ตอนที่ 8 ทนไม่ไหวแล้วเบบี๋

ช่วงเย็นหลังเลิกงาน

ข้าวฟ่างขึ้นรถเมล์กลับมาที่อพาร์ทเม้นท์ในมือถือถุงหูหิ้วมีถุงแกงกับถุงข้าวอย่างละถุงให้กินพออิ่มประหยัด ร่างบางก้าวเดินขึ้นบันไดมายังห้องพักชั้นสามหยิบกุญแจมาไขล็อกกลอนประตูแล้วเปิดออกเดินเข้าไปเพียงหนึ่งก้าวก็ชะงักอ้าปากค้างเมื่อเห็นคารอสนั่งพิงหัวนอนเปลือยกายท่อนบนส่วนท่อนล่างมีผ้าห่มบังอยู่ แว้บแรกที่คิดได้คือต้องออกจากห้องไปตั้งหลักก่อนแต่พอเธอหันหลังกลับลูกน้องของเขาก็ปิดประตูใส่หน้าเธออย่างแรง เสียงฝีเท้าหนักย่างกายมาทางด้านหลัง เธอยืนหายใจหอบสีหน้าเลิ่กลั่กเหงื่อตกก่อนจะถูกเขาจับหันไปเผชิญหน้ามือหนากดไหล่บางชนประตูห้อง สายตาสวยหลบมองข้างล่างไม่กล้าสบตาเห็นหน้าท้องแกร่งมีรอยสักเปลือยล้อนจ้อนแถมแก่นกายของเขาก็ยังผงาดตั้งขนาดใหญ่จนเธอประหม่า

“ไหนว่าจะไม่คุกคามแล้วมาทำอะไรที่ห้องฉัน”

“ก่อนหน้านี้ไม่แต่ตอนนี้ทนไม่ไหวแล้วเบบี๋......” ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์อย่างที่เคย ดวงตากลมโตช้อนมองเผลอหวั่นไหวหากเขายิ้มแบบนี้เมื่อไหร่นั้นหมายความว่าจะโดนจูบเร่าร้อนทุกครั้ง หน้าหล่อโน้มลงเข้าใกล้ซอกคอเรียวสูดกลิ่นเหงื่อจากการเดินทางที่เป็นเอกลักษณ์อย่างหลงใหลเบียดกายเสียดสีถูไถกายสาวแก่นกายแข็งวนเวียนอยู่ตรงท้องน้อยจนเธอท้องไส้ปั่นป่วนหายใจติดขัด

“ขออาบน้ำก่อน”

“ไม่ต้อง......ผมชอบกลิ่นเหงื่อคุณ” หน้าคมเคลื่อนขึ้นมาคลอเคลียงับริมฝีปากบางมาดูดดึงอย่างโหยหา

“แต่ฉันไม่ชอบ.....เหนียวตัว” เธอค้านเสียงแข็งทำงานเหนื่อยมาทั้งวันถึงไม่ได้ชอบเขาแต่ก็ไม่อยากให้เขาเหม็นตัวเธอแล้วเก็บไปเป็นประสบการณ์แย่ ๆ ในชีวิต คารอสพ่นลมหายใจขบกรามแน่นจ้องตาแข็งราวกับจะขยี้ให้แหลกคามือ

“ให้ห้านาที ไป!” เสียงเข้มตวาดใส่หน้าสวย ข้าวฟ่างสะดุ้งรีบวิ่งไปหยิบผ้าขนหนูเข้าไปในห้องน้ำทันทีด้วยความตกใจ คารอสหัวเสียกระฟัดกระเฟียดกับการรอคอยซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเขาหงุดหงิดงุ่นง่านเดินวนไปมานั่งไม่ติด

ภายในห้องน้ำ

ข้าวฟ่างรีบร้อนถอดเสื้อผ้าอาบน้ำ ทั้งที่ยังสับสนว่าทำไมเธอต้องเป็นเบี้ยล่างให้เขาเสพสมทั้งที่เธอไม่ใช่ไซต์ไลน์ไม่ได้ขายตัวแลกเงิน แค่พลาดวันไนท์สแตนด์กับเขาแล้วก็มาถูกตามติดอย่างกับเป็นเจ้ากรรมนายเวร

“สามสิบวิ!” เสียงทุ้มตะโกนเข้ามาในห้องน้ำด้วยน้ำเสียงทำให้รู้อารมณ์ว่าเขากำลังหงุดหงิด ข้าวฟ่างลนลานหยิบผ้าขนหนูพันตัวยังไม่ทันจะได้เช็ดวิ่งพรวดตัวเปียกออกมาจากห้องน้ำแต่ไม่เห็นเขาที่เตียงนอน คารอสยืนอยู่ข้างหลังมองเรือนร่างขาวมีเพียงผ้าขนหนูผืนเล็กปิดบัง ยิ่งเกิดอารมณ์อยากกระสันเกินควบคุม มือหนาผลักหลังบางอย่างแรง ข้าวฟ่างล้มหน้าคะมำลงบนที่นอนกายหนาโถมทับรวดเร็วจับข้อมือเรียวสองข้างถูกกดลงบนที่นอนผ้าปูลายการ์ตูนสีหวานแล้วกดหน้าซุกไซ้ต้นคอเรียวจูบพรมหื่นกระหาย ข้าวฟ่างเอียงมองเขาลากไล้สลับฟัดรุนแรงจนแสบผิวริมฝีปากหนาจูบซับหยดน้ำบนแผ่นหลังเนียน กระตุ้นให้เธอวาบหวามรู้สึกดีที่เขามีความต้องการเธออย่างบ้าคลั่ง มือเรียวกำผ้าปูขยุ้มจนยับหลับตาเผยอปากซาบซ่านกับความเร่าร้อนของคนตัวโตที่โถมทับถูไถแก่นกายแข็งขืนกับก้นงอนไปมา น้ำรักเอ่อล้นช่องแคบของกายสาวข้างฟ่างเคลิบเคลิ้มแม้รู้ว่าจะรุนแรงแต่ก็อยากโดนเขายัดเยียดความแข็งแกร่งเข้าสู่ร่างกายเธอเต็มที

เสียงลมหายใจหอบกระเส่าจูบพรมแผ่นหลังขาวเนียนอย่างหลงใหล ปลายหัวเนื้อนุ่มเคลื่อนลงปัดป่ายใจกลางความสาวฉ่ำเยิ้มที่หุบเข้าออกอย่างกระสันเขายกยิ้มพอใจกระซิบข้างหูเธอแผ่วเบา

“ต้องการผมแล้วใช่ไหม......” ปลายแก่นกายดันเข้าเบา ๆ อย่างหยอกล้อ

“ช่วยเข้ามาในตัวฉันที........” หน้าสวยเสียวซ่านหายใจหอบกระสันเอียงมองส่งสายตาอ้อนวอน สายตาคมเป็นประกายดุนลิ้นชนกระพุ้งแก้มหื่นกระหายแกะถุงยางมาสวมใส่