ยั่วสวาท

“เดี๋ยวก่อน!”ในขณะที่หญิงสาวเตรียมจะก้าวขาออกจากห้องไป จู่ๆเขาก็คว้าร่างเธอเข้ามาไว้ในอ้อมกอดจากนั้นไม่นานร่างเล็กก็ถูกอุ้มขึ้นไปนั่งอยู่บนโต๊ะทำงานที่มีเอกสารมากมากก่ายกอง

“คุณโปรด!”ส่วนหญิงสาวเมื่อเห็นท่าไม่ดีจึงพยายามจะหลบหนี

“อยากมากก็อ้าขากว้างๆเดี๋ยวผมจะสนองให้”ชายหนุ่มดึงเสื้อคลุมหญิงสาวออกจากนั้นก็ดันร่างเล็กนอนราบกับโต๊ะทำงาน

“คุณโปรด แพทอยากกลับบ้าน”

“อยากกลับบ้านหรืออยากจะไปหาผู้ชายกันแน่”พูดจบชายหนุ่มก็ชันเข่าหญิงสาวขึ้นจากนั้นเขาก็จับมันแยกออก

“คุณโปรด ไว้เรากลับไปทำที่บ้านกันดีกว่านะคะ”

“กลับไปเอาทำไมที่บ้านในเมื่อคุณมายั่วให้ผมเอาถึงที่”

“แพทไม่ได้ตั้งใจจะมายั่ว”

“ไม่ได้ตั้งใจแต่ใส่จีสตริงออกบ้านเนี่ยนะ”ชายหนุ่มก้มมองส่วนล่างของหญิงสาวด้วยสายตาจ้องจะกลืนกิน

“คุณโปรด ชั้นเมื่อยปล่อยชั้นลงไปเถอะ”

ชายหนุ่มไม่ฟังคำแก้ตัวใดๆเพราะสิ่งที่เขาต้องทำในตอนนี้คือสั่งสอนภรรยาสาวที่กำลังตื่นตระหนก

“บทเรียนครั้งนี้ผมหวังว่าคุณจะจดจำมันไปตลอดชีวิต”พูดจบชายหนุ่มก็รูดซิปลงจากนั้นเขาก็แหวกแพนตี้ที่แทบปิดอะไรไม่มิดของเธอไปไว้ด้านข้างจากนั้นเขาไม่รอช้ารีบจับยัดแก่นกายที่พร้อมสู้รบเข้าไปยังช่องทางรักของหญิงสาวที่พยายามดิ้นสู้

“กรี๊ด!!”หญิงสาวกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อแก่นกายขนาดใหญ่ยักษ์เข้ามายังช่องทางรักโดยปราศจากการเล้าโลม

“จะกรี๊ดทำไม เดี๋ยวลูกน้องผมก็พากันแห่เข้ามาหรอก”

“คุณโปรด หยุดเถอะแพทขอร้อง”หญิงสาวยกมือไหว้ผู้เป็นสามีด้วยใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา

“หยุดแสดงละครเถอะผมรำคาญ”แม้ชายหนุ่มไม่ได้แสดงความเห็นใจผู้เป็นภรรยาแต่เขาก็หยุดการกระทำทั้งหมดเอาไว้ จากนั้นเขาก็โน้มตัวลงไปคลอเคลียบริเวณต้นคอในขณะที่มือทั้งสองข้างก็ทำหน้าที่ขยำเต้านิ่มๆของเธอเล่นพร้อมกับเขี่ยเม็ดทับทิม

“อ่าส์ คุณโปรด”

“เดียวก็หายเจ็บ”ชายหนุ่มขยำเต้านิ่มพร้อมกับเขี่ยเม็ดทับทิมเล่นอยู่อย่างนั้นจนหญิงสาวค่อยๆผลิตน้ำเมือกสีใสออกมา

“คุณพร้อมแล้วสินะ”พูดจบชายหนุ่มก็กลับมายืนท่าเดิมส่วนหญิงสาวนั้นถูกจัดให้อยู่ในท่าชันเข่าและมือทั้งสองข้างยันพื้นโต๊ะเอาไว้เพื่อประคองร่างตัวเอง

“พั่บๆๆๆ”ชายหนุ่มค่อยๆขยับท่อนเอ็นเสียบคาไว้ก่อนหน้านี้

“อ่าส์ๆๆ”ผมจะเร่งเครื่องแล้วนะเกาะคอไว้แน่นๆ

หญิงสาวทำตามผู้เป็นสามีอย่างว่าง่ายจากนั้นไม่นานเสียงร้องครวญครางของทั้งสองก็ดังแข่งกันทั่วห้อง

“พั่บๆๆๆๆ”

“ผมจะทำให้คุณเดินขาถ่างออกไป คอยดู”พูดจบเขาก็สอดแขนเข้าไปใต้ข้อพับจากนั้นไม่นานร่างบางก็ลอยอยู่กลางอากาศ

“คุณโปรดปล่อยชั้นลง”

