ตอนที่สาม ตามหน้าที่ (กรุบกริบ)

ตอนที่สาม

ตามหน้าที่

หมิงเฟยฮวาไม่ได้ยินด้วยซ้ำว่าสามีเอ่ยคำใด ด้วยนิ้วมือหนาของมู่ฟาหยางเคลื่อนไหวไต่ไล่ลงมาเรื่อยๆจนซ่านสยิวโดยปล่อยให้ด้านบนเป็นหน้าที่ของปากอุ่น

ยามมือนุ่มลากลูบผ่านกลีบบุปผานุ่มฟูทั้งปาดป่ายไปมาก่อนจะแหวกสองกลีบซ้ายขวาซึ่งปิดแน่นเพื่อชโลมน้ำสีใสให้ถ้วนทั่วแล้วบดคลึงยังติ่งกลางสีแดงจนแข็งเต่ง

“อื้อออ...”

หมิงเฟยฮวาถึงกลับเผลอส่งเสียงร้องด้วยความลืมตัวทั้งยังเด้งส่วนโหนกนูนให้ชายหนุ่มได้ละเลงรัวบดขยี้จนชุ่มฉ่ำ

“เสียวหรือไม่”

องค์หญิงซึ่งไร้เดียงสาย่อมไม่กล้าตอบรับหลับหูหลับตาปล่อยให้สามีขับกล่อมจนร่างบางเร่าร้อนไปด้วยความกระสันอยาก

มู่ฟาหยางเห็นว่าพอได้เวลาแล้วจึงควักส่วนแข็งชันของตัวเองออกมาชูคอผงาดเตรียมจู่โจมถ้ำคับแคบเพื่อเปิดทางในครั้งแรก

องค์หญิงใหญ่เหลือบมองความแข็งแกร่งที่ขยายใหญ่เต็มไปด้วยเส้นเลือดที่พาดผ่านตลอดทั้งลำของสามีด้วยสายตาตื่นตระหนก

เหตุใดใหญ่โตเพียงนี้

ดูสิ ผงกหัวน่าเกลียดจริง

ของเช่นนี้หรือที่จะสร้างความสุขให้แก่นาง

ไม่อยากจะเชื่อ

แม้จะเตรียมตัวเตรียมใจมามากเพียงใด แต่สาวน้อยย่อมหวาดหวั่นเพียงคิดว่าเจ้าสิ่งนี้จะเข้าไปอยู่ในช่องทางอันเล็กแคบของตัวเอง

“ไม่ต้องกลัว พี่จะทะนุถนอมและเบาแรงที่สุด”

คำปลอบโยนทำให้หญิงสาวจำต้องพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้

หมิงเฟยฮวารู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่มีแต่กลิ่นสุราหายใจรินรดต้นคอขณะนิ้วร้อนยังคงปลุกเร้านวดวนตรงติ่งเกสรสลับกับแหวกว่ายสอดเข้าดึงออกเข้าไปในโพรงแคบเพื่อเบิกหนทาง