My Doctor.4 สัมผัสที่ตามหลอกหลอน NC+

ผมพยายามหักห้ามใจไม่ล่วงเกินเกี่ยวก้อยไปมากกว่านี้ จะทำยังไงได้ พยายามอดทนอดกลั้นมาเกือบสองปี วันนี้ทุกอย่างกำลังพังเพราะความเมาของเธอ ดันเข้าผิดห้อง เฮ้อ จะทำยังไงดี ผมจะทำยังไง?!! อยากเคลมหมอก้อยมาเป็นของตัวเองจะแย่ กรรม!!

ผมหมอซัน เป็นหมอศัลประจำอยู่โรงพยาบาล R Hospital มีลูกสาวที่รักดั่งดวงใจคืออิงชา อิงชาคือลูกพี่สาวของหมอก้อย  หมอก้อยเปิดคลินิกด้านความสวยความงาม  เธอเจ๋งเธอเก่ง คลินิกของเธอเป็นที่นิยมของเหล่าไฮโซเซเลปคนดังทยอยแวะเวียนเข้ามาใช้บริการอยู่ไม่ขาดสาย เป็นเรื่องดี แต่ที่ไม่ดีคือ... มักจะมีนักธุรกิจเข้ามาขายขนมจีบอยู่บ่อยครั้ง และทุกครั้งที่เธอออกเดตจะมีสภาพไม่เต็มร้อยกลับมาทุกครั้ง ปากบอกไม่เป็นไร แต่ข้างในผมคิดว่า...คงเฟลมาก เรื่องนี้ผมเข้าใจดี เพราะผมโดนมาหนักกว่านี้หลายเท่า ผมใช้มือเกลี่ยเส้นผมที่ปกปิดใบหน้าของเธอออก

แก้มเธอแดงมาก ดวงตาที่มองมากำลังเป็นกังวล ก็แค่...ขอเดตบนเตียง ไม่เห็นต้องกังวลขนาดนี้เลย

"พี่หมอ พูดเล่นใช่มั้ยคะ คือ คือ ก้อย มะ ไม่"

"เวลาพูดกับคนไข้ ติดอ่างแบบนี้หรือเปล่า หรือเป็นเฉพาะเวลาที่อยู่ใกล้คนหล่อ " มั่นใจมากว่าตัวเองหล่อ ก็ผมมันหมอศัลที่ครองตำแหน่งป๊อปปูล่าโหวตจากคนไข้ แล้วก็สาวๆ ในโรงพยาบาล รวมถึงหมอสาวทุกคน ไม่มั่นใจได้ไง แล้วตอนนี้หมอศัลก็อยากมี เมีย ที่ไม่ใช่คู่นอน ถึงเวลาที่ชีวิตของผมควรจะสมบูรณ์แบบได้แล้วสักที

ความหมายของคู่นอนในความคิดคือขึ้นเตียงแล้วแยกย้าย แต่สำหรับเมีย ขึ้นเตียงแล้วไม่มีสิทธิ์ลงไปไหน แล้วก็ไม่มีสิทธิ์ไปจากผม ""พี่หมอคะ ก้อยแค่ เมาค่ะ เมาจริงๆ ก้อยอยากกลับไปนอนแล้ว คืนนี้คงเดตไม่ไหว เอาไว้วันอื่นได้มั้ยคะ " น้ำเสียงน่ารักของหมอก้อยทำให้อดยิ้มไม่ได้ นี่เธอเมาหนักกว่าวันอื่นๆ ที่ผ่านมาอีกนะเนี่ย เอาไงดี? กลิ่นแอลกอฮอล์กับกลิ่นหอมอ่อนๆ จากกายสาวเริ่มทำให้ผมเมาตามแล้วเหมือนกัน กลัวว่าจะเป็นลมล้มทับจนทำให้เธอไม่ได้กลับห้องอีกเลย ถ้าทำแบบนั้น คุณลุงกับคุณป้าท่านจะรับผมเป็นลูกเขยหรือเปล่า ผมมีคุณสมบัติพอที่จะดูแลลูกสาวคนเล็กของบ้านนี้หรือเปล่า สามปีที่เฝ้าทำความดี จะลบล้างคืนนี้ได้หรือเปล่า?

" วันอื่น?? วันที่ไม่เมางั้นหรอ มีวันไหนบ้างล่ะ? พี่เห็นก้อยเมาเกือบทุกวัน วันที่ไม่เมาก็กลับบ้านดึก วันไหนเมาก็คุยไม่ค่อยรู้เรื่อง "

" พี่หมอนึกยังไงอยากเดตกับก้อย ทำไมเพิ่งอยากเดต ทำไมเพิ่ง "

อุ๊ป!!

พูดมากจริง ปากกระจับได้รูปถูกประกบแน่น กลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ ส่งผลทำให้เคลิบเคลิ้ม ผมขบเบาๆ เปิดปากคุณหมอสาวคนสวยเพื่อสอดลิ้นเข้าไปชิมความหวานของไวน์ราคาเหยียบล้าน มันทั้งหอมแล้วก็หวานสมราคา ควรคู่ต่อการยกจนหมดขวดอย่างที่คุณหมอได้บอกเอาไว้ ไม่ต้องดื่มก็เมาได้ คนตัวเล็กพยายามใช้สองมือดันแผงอก ผมจึงรวบเอาไว้แน่น จากนั้นก็รุกแรงด้วยการสอดลิ้นกวาดชิมให้ทั่วโพรงปาก เสียงครางอื้อเล็กๆ ทำให้พอใจ เมื่อรู้ว่าคนใต้ร่างอ่อนลง ผมจึงคลายมือออก ตอนนี้ร่างของเธออ่อนไปหมดแล้ว ฝ่ามือของผมเลื่อนต่ำลงอย่างช้าๆ ลูบไล้ต้นขาสวยของหมอสาวเบาๆ กระโปรงสั้นเข้ารูป เห็นแล้วหงุดหงิดอยากถอดให้รู้แล้วรู้รอดไป

"อื้อ "

"ตัดสินใจใหม่ได้นะ เมาก็เดตได้ คนที่เหนื่อยคือพี่ ไม่ใช่เรา " พอผละปากออกก็เริ่มซุกไซร้ซอกคอขาว สูดกลิ่นหอมๆ ของกายสาว ทนไม่ไหวแล้วเว้ย ไม่ไหวแล้วจริงๆ ได้ยินครางอื้อน่ารักยิ่งทำให้อดใจไม่ไหว ปากเล็กๆ เผยอขึ้นจนน่าหมั่นไส้ ไม่ไหวแล้วจริงๆ

"พี่หมอ อื้อ ก้อย หะ หายใจไม่ออกค่ะ "

ไม่อยากให้พูดเลย ยิ่งได้ยินเสียงก็ยิ่งอยากทำให้หนักกว่าเดิม

"หอมไปทั้งตัวแบบนี้ หยุดเดตกับผู้ชายคนอื่นแล้วมาเดตกับพี่คนเดียว นะครับ " ผมจูบหนักไปตามซอกคอ เลื่อนมือขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวบางออก

"พี่หมอ อย่าทำแบบนี้ค่ะ "

"เสียงก้อย ทำให้พี่..อยากทำ " ผมเลื่อนปากลงต่ำมาที่หน้าอกของเธอ สอดมือไปปลดตะขอบลาเซียสีดำออก หน้าอกคู่สวยทำเคลิ้ม สวยมากๆ ยอดอกสีชมพูสด ลอยเด่นเย้ายวนทำให้ต้องยื่นปากเข้าไปสัมผัสเพื่อชิมรส สองมือบีบคลึงเพิ่มความร้อนให้ร่างสวยที่กำลังหลับตากัดริมฝีปาก เรียวขาสวยบิดเร่าไปมา ช่างเป็นภาพที่สวยงาม

"พี่หมอ อ๊ะ ก้อย "

"ครับ "

"สะ เสียวค่ะ อย่าทำแรง ก้อยใจจะขาดอยู่แล้ว "

"ยะ หยุด ค่ะ หยุดค่ะพี่หมอ " บอกให้หยุดแต่ยกแขนขึ้นคล้องคอผมเนี่ยนะ ยังไงกันหมอก้อย แบบนี้ควรหยุดมั้ย? ถ้าถามตัวเอง ไม่หยุด !  เพราะตอนนี้ผมกำลังทำสิ่งที่มันควรจะเป็น อาจไม่ถูกต้อง แต่ผมว่ามันใช่

