ภารกิจสำคัญ

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา..

“คุณโปรดคะ คุณแพทขอเข้าพบค่ะ”

“เชิญเข้ามา”

“ยังไม่ไปทานข้าวอีกหรอ?”

“ถ้าไปคุณจะเห็นผมนั่งอยู่ตรงนี้หรอ?”

“นี่คุณอย่ามากวนประสาทชั้นนะ อุตส่าห์ถามด้วยความเป็นห่วง”

“แล้วคุณมีธุระอะไรถึงได้มาหาผมถึงที่ ดูจากการแต่งตัวแล้วคงไม่ได้มาหาที่ระบายอารมณ์หรอกใช่มั้ย เพราะผมบอกไปแล้วว่าถ้าจะมาให้ผมเอาก็ต้องใส่ผ้าที่ผมสามารถเอาได้คาชุด แบบนี้ขี้เกียจถอด”

“ชั้นจะมาบอกคุณว่าคืนนี้เราไปเจอกันที่โรงแรมหน่อยมั้ย หรือจะให้ชั้นไปหาคุณที่ห้องก็ได้”

“ผมนึกว่าคุณเข็ดแล้วสะอีก”

“สรุปยังไง ได้ไม่ได้ก็บอกมา”

“คืนนี้เจอกันที่ห้องผม รับรองว่าคุณต้องร้องขอชีวิตแน่ ออแล้วก็อย่าลืมเรื่องชุด”

“เออ รู้แล้วหน่า” พูดจบเธอก็หันหลังแล้วเดินออกจากห้องไปโดยทันที

…

ณ คอนโดหรูติดริมแม่น้ำเจ้าพระยา

“ใส่ชุดนี้อ่ะหรอ เห็นแล้วหมดอารมณ์”

“คุณก็ให้เวลาชั้นหน่อยสิ ชุดอยู่ในถุง”

“แล้วถืออะไรมาด้วยหล่านั่น”

“แชมเปญไงดูไม่ออกหรอ”

“คุณคงไม่รู้สินะว่าเวลาผมเมาแล้วจะเป็นยังไง”

“ก็นอนอึดเหมือนคืนเข้าหอไง น้ำก็ไม่อาบสกปรก”

“วันนั้นผมเหนื่อยมากกว่า”

“คุณรอชั้นสักครู่นะ เดี๋ยวมา”

“ห้องน้ำอยู่ทางซ้ายมือ”

หญิงสาวเดินหายเข้าไปในห้องน้ำอยู่ครู่ใหญ่ และไม่นานเธอก็เดินออกมาในชุดนอนซีทรูสายเดี่ยวสีขาวความยาวของมันเลยแก้มก้นไปเพียงเล็กน้อยพร้อมกับสวมใส่ถุงน่องสีขาวสว่างยาวเลยหัวเข่า เรียกได้ว่าชุดนอนที่เธอสวมใส่นั้นแทบปิดอะไรไม่มิดโดยเฉพาะบริเวณเนินอกที่ปกปิดมิดชิดเฉพาะส่วนหัว นั่นจึงเผยให้เห็นซาลาเปาลูกใหญ่กลมผ่านผ้าบางขาว ส่วนเขาที่เห็นดังนั้นก็เผลอกลืนน้ำลายอย่างอดไม่ได้

“ชุดนี้คงไม่ต้องพึ่งแอลกอฮอล์แล้วมั้ง” เขาส่งสายตาหื่นกามจนหญิงสาวเริ่มรู้สึกหวั่นใจกับภัยที่กำลังจะมาถึงในอีกไม่ช้า

“ใจเย็นก่อนสิ คือชั้นอยากได้ฟิวส์ตอนเราเมา”

“งั้นคุณรอนี่นะเดี๋ยวผมไปรินแชมเปญให้”

“ไม่ต้อง เดี๋ยวชั้นทำเอง คุณไปนั่งรอตรงโซฟาเลย”

ทั้งสองค่อยๆ จิบแชมเปญที่หญิงสาวเป็นคนเตรียม ผ่านไปได้ไม่นานเขาก็เริ่มมีอาการมึนเมา แต่อาการมึนเมาครั้งนี้ของเขานั้นแตกต่างจากทุกครั้ง เพราะเขารู้สึกร้อนโดยเฉพาะตรงกลางกายช่วงล่าง

