6 | หวงของ

ภายในรถคันหรูที่ขับตรงไปยังตึกสูงที่เป็นสถานที่ทำเงินติดอันดับของประเทศ ความยิ่งใหญ่และอำนาจบารมีของตระกูลคาเวนเป็นที่รู้จักของผู้คนมากมายและมีอิทธิพลไปทั่วทุกวงการธุรกิจ

“เรื่องเมื่อคืนจัดการเรียบร้อยแล้วใช่ไหม”

คุณชายมาเฟียเอ่ยถามคนสนิทเสียงเรียบ โดยที่ภายในใจนั้นร้อนรุ่มไม่ต่างจากเมื่อคืน เพียงเพราะเห็นหญิงสาวในชุดนักศึกษา ความสวยความสาวของเธอตราตรึงใจจนเขาไม่สามารถสลัดความต้องการออกไปได้เลย

“เรียบร้อยครับ”

“หาตำแหน่งดีๆ ในบริษัทไว้รอเธอด้วย”

“ครับ”

ถึงจะไม่เข้าใจในการกระทำของเจ้านายแต่ก็ยอมตอบตกลงทำตามและสรุปเอาเองว่าเจ้านายคงยังไม่เบื่อเด็กสาวคนนั้น ส่วนเรื่องความรักคงไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน เพราะเจ้านายของเขาไม่เคยรักใคร

ร่างสูงก้าวเดินเข้าไปในลิฟต์ของตึกใหญ่ ด้วยท่าทางน่าเกรงขามทั้งความสูงที่เกินมาตรฐานชายไทยของเขาและอำนาจบารมีที่มีของชายหนุ่มทำให้เขาดูสมบูรณ์แบบไปหมด

“คุณไนล่ามารอที่ห้องครับ” คชาที่พึ่งจะได้รับข้อมูลจากเลขาสาวอีกคนที่เป็นผู้ช่วยของเขาจึงรีบรายงานเจ้านาย

ส่วนไนล่านั้นคือดาราสาว ผู้หญิงในสต๊อกของเขาอีกรายที่เอาไว้คลายเครียดตามคอนเซ็ปท์มาเฟียกับสาวสวย และไม่ได้มีแค่ไนล่าหรอกนะที่เป็นเครื่องระบายอารมณ์ของเขา ยังมีสาวสวยในวงการอีกหลายคนที่ยอมพลีกายถวายตัวมาขอเป็นหนึ่งในคอลเลคชั่นของมาเฟียหนุ่ม

“วันนี้มีงานด่วนไหม?”

“ตอนเช้ามีเอกสารรออนุมัติสองฉบับครับ ส่วนช่วงบ่ายต้องไปงานเปิดตัวโชว์รูมของคุณธนโชติ”

คุณชายมาเฟียพยักหน้าแทนคำตอบเพราะเลี่ยงงานสังคมพวกนี้ไม่ได้ ยิ่งพวกคู่ค้าที่ทำธุรกิจร่วมกันมานานตั้งแต่รุ่นคุณปู่ยิ่งเลี่ยงไม่ได้เลย

หลังจากเคลียร์งานด่วนเสร็จคุณชายมาเฟียก็เข้าไปหาดาราสาวที่นั่งรอจนหน้าบูดบึ้งไปหมด ที่ผ่านมาเธอเคยคิดว่าความสวยของเธอจะทำให้เธอเหนือกว่าผู้ชายรอบข้าง จนกระทั่งได้เจอกับผู้ชายคนนี้คนที่ไม่วิ่งเข้าหาเธอเหมือนผู้ชายทั่วไป เขาเย็นชาราวกับไม่รู้จักกัน ทว่าลีลารักของเขานั้นกลับดุดันถูกใจเธอสุดๆ

“งานยุ่งเหรอคะ”

ดาราสาวหน้าสวยหวานเดินเข้ามาสวมกอดประธานหนุ่มด้วยท่าทางออดอ้อน ใช้จริตที่สะสมมาจากงานแสดงอย่างเต็มที่

“คืนนี้ว่างไหม?”

“สำหรับคุณ ว่างเสมอค่ะ จะชวนออกเดทเหรอคะ แต่ขอที่ลับๆ หน่อยนะ”

“ลับอยู่แล้ว สามทุ่มจะให้ลูกน้องไปรับ แต่งตัวสวยๆ ล่ะ”

หญิงสาวฉีกยิ้มจนแก้มแทบแตก โดยที่ไม่รู้ว่าวันนี้จะเป็นวันที่เธอนั้นลืมไม่ลงไปชั่วชีวิต

…

หลังจากดาราสาวออกไปแล้ว ประธานหนุ่มก็ไปนั่งยังที่ประจำจัดการเคลียร์งานด่วนที่วางอยู่ตรงหน้าตามปกติ จนกระทั่ง…

Line!

เสียงแจ้งเตือนจากแอปดังขึ้นพร้อมแนบภาพหญิงสาวในชุดนักศึกษาทำให้ประธานหนุ่มถึงกับต้องวางงานตรงหน้า แล้วมาให้ความสนใจกับคนในภาพ สายตาคมจ้องมองหน้าจอมือถือของตัวเองอยู่นานสองนานราวกับไม่เคยเห็นมาก่อน

“มันเป็นใคร!”

น้ำเสียงทุ่มต่ำติดไปทางหงุดหงิดเอ่ยถามออกมา โดยที่สายตานั้นยังมองดูสภาพของผู้หญิงในชุดนักศึกษาพอดีตัว เรียวขาขาวที่โผล่พ้นกระโปรงทำให้เขาหงุดหงิด แต่คงไม่เท่ากับไอ้หน้าหล่อที่เดินเคียงข้างมากับเธอ ดูจากภาพก็รู้ว่ามันคิดอะไรกับผู้หญิงของเขา

“เพื่อนในกลุ่มของเธอครับ” คชาตอบไปโดยที่ในหัวมีคำถามผุดขึ้นมา เขาไม่เคยเห็นเจ้านายเป็นแบบนี้มาก่อน โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิง

“ไปสืบมาว่ามันเป็นใคร”

“ครับ”

“เดี๋ยว!”

“ครับ”

“ตอนบ่าย ไปรับเธอมาหาฉันที่เพนท์เฮ้าส์”

“ครับ”

คชาก้มหัวรับคำสั่งด้วยความแปลกใจ ทุกก้าวเดินยังคงพยายามหาคำตอบว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้านายตัวเอง

…

@มหาวิทยาลัย

หญิงสาวเดินยิ้มร่าออกมากับกลุ่มเพื่อน ขณะที่พูดคุยเรื่องมื้อเที่ยงว่าจะไปร้านไหนกันแล้วจะไปฉลองวันเกิดธามไทที่ไหน น่าขำตรงที่ไม่มีใครเสนอร้านเดียวกันสักคน

“วันเกิดทั้งทีจะไปร้านเดิมเหรอ กระจอกว่ะ”

ไฟท์เตอร์หนุ่มหน้าหล่อลุคแบดบอยว่าที่ไอดอลคนดังเอ่ยขึ้นมา หลังจากที่เจ้าของงานวันเกิดอย่างธามไทจะไปฉลองร้านประจำตามความต้องการของมาริสา

“มันเป็นเจ้าภาพตามใจมันเถอะ”

กราฟฟิคหนุ่มมาดนิ่งลูกเจ้าของห้างดังเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางหงุดหงิด เพราะไอ้สองตัวนี้มันถกเถียงเรื่องนี้กันมาตั้งแต่เช้าแล้ว อีกคนอยากไปร้านพี่ชายตัวเอง ส่วนอีกคนอยากไปร้านผู้หญิงที่ตัวเองชอบ ใช่แล้ว!! ธามไทกำลังจีบมาริสาอยู่

