแก่นชายดำดิ่งลงสู่โพรงกุหลาบสาวที่ยังคับแคบได้มากขึ้น

“พี่เตขา...เบาๆ ก่อน”

เธอไม่ได้ห้ามหรือบอกให้เขาถอนตัวออกไป แค่เว้าวอนอย่างหวาดหวั่นตามประสาสาวที่ยังไม่เคยต้อนรับองคาพยพชาย แม้ว่าที่ผ่านมาเตชินท์จะมอบความสุขให้เธอหลากหลายแบบก็ตาม แต่ไม่มีครั้งใดที่จะลึกซึ้งถึงเพียงนี้ นี่เองเส้นกั้นที่เธอเคยขีดไว้ไม่ให้เขาก้าวข้ามผ่านเข้ามาก่อนถึงเวลา และเตชินท์ก็รับปากและรักษาสัญญามาโดยตลอด ทว่าครั้งนี้สัญญาพวกนั้นถูกฉีกทิ้งไปอย่างไม่ไยดีเสียแล้ว ซึ่งจะโทษใครได้ในเมื่อเตชินท์ทั้งขู่ทั้งเตือน แต่เธอเองเป็นคนหาเรื่องใส่ตัวแถมยังดึงดันที่จะมาที่นี่ให้ได้

เตชินท์รู้ดีว่าแฟนสาวอึดอัดรวดร้าวไม่น้อยกับการเสียสาวครั้งแรก เธอเล็กแคบคับแน่นเหลือเกิน ในขณะที่เขาใหญ่โตยาวเหยียด มันเป็นความแตกต่างที่ไม่ใช่จะเข้ากันได้ง่าย เขาจึงค่อยๆ แทรกลึกลงในเธอทีละนิด มือที่กอบกุมอยู่ลอนสะโพกข้างหนึ่งละลงไปหาส่วนที่กำลังเจ็บปวดของเธอ แล้วใช้นิ้วบดคลึงเกสรนารีคล้ายกับปลอบประโลมปลุกเร้าไปพร้อมกันกับการดำดิ่ง จนดอกไม้สาวฉ่ำชุ่มพร้อมพรักกว่าเดิม ความมหึมาจึงสามารถแทรกผ่านม่านพรหมจรรย์อ่อนบางได้สำเร็จในที่สุด จากนั้นความอดทนอดกลั้นของเขาก็ไม่หลงเหลือ บั้นเอวเกร็งแอ่นอัดกดส่วนที่เหลือเข้าสุดแรงจนกระทั่งตัวตนของเขาจมมิดลงจนหมดสิ้นในที่สุด

“อูว์ แน่นเหลือเกิน คับเป็นบ้า”

เสียงครางแหบห้าวแกมสบถดังขึ้น พลางกัดฟันกรอดๆ เพื่อระงับความเสียว รู้ดีว่าหากฝังตัวอยู่อย่างนั้น คงถูกความสาวสดเล่นงานจนแตกพ่ายก่อนแน่ๆ ซึ่งเขายอมให้ตัวเองเสียเชิงชายเช่นนั้นไม่ได้เด็ดขาด

ร่างสูงใหญ่ค่อยๆ ถอดถอนตัวเองออกมาจากความรัดรึงทีละนิดๆ จนเกือบสุดทางแล้วแอ่นอัดเข้าไปใหม่ พลางพ่นลมหายใจออกเป็นระยะ ระบายความเสียดเสียวที่เกิดจากแรงบีบรัดของนวลเนื้อสุดนุ่มแน่น แล้วพยายามอดทนอดกลั้นควบคุมจังหวะการเคลื่อนเข้าเคลื่อนออกของตัวเองให้เป็นแบบช้าๆ เบาๆ เพื่อสร้างความคุ้นเคยให้กับเธอเสียก่อน ทั้งที่ใจจริงแล้วอยากจะโจนจ้วงเข้าหาเต็มพละกำลังและแรงอารมณ์ที่อัดแน่นอยู่ในตอนนี้

“พี่เต...หาย...โกรธหนูดี...หรือยังคะ”

เสียงถามของอนุรดีกระท่อนกระแท่นอย่างงอนง้อ แม้ยังอยู่ในระหว่างกำลังปรับรับกับจังหวะโยกขยับสอดประสานของแกนแก่นตอแข็งขึง ซึ่งตอนนี้เริ่มจะแรงและเร็วขึ้นก็ตาม

“ยังไม่หาย”

“แล้วทำยังไงจะหาย”

“ไปบอกผู้ชายทุกคนที่เข้ามาจีบ ว่าหนูดีมีผัวแล้วและผัวหนูดีดุมาก”

“หนู...หนูดี...ยังไม่มี...นี่คะ”

“แล้วไอ้คนที่กำลังกระแทกเอาๆ อยู่นี่เรียกว่าอะไร”

ไม่แค่พูดแต่เตชินท์ยังตอกย้ำการกระทำ ด้วยการเกร็งบั้นเอวกระแทกแทงอัดใส่บั้นท้ายขาวงอนเต็มกำลัง จนร่างบางโยกโยนและนวลเนื้ออ่อนบางแดงก่ำไปหมด ท่ามกลางเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังสนั่นลั่นห้อง

“พี่เตเป็นแฟน เป็นคนรัก เป็นคู่หมั้น...อ๊าซ์” อนุรดียังทำตัวดื้อดึงปากแข็ง บอกทุกอย่างที่เขาเป็น แต่ไม่ได้รวมเรื่องที่เขาเพิ่งจะบอกและกำลังตอกย้ำเข้ามาหาเธออยู่เนืองๆ

“ตอนนี้พี่เป็นผัวหนูดีแล้ว ดูสิหนูดีแน่นเป็นบ้า ทั้งตอดทั้งรัดขนาดนี้ยังไม่ยอมรับอีกเหรอ ต้องให้พี่เอากี่รอบล่ะถึงจะยอมรับว่ามีผัวแล้ว”

“พี่เตเป็นบ้าไปแล้ว”

“หนูดีต่างหากที่กล้าดีทำตัวเจ้าชู้ต่อหน้าพี่ ผู้หญิงเจ้าชู้ก็ต้องโดนแบบนี้ถึงจะสาสม”

ร่างใหญ่ถอนตัวออกห่าง จนเขาและเธอแยกจากกัน ท่ามกลางความใจหายของอนุรดีที่คิดว่าเขาคงโกรธมากถึงทำอะไรครึ่งๆ กลางๆ แบบนี้ แต่วินาทีต่อมาหญิงสาวก็รู้ว่าตัวเองเข้าใจผิด เขาแค่เปลี่ยนท่วงท่าใหม่เพื่อจะได้ลงโทษเธอต่อได้หลากหลายยิ่งขึ้นต่างหาก