My Doctor.3 ชวนเดทบนเตียง

"เข้ามาแล้ว ก็ .... "

"คะ "

อยู่ๆ ก็รู้สึกร้อนวูบไปทั้งหน้า กลิ่นพี่หมอใกล้เกินไปแล้ว สายตาอาจจะเบลอ แต่ประสาทสัมผัสไม่เบลอนะคะ หน้าขาวๆ ของพี่หมอใกล้เข้ามาเรื่อยๆ อย่าทรมานกันด้วยวิธีนี้เลย ฉันแค่เข้าห้องผิด

"จะให้ดูผลงาน หน้าใสขึ้นป่าว?? " ก็บอกแล้วไง ว่าถอดคอนแทกต์ทิ้งไปแล้ว เมาก็เมาตาก็มัว โอ๊ย พี่หมอแกล้งอะไรเนี่ย

"มองไม่เห็นค่ะ "

"หลับตาจะมองเห็นได้ยังไง " กลัวเห็นนี่ไง!! เห็นแล้วใจมันสั่น ขนาดภาพเบลอยังสั่นขนาดนี้ ถ้าเห็นชัดยันรูขุมขน ไม่อยากจะคิด พี่หมอควรลดเลเวลความหล่อของตัวเองลงบ้าง  สงสารคนมองหน่อยเถอะ อกอีก้อยจะแตก ถึงจะเห็นกันทุกวันฉันก็ไม่ชิน ไม่เคยชินเลยสักวัน!!! ฉันกำลังเมาฉะนั้นควรเซฟคำพูดของตัวเอง ."พรุ่งนี้ได้มั้ยคะ วันนี้ก้อยเมา ก้อยง่วงแล้ว คอนแทกต์ก็ไม่ได้ใส่ "

หมับ

แตะเนื้อต้องตัว!!

อยู่ๆ พี่หมอก็จับมือฉัน โอ้ โน โน อย่าทำอะไรฉันเลย พี่หมอเราเห็นกันมาตั้งนมนาน พี่หมออย่าอยากเห็นนมก้อยตอนนี้เลยนะคะ อย่าฉวยโอกาสตอนก้อยