ปรึกษาเรื่องย้ายบ้าน 2

ลูกสาวบ้านเฉินตกใจแทบสิ้นสติ คิดว่าสิ่งที่เห็นไม่ใช่เรื่องจริง ก่อนจะรีบวิ่งเข้าบ้านเพื่อไปบอกแม่ของเธอ

หยวนอันอันเดินถือปลากลับมาบ้านสามีสองตัว

เมื่อเหอซือหนิงเห็นก็ถามทันที “นั่นเธอเอาปลามาจากไหนสะใภ้สาม”

“ฉันไปหามาค่ะ แบ่งทำอาหารให้ย่าแล้ว สองตัวนี้เลยจะเอามาทำอาหารเย็นน่ะค่ะ แล้วที่นี่มื้อเที่ยงทุกคนกินข้าวไหมคะ” เธออยากจะถามว่าเที่ยงนี้สามีของเธอกลับมากินอะไรไหม แต่ก็ไม่อยากถูกแม่สามีดุ เลยถามถึงทุกคนแทน

“อาหารเหลือเมื่อเช้านั่นแหละ คนจนอย่างพวกเราไม่มีใครกินอาหารสามมื้อเหมือนคนในเมืองหรือคนมีเงินหรอกนะ อะไรประหยัดได้ก็ประหยัด รีบเอาปลาไปเก็บเถอะ”

เหอซือเฉิงมองปลาในมือของลูกสะใภ้ ใจนั้นไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไรว่าหยวนอันอันจะไปหาปลาสองตัวนั้นมาเอง แต่ก็ไม่อยากวุ่นวายมาก เลยหันมานั่งเย็บเสื้อต่อ โดยมีหลานทั้งสองเล่นอยู่ข้าง ๆ

ส่วนหยวนอันอันเดินเข้าบ้านเอาปลาไปเก็บ เพื่อทำอาหารเย็นนี้

เมื่อถึงเวลาพักเที่ยง ทุกคนจึงกลับมากินอาหารที่มีเหลือจากเมื่อเช้า หลังจากที่กินเสร็จแล้ว ต้วนหยางเฟยจึงเดินมาที่ห้องเพื่อพักสายตาสักหน่อย และพอเห็นว่าหยวนอันอันนั่งอยู่ในห้อง เขาจึงบอกเรื่องที่ดินว่าต้องรออีกนาน

“ที่ดินหัวหน้าหมู่บ้านบอกต้องรอตามคิว หากต้องอยู่บ้านต้วนไปก่อนคุณจะรอได้ไหม”

“เอ่อ...พี่หยางเฟย ฉันมีเรื่องจะปรึกษาน่ะค่ะ เรื่องบ้านนี่แหละ”

“อืม ว่ามาสิ”

เมื่อได้ยินสามีบอกอย่างนั้น เธอจึงรีบพูดออกมา “คือฉันอยากจะให้เราย้ายไปอยู่บ้านหยวนก่อน พี่คิดว่าอย่างไร หรือไม่เราก็ย้ายแบบถาวรเลย ส่วนที่ดินจัดสรรค่อยไปบอกยกเลิก”

ต้วนหยางเฟยมองเธอไม่วางตา เขาแปลกใจที่ได้ยินอย่างนี้ “เพราะอะไร คุณลองบอกเหตุผลหน่อยได้ไหม หรือว่าอยู่บ้านต้วนแล้วไม่สะดวกใจ”

หยวนอันอันรีบยกมือขึ้นไปมา “ไม่ใช่ค่ะ คือฉันคิดว่าย่าแก่แล้ว กลัวว่าถ้าท่านอยู่คนเดียวแล้วเกิดหกล้มหรือหน้ามืดขึ้นมาจะอันตราย พี่สะดวกใจจะไปอยู่บ้านหยวนไหม อีกอย่างพวกเราจะได้ประหยัดเงินไม่ต้องสร้างบ้าน” เธอบอกเหตุผลทั้งหมดกับเขาและหวังว่าเขาจะย้อมย้ายไปบ้านหยวน

ชายหนุ่มสบตาเธออย่างชั่งใจเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็พยักหน้าตกลง “อืม ตกลง ย่าก็แก่แล้วไม่ควรให้ท่านอยู่เพียงลำพัง เดี๋ยวเย็นนี้ผมจะบอกทุกคนเอง แล้วคุณคิดว่าจะย้ายวันไหนดีล่ะ”

เรื่องย้ายไปบ้านหยวนเขาไม่ได้ติดขัดอะไร ดีเสียอีกเพราะย่าหยวนก็อายุมากแล้ว เกิดเป็นลมแล้วไม่มีใครเห็นจะทำอย่างไร

พอได้รับคำตอบของสามี หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างยินดี และไม่คิดว่าเขาจะตอบตกลงง่ายดายแบบนี้

“พี่คิดว่าวันไหนดี พรุ่งนี้ดีไหม เราเอาแค่เสื้อผ้าไปกับของใช้ส่วนตัวก็พอ บ้านหยวนมีเครื่องเรือนครบแล้ว”

เรื่องที่บ้านหยวนเคยมีฐานะทุกคนล้วนรู้ดี แต่เพราะคิดว่าเงินหมดเพราะรักษาปู่หยวน เลยทำให้เวลานี้บ้านหยวนไม่ค่อยมีเงินเหมือนเดิม

หลังจากได้ยินว่าย้ายวันไหน ชายหนุ่มจึงพยักหน้าตอบตกลง เพราะเขาเองก็ไม่ได้มีของใช้อะไรมากมายอยู่แล้ว

ดังนั้นเมื่อถึงมื้อเย็น ต้วนหยางเฟยจึงบอกกับพ่อแม่และทุกคนว่า เขาและหยวนอันอันจะย้ายกลับไปอยู่บ้านหยวน เพราะตอนนี้บ้านนั้นมีแค่ย่าหยวนอยู่คนเดียว กลัวจะเกิดอันตรายหากไม่มีคนดูแล ซึ่งทุกคนก็เข้าใจ จะมีเพียงคนเดียวที่คอยพูดกระแนะกระแหนนั่นก็คือสะใภ้รอง