๖.๑ ดอกรักสีชมพู

เตชินท์ดึงร่างบางเข้าไปกอดไว้แน่นตามแรงอารมณ์ อนุรดีกลับไม่ได้ผลักไสเขาออกห่างอย่างที่ควรจะเป็น ตรงกันข้างเธอกลับยกมือขึ้นโอบกอดรอบคอเขา เผยอปากรับลิ้นหนาที่พุ่งพรวดเข้ามาในโพรงปาก ส่งลิ้นพันกับลิ้นหนานัวเนีย หนำซ้ำยังบดเบียดทรวงสาวอวบสล้างกับแผงอกของเขา จนเตชินท์ครางอือในลำคอ ตะปบมือจับมือเล็กมาวางหมับลงบนความแข็งโชนชันที่เธอปลุกให้มันตื่นตัว

แม้จะตระหนักดีว่านี่คืออันตรายที่คนรักได้เอ่ยเตือน ทว่าอนุรดีไม่คิดจะรับรู้ใดๆ มือเล็กบีบขยำคลึงเคล้นและเลื่อนไล้ไปมาบนซิปกางเกงของเขา มอบความสุขเสียวให้เขาอย่างเต็มใจ แถมไม่คิดจะห้ามปรามใดๆ เมื่อมือใหญ่อีกข้างลูบล้วงเข้ามาในชายกระโปรงชุดเดรสของตน

ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยในตอนที่มือของเตชินท์ขยับลูบโลมมาตามต้นขา แล้วประกบคลึงลงบนกุหลาบนารี กดนิ้วกลางเข้าเสียดแซะจนน้ำหวานหยาดเยิ้ม

ประตูลิฟต์เปิดออกแล้ว แต่เตชินท์ก็ยังจูบไม่หยุด กระทั่งประตูห้องถูกเปิดออกด้วยคีย์การ์ด ร่างบางถูกจับมาจูบต่อ อนุรดีไม่คิดเลยว่าความหึงของเตชินท์จะแสดงออกมาในรูปแบบของความหื่นกระหายแบบนี้

มือเล็กผลักอกเขาออกห่างเป็นครั้งแรกหลังจากเข้ามายืนกอดจูบกับเขาเป็นนานสองนาน ไม่ใช่เพราะเกิดคิดได้หรืออยากเล่นตัวขึ้นมาดื้อๆ แต่เป็นเพราะอยากปรับความเข้าใจกับเขาก่อน

“อย่าเพิ่งค่ะพี่เต”

“เกิดมาเล่นตัวอะไรตอนนี้ล่ะ พี่เตือนแล้วไม่ใช่เหรอ แต่หนูดีไม่ฟังเอง”

เขาทำท่าจะตวัดร่างบางของเธอเข้าไปกอดอีกด้วยอารมณ์ที่เจือไว้ด้วยความโกรธกรุ่นเช่นเดิม อนุรดีจึงเดินหนีไปยังโซฟาตัวยาวที่วางอยู่กลางห้อง เตชินท์ก้าวตามมาติดๆ แถมตวัดแขนเกี่ยวเอวเธอไว้ พลิกร่างบางให้หันหน้าเข้าหาโซฟา กดแผ่นหลังเธอลงในท่วงท่าแบบโก้งโค้ง ทำให้อนุรดีจำเป็นต้องเอื้อมมือไปยันกับพนักโซฟาเอาไว้เพื่อเป็นหลักพยุงตัวเองไม่ให้ล้มลง

ความรู้สึกเย็นวาบปะทะลงกับบางส่วนของร่างกาย เมื่อชายกระโปรงถูกตลบขึ้น พร้อมกับขอบบิกินี่ถูกเกี่ยวรั้งลงไปกองที่ข้อเท้า ไม่นานความเย็นวาบก็แปรเปลี่ยนเป็นความฉ่ำชื้นจากลิ้นร้อนที่ลิ้มเลียลงบนเกสรสาว

“พี่เต....ซี้ด...คุย....กัน...ก่อนนะคะ....”

อนุรดีครางสะท้าน เมื่อชิวหาชายลงแรงรัวเป็นชุดแบบไม่รั้งออม สะโพกผายพยายามส่ายร่อน หลีกหนีลิ้นสากๆ ที่ฉกใส่แอ่งน้ำหวานอย่างเมามัน เสียงหวานเอยละล่ำละลักให้คนรักหยุดการกระทำ เพื่อคุยกันให้เข้าใจเสียก่อน แต่เตชินท์ไม่ฟัง เขายังคงตั้งหน้าตั้งตาจุมพิตดื่มกินส่วนสาวอย่างร้อนแรงดุดัน เขาไม่ได้กระทำอยู่เฉพาะภายนอก แต่ยังห่อลิ้นสากนั้นเป็นแท่งกรวยแหลม ก่อนจะชำแรกแทรกลึกเข้าไปกลางรอยแยก แล้วออกแรงกดเรียวลิ้นกระหวัดว่ายอยู่ภายใจอย่างช่ำชองไม่ต่างจากลิ้นอสรพิษ

ตอนนี้อารมณ์รักใคร่ของอนุรดีเพริดพลิ้วไปหมด แต่นั่นมันก็เพียงแค่การเริ่มต้น เพราะหลังจากนั้นไม่นานร่างบางก็สะดุ้งเฮือก เมื่อมีบางสิ่งบางอย่างซึ่งใหญ่โตมหึมามากที่สุด ถูกผลักดันให้เบียดแทรกดำดิ่งลงมากลางกลีบนารีแทนที่เรียวลิ้นของเขา มันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วโดยที่อนุรดีไม่ทันได้ตั้งรับ เธอจึงเอี้ยวหน้าไปมอง ก็รู้ว่าบัดนี้กางเกงสแล็กของเตชินท์ร่วงไปกองกับพื้น กางเกงชั้นในชายเลื่อนลงไปอยู่บนต้นขา ส่วนเอวกับสะโพกของเขาเปลือยเปล่า และบางส่วนบัดนี้ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายเธอแล้ว

“พี่เต...หนูดี...เจ็บ...”

ใบหน้าหวานเหยเก เจ็บและอึดอัดไปหมดจนน้ำตาซึมออกมา เธอรู้ซึ้งถึงสิ่งที่เตชินท์พยายามเตือนแล้ว และรู้โดยที่ไม่มีใครต้องบอกว่านี่คือการ ‘เสียสาว’ อย่างแท้จริง แต่ถามตัวเองว่าเสียใจและเสียดายตัวไหม เธอตอบอย่างไม่ลังเลเลยว่าไม่เสียดายสักนิด ที่ร้องก็แค่อยากให้เขาอ่อนโยนกว่านี้ และยังปรับตัวไม่ได้กับการสอดประสานกับความใหญ่โตที่เกิดขึ้นเป็นครั้งแรกไม่ได้เท่านั้นเอง

เตชินท์สูดปากขณะฝังตัวเองเข้าไปได้แค่หนึ่งในสาม ก็เจอแรงต้านอันมหาศาลจากความคับแคบแน่นหนึบ แถมแม่ตัวดีที่หาเรื่องใส่ตัวก็พยายามสะบัดสะโพกหนี เขาจึงต้องตะปบสองมือลงบนสะโพกผายแล้วตรึงเอาไว้ให้อยู่กับที่ พร้อมกับเอ่ยออกมาเสียงพร่า