“นี่คุณแอบใส่ยาปลุกเซ็กในแก้วผมหรอ”

“ยาปลุกเซ็กงั้นหรอ คุณรู้ได้ไงว่ามันคือยาปลุกเซ็ก”

“ผมไม่ได้โง่ขนาดจะไม่รู้ว่านี่มันคืออาการของคนที่โดนยาปลุกเซ็กส์” ชายหนุ่มเผยใบหน้าโมโหและเตรียมพร้อมจะจัดการกับเธอ

“คือชั้นไม่ได้ตั้งใจ” ส่วนหญิงสาวเมื่อเห็นท่าไม่ดีก็ขยับกายออกห่างเขาทันที

“คุณใส่ยาปลุกเซ็กจริงๆ ด้วย” ชายหนุ่มเผยใบหน้าบิดเบี้ยวเนื่องจากฤทธิ์ยาปลุกเซ็กส์

“คือชั้นไม่รู้ว่ามันคือยาปลุกเซ็ก”

“ตอแหล!” ชายหนุ่มตะคอกเสียงดังจนหญิงสาวสะดุ้ง และเมื่อเธอรู้ตัวว่ากำลังตกอยู่ในอันจึงพยายามจะวิ่งหนีออกจากห้องแต่มันก็สายเกินไปเพราะเขาได้ล็อคตัวเธอเอาไว้แน่น

“ปล่อยชั้นเถอะนะคุณโปรด” หญิงสาวพยามดิ้นเพื่อที่จะหลุดพ้นจากเขา

“ไม่คิดจะอยู่รับผิดชอบต่อการกระทำของตัวเองหน่อยหรอ”

“คุณโปรดชั้นขอร้อง” หญิงสาวยืนขาสั่นพร้อมกับเผยสีหน้าหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด

“หยุดเสแสร้งสักที!ผมชักจะเริ่มหมดความอดทนกับคุณแล้วนะ เป็นคนวางยาผมเองกับมือสงสัยอยากโดนกระแทกยันฟ้าส่าง ผมจะเอาจนกว่าคุณจะสลบคอยดู” พูดจบเขาก็อุ้มร่างเล็กพาดบ่าและไม่นานหญิงสาวก็โดนผู้เป็นสามีจับโยนบนเตียงกว้างอย่าไม่ปราณี

“คุณโปรด ชั้นขอโทษได้โปรดปล่อยชั้นไปเถอะ” หญิงสาวร้องขอความเห็นใจแต่ก็ไม่เป็นผล

“ชั้นบอกให้เธอหยุดเสแสร้งไม่เข้าใจที่ชั้นพูดรึไง!” ชายหนุ่มตะคอกเสียงดังจนหญิงสาวตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว จากนั้นเธอพยายามลุกหนีแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะสภาพของชายหนุ่มนั้นแทบไม่ต่างอะไรจากคนเมายาแล้วคลุ้มคลั่ง

“ยิ่งต่อต้านชั้นยิ่งมีอารมณ์นะรู้เอาไว้สะด้วย” พูดจบเขาก็ฉีกชุดนอนขาวบางออกเป็นเสี่ยงๆ อย่างไม่ใยดีจากนั้นเขาตรึงแขนทั้งสองข้างของหญิงสาวไว้เหนือหัว

“คุณโปรด หยุดเถอะนะ” หญิงสาวร้องขอความเห็นใจจากชายหนุ่มทั้งน้ำตาแต่มันไม่ได้ทำให้เขาเกิดความเห็นใจแต่อย่างใด

“เธอต้องรับผิดชอบต่อการกระทำโง่ๆ นี้” พูดจบเขาจับขาเรียวข้างหนึ่งยกขึ้นสูงแล้วดันมันเข้าหาเจ้าของร่าง ส่วนอีกข้างก็ถูกเขาจับอ้าแล้วกดมันไว้กับเตียงจนเผยให้เห็นของสงวนเลือนๆ ผ่านเนื้อผ้าบางขาว