ตอนที่2

เสียงรองเท้าส้นสูงดังกระทบพื้นเป็นจังหวะฉับๆ ด้วยความรีบร้อนไม่สนใจเลขาหน้าห้องที่คอยห้ามปรามเลยแม้แต่น้อย

"คุณหนูครับ อย่าพะ..." เลขาหนุ่มยังอ้าปากพูดไม่ทันจบ คุณหนูแสนเอาแต่ใจก็พรวดพราดเปิดประตูเข้าไปเสียแล้ว

"พี่กันต์!" กิ่งกานต์เปิดประตูแล้วตะโกนเรียกพี่ชายก่อนจะยืนอึ้งเมื่อได้เห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

ภาพของชายหญิงสองคนกำลังโหมกระหน่ำใส่กันบนโต๊ะทำงาน หญิงสาวนอนราบบนโต๊ะโดยมีเจ้าของห้องยืนส่งแรงกระแทกอยู่ปลายโต๊ะ เสื้อผ้าหลุดรุ่ยไม่เป็นระเบียบ กางเกงขายาวกองรวมอยู่ตรงข้อเท้า

"อ๊ะ...อ๊า...คุณกันต์...อ๊าย" เสียงครวญครางของหญิงสาวยิ่งดังขึ้นเมื่อประตูห้องถูกเปิดขึ้นอย่างกะทันหันยิ่งสร้างความตื่นเต้นให้เจ้าหล่อน

"ว้าย! พี่กันต์หยุดเดี๋ยวนี้นะ!" กิ่งกานต์ทนเห็นภาพอุจาดตาต่อไปไม่ไหว เธอรีบหันหน้าหนีแล้วแผดเสียงดังสั่งให้พี่ชายหยุดกระทำเดี๋ยวนี้

"กิ่ง! ฟัค!" ชายหนุ่มหันมามองตามเสียงก่อนจะหยุดเอวแบบฉับพลัน เขาไม่คิดว่าน้องสาวจะเข้ามาในเวลากำลังเข้าด้ายเข้าเข็มแบบนี้

"กิ่งจะรอข้างนอก ให้เวลาห้านาที รีบไล่แม่นั่นออกไปด้วยค่ะ" ผู้เป็นน้องสาวแสนเอาแต่ใจชี้นิ้วใส่หน้าหญิงสาวอีกคนที่ดูก็รู้ว่าเป็นแค่คู่นอนที่พี่ชายจ่ายเงินซื้อมา

"เธอออกไปก่อนลิลลี่" ชายหนุ่มนามกว่ากันต์ธีร์เอ่ยปากไล่ผู้หญิงที่เพิ่งจะละเลงสวาทกันบนโต๊ะทำงานออกไป เขาอยากจะทำต่อ แต่ก็ไม่อยากขัดใจน้องสาวสุดที่รักให้อารมณ์เสีย เดี๋ยวโมโหแล้ววีนแตกขึ้นมาแล้วจะเป็นเรื่องใหญ่

"ใครคะ ทำไมคุณต้องไล่ลิลลี่ด้วย เด็กใหม่ของคุณเหรอคะ"

"ฉันว่าเธอไม่มีสิทธิ์ถามนะ รีบไปได้แล้ว" กันต์ธีร์เอ่ยพลางถอดถุงยางอนามัยที่ครอบแก่นกายใหญ่ทิ้งก่อนจะดึงรั้งกางเกงขึ้นมาสวมใส่ให้เรียบร้อย

"ชิ! ไปก็ได้" หญิงสาวทำท่ากระฟัดกระเฟียดแล้วเดินออกไปด้วยอารมณ์ที่ค้างเติ่ง

"มีอะไรกิ่ง ทำไมจะมาไม่บอกพี่ก่อน" เมื่อสงครามความวุ่นวายสงบลงกันต์ธีร์จึงหันมาถามน้องสาวอย่างใจเย็น

"พี่กันต์ต้องช่วยกิ่งนะคะ...ฮือ...ต้องช่วยกิ่งนะ...ฮึก" กิ่งกานต์ไม่พูดพร่ำทำเพลงมาถึงก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นขอให้ผู้เป็นพี่ชายช่วย

"เดี๋ยวๆ ใจเย็น ค่อยๆ พูดสิกิ่ง พี่ฟังไม่รู้เรื่อง" กันต์ธีร์ยกมือปรามน้องสาวแล้วส่งกระดาษทิชชู่ให้ซับน้ำตา

"ฮึก...พี่กันต์ต้องช่วยกิ่งนะ มันมีนังผู้หญิงหน้าด้านมาแย่งชาวินไปจากกิ่ง"

"ใครมันกล้าแย่งไอ้แมงดา เอ้ย! คนรักของน้องพี่ไป" คำถามของกันต์ธีร์ทำให้กิ่งกานต์มองตาเขียวปั๊ด

"พี่กันต์! ชาวินไม่ใช่แมงดานะคะ"

"โอเคๆ ไหนบอกพี่ซิว่าเรื่องเป็นมายังไง" กิ่งกานต์ตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้พี่ชายฟังพร้อมกับใส่สีตีไข่ลงไปให้เรื่องดูใหญ่โต อีกทั้งยังน้ำตาไหลตลอดการสนทนายิ่งทำให้ผู้เป็นพี่ชายกำหมัดแน่น

"ไอ้ชาวิน!" ทันทีที่ได้ฟังน้องสาวเล่าเขาก็มุ่งเป้าไปที่น้องเขยทันควัน เพราะความจริงแล้วกันต์ธีร์ก็ไม่ได้ชอบหน้าคนรักของน้องสาวเท่าไหร่นัก

"ไม่ค่ะ ชาวินเขาไม่ผิดนะคะ คนที่ผิดคือนังผู้หญิงคนนั้นต่างหาก" ทว่ากิ่งกานต์ยังไม่ยอมรับว่าคนรักขอตนเองก็ผิดที่นอกใจไปมีคนอื่น

"แต่ไอ้ชาวินมันยักยอกเงินจากบริษัทเราไปนะกิ่ง" เมื่อวานเขาได้ทราบเรื่องมาจากเลขาและคิดว่าจะจัดการทีเดียว แต่มาวันนี้กลับมีเรื่องคบชู้ของชาวินเข้ามาเพิ่มอีก

"กิ่งว่านังผู้หญิงคนนั้นต้องหลอกให้ชาวินทำแน่ๆ เลยค่ะพี่กันต์ คนอย่างชาวินจะไปทันเล่ห์เหลี่ยมใครเขาได้ พี่กันต์ต้องช่วยกิ่งนะ ตามหาชาวินให้กิ่งด้วยนะ" กิ่งกานต์ยังคงหลงคนรักหัวปักหัวปำจนผู้เป็นพี่แอบลอบกุมขมับ

"เดี๋ยวพี่จัดการให้"

"แค่จัดการนังพวกนั้นนะคะ อย่าทำอะไรชาวินของกิ่งนะ"

"เฮ้อ! ก็ได้ๆ" กันต์ธีร์ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยอ่อนกับน้องสาวของตนเอง เขาอยากจะบอกเหลือเกินว่าคนรักของน้องไม่ได้ดีเด่อะไรเลย เป็นแค่แมงดาที่จับคนรวยดีๆ นี่เอง แต่เพราะเป็นคนที่น้องรักมากเขาเลยต้องปล่อยไปก่อน

"สัญญากับกิ่งก่อนนะคะว่าจะไม่ทำอะไรชาวิน"

"แต่ยังไงก็ต้องมีบทลงโทษนะกิ่ง ในเมื่อมันยักยอกเงินของบริษัทเรา"

"ชาวินเขาไม่ได้ตั้งใจหรอกค่ะ เชื่อกิ่งสิ"

"กิ่ง! พี่เป็นประธานนะถ้าพี่ไม่ลงโทษคนทำผิดแบบนี้คนอื่นๆ ก็เอาไปนินทาได้น่ะสิ!" กันต์ธีร์เผลอขึ้นเสียงใส่น้องสาวด้วยความลืมตัว

"พี่กันต์! อย่ามาขึ้นเสียงใส่กิ่งนะ...ฮือ..." ว่าแล้วก็ร้องไห้สะอื้นไหล่สั่นอีกรอบ แถมครั้งนี้ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดอีกด้วย

"กิ่ง หยุดร้องเถอะ โอเคๆ พี่จะตามหาชาวินให้แล้วจะไม่ทำอะไรกับมัน สัญญา" สุดท้ายเขาก็ต้องยอมลงให้น้องสาวสุดที่รักอีกครั้ง ถึงแม้จะอยากจับไอ้แมงดานั่นมาลงโทษให้เข็ดหลาบรู้จักจำ แต่ถ้าทำลงไปมีหวังกิ่งกานต์คงพาลโกรธเขาเป็นแน่

เพราะฉะนั้นเรื่องนี้ต้องมีคนรับผิดชอบ การยักยอกเงินบริษัทออกไปจะทำคนเดียวคงไม่ได้และคนที่สามารถช่วยเหลือชาวินได้ก็ต้องเป็นชู้รักที่อยู่แผนกบัญชีคนนั้นแน่นอน ผู้หญิงที่แอบลักลอบคบชู้กับน้องเขยเขาจนทำให้เรื่องราวมันน่าปวดหัวแบบนี้

"ดล!" เสียงทุ้มตะโกนเรียกเลขาคนสนิทที่อยู่หน้าห้องให้เข้ามาหา

"ครับบอส"

"ไปสืบประวัติผู้หญิงที่เป็นชู้กับไอ้ชาวินมา เอามาทั้งครอบครัวเลยก็ได้ ขอแบบละเอียดที่สุดเข้าใจไหม"

"ครับบอส" ธนดลเป็นเลขามากความสามารถไม่ว่างานอะไรที่เจ้านายสั่งเขาสามารถทำได้หมดทุกอย่าง

"แล้วก็ให้คนไปตามสืบสิว่าตอนนี้ไอ้ชาวินมันไปมุดหัวอยู่ที่ไหน ฉันว่าตอนนี้มันคงซ่อนตัวอยู่ไม่ไกลหรอก คนอย่างมันหนีบ่อเงินบ่อทองไปไหนไม่ได้อยู่แล้ว"

"รับทราบครับบอส" เลขาหนุ่มรับคำแล้วรีบไปทำตามคำสั่ง

"เฮ้อ! แค่งานบริษัทก็ปวดหัวจะตายแล้ว"

ชายหนุ่มกุมขมับหน้าเครียด เกิดมาเป็นลูกชายคนโตของตระกูลทำให้ต้องแบกรับทุกอย่าง มีน้องสาวก็ไม่สนใจเรื่องงาน น้องเขยก็ไม่ได้เรื่องทำตัวเป็นแมงดาเกาะน้องสาวเขาไปวันๆ ส่วนคนที่พอหวังพึ่งได้ก็ดันเป็นแค่ลูกเมียน้อยของพ่อที่ตระกูลไม่ยอมรับให้เข้ามามีตำแหน่งในบริษัทเลยต้องอยู่เป็นผู้จัดการไร่ที่ต่างจังหวัดแทน