ตอนที่ 7 แผนตลบหลังอดีตคนรัก ep.1
“มันอะไรกันนักกันหนานะเนี่ย เดี๋ยวพระเอกมาสายเดี๋ยวนางร้ายมาสาย น่ารำคาญจริง ๆ ฉันไม่ได้มีถ่ายละครเรื่องเดียวนะคะ..”
รัฐฐาพร นางเอกของเรื่องโวยขึ้นเมื่อนั่งรอมากว่าครึ่งชั่วโมงแต่ญารินดาก็ยังไม่มา ในขณะที่ทฤษฎ์ธาดานั่งจิบกาแฟอย่างใจเย็น
“คุณเจนจิราคะ คุณโทรตามคนของคุณหรือยังคะ..”
“กำลังมาค่ะ พอดีเมื่อเช้าอาการของคุณพ่อเธอทรุดค่ะ...”
“ใจเย็นหน่อยเถอะนะรัฐฐา แค่ครึ่งชั่วโมงเอง แล้วนี่เป็นครั้งแรกที่รินสาย มันเหตุสุดวิสัย พ่อของเธอเป็นอัมพาต..”
“จะครึ่งชั่วโมงหรือห้านาทีก็ต้องตรงเวลาค่ะ รัฐไม่สนหรอกค่ะว่าใครจะเป็นอะไร งานก็ต้องเป็นงานสิคะ..ถือว่ากำลังดังหรือไง..เช๊อะ..”
รัฐฐาพรนางเอกสาววัยสามสิบต้น ๆ เริ่มหงุดหงิดมากขึ้น เมื่อมองเห็นญารินดาเดินแกมวิ่งตรงเข้ามาหลังจากจอดรถ
“ขอโทษนะคะ..”
เธอร้องบอกทุกคนก่อนจะรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วแต่งหน้า
“พร้อมแล้วค่ะ..”
เธอร้องบอกทุกคนก่อนจะมองไปหาทฤษฎ์ธาดาที่มองมาหาเธอพร้อมกับยิ้มส่งมาให้แต่เธอกลับเชิดหน้าแล้วเมินมองไปอีกทางอย่างไม่คิดจะใส่ใจ
“กล้องพร้อม นักแสดงพร้อม..เริ่ม..”
ร่างบางอรชรของอรอุมาซบซุกอยู่ในวงแขนที่อบอุ่นของคีรีที่แน่นเครียดไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ อย่างน่ามอง ในความเป็นจริงเธอรู้สึกสะบัดร้อนสะบัดหนาวอย่างบอกไม่ถูกเมื่อต้องมาเบียดร่างอยู่ในวงแขนของเขาที่กอดกระชับร่างบางที่นุ่มและหอมละมุนของเธอไว้แนบอก
ญารินดาอยากจะบอกให้เขาคลายอ้อมแขนออกจากร่างของเธอ แต่ในส่วนลึกของหัวใจยามที่ได้อยู่ใกล้เขา ได้มองเห็นเครื่องหน้าที่คมขรึม ไม่ว่าจะเป็นขนคิ้วที่ดกหนาดำวาวเหยียดตรงขนานกับแพขนตาที่ยาวและงอนราวกับขนตาของผู้หญิง
ปลายจมูกโด่งเป็นสันกับริมฝีปากได้รูปสีชมพูอย่างน่ามอง เมื่อมองที่ริมฝีปากของเขาพวงแก้มขาวก็สุกปลั่งขึ้นมาแทบทันทีเมื่อนึกถึงความร้ายกาจของเขาในยามบดขยี้จูบเธออย่างดื่มด่ำในฉากที่ผ่านมา
ทฤษฎ์ธาดาขยับเปลือกตาตื่นแล้วมองเห็นดวงหน้าหวานที่อยู่ใกล้แค่ปลายจมูกสัมผัส ประกอบกับความหอมกรุ่นละมุนด้วยสาบสาว ทำให้หัวใจของเขาร้อนราวกับอังกับเปลวไฟที่ลุกโชน ใจเขาอยากจะขโมยหอมแก้มนุ่ม ๆ ของเธออีกสักครั้งแต่ก็สู้อดใจรอเพราะอีกไม่กี่นาทีเขาจะมีโอกาส
“จะไปไหนหรือคะ ยังเช้าอยู่เลย..”