“ทำไม ไม่ชอบท่านี้หรอ”พูดจบเขาก็แกล้งปล่อยมือทั้งสองข้างออกจนหญิงสาวรีบขยับกายขึ้นแล้วหนีบเอวเขาไว้แน่น

“คุณโปรดอย่าทำแบบนี้เดี๋ยวมันจะหลุด”

“อะไรจะหลุดหรอ”

“ก็ของคุณไง”

“ก็ปล่อยให้มันหลุดไปสิ”ชายหนุ่มแกล้งเดินทั่วห้องโดยมีร่างเล็กเกาะเขาเอาไว้แน่น

“หยุดทำแบบนี้เสียทีเถอะชั้นจะตกพื้นอยู่แล้ว”หญิงสาวพยายามยกตัวขึ้นลงเพื่อไม่ให้ท่อนเอ็นหลุดออกจากตัว แต่แล้วเมื่อเรี่ยวแรงที่เธอมีอยู่ค่อยๆหมดลง เธอจึงตัดสินใจจะปล่อยให้มันหลุดแต่แล้วในขณะที่ท่อนเอ็นเกือบหลุดจากรูแคบเขาก็รีบสอดแขนเข้าไปใต้ข้อพับนั่นจึงทำให้ท่อนเอ็นที่จะหลุดกลับเข้าไปข้างในอีกครั้ง

“อ่าส์!!!”

“เราไปเอากันตรงหน้ากระจกกันดีกว่า”พูดจบเขาก็เดินวนรอบห้องจนไปหยุดตรงหน้ากระจก

“ดูสภาพคุณตอนนี้สิไม่ต่างจากผู้หญิงขายบริการเลย”ชายหนุ่มมองหญิงสาวผ่านกระจกบานใหญ่และสภาพของเธอตอนนี้คือสวมใส่รองเท้าส้นสูงผมยาวกระเซิงขาเรียวเกี่ยวเอวเขาไว้แน่น

“อยากพูดอะไรก็พูดเถอะ ชั้นไม่สนใจ”

“ผมเตือนคุณแล้วใช่มั้ยว่าจะทำให้คุณเดินขาถ่างออกไป”พูดจบเขาก็จับข้อพับหญิงสาวเอาไว้แน่นแล้วแยกขาเรียวทั้งสองข้างออกกว้าง

“ป้าบๆๆๆๆ”

“อ๊าๆๆๆๆๆคุณโปรดๆเบาๆเดี๋ยวคนที่อยู่ด้านนอกจะได้ยิน”

“ได้ยินก็ได้ยินสิ ไม่เห็นต้องแคร์”พูดจบเขาก็อุ้มร่างเล็กขึ้นไปวางไว้บนโต๊ะทำงานอีกครั้ง จากนั้นเขาก็เร่งจังหวะถี่ๆจนข้าวของที่อยู่บนโต๊ะนั้นตกกระจะกระจายเต็มพื้น ยิ่งถ้าเป็นข้าวของที่มีน้ำหนักก็จะส่งเสียงดังออกไปถึงข้างนอก

“พั่บๆๆๆๆๆ อ่า..ส์ผมจะเสร็จแล้ว”

เมื่อหญิงสาวเห็นท่าชายหนุ่มกำลังจะแตะสวรรค์เธอจึงพยายามเกาะเขาไว้แน่น แต่แล้วความหวังที่จะมีลูกของเธอก็สิ้นสุดลงเมื่อเขาดึงแก่นกายออกแล้วชักมันต่อรัวๆจนกระทั่งน้ำสีขาวขุ่นพุ่งใส่ชุดของเธอ

“คุณทำเสื้อชั้นเปื้อน”

“ผิดหวังที่ผมไม่ปล่อยน้ำเชื้อเข้าไปในตัวคุณหล่าสิ อย่าคิดว่าผมไม่รู้ว่าคุณต้องการอะไร”

“ชั้นเกลียดคุณที่สุด”พูดจบหญิงสาวก็รีบจัดการกับเสื้อผ้าหน้าผมตัวเองแล้วเดินไปหยิบกระดาษทิชชู่ที่วางอยู่บนโต๊ะ

“ไม่ต้องเช็ดออกหรอก ปล่อยมันไว้แบบนั้นแหละคุณจะได้มีหลักฐานไปอวดทุกคนไงว่าเอากับผมแล้ว อ่อแล้วก็เดินกลับในสภาพเดียวกับตอนที่เดินเข้ามาด้วยนะ ถ้าไม่อยากให้ทุกคนจะมองคุณด้วยสายตาแปลกๆ”

“นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ชั้นเข้ามาเหยียบที่นี่ ต่อไปนี้คุณจะกลับบ้านหรือไม่กลับบ้านมันก็เรื่องของคุณ ชั้นหมดความอดทนแล้ว”

“อดทนต่ออีกสักนิดสิ เผื่อวันไหนผมเอาออกไม่ทัน จะว่าไปแล้วผมชอบชุดที่คุณใส่มาวันนี้นะ แล้วถ้าวันไหนอยากเอาก็ใส่ชุดแบบนี้มาหาผมที่ห้องได้เสมอ”