ครืด ครืด

"พะ พี่หมอ โทรศัพท์ค่ะ " ได้ยินแล้ว เวลานี้คงไม่ใช่ใครที่ไหน นอกจาก โรงพยาบาล ถ้าเป็นเพื่อน ผมจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วขว้างทิ้งให้มันพัง แต่ทำไม่ได้  ต้องมีเรื่องด่วนคอขาดบาดตายแน่นอน ทำไมต้องเป็นวันนี้ด้วย

กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม หงุดหงิด!

"เฮ้อ พี่ไปส่งห้องนะ " จำใจแกะแขนทั้งสองข้างของคุณหมอคนสวยออกจากคอ จัดระเบียบเสื้อผ้าให้หมอสาวที่ยับยู่ยี่ ติดตะขอบลา ติดกระดุมเสื้อเชิ้ต โดยที่ไม่รู้ว่ามือไวแกะออกตอนไหน อารมณ์พาไปจริงๆ คุณหมอสาวดีดตัวลุกจากที่นอน ใบหน้าเหนียมอายแดงก่ำทำให้ผมยิ้มตาม ผมเอื้อมหยิบโทรศัพท์ที่กำลังสั่นมากดรับ

"ครับ "

"หมอซันคะ คนไข้เคสเมื่อวานทานยาเกินขนาด ตอนนี้หมอเวรกำลังตรวจอาการเบื้องต้นอยู่ค่ะ " พยาบาลปลายสายอธิบายรายละเอียดด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยหอบ

"มีหมอเวรแล้ว ทำไมจะต้องโทรมารายงานผมด้วย "

"ญาติคนไข้บอกว่า ในจดหมายลาตาย เธอเขียนถึงคุณหมอด้วยค่ะ " เดี๋ยวนะ ผมนึกไม่ออกจริงๆ ว่าคนไข้รายนี้เป็นใคร

"ชื่ออะไร ผมขอชื่อด้วย " ผมทรุดนั่งลงบนเตียง โดยมีคุณหมอสาวขยับเข้ามาใกล้ สีหน้าของเธอดูตื่นเต้นและอยากรู้หรือว่า ต้องการผม?

"อารดา ค่ะ "

"อารดา " ผมทวนชื่อคนไข้อีกรอบ อ่อ นึกออกแล้ว เมื่อหลายเดือนก่อนเธอประสบอุบัติเหตุเป็นคนไข้ฉุกเฉินเข้ามาที่โรงพยาบาล วันนั้นผมเข้าเวรพอดี เป็นเคสที่หนักอยู่พอสมควร เธอเข้ารับการผ่าตัดเพราะภายในเสียหายอย่างหนัก ผมกับทีมแพทย์อีกหลายท่านช่วยกันยื้อชีวิตผู้หญิงคนนี้อยู่หกชั่วโมงเต็ม สุดท้ายก็ปลอดภัย ญาติๆ ของเธอเข้ามารุมกอดผมยกใหญ่ กลายเป็นหมอซุปตาร์เช้าอีกวันพอดี เป็นเรื่องธรรมดาของหมอที่ต้องถูกญาติคนไข้รุมรักพวกผมทำงานอย่างเต็มที่ อยากให้คนไข้รอด ไม่ชอบเลยที่ต้องเดินออกมาแล้วบอกข่าวร้ายให้กับพวกเขาได้รับรู้

ตี๊ด

ผมกดเปิดลำโพงเพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจว่าไม่ได้คุยกับสาวคนอื่น พร้อมกับยักคิ้วเจ้าเล่ห์ให้คุณหมออีกหนึ่งที