“ไปร้านที่ไฟท์บอกก็ได้ ทำงานเสร็จเราจะตามไป” มาริสาตัดปัญหาด้วยการยอมตามไป จริงๆ เธอไม่ได้อยากให้มาร้านที่เธอทำงานอยู่แล้ว เพียงแต่ธามไทอยากมาจัดที่ร้านเพื่อเอาใจครอบครัวของเธอก็เท่านั้น

แต่นั่นคือสิ่งที่เธอไม่ต้องการให้เกิดขึ้น เธอไม่อยากให้เขาเข้ามามีอิทธิพลกับครอบครัวไปมากกว่านี้ เพราะสถานะของเธอกับธามไทมันต่างกันโดยสิ้นเชิง

“ฉันขอที่บ้านให้แล้ว ทำไมยังต้องทำงานอีก” ธามไทหันไปถามหญิงสาวที่เขาตามจีบตั้งแต่ปีหนึ่งด้วยท่าทางไม่พอใจ

“วันนี้พี่แนนหยุด ที่ร้านไม่มีใครช่วยแม่” มาริสาตอบไปด้วยท่าทางปกติ ซึ่งห่างเหินเป็นปกติต่างจากธามไทที่แสดงอาการน้อยใจอย่างชัดเจน

“ตกลงไปร้านกูป่ะ?”

“เออ ไปไหนก็ไป ก็แค่วันเกิด ไม่ได้มีอะไรสำคัญหรอก”

พูดจบก็เดินไปทันที โดยที่ไม่หันกลับมามองกลุ่มเพื่อนเลยแม้แต่น้อย ทำเอาเพื่อนๆ งงกันหมด

“มันงอนใครวะ? ฉันหรือเธอ?” ไฟท์เตอร์หันไปถามมาริสาด้วยความสงสัย เขาก็แค่อยากเลี้ยงเพื่อนแบบสมฐานะและเป็นส่วนตัวไม่มีพวกนักข่าวคอยตามก็เท่านั้น

“จะไม่ง้อหน่อยเหรอ วันนี้วันเกิดมันนะ”

“สงสารธามนะ สาลองไปคุยกับธามดีๆ ไหม” อมีนาที่ฟังเหตุการณ์อยู่ลองเสนอขึ้นมา เธอเข้าใจทั้งสองฝ่ายเพราะสนิทกันกับทั้งสองคน เข้าใจเหตุผลของมาริสาและเข้าใจการกระทำของธามไทด้วย

“อมีนา!” เสียงของใครบางคนดังขึ้นมาทำให้หญิงสาวเบี่ยงเบนความสนใจไปตามเสียง แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าคนที่ยืนอยู่คือคชาคนสนิทของคุณชาย

“ใครเหรอ?” เพื่อนเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“เลขาของคุณชายน่ะ ไปก่อนเลยนะ เดี๋ยวเราตามไป”

ร่างบางก้าวเดินไปหาคนสนิทของคุณชายอย่างเร่งรีบ ก่อนที่เพื่อนสนิทจะถามอะไรไปมากกว่านี้

“คุณคชามีอะไรกับมีนเหรอคะ” เธอชิงถามก่อนให้จบๆ เนื่องจากชายหนุ่มไม่ได้มาแค่คนเดียว แต่มีคนติดตามมาด้วยถึงสองคน แล้วยังแต่งตัวดูดีจนนักศึกษามองกันเป็นตาเดียว

“คุณชายต้องการพบ” คชาตอบเสียงสุภาพพร้อมกับเปิดประตูรถให้หญิงสาว โดยที่ไม่ถามความคิดเห็นเธอเลยสักคำ

“เอ่อ… คุณชายมีเรื่องอะไรเหรอคะ ทำไมต้องเรียกพบมีนตอนนี้”

อมีนามองคุณเลขาด้วยความสงสัย ทั้งสงสัยคุณชายและสงสัยว่าคชารู้ได้ยังไงว่าเธออยู่ที่นี่ มหาวิทยาลัยออกจะกว้าง