บท
ตั้งค่า

4ดูโง่ใช่ไหม

บทที่3

พอได้ยินคำพูดของเขาฉันก็นิ่งไป ในขณะที่พี่เขากำลังหัวเสียเมื่อฉันไม่ทำตามคำสั่ง

"พี่กลับไปได้แล้ว"

"..."

"อย่ามากวนที่นี่ ถ้าพี่ยังก่อกวนไม่หยุดพิกุลจะโทรเรียกตำรวจมาจับพี่ไป"

ปึง! พี่เขาไม่ตอบกลับไม่สนใจในสิ่งที่ฉันพูดแต่พี่คชาเริ่มใช้เท้าถีบที่ประตูแรงๆ หมาที่บ้านคุณยายเริ่มเห่าเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ

"พอสักที อย่าทำแบบนี้มันไม่ดีมันก่อกวนชาวบ้านและคนอื่นๆที่รู้ไหม ถ้าพี่มีสมองพี่ควรคิดให้เป็นนะคะว่าที่ทำอยู่มันไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย"

"นี่ฉันต้องสนใจคำพูดของผู้หญิงอย่างเธอเหรอ รีบมาเปิดประตูให้ฉัน ไม่ใช่มาออกคำสั่งกับฉัน ถ้าเธออยากจะแจ้งตำรวจก็เชิญฉันคิดว่าคนอย่างเธอคงไม่กล้าหรอก เธอก็แค่ขู่เท่านั้นแหละ" เขารู้ทันฉัน เขารู้ว่ายังไงฉันก็ไม่กล้าแน่ หรือต่อให้ทำจริงๆก็ไม่มีใครเอาผิดเขาได้ เรื่องขี้ปะติ๋วแค่นี้ตำรวจเขาไม่มาใส่ใจหรอก

"พิกุลไม่เข้าใจพี่จริงๆเลยพี่เป็นบ้าอะไรนักหนาเนี่ย" ฉันบ่นให้เขาแต่พี่เขาก็ใช้เท้าถีบจนประตูมันเปิดเข้ามาในบ้านได้ ประตูบ้านเป็นประตูไม้มีกลอนล็อคแบบสมัยก่อน พอประตูมันถูกกระแทกมากๆมันก็งอจนเปิดได้ พี่คชาเขาเดินเข้ามาในบ้านแล้ว ซึ่งตอนนี้ฉันอยู่บนชั้น 2 ของบ้าน

ก็อกๆ เสียงเคาะประตูหน้าห้องของฉันดังขึ้น

"เปิด ถ้าไม่เปิดฉันจะพังมันเหมือนประตูหน้าบ้านเธอ" น้ำเสียงดุดันนั้นบ่งบอกว่าเขาพูดจริงหากฉันไม่ทำตามคำสั่งของเขา มือเรียวเล็กของฉันสั่นเทา ก่อนจะเลื่อนกลอนประตูแล้วเปิดประตูให้คนเจ้าอารมณ์เข้ามาในห้อง

"พะ...พี่คชา" พี่คชาพุ่งเข้ามากระชากฉันแล้วจูบที่ริมฝีปากของฉันอย่างหื่นกระหาย กลิ่นแอลกอฮอล์ที่เคลือบที่ปากหนาของคนตัวโตทำเอาฉันเวียนหัวไปหมด มือไม้ลูบไล้ไปตามร่างกายของฉันพร้อมกับบีบคลึงที่ก้นงอนงาม

"อื้อ พี่อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ"ทันทีที่ปากเป็นอิสระฉันก็รีบปรามเขาทันที

"แบบไหน?" เขายังมีหน้ามาถามกลับมาได้ว่าแบบไหน แบบที่เขากำลังทำ ฉันรู้ว่าเขารู้ว่าฉันหมายความว่ายังไงแต่เขาเลือกที่จะยียวนและถามฉันกลับมากกว่า มือของพี่คชาเลื่อนขึ้นมาบีบเค้นที่อกอวบของฉันอย่างเมามัน

"ก็แบบที่พี่กำลังทำอยู่ในเมื่อพี่ไม่ได้รักไม่ได้ชอบพิกุลพี่ก็ไม่ควรที่จะทำแบบนี้ หรือไม่ความผิดพลาดในวันนั้นมันก็ไม่น่าที่จะผิดพลาดอีกหลายๆครั้ง"

