๔.๕ ยามสองเราต้องห่างไกล

ดังนั้นอนุรดีจึงบอกตัวเองว่า ตามใจเขาเถอะ ใช่ว่าเธอกับเขาจะไม่เคยเห็นเนื้อตัวกันเสียเมื่อไหร่

ลำแขนเรียวค่อยๆ ละออกจากการกดทับผ้ามันลื่น เสื้อนอนตัวสวยร่วงหลุดลงไปกองอยู่บนตัก เปิดเปลือยร่างกายขาวโพลนช่วงบนต่อสายตาคนรักทันที

“หนูดีจ๋า...” เขาครางเรียกชื่อเธอพลางแพนกล้องมายังส่วนสำคัญอีกครั้งคล้ายกับว่าต่างฝ่ายต่างแฟร์ พร้อมทั้งวาดมือมาสัมผัสตัวเอง โดยไม่คิดจะเขินอายต่อสายตาของอนุรดีสักนิด และอนุรดีเองก็ไม่อาจจะละสายตาไปจากภาพอันเร้าอารมณ์ที่ตัวเองเห็นผ่านหน้าจอแล็ปท็อปได้ ทั้งที่ตระหนักดีแก่ใจว่าภาพนั้นกำลังปลุกเร้าฮอร์โมนแห่งความปรารถนาของเธอมากแค่ไหน

“ขา...”

“เรียกชื่อพี่”

“พี่เต”

“ขอหวานๆ กว่านั้นอีกเด็กดี”

“พี่เตขา พี่เตของหนูดี”

“คิดถึงวันนั้นของเราไหม วันที่พี่จะมาและหนูดียอมให้พี่จูบตรงนั้น”

เตชินท์ไม่แค่พูด แต่ร่างสูงใหญ่ที่ไม่มีเสื้อผ้าปกปิดยังเอนตัวลงนอนพิงโซฟา มันจึงทำให้เธอเห็นเขาตั้งแต่ศีรษะจนถึงช่วงจุดสำคัญบริเวณกึ่งกลางลำตัว ซึ่งตอนนี้มีมือใหญ่โอบรอบ ที่สำคัญเขาไม่ได้แค่กอบกุมเฉยๆ แต่เลื่อนมือตัวเองขึ้นลงๆ มันชวนให้เธอนึกถึงวันที่เตชินท์เมา และเขาเว้าวอนให้เธอทำเช่นเดียวกันนี้กับร่างกายส่วนนั้นของเขา

“คิดถึงค่ะ คิดถึงตลอด”

เธอตอบพลางเผลอหอบหายใจแรงไปกับเขา ยอดถันหดเกร็งตั้งชันสั่นระริกจากภาวะตื่นตัว อวดสายตาของคนที่จ้องมองมาจากทางไกล จะบอกว่ามีอารมณ์ร่วมก็ไม่ผิด เธอเชื่อว่าหากเป็นคนอื่นไม่ว่าจะเป็นชายไม่จริงหรือหญิงแท้ก็ต้องมีความรู้สึกเช่นเดียวกับเธอ เพราะร่างเปลือยเปล่าที่เห็นอยู่ตอนนี้ช่างหล่อเหลา เซ็กซี่ ครบเครื่อง และสิ่งที่เขากำลังทำก็เร้าใจเหลือเกิน

“พี่ชอบจัง ชอบฟังเสียงหายใจแรงๆ กระเส่าๆ ของหนูดี”

“หนูดีก็ชอบฟังเสียงหอบๆ ของพี่เตค่ะ”

สายตาที่เฝ้ามองและเสียงที่ได้ยินอย่างแจ่มชัด ทำให้หญิงสาวคล้อยตามสิ่งที่เตชินท์กำลังลวงล่อ จนโยนความเขินอายทิ้งไปอย่างไม่ไยดี แล้วรับเอาร้อนรุ่มหวามหวิวเข้ามาแทน

“หนูดีจ๋า น่ารักจัง เซ็กซี่เป็นบ้าเลยหนูดีของพี่ อาว์ หนูดี ซี้ดดด โอววว”

อนุรดีเห็นหน้าของเขาเหยเก ปากสูดครางกระเส่าอย่างต่อเนื่อง แหงนหน้าขึ้น ก่อนจะเกร็งกระตุกไปหลายวินาที ขณะที่เธอเองก็ลิงโลดไปพร้อมเขา ร่างอ้อนแอ้นเสียววูบในช่องท้องอย่างรุนแรง สะโพกผายกดน้ำหนักลงบนฟูกหนา ลำตัวแอ่นเชิดขึ้น สองมือกำขยำผ้าปูที่นอน ริมฝีปากเม้มสนิทขบกรามแน่นเพื่อไม่ให้หลุดเสียงออกมา คลื่นอารมณ์เสียวสยิวแผ่ซ่านไปทุกส่วนของร่างกาย

อนุรดีอิ่มเอิบกับความสุขสมที่เกิดขึ้นในแบบที่ไม่เคยคิดว่าจะเกิดได้ ก่อนจะได้สติเมื่อเห็นว่าเตชินท์มองมายิ้มๆ ราวกับรู้ว่าเธอทำอะไรและส่วนอันเป็นความลับภายในกายเกิดปฏิกิริยาตอบสนองต่อเขาเช่นไร มือเล็กรีบจับสายเสื้อให้เข้าที่เข้าทาง ปิดบังร่างกายของตัวเองเอาไว้เช่นเดิมอย่างอายๆ

“เด็กขี้หวง”

“พี่เตบ้า…แค่นี้หนูดีก็เสียเปรียบจะแย่อยู่แล้วค่ะ”

“เสียเปรียบอะไร พี่ให้หนูดีดูทั้งตัว แต่หนูดีให้พี่ดูแค่...”

“พอแล้วค่ะ หนูดีง่วงแล้ว”

“แต่ตาหนูดีมันไม่ได้ปรือปรอยเหมือนคนง่วงนอนเลยนะ ตาแป๋วๆ ของหนูดีจ้องพี่เขม็งเลย”

“ใครใช้พี่เตมาทำอะไรโรคจิตๆ ให้หนูดีดูล่ะคะ”

“แต่หนูดีก็กล้าดู และชอบด้วย จริงไหม”

“ไม่จริงเสียหน่อย พี่เตโมเม หื่นมากด้วย”

ปากปฏิเสธ แต่แก้มนวลกลับแดงซ่าน เพราะเตชินท์พูดไม่ผิดเลยสักนิด ถ้าเขาโรคจิตที่กล้าทำแบบนั้นให้เธอดู เธอเองก็โรคจิตพอที่จะฟังจะดูจนจบอย่างตื่นเต้นเร้าใจซ้ำยังมีอารมณ์ร่วมไปด้วย แต่ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอที่เขาโทร.มาระบายอารมณ์กับเธอแบบนี้ ดีกว่าเขาไปหาและระบายกับผู้หญิงอื่น ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ เธอต้องนอนร้องไห้เสียใจเป็นแน่