7 | ทาสอารมณ์

“ขึ้นรถก่อนเถอะ ส่วนเรื่องนั้นค่อยไปถามคุณชายเอง”

“หญิงสาวนิ่งไปสักพักก่อนที่จะหันไปมองเพื่อนที่ตอนนี้ได้หายไปหมดแล้ว ราวกับรู้ว่าเธอจะไม่ได้ไปด้วย ทำไมวันนี้ถึงมีแต่เรื่องแปลกๆ นะ

“ไปเถอะ คุณชายไม่ชอบรออะไรนานๆ”

“ค่ะ”

ร่างบางก้าวขึ้นไปบนรถหรูอย่างเลี่ยงไม่ได้ ใช่ว่าเธออยากไปหาเขาแต่สถานการณ์บีบบังคับ ทั้งสายตาคนรอบข้างและอำนาจของคุณชายที่ไม่ใช่แค่เจ้านายของเธอ

…

>>อีกด้าน

Line!

คชา : กำลังไปครับ

ข้อความจากคนสนิททำให้คุณชายมาเฟีย เผลอยกยิ้มที่มุมปากออกมาโดยไม่รู้ตัว ในหัวจินตนาการไปแล้วว่าจะลงโทษหญิงสาวยังไง โทษฐานที่เข้าใกล้ชายอื่นที่ไม่ใช่เขา

อ้าส์! ใบหน้าหล่อบูดบึ้งขึ้นมาทันทีที่รู้สึกว่าตัวเองกำลังทำอะไรนอกเหนือจากกฎของตัวเองที่ตั้งใจไว้ว่าจะไม่รู้สึกอะไรกับของเล่นของตัวเอง

“ฉันไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรกับเธอหรอกอมีนา” เขาเอ่ยออกมาขณะที่เดินไปเปิดตู้เพื่อหาเครื่องดื่ม

“ฉันก็แค่สนุกกับร่างกายสดใหม่ของเธอเท่านั้น!” เขาบอกตัวเองก่อนจะยกแก้วขึ้นดื่ม

เมื่อแอลกอฮอล์ไหลเวียนไปทั่วร่างกายสมองก็พลันคิดไปถึงตอนที่เขาได้สัมผัสเรือนร่างสวยเป็นครั้งแรก แน่นอนว่ามันไม่ใช่คืนวานที่ผ่านมา

ในคืนที่เขาโคตรจะเบื่อกับการคุยธุรกิจทั้งวัน ชีวิตวนรูปอยู่แต่กับคู่ค้า เพื่อนเขานึกสนุกอยากไปตรวจไนท์คลับ สถานที่ที่เป็นทั้งร้านเหล้าและคาสิโน คืนนั้นเขาไปเจอผู้หญิงที่เขาไม่ได้เจอมานาน เห็นครั้งล่าสุดก็น่าจะเป็นตอนที่เธออยู่มอปลาย

คืนนั้นเธอมาในชุดเด็กเสิร์ฟรัดรูปเดินบริการลูกค้าอย่างช่ำชองราวกับทำงานมานาน ความสวยของเธอทำให้ผู้ชายในร้านแย่งกันเรียกใช้ ส่วนเขานั้นได้แต่นั่งมองอยู่ชั้นวีไอพีด้วยความรู้สึกนึกสนุก

และเหมือนเพื่อนของเขาจะดูออกว่าเขากำลังให้ความสนใจกับผู้หญิงด้านล่างจึงสั่งให้เธอขึ้นมาบริการชั้นบน

เธอตกใจมากที่เห็นเขา ท่าทางและรอยยิ้มหวานเปลี่ยนไปทันที เธอนั่งตัวสั่นอยู่ข้างๆ เขา แทบจะไม่มองหน้าเขาด้วยซ้ำ

“อยากได้ทริปก็บริการดีๆ หน่อย” ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เขาพูดออกไปอย่างนั้น ช่างน่าขำเสียจริงที่ชอบเห็นท่าทางหวาดกลัวของเธอ

“คุณชายจะรับอะไรเพิ่มเหรอคะ”

เธอหันมาถามเขาด้วยท่าทางประหม่าและคงจะลืมตัวว่าเรานั้นนั่งใกล้กันมาก ถึงได้หันมาเร็วจนใบหน้าแทบจะชนกัน พอรู้ตัวเธอก็รีบขยับถอยออกและลุกขึ้นไป

“เดี๋ยวมีนไปเอาเครื่องดื่มมาเพิ่มนะคะ”

หมับ!