"หึ เหมือนเธอจะลืมคำพูดของตัวเองนะ" พี่เขาเอ่ยพลางใช้มืออีกข้างลูบแก้มของฉันเบาๆ คำพูดของพี่เขาทำให้ฉันหวนคิดถึงคำพูดของฉันกับพี่คชาเมื่อก่อน เขาก็บอกฉันอยู่แล้วว่าเขามีอะไรกับฉันเขาไม่ได้รักไม่ได้ชอบไม่ได้อะไร แต่ฉันเองที่ยอมให้เขา ยอมเป็นของเล่นของเขาเอง

"นั่นมันนานมากแล้ว ตอนนั้นคำพูดของพิกุลพิกุลไม่ได้คิดไตร่ตรองถี่ถ้วน พิกุลไม่คิดว่าพี่จะเอาไม่เลือกแบบนี้นิ่คะ" ฉันเอ่ยแล้วเม้มปากแน่น จ้องมองเขาด้วยนัยน์ตาสั่นระริก

"หึ วันนี้ว่าจะเอาคนอื่นแต่เธอไปขัดจังหวะฉัน เพราะฉะนั้นวันนี้เธอต้องให้ฉันเอา" ก็เหมือนทุกๆครั้ง ถ้าเขามาเขาก็แค่ต้องการอยากปลดปล่อย ถ้าเขาค้างจากที่อื่นมาเขาก็จะมามีอะไรกันกับฉัน

"พี่คชาคะ"

"ฉันเอาเธอก็บุญหัวเธอแล้วพิกุล"

"พี่ก็ไม่ต้องมาเอาพิกุลสิคะ"

"อ้าขาให้ฉันดีๆ" เขาว่าจบก็ปลดกระดุมชุดนอนมนุษย์ป้าของฉันออก ฉันเป็นผู้หญิงบ้านนอกที่ชอบแต่งตัวเชยๆเข้าไม่ถึงแฟชั่นหรอกค่ะ ยิ่งหน้าตาด้วยแล้วบ้านๆมากไม่รู้จักแต่งหน้าแต่งตาให้สวยดูดีแว่นตาที่สวมใส่ก็หนาเตอะเทอะทะมองไม่เห็นความสวยเลยแม้แต่น้อย

ฉันไม่ได้ห้ามปรามพี่คชาต่อ เพราะต่อให้ฉันห้ามหรือปรามเขาเขาก็คงจะไม่ยอม อีกอย่างฉันยอมเข้ามาตลอดยอมเป็นของเล่น ยอมเป็นผู้หญิงที่ไร้ตัวตน ยอมอยู่ในสถานะนี้ ที่ฉันยอมก็เพราะฉันรักเขาและอยากให้เห็นความรักของฉันบ้างแต่ดูท่าแล้วเขาก็คงจะมองผ่านเลยไป

ผู้ชายอย่างเขาหล่อรวยเพอร์เฟคทุกอย่าง มีผู้หญิงมากมายที่พร้อมพลีกายให้ผู้ชายอย่างเขา ยอมทำทุกอย่างเพื่อได้ครอบครองเขา

"นิ่งๆ แบบนี้สิดี" เขาถอดชุดของฉันออก ฉันเป็นผู้หญิงโง่มากใช่ไหมที่ยอมเขา ฉันรักเขารักและยอมอย่าง

"..."

"กินเยอะเหรอช่วงนี้ ดูอวบอ้วนขึ้น" เขาเอ่ยถามแล้วงับที่ยอดถันของฉันเบาๆ เพียงแค่ปลายถันสัมผัสกับอุ้งปากอุ่นร้อน ร่างกายของฉันก็ร้อนผ่าวไปทั้งร่าง

"ช่วงนี้กินชาไข่มุกบ่อย อื้อ" ฉันใช้มือกำผมของเขาแน่นพร้อมกับเชิดหน้าขึ้นเบาๆ

"อืม ว่าแต่ฉันจะสนทำไม ฉันไม่ควรจะใส่ใจเธอด้วยซ้ำ รีบเอาให้จบๆแล้วกลับแค่นั้น"เจ็บกับคำพูดแสนร้ายกาจของเขา เขาผลักร่างของฉันให้นอนหงายลงบนเตียง เขาจ้องร่างฉันแล้วถอดเสื้อผ้าออก ร่างหนาตามมาทาบทับ พร้อมกับแยกขาของฉันออก

