สุดจะทน
เธออุ้มร่างเล็กที่ไรสติขึ้นมาแล้วร้องไห้โฮแบบไม่อายใคร
" ฮืออ น้องช่าต้องไม่เป็นอะไรนะคะคนดีของแม่
หัวอกคนเป็นแม่แทบแตกสลายเมื่อลูกสาวเพียงคนเดียวได้รับบาดเจ็บจนถึงขั้นหมดสติไป
" ขึ้นรถก่อนดีกว่านะครับเดี๋ยวผมพาไปโรงพยาบาล
ชายหนุ่มหน้าตาออกไปทางลูกครึ่งรีบลงจากรถทันทีเมื่อรู้ตัวว่าได้ขับรถชนเด็ก ส่วนคนละแวกนั้นต่างก็พากันมาดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
เธออุ้มลูกสาวที่เต็มไปด้วยเลือดขึ้นรถของชายหนุ่มแปลกหน้า
" ฮือๆๆ คุณแม่ขอโทษนะคะที่ไม่สามารถปกป้องลูกได้
" ไม่ใช่ความผิดของคุณหรอกครับความผิดของผมเองที่ไม่ทันได้ระวัง คือผมเห็นคุณนะแต่ผมไม่ทันได้สังเกตุร่างเล็กๆของลูกคุณ
" แต่ว่าฉันก็มีส่วนผิด
" เอาเป็นว่าผมขอโทษก็แล้วที่นะ ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายทั้งหมดรวมถึงค่าชดเชยเดี๋ยวผมจะเป็นคนจัดการให้ ส่วนเรื่องค่าชดเชยคุณจะเรียกเท่าไหร่ผมยินดีจ่าย
" ฉันไม่ต้องการอะไรทั้งนั้นนอกจากขอให้ลูกของฉันปลอดภัย
" ลูกคุณต้องไม่เป็นอะไรเชื่อผมสิ
" แล้วเมื่อไหร่จะถึงโรงพยาบาลคะ
" อีกนิดเดียวจะถึงแล้ว นี่โชคดีมากๆเลยนะครับที่โรงพยาบาลอยู่ใกล้ๆกับหมู่บ้านเรา
" คุณช่วยเร่งความเร็วอีกหน่อยได้ไหมคะ
" ได้ครับ
ชายหนุ่มเร่งความเร็วจนกระทั่งถึงทางเข้าหน้าห้องฉุกเฉิน ตอนนี้ทุกอย่างดูวุ่นวายไปหมด
" หมอคะช่วยน้องหน่อยนะคะ หนูขอร้องทำยังไงก็ได้ให้ลูกหนูปลอดภัย
" ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับคุณแม่ตอนนี้ถึงมือหมอแล้ว
" ค่ะคุณหมอ
เธอยืนตัวสั่นอยู่ตรงหน้าห้องฉุกเฉินโดยมีชายหนุ่มแปลกหน้าคอยยืนเคียงข้าง
ทางด้านเขาที่เพิ่งกลับมาจากที่ทำงานก็รีบกลับมาบ้านเหมือนกับทุกวัน ในระหว่างทางเข้าหมู่บ้านเขาเหลือบไปเห็นเพื่อนบ้านยืนคุยกันเหมือนมีเรื่องอะไรสักอย่างแต่เขาไม่ค่อยสนใจมันเท่าไหร่จนกระทั่งสังเกตุเห็นสกู๊ตเตอร์ที่คล้ายกับของลูกสาวในใจเขาตอนนี้เริ่มรู้สึกไม่ดีอย่างบอกไม่ถูก มือที่จับพวงมาลัยรถเริ่มสั่นจากนั้นเขาตัดสินใจจอดรถตรงที่มีผู้คนยืนคุยกันอยู่
" ขอโทษนะครับไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นหรอครับ
" ก็เมื่อสักครู่มีรถยนต์ชนเด็กน่ะสิคะคุณ เลือดนี่ไหลเต็มหน้าเลยนะคะ ส่วนแม่ของเด็กนี่แทบจะขาดใจตายเลยค่ะ เห็นว่าเด็กกับแม่ขี่สกู๊ตเตอร์ออกมาเล่นด้วยกันแล้วทีนี้ก็มีรถของใครไม่รู้ขับมาด้วยความเร็วแล้วก็อย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ ดูสิคะยังมีคราบเลือดติดพื้นอยู่เลย เขารู้ได้ในทันทีว่าคนที่พวกเขากล่าวถึงนั้นเป็นเธอกับลูกสาว จากนั้นเขาจึงรีบต่อสายไปหาเธอในทันที
" โถ่เว่ยย!