ไม่รู้ว่าเธอกลัวอะไรถึงได้ตัวสั่นทำอะไรเงอะงะไปหมด แล้วยังเสียหลักนั่งลงที่ตักของเขาอีกด้วย

“ขอโทษค่ะคุณชาย”

ร่างเล็กที่ขยับบนตักทำเขาสติหลุดไปหลายนาทีและเผลอกอดรัดเอวบางไว้อย่างลืมตัว ความหอมละมุนตรงซอกคอขาวและก้นงอนที่บดเบียดเป้ากางเกงไปมาทำร่างกายเขาร้อนลุ่มไปหมด เหมือนโลกหยุดหมุนไปชั่วขณะ สมองโฟกัสแค่เธอคนเดียวไม่สนใจสายตาของคนมากมายในห้อง จนกระทั่ง…

“เปิดห้องเลยไหมวะ”

เหมือนเธอจะได้สติรีบดันตัวลุกขึ้นจากตักของเขา เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกเสียดายอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนในชีวิต

“อมีนามาแล้วครับ”

เสียงคนสนิททำให้มาเฟียหนุ่มหลุดจากภวังค์แห่งความคิดและกลับมาสนใจปัจจุบัน ผู้หญิงที่ทำให้เขาอยากครอบครองจนวางแผนให้ได้ครอบครองเธออยู่ที่นี่แล้ว

“พาเข้ามา” เขาสั่งอย่างไม่ลังเลตอนนี้เขารอจนแทบจะทนไม่ไหวแล้ว วินาทีเดียวยังรู้สึกว่านานเลย

ทางด้านหญิงสาวที่พึ่งจะมายังพื้นที่ส่วนตัวของเจ้านายหนุ่มเป็นครั้งแรกก็รู้สึกประหม่าเป็นอย่างมาก เธอยืนตัวเกร็งอยู่หน้าประตูบานใหญ่ สมองคิดหาคำตอบว่าคุณชายเรียกพบตัวเธอเพราะอะไร พ่อกับแม่เลี้ยงไปสร้างเรื่องอะไรไว้อีกหรือเปล่านะ?

“เข้าไปได้เลย คุณชายรออยู่” ร่างสูงก้าวเดินไปอีกทางหลังจากพูดจบ

“แล้วคุณจะไปไหนคะ?”

“ไปทำงาน”

คำตอบของชายหนุ่มตรงหน้าทำเอาหญิงสาวขมวดคิ้วเป็นปมเขาไปทำงานแล้วเธอล่ะ จะกลับมหาวิทยาลัยยังไง มีคนอื่นรอไปส่งหรือว่าเธอต้องกลับเอง

“เข้าไปเถอะ คุณชายรอนานแล้ว”

หญิงสาวจำใจต้องเปิดประตูเข้าไปเพราะไม่อยากมีปัญหากับคุณชาย

ทันทีที่เข้ามาในห้องหรูหญิงสาวก็ถึงกับขนลุกไปทั้งตัว ความหรูหราบวกกับความเย็นของห้องทำให้เธอถึงกับก้าวขาไม่ออก

“จะยืนอยู่อีกนานไหม” น้ำเสียงทรงพลังที่ดังมาจากมุมหนึ่งของห้องทำให้หญิงสาวอยู่ตรงนั้นรีบก้าวเดินไปยังต้นเสียง ซึ่งเป็นห้องโถงขนาดใหญ่ตกแต่งด้วยข้าวของเครื่องใช้ราคาแพง ทุกชิ้นล้วนแต่เป็นสินค้าที่มีน้อยชิ้นบนโลก

แต่นั่นคงไม่ทำให้เธอใจเต้นแรงได้เท่ากับชายหนุ่มในชุดสูทที่นั่งจิบเครื่องดื่มอยู่กลางโซฟาตัวใหญ่ สายตาของเขาที่มองมายังเธอ ทำเอาแข้งขาไร้เรี่ยวแรงแทบจะก้าวเดินไม่ไหว ปกติก็ร่างกายก็อ่อนแรงจากกิจกรรมอันดุเดือดอยู่แล้ว ทว่าตอนนี้กลับอ่อนแอยิ่งกว่า

“คุณชายมีเรื่องอะไรจะคุยกับมีนเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามก่อนเพราะอีกฝ่ายเอาแต่มองเธอด้วยสายตาแปลกๆ ทั้งๆ ที่เธออยู่ตรงหน้าเขานานแล้ว

“มานี่!” คำสั่งอันทรงพลังและสายตาทำลายล้างของคุณชายมาเฟียทำให้ขาเรียวก้าวไปอัตโนมัติ สติหลุดลอยเพียงเพราะคิดไปถึงความเร่าร้อนของค่ำคืนที่ผ่านมา

“ขยับเข้ามาอีก!”

เอ๋? คิ้วสวยขมวดเข้าหากันเป็นปมด้วยความสงสัย ทำไมต้องให้เธอเข้าใกล้ขนาดนั้น

“อึก!”

“เอ่อ… มีนว่าแค่นี้ก็ใกล้มากแล้วนะคะ” เธอเอ่ย ออกไปโดยที่ไม่สบสายตาของเขา หัวใจของเธอเต้นแรงจนกลัวว่าเขาจะได้ยิน มือเรียวขย้ำชายกระโปรงเพื่อแก้อาการประหม่า

หมับ!

มือหนารั้งร่างเล็กเข้ามาแนบชิด หลังจากแกล้งเธอแล้ว

“แบบนี้ถึงเรียกว่าใกล้”

“เอ่อ… คุณชายจะทำอะไรคะ?”

“ผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ในห้องสองต่อสองจะทำอะไรได้อีกนอกจาก… มีเซ็กส์”

0.0

หญิงสาวตาเบิกกว้าง หัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าเดิมความเย็นยะเยือกของห้องก่อนหน้านี้ถูกแทนที่ด้วยความร้อนรุ่มที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน รู้สึกได้แค่ความอันตรายที่กำลังเกิดขึ้นกับหัวใจของเธอ