"พี่คชา อื้อ" ฉันครางออกมาเบาๆเมื่อเขาถือแก่นกายที่ดอกไม้อวบอูมของฉัน แล้วสอดแทรกท่อนเนื้อไร้กระดูกนั้นเข้ามา มันคับแน่นร่างกายสั่นเกร็งจนเนื้อตัวสั่นระริก เขาอ้าขาของฉันออกกว้างเพื่อรับตัวตนของเขาเอาไว้

"อ๊า"

"อ๊าพี่คชา อื้อ" มันเสียวสะท้านไปหมด มือเล็กของฉันกำลังผ้าปูแน่นเพื่อระบายความซ่านเสียวที่มันเกิดในกายของฉันตอนนี้

เมื่อก่อนตอนที่เขาเข้าห้องผิด เขาสอดแทรกเข้ามาทำร่างกายของฉันแทบปริแตกเพราะความเจ็บตรงใจกลางความสาว แต่พอมันผ่านเลยมาและมีอะไรกันอีกหลายๆครั้งความเจ็บในตอนแรกก็แปรเปลี่ยนเป็นความเสียวสะท้าน

"อ๊า...โคตรแน่น" เสียงครางอย่างเสียวกระสันดังขึ้น เอวสอบเริ่มกระแทกตัวตนเข้ามา

"พี่คชาคะ อื้อ"

ปึก!ปึก!ปึก! เอวสอบรัวระริกมือของเปลี่ยนจากกำผ้าปูมาเป็นลูบไปมาที่แผ่นหลังแล้วจิกเล็บลงแผ่นหลังนั้นเเรงๆ

"อ๊า" เอวสอบกระแทกหนักหน่วง ฉันผวากอดรัดร่างหนาทุกครั้ง

"อา​ เเน่นเหมือนเดิม เอากี่ทีก็แน่น"พี่คชาจับเอวคอดของฉัน แล้วกระแทกกระทั้นแรงๆเสียงเนื้อกระทบเนื้อพร้อมกับเสียงครางหยาบโลนดังไปทั่วห้อง

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อา​ พี่คชา..." ฉันครางเสียงหวานใสเช็ดหน้าขึ้นเล็กน้อยเมื่อความเสียวสะท้านจู่โจมฉันรุนแรง

"ฉันจะเธอทั้งคืนเลยวันนี้ โทษฐานที่เธอทำฉันอารมณ์ค้างจากเมย์"

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

ฉันร่อนสะโพกเข้าหาจังหวะของพี่คชาอย่างอัตโนมัติ เมื่อเขาตักตวงความสุขจากร่างฉัน ฉันไม่ได้ปฏิเสธสัมผัสเร่าร้อนนี้อีกแล้วฉันกลับร่วมมือทำเรื่องมหัศจรรย์กับเขาอย่างน่าอาย

ร่างกายของฉันสั่นสะท้านเพราะความเสียวจนต้องครูดเล็บไปมาบนแผ่นหลังกว้างพร้อมกับครางเบาๆ​ เพื่อระบายความรัญจวน ร่างกายฉันราวกับมีไฟฟ้าวิ่งพล่านตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า เมื่อพี่คชากระแทกกระทั้นแก่นกายขนาดใหญ่เข้ามาในรูสวาทของฉัน ความรู้สึกของฉันตอนนี้ มันเสียวซ่านจนไม่อาจห้ามปรามเสียงครวญคราง​เอาไว้ได้

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อา​ ฉันเสียวมากเลยพิกุล" พี่คชาเชิดหน้าพร้อมส่งเสียงครวญคำราม เอวสอบเคลื่อนเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งทำให้ฉันใกล้จะถึงฝั่งฝัน

"ไม่ไหวแล้วค่ะพี่คชา"

"พร้อมกันนะ"

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

อา/อร้าย!! เรากรีดร้องออกมาด้วยความสุขสม ร่างหนาของพี่คชากระตุก 2 3 ครั้งพร้อมกับฟุบลงที่อกอวบหยุ่นของฉัน

"ลุกได้แล้วค่ะ"

"ลุกได้ไงฉันยังกินไม่อิ่มเลย" ว่าจบเขาก็จับฉันคว่ำร่างแล้วสอดแก่นกายเข้ามา

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel