แผนซ้อนแผน 2

"ฟางชิงหวังว่าอย่างนั้นค่ะ" เพราะบริษัทที่ตามตัวเป็นเพียงบริษัทระดับกลาง หลินฟางชิงจึงไม่ได้ตกลงที่จะทำงานแต่ยังมีเวลาให้คิดหลายเดือน ตอนนี้เธอส่งเอกสารไปสมัครงานบริษัทใหญ่หลาย ๆ ที่

"เอาล่ะ ๆ อย่ามัวแต่คุยกันเลย"

อาหารมาเสิร์ฟพอดีจางซินผู้เป็นแม่จึงรีบเอ่ยแทรก มีคนไม่น้อยที่ซุบซิบเปรียบเทียบลูกสาวบุญธรรมกับลูกสาวแท้ ๆ ลูกสาวบุญธรรมเป็นคุณครูในโรงเรียนเอกชน ส่วนลูกสาวคนเล็กเรียนอีกด้านและไม่มีหน้ามีตาเท่าไหร่

หลินตันตันรับประทานอาหารเพราะก่อนขึ้นเรือเธอจะแกล้งตกเรือจำเป็นต้องใช้แรง ระหว่างนั้นมองพ่อแม่น้องสาวบุญธรรมที่ตอบโต้กันไปมา กว่าจะมาถึงท่าเรือมันเริ่มมืดแล้วเรือเริ่มไม่มีเพราะวันนี้ลูกค้าเยอะมาก หลินตันตันใช้โอกาสนี้หยิบของสำคัญใส่กระเป๋าเสื้อเอาไว้

"พี่สาวคะ ช่วยฟางชิงหน่อย" หลินตันตันพยักหน้าก่อนจะรับกระเป๋าของน้องสาวมาถือทั้ง ๆ ที่มันสามารถวางรวมกับกระเป๋าอื่น ๆ ได้ แต่เธอต้องทำไม่อย่างนั้นจะถูกแม่บุญธรรมบ่นว่าแค่ถือกระเป๋าให้น้องสาวที่ป่วย

"ว้ายยย!"

ระหว่างเดินขึ้นเรือที่เตรียมพร้อม หลินตันตันแสร้งเสียการทรงตัวพลัดตกน้ำลงไป ด้วยความที่มืดและน้ำลึกรวมถึงการว่ายน้ำไม่เป็นทำให้เธอต้องแสร้งร้องขอความช่วยเหลือ

"ช่วยด้วย!"

"พ่อคะ! พะ...พี่สาว ตกน้ำ"

"แม่คะ!"

แทนที่ด้านบนจะวุ่นวายกลับเงียบสนิทยิ่งกว่าน้ำที่ไหล มองลูกสาวบุญธรรมที่ค่อย ๆ จมลงไปด้วยความหวัง หวังว่าหัวใจจะยังใช้ได้อยู่ เมื่อเวลาผ่านไปสักพักให้แน่ใจว่าลูกสาวจมน้ำจริง ๆ จึงร้องเรียกให้เจ้าหน้าที่เข้ามาช่วยทั้งโทรหารถพยาบาล และร้องห่มร้องไห้ถึงลูกสาวบุญธรรม

ในขณะเดียวกันหลินตันตันได้วางแผนเอาไว้กับรุ่นพี่คนสนิท เธอบอกเขาเพียงจะหนีออกจากบ้านของพ่อบุญธรรมให้เขามารอที่จุดหนึ่ง และเธอจะว่ายน้ำมายังจุดนี้ เป็นจุดที่ไม่ไกลจากท่าเรือหลินตันตันต้องใช้แรงอย่างมากในการว่ายไป นอกจากน้ำที่มองไม่เห็นแล้วความเย็นยิ่งทำให้หลินตันตันต้องอดทน

"อึก!"

อีกไม่ไกลจะถึงที่หมายหลินตันตันว่ายน้ำไปอย่างรวดเร็ว เสียงน้ำกระทบกันจู่ ๆ เกิดเสียงที่เงียบ หลินตันตันเบิกตากว้าง ขาเธอเป็นตะคริว เธอไม่สามารถขยับตัวได้! ถ้าร้องเรียกให้คนช่วยพ่อแม่บุญธรรมต้องได้ยิน

รู้สึกตัวอีกทีร่างของเธอจมหายไป...

สิ่งที่คาดหวังไม่เป็นดั่งที่หวัง พ่อแม่บุญธรรมของหลินตันตันแสดงสีหน้าเครียดออกมา เจ้าหน้าที่คิดว่าอาจเป็นเพราะลูกสาวของครอบครัวได้จมน้ำ แต่จริง ๆ ไม่ใช่ พวกเขากังวลว่าจะไม่ได้หัวใจที่เลี้ยงมาหลายปี!

"ผ่านมาหนึ่งสัปดาห์แล้วยังไม่มีวี่แววจะหาร่างเจอ" จางซินเอ่ยกับสามีที่ยืนอยู่ข้าง ๆ

หลินชางมีใบหน้าเคร่งเครียด "หัวใจคงใช้การไม่ได้แล้ว ผมบอกแล้วใช่ไหมให้มาช่วงเช้า" เสียเงินเลี้ยงเด็กคนนี้มาหลายสิบปีสุดท้ายกลับคว้าน้ำเหลว

"ฉันบอกคุณให้เตรียมคนแล้วไม่ใช่หรืออย่างไร! คุณไม่เชื่อฉันเอง"

"นี่คุณ จะมาว่าผมไม่ได้นะ"

"แม่คะ ฉันว่าพวกเราหาคนอื่นเถอะนะคะ การผ่าตัดของฉันใกล้เข้ามาแล้ว" หลินฟางชิงรีบบอกแม่ของเธอ ใช่ หลินฟางชิงรู้เรื่องนี้ดี พี่สาวบุญธรรมเป็นเพียงกาฝากที่ถูกเลี้ยงไว้ใช้ประโยชน์เท่านั้น แต่เพราะหลายปีนี้หัวใจเธอดีขึ้นจึงยังไม่ได้ทำการผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจสักที แต่เมื่อถึงเวลาหัวใจที่หมายปองกลับหายไป!

"มันไม่ง่ายเลย"

"แต่ถ้ารอหลินตันตันเราจะเสียเวลา"

จางซินมองหน้าสามีที่มีอารมณ์โมโหก่อนได้รับการพยักหน้า แม้เสียดายร่างที่ฟูมฟักเลี้ยงมาหลายสิบปีแต่ต้องละทิ้งเพราะวางแผนไม่รัดกุม การค้นหาลูกสาวบุญธรรมยุติลง เพียงเพราะพ่อแม่บุญธรรมต้องกลับไปทำงาน และลูกสาวต้องเข้าร่วมการผ่าตัด เจ้าหน้าที่หลายคนมองหน้ากันอย่างคาดไม่ถึง ลูกบุญธรรมกับลูกแท้ ๆ จะเทียบกันได้อย่างไร

ในที่สุดหลินชางกับจางซินก็หาหัวใจมาเปลี่ยนให้ลูกสาวได้ พวกเขาสั่งการลงมือฆาตกรรมลูกสาวของชาวนาในจังหวัดที่ห่างไกลความเจริญเมื่อถูกส่งตัวไปช่วยโรงพยาบาลแถบนั้น