เธอเอ่ยถามพร้อมกับสอดแขนไปกอดเขาแน่นมากขึ้น
“ผมจำเป็นต้องกลับแล้วนะครับ..”
ทฤษฎ์ธาดาในคราบของคีรีพระเอกหนุ่มทำท่าจะลุกขึ้นแต่อรอุมาหญิงสาวในวงแขนของเขาก็พลิกร่างทาบขึ้นมาบนร่างของเขาแล้วนิ่ง
..คัด..
ชัยชนะเดินเข้ามาหาเธอและเขา
“ทำไมไม่จูบล่ะริน จูบเขาสิ จูบเขาเพื่อถ่วงเวลารอจนกว่าคุณรัฐจะเปิดประตูเข้ามาแล้วรินก็รีบพลิกตัวลงล่างกอดให้ทฤษฎ์ขึ้นบน..”
ญารินดาสูดลมหายใจเข้าปอดลึกในขณะที่ทฤษฎ์ธาดายิ้มน้อย ๆ
“ยิ้มอะไร..”
เธอแหว๋ใส่เขาก่อนจะนอนลงที่เดิมแล้วหันหน้าไปมองสานสายตากับเขา
“กล้องพร้อม..เริ่ม..”
ญารินดาพลิกร่างขึ้นบนแล้วค่อย ๆ ทาบเรียวปากอิ่มไปหาริมฝีปากได้รูปของเขาที่รีบจูบตอบแล้วรวบรัดร่างบางไว้แน่นอกพร้อมกับดูดซับเรียวปากอิ่มอย่างหนักในขณะที่ญารินดาทำท่าเหมือนจะขัดขืนแต่เขาก็พลิกร่างของเธอแนบลงกับพื้นแล้วบดขยี้เรียวปากอิ่มของเธออย่างโหยหา
มันทำให้หัวใจของเธอไหวจนสะท้านเมื่อปลายลิ้นใหญ่ของเขาแทรกผ่านไรฟันซี่สวยของเธอเข้าไป เธอทำท่าเหมือนจะผลักอกเขาในขณะที่ชัยชนะยกมือบอกให้รัฐฐาพรผลักประตูเข้าไป
ญารินดาสูดลมหายใจเข้าปอดลึกเมื่อเขาถอนริมฝีปากออกแล้วหันไปมองร่างของรัฐฐาพรที่เดินปรี่เข้าไป
“คีรีคะ!..”
รัฐฐาพรมองหน้าญารินดาก่อนจะยกมือสะบัดใส่หน้าของเธอที่รู้ทันจึงรีบหัน ทำให้เธอรอดพ้นจากฝ่ามือของรัฐฐาพรที่จงใจจะตบหน้าเธอจริง ๆ
“นางแพศยา..”
รัฐฐาพรเตรียมจะจิกผมของญารินดาแต่เธอรีบพลิกร่างหลบไปอยู่ด้านหลังของทฤษฎ์ธาดา
“ที่รักขาช่วยอรด้วย..”
คีรีรีบก้าวมายืนขวางหน้ารัฐฐาพร
“นี่คุณกล้าปกป้องมันหรือคะ คุณรักมันหรือคะคีรี แล้วสรล่ะค่ะ..”
รัฐฐาพรในคราบของนภัสสรสะอื้นไห้ มองหน้าเขาด้วยสายตาที่ฉายแววเจ็บปวด ในขณะที่ญารินดาในคราบของอรอุมามองหน้าหล่อนด้วยสายตาที่เย้ยหยันชิงชัง
“มันไม่ใช่อย่างนั้นนะครับสร..”
“ที่รักขาที่ผ่านมา คุณจะกล้าปฏิเสธหรือคะ ในเมื่อคุณได้อรแล้ว คนที่คุณควรรับผิดชอบคืออรนะคะ อย่างน้อย คุณสรก็เห็นกับตาว่าเราสองคนอยู่ด้วยกัน คุณยังจะกล้าแย่งเขาไปอีกหรือคะ..”
นภัสสรสะอื้นไห้ ก่อนจะมองหน้าเขานิ่งแล้ววิ่งออกจากห้องไป
..คัด..
