อุบัติเหตุที่ไม่คาดคิด
ตลอดระยะเวลาสามสี่วันที่ผ่านมาเธอทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งที่ใจนั้นแทบสลายเมื่อรู้ว่าเขานั้นไปมีคนอื่น ส่วนเขาก็ทำเหมือนมันเป็นเรื่องเล็กน้อยไม่รู้สึกผิดเลยแม้แต่นิดเดียว เธอขยะแขยงตัวเองที่ต้องทนใช้ผู้ชายร่วมกับคนอื่นถึงแม้ว่าพยายามหลีกเลี่ยงที่จะมีอะไรกับเขาแต่แล้วเธอก็ไม่สามารถทำไงเพราะคนอย่างเขาอยากได้เมื่อไหร่หรืออยากได้ตอนไหนก็ต้องได้ ที่ผ่านมาเขาปฎิบัติต่อเธอเหมือนคนแปลกหน้า เขาไม่เคยพาเธอกับลูกไปเจอครอบครัวหรือแม้กระทั่งพาออกไปเที่ยวข้างนอกเหมือนกับครอบครัวคนอื่นๆ หลายต่อหลายครั้งที่เธอคิดอยากจะออกไปจากชีวิตเขาแต่แล้วทุกครั้งที่มองหน้าลูกเธอได้แต่แอบร้องไห้แล้วก็ล้มเลิกความคิดนั้นเพราะเธอไม่อยากเห็นลูกกลายเป็นเด็กไม่มีพ่อ และเหตุการณ์เมื่อสามสี่วันก่อนมันทำให้ความคิดบ้าๆนั่นกลับมาเล่นงานเธออีกครั้ง ใช่เธออยากออกไปจากชีวิตเขาอีกแล้วครั้งนี้มันหนักกว่าทุกๆครั้งเพราะเธอรับไม่ได้ที่เขาไปมีคนอื่นและเมื่อเธอขู่จะไปเขากลับไม่คิดที่จะรั้งเธอไว้เลยแม้แต่นิด ถ้าไม่มีลูกก่อนเธอคงคิดได้และเดินออกจากชีวิตเขาไปนานแล้ว
" คุณแม่ขา น้องช่าอยากออกไปขี่สกู๊ตเตอร์ข้างนอกค่ะ
เด็กหญิงอริสา หรือน้องชาช่าลูกสาวตัวน้อยของเธอและเขา และเด็กหญิงคนนี้เองที่ทำให้เธอนั้นรู้จักกับความรักที่แท้จริง เธอยอมได้ทุกอย่างเพื่อให้ลูกสาวเธอมีความสุข ทำทุกวิถีทางเพื่อให้ลูกมีเหมือนกับที่เด็กคนอื่นเขามีกันถึงแม้มันจะแลกมาด้วยความรู้สึกเจ็บที่ต้องฝืนทนอยู่กับผู้ชายไร้ใจอย่างเขา
" รอคุณพ่อกลับมาก่อนไหมคะแล้วค่อยออกไป
เธอหลุดจากภวังค์แล้วหันหน้าไปคุยกับลูกสาวแทน
" กว่าคุณพ่อจะกลับมาถึงบ้านมันก็ดึกแล้วนะคะคุณแม่
" งั้นรอคุณพ่อกลับมาก่อน แล้วพรุ่งนี้ก็ให้คุณพ่อกลับมาบ้านเร็วๆ ดีไหมคะ
" ก็น้องช่าอยากเล่นตอนนี้นี่
ลูกสาวของเธอทำหน้างอนเมื่อโดนปฏิเสธ ด้วยความที่ลูกสาวนั้นเป็นลูกคนเดียวจึงเอาแต่ใจเป็นพิเศษนั่นคงเป็นเพราะผู้เป็นพ่อนั้นชอบตามใจลูกแทบจะทุกเรื่องต่าง ส่วนเธอก็ขัดเขาไม่ได้เพราะทุกอย่างขึ้นอยู่กับเขา
" แต่ว่าคุณแม่เล่นไม่เป็นนี่คะ
" เดี๋ยวน้องช่าสอนค่ะ
" คุณแม่ไม่กล้าเอาสกู๊ตเตอร์คุณพ่อไปเล่นหรอกนะคะเดี๋ยวโดนดุ
" ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวน้องช่าคุยกับคุณพ่อให้ เราไปเล่นด้วยกันนะคะคุณแม่ นะคะๆๆ
ท้ายที่สุดเธอก็แพ้ให้กับความขี้อ้อนของลูกสาวเหมือนทุกครั้ง
" ก็ได้ค่ะ
" งั้นน้องช่าไปเอาสกู๊ตเตอร์ก่อนนะคะ
" ค่ะ
" ไปด้วยกันสิคะ สกู๊ตเตอร์คุณพ่อก็อยู่ตรงโน้น
เธอเดินตามลูกสาวไป จากนั้นเธอและลูกก็พากันออกไปไปนอกบ้าน เวลานี้มีเพื่อนบ้านหลายคนต่างพาลูกหลานออกมาวิ่งเล่นบ้างก็จูงหมาเดินไปเดินมา
ลูกสาวของเธอนั้นดูสนุกสนานกับการเล่นสกู๊ตเตอร์ที่ผู้เป็นพ่อนั้นซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด
" คุณแม่คะ ตามน้องช่าให้ทันนะคะ
" ช้าๆสิคะน้องช่าเดี๋ยวก็ล้มหรอก
" น้องช่าอ่ะช้าแล้วคุณแม่นั่นแหละค่ะขี่ไม่เป็น
จริงอย่างที่ลูกสาวเธอกล่าวเพราะนี่ครั้งแรกของเธอจึงทำให้การขี่สกู๊ตเตอร์นั้นดูยากเย็นเหลือเกินต่างจากลูกของเธอที่ดูคล่องแคล่วเป็นพิเศษ แต่เธอก็พยายามเร่งความเร็วตามลูกสาวเพราะตอนนี้ดูเหมือนเด็กน้อยนำหน้าเธอไปไกลแล้ว
" น้องช่ารอคุณแม่ด้วยสิคะ
เด็กน้อยชะลอความเร็วเพื่อรอผู้เป็นแม่
" น้องช่าคะ คุณแม่ว่าเราขี่กลับเข้าบ้านกันดีกว่านะคะเดี๋ยวคุณพ่อกลับมาถึงไม่เห็นเราสองคนเดียวคุณแม่ก็โดนดุอีก
" ก็ได้ค่ะ
เธอและลูกสาวจอดสกู๊ตเตอร์ไว้ฝั่งซ้ายเมื่อต้องกลับบ้านเด็กน้อยจึงขี่เลี้ยวข้ามถนนเพื่อไปยังอีกฝั่ง แต่ทันใดนั้นเองก็มีรถยนต์ที่กำลังขับมาด้วยความเร็วโดยไม่ทันเห็นร่างเล็กจึงพุ่งชนเข้าใส่อย่างแรงจนร่างของเด็กน้อยกระเด็นลงออกนอกถนน
" กรี๊ดดดดด
เธอที่กำลังเห็นว่ามีรถยนต์กำลังขับมาจึงทิ้งสกู๊ตเตอร์ไว้แล้ววิ่งเข้าหาลูกสาวเพื่อดึงร่างน้อยออกมาจากตรงนั้น แต่ทุกอย่างก็สายไปแล้วเพราะร่างของลูกสาวเธอตอนนี้มีรอยแผลถลอกตามแขนและขาที่หนักสุดคือมีเลือดซึมออกมาจากตรงหน้าผากและจมูก