ทั้งมือและขาเขาตอนนี้เริ่มสั่นไปหมดเพราะไม่มีใครรับราย เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้วเขาจึงตัดสินใจขับไปที่โรงพยาบาลที่อยู่ใกล้สุดเพื่อตามหาเธอและลูก
หน้าห้องฉุกเฉิน
" ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่ามีคนไข้เคสฉุกเฉินเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆวัยประมาณสี่ขวบครึ่งไหมมารักษาที่นี่ไหมครับ
" ออ มีค่ะไม่ทราบว่าเป็นอะไรกับคนไข้หรอคะ
" ผมเป็นพ่อของเด็กครับ
" งั้นไปรอตรงหน้าห้องฉุกเฉินเลยนะคะ
" ครับ ขอบคุณครับ
เขามุ่งหน้าไปยังห้องฉุกเฉินทันที
" นิชา!
" คุณเชน!
" ลูกเป็นไงบ้าง
" นิชาก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ
" แล้วมันเกิดอะไรขึ้น แล้วผู้ชายคนนี้เป็นใคร
" ผมเป็นคู่กรณีที่ชนน้องครับ แต่ว่าผมไม่ได้ตั้งใจนะครับมันเป็นอุบัติเหตุ
" อุบัติเหตุหรอ? ผมได้ยินคนในหมู่บ้านลือกันว่าคุณขับรถเร็วในที่ชุมชน
" ผมยอมรับครับว่าขับเร็ว แต่ว่าตอนนั้นผมเห็นว่าไม่มีใครอยู่แถวนั้นนอกจากแม่ของน้องที่ยืนข้างถนนอีกฝั่ง เลยไม่ได้สังเกตุว่ามีเด็กด้วย
" แต่ถึงยังไงสะคุณก็มีความผิด ถ้าลูกผมเป็นอะไรไปคุณเตรียมตัวเข้าไปอยู่ในคุกได้เลย
" คุณเชนคะใจเย็นๆสิคะ
" ลูกเข้าห้องไอซีซูจะให้ใจเย็นได้ไง! ถ้าลูกเป็นอะไรไปนะ เธอเตรียมตัวไว้ให้ดีฉันจะจัดการกับเธอเป็นคนแรกในฐานะที่เธอเป็นแม่ที่ไม่ได้เรื่อง
" คุณเชนคิดว่านิชาอยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นหรอคะ ไม่มีแม่คนไหนหรอกนะที่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับลูกตัวเองในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้วก็แค่ทำใจยอมรับถึงแม้มันยากที่จะทำใจก็ตาม
" ถ้าเธอดูแลลูกดีพอเรื่องแบบนี้มันก็ไม่เกิดขึ้นหรอก แล้วใครใช้ให้พาลูกออกไปเล่นข้างนอก เคยเตือนแล้วใช่ไหมว่าเป็นหน้าที่ฉัน
" ก็ลูกอยากให้นิชาพาออกไปเล่นข้างนอกบ้าง
" ไม่ต้องโทษลูกหรอกโทษตัวเองดีกว่าที่ไม่สามารถรับมือกับเรื่องแค่นี้ ลูกอยากไปทั้งที่รู้ว่ามันอันตรายก็ยังพาลูกไปนี่นะ
" ค่ะ เป็นความผิดของนิชาเองที่ไม่สามารถปกป้องลูกได้ พอใจยังคะ
" ต่อไปนี้ฉันจะตั้งกฎใหม่ให้เธอในการเลี้ยงดูลูก หรือไม่ฉันอาจจะขออำนาจศาลในการปกครองลูกเพียงฝ่ายเดียวเพราะเธอไม่มีคุณสมบัติของความเป็นแม่
" ถ้าคุณเชนจะทำแบบนี้ฆ่านิชาให้ตายไปเลยสะยังดีกว่า
เธอร้องไห้โฮออกมาสุดจะอัดอั้นทั้งเรื่องลูกเรื่องปัญหาต่างๆ จนเธอสลบพับแต่ดีที่ชายหนุ่มอีกคนประคองร่างเอาไว้ได้
