บทที่ 3 หลานสาวนาย

เสียงล้อรถยนต์เสียดสีกับพื้นถนนหน้าบ้านกิสิยาที่กำลังนั่งขอบตาแดงก่ำอยู่ที่พื้นโดยมีแม่บ้านอีกสองคนนั่งอยู่ด้านหลังเธอและร้องไห้ระงมข้าง ๆ กัน เธอหยัดกายลุกขึ้นดูว่าใช่เขาไหมที่มา...

“สกาย!” ร่างสูงคุ้นตาพุ่งเข้ามาในบ้านก่อนจะชะงักไป หัวใจเขาหล่นวูบ! เมื่อเห็นว่าหญิงสาวนั่งอยู่ที่พื้นโดยสวมแค่ชุดคลุมอาบน้ำเท่านั้น!

“พวกมึงเป็นใครไอ้สัส!!” ดีซีปรี่เข้าไปหาชายเอเชียที่นั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี้หน้าเธอและกลุ่มแม่บ้าน ก่อนจะฟาดหมัดขวาเข้าไปที่ใบหน้าของชายคนนั้นเต็มแรง

เสียงกรีดร้องดังขึ้นอีกครั้ง กิสิยาร้องเรียกชายหนุ่มให้หลบผู้ชายอีกคนที่พุ่งเข้ามาจากด้านหลังแต่ไม่ทัน ดีซีโดนล็อกเอามือไพล่หลังและกดให้คุกเข่า แข้งขาที่ประเคนเข้าใส่จนชายหนุ่มล้มลงนอนคุดคู้อยู่กับพื้น

“พี่ซี ฮืออออ” กิสิยาจะลุกขึ้นแต่พวกแม่บ้านดึงเธอไว้

“อุก! ตุบ!” สองมือยกขึ้นต่อสู้แต่จำนวนคนที่มากกว่าชายหนุ่มสู้ไม่ได้หรอก

“พอแล้ว!!! พอ!! พอที!!” หญิงสาวร้องไห้เจียนจะขาดใจ สองมือเล็กยกขึ้นปิดหน้าและสะบัดตัวออกจากการจับกุมวิ่งมาขว้างไม่ให้คนพวกนั้นทำร้ายดีซีได้

“ได้โปรดพอเถอะค่ะ ขอร้องล่ะอย่าทำอะไรพี่ซีเลย ฮึกก” หญิงสาวยกมือขึ้นพนมไว้กลางอก ดีซีดึงมือเธอไว้ไม่ให้ไปไหว้พวกมัน

“หึ! มันต่อยหน้ากูแตกขนาดนี้มึงคิดว่ากูจะจบง่าย ๆ รึไง!” ชายคนเดิมพุ่งมาหมายจะกระชากเธอออก

“มึงเป็นคนของวิลเลี่ยมใช่ไหม!” ดีซีหยัดกายคุกเข่าลุกขึ้นจับข้อมือหญิงสาวไว้และดึงมาด้านหลบด้านหลัง

“ใช่! มึงจะทำไม!!”

“มึงโทรกลับไปหานายมึงบอกว่าสกายอยู่ที่นี่ และถ้ามึงไม่อยากตาย! มึงก็ให้กูพาเธอไปแต่งตัวดี ๆ และกูจะยอมไปกับมึง!!”

“แล้วทำไมกูต้องเชื่อมึงด้วย!” ดีซีเงยหน้าสบตามองคนพูด ดวงตาคมสีเทาหม่นสาดแววอำมหิต

“คนพวกนี้เป็นคนของอาฟิวเหรอคะ” หญิงสาวถามเสียงเจือสะอื้นและโผเข้ามากอดเขาไว้

“โทรไป...กูเตือนมึงแล้ว ถ้าวิลเลี่ยมรู้ว่ามึงทำกับหลานสาวเขาแบบนี้ พวกมึงทุกตัวไม่ได้ตายดีแน่!” ชายหนึ่งในกลุ่มนั้นรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาจึงเอ่ยปากบอกให้หัวหน้ามันโทรหาคุณบอลเลขาของนาย

ก่อนไอ้คนเป็นหัวหน้าจะเดินออกไปโทรศัพท์หน้าบ้าน แต่แค่ชั่วอึดใจที่เขายังไม่ได้พูดอะไรกับกิสิยาเลยเพราะเธอเอาแต่ร้องไห้ ไอ้ผู้ชายคนเดิมก็วิ่งหน้าตาตื่นขึ้นมา

“เชิญครับคุณสกาย! เชิญครับ!”