หวนคืนอดีต...

หลินฟางไม่สิในชาตินี้นางคือหมิงหลิ่งฟาง บุตรสาวคนเดียวของอัครเสนาบดีหมิงฮุ่ยจือ แต่จะเป็นใครก็ได้ทั้งนั้นขอเพียงมีครอบครัวที่อบอุ่นสมบูรณ์เช่นนี้นางก็พึงพอใจแล้ว

หมิงหลิ่งฟางลุกขึ้นโผล่เข้าไปสวมกอดมารดาแน่นราวกับเด็กเล็ก อ้อมกอดอันอบอุ่นนางไม่ได้สัมผัสมันมานานเท่าไหร่แล้ว ฮูหยินหลีแม้จะยังงุนงงกับการกระทำของบุตรสาวแต่นางก็ไม่ได้ว่าอะไรทั้งยังดีใจด้วยซ้ำ ก่อนหน้านี้พวกนางไม่ได้ใกล้ชิดกันถึงเพียงนี้มานานแค่ไหนแล้ว นางยกมือลูบผมของบุตรสาวยังแผ่วเบา แววตาเต็มไปด้วยความรักความอ่อนโยน

หลังจากสวมกอดมารดาจนพอใจแล้ว หมิงหลิ่งฟางก็ผละออกมาสำรวจมารดาอีกครั้งนี่นางไม่ได้ฝันไปใช่หรือไม่

“อะไรของเจ้าตื่นมาก็กลายเป็นเด็กเสียแล้วราวกลับกลัวว่าแม่จะหายอย่างไรอย่างนั้น”

หมิงหลิ่งฟางยกยิ้มกว้างยื่นมือไปจับมือมารดามากุมไว้พร้อมกับยกยิ้มกว้างแววตาเต็มไปด้วยความดีใจ ก่อนจะฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าเหตุใดนางถึงมานอนป่วยอยู่แบบนี้ได้

“จริงสิเจ้าคะท่านแม่ แล้วเหตุใดข้าถึงมานอนป่วยจนทำให้พวกท่านเป็นกังวลเช่นนี้กันเล่า”

ฮูหยินหลีได้ยินเช่นนั้นก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ บุตรสาวของนางจำไม่ได้หรือนี่ ไม่ใช่ว่าสมองของนางถูกกระทบกระเทือนจนจำความไม่ได้ไปแล้วหรอกหรือ โธ่! น่าสงสารเสียจริงลูกแม่ แต่ช่างเถอะอย่างไรนางก็กลับมาแล้วเรื่องนี้ทุกคนเองก็รู้

“ในวันนั้นท่านพ่อของเจ้าจัดงานวันเกิด คนที่อยู่ในเหตุการณ์เล่าว่าเจ้าถูกใครบางคนผลักตกน้ำโดยที่ไม่ทันตั้งตัว โชคร้ายที่ศีรษะของเจ้านั้นไปถูกเข้ากับโขดหิน แม้ไม่ถึงตายแต่ก็สลบไม่ได้สติไปถึงเจ็ดวันเจ็ดคืน

เหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมากพวกเขาไม่ทันเห็นว่าคนผู้นั้นเป็นใคร พวกเราเองก็พยายามตามหาคนทำอย่างเต็มกำลังแต่ก็ไม่พบ นึกแล้วก็น่าเจ็บใจนัก”

คิดถึงเหตุการณ์นั้นแล้วฮูหยินหลีก็อดเศร้าใจอย่างเสียไม่ได้ เพราะพวกนางไม่ได้ปกป้องดูแลบุตรให้ดีจึงทำให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น บุตรสาวของนางอายุเพียงสิบแปดปีก็ต้องมาพบเจอเรื่องพวกนี้เสียแล้ว

ผลักตกน้ำหรือ…

หมิงหลิ่งฟางยังคงค้างคาใจ ใครกันกล้ามาทำกับนางที่จวนของบิดาได้ นางพยายามหลับตาเค้นความทรงจำในอดีตเหตุการณ์นั้นค่อนข้างเลือนรางมาก

เหมือนคับคล้ายคับคราว่ามีสตรีผู้หนึ่งมาเบียดนางอยู่ด้านหลัง ในระหว่างที่นางยืนชมดอกบัวในสระโดยไม่ทันตั้งตัว ก็รู้สึกว่ามีมือของใครบางคนผลักนางจากด้านหลังก่อนที่นางจะตกลงไปในสระบัวด้านข้างจวน

หากนางจำไม่ผิดสตรีผู้นั้นคาดว่าน่าจะเป็นหวงเจียวซิน บุตรสาวของเจ้ากรมการคลัง ที่ตามครอบครัวมาร่วมงานวันเกิดของบิดาที่จวนด้วยเช่นกัน

เหอะ! คนนิสัยร้ายกาจเช่นนั้นทำร้ายนางยังไม่พอยังจะกล้าหน้าด้านแสร้งมาตีสนิททำเป็นว่าหวังดีกับนาง ในอดีตนางช่างโง่เขลาเบาปัญญาเสียจริงหลงเชื่อคนโดยไม่คิดไตร่ตรองให้ดีก่อน ครานี้นางจะไม่ยอมให้สตรีผู้นั้นมาหลอกลวงปั่นหัวนางเป็นครั้งที่สองได้อีก หากจะมีใครโง่เขลาคนผู้นั้นต้องไม่ใช่นาง!

หมิงหลิ่งฟางรู้สึกเจ็บใจทั้งโกรธแค้นอดีตสามีและสตรีผู้นั้นจนแทบอยากจะฆ่าให้ตายเสียเดี๋ยวนี้ ให้สมกับสิ่งที่พวกมันทำกับนางไว้ หมิงหลิ่งฟางเผลอกำมือแน่นจนเล็บจิกเข้าเนื้อ

แต่หากนางจะเข้าไปแก้แค้นพวกมันตอนนี้ไม่เท่ากับว่านางหาเรื่องเอาครอบครัวไปสังเวยชีวิตให้กับพวกมันหรอกหรือ นางจะทำเรื่องโง่ ๆ เช่นในอดีตได้อย่างไร

ตอนนี้นางมีชีวิตใหม่แล้วสิ่งที่นางต้องทำเป็นอันดับแรกคือต้องรักษาครอบครัวเอาไว้ให้ดี การแก้แค้นสิบปีก็ยังไม่สายพวกมันจะต้องชดใช้ทุกสิ่งที่ทำไว้กับนางและครอบครัวของนาง

นางจะต้องค่อย ๆ คิดวางแผนอย่างรอบคอบเพราะคนพวกนั้นก็มิใช่สามัญ แต่ในเมื่อพวกมันทำชีวิตนางย่อยยับพังทลายได้นางก็จะทำคืนกับพวกมันเป็นร้อยเท่าพันทวีคอยดู นางจะทำให้พวกมันรับรู้ถึงรสชาติของความเจ็บปวดเจียนตายอย่างแน่นอน!