"ใช่ค่ะ ตอนนี้ญาติคนไข้ต้องการพบคุณหมอ ด่วนที่สุดเลยค่ะ คุณหมอคะดิฉันขอโทษนะคะที่ต้องโทรมารบกวนเวลาพักผ่อน แต่ คือ ตอนนี้ที่โรงพยาบาลวุ่นวายมากค่ะ ญาติคนไข้ยืนยันว่ายังไงวันนี้ก็ต้องเจอหมอให้ได้ค่ะ " ผมหันไปมองหน้าหมอสาว เธอเผยอปากขึ้นเล็กน้อย เหมือนกำลังจะพูดบางอย่าง เธอจะห้ามมั้ย? หรือว่าควรไปพรุ่งนี้ดี ยังไงก็มีหมอเวรอยู่ดูแล ให้พยาบาลโกหกญาติคุณอารดาไปก่อนว่าผมติดธุระ อะไรก็ได้

มันได้หรอวะ!?

"ก้อยจะไปนอนแล้ว " เธอทำท่าจะลุกแต่ด้วยความเร็ว ผมรีบคว้าแขนของเธอเอาไว้ ส่งผลให้ร่างคุณหมอที่มีแอลกอฮอล์ไหลเวียนอยู่ในโลหิตเสียหลักลงมานั่งตักผมพอดี

"อยากให้พี่ไปมั้ย " งงกับตัวเองเหมือนกัน เมื่อกี้ยังบอกเขาอยู่เลยว่าจะไปส่งที่ห้อง

"ทำไมถามก้อยแบบนั้นล่ะคะ ก้อยมีสิทธิ์อะไรไปห้ามพี่หมอ คนไข้พี่หมอก้อยไม่มีสิทธิ์ออกความคิดเห็นหรอกค่ะ " เธอไม่ได้ขัดขืน แถมยังให้คำตอบที่แสนน่ารักอีกด้วย ถ่อมตัวเก่ง

"พี่ขอโทษ ที่ทำกับก้อยแบบนั้น "

"หมอซัน สรุปจะมามั้ยคะ จะได้แจ้งญาติคนไข้ค่ะ " เสียงกระซิบของคุณพยายามทำให้ตกใจ เวร!! ลืมไปเลยว่ายังไม่ได้วางสาย เดี๋ยวก็รู้กันหมดว่าผมกำลังทำอะไร

"ไปครับ อีกยี่สิบนาทีเดี๋ยวผมเข้าไป "

"ค่ะ "

"ก้อยก็ขอโทษค่ะ ที่เมาแล้วควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ " ผมวางโทรศัพท์ลงข้างตัว ผมไม่ได้โกรธ กลัวเธอโกรธมากกว่า

"พี่เดินไปส่งที่ห้องดีกว่า จะได้พักผ่อน " ผมดันร่างเล็กให้ลุกแล้วประคองมาส่งห้องนอนส่วนตัวที่อยู่ใกล้ๆ กับห้องนอนของผม

"ขอบคุณค่ะ "

"พรุ่งนี้เที่ยงพี่ว่าง ทำตัวให้ว่างนะ พี่จะเข้าไปรับ "

"รับ ไปไหนคะ "

"ทานข้าวครับ ถือโอกาสคุยเรื่องของเราด้วย " เธอเอียงคอสงสัย ทำไมน่ารักขนาดนี้

"เรื่องอะไรคะ ถ้าเรื่องเมื่อกี้ ก้อยไม่ "

"แต่พี่จริงจัง อย่าพูดว่าไม่คิดอะไร เพราะจะทำให้ครั้งต่อไปก้อยโดนหนัก ฝันดีครับ ยื่นหน้ามาสิ"

จุ๊บ

"อ๊ะ พี่หมอ"

"คิสไนท์ครับ "

____________________________

เบอร์ยัยสิตาอยู่ไหนนะ ป่านนี้นางจะนอนหรือยัง ฉันจะทำยังไงดี พี่หมอเขาเป็นอะไร ทำไมเขาทำแบบนั้นกับฉัน อยู่ๆ ก็รู้สึกร้อนไปทั้งตัวเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อกี้ คิสไนท์งั้นหรอ อีตาบ้า!!!

"พี่หมอ " ฉันจะทำยังไงให้หน้าพี่หมอและสัมผัสที่เขามอบให้ออกไปจากหัวฉันสักที ยิ่งคิดก็ยิ่ง .. ฉันต้องเลื่อนประชุมพรุ่งนี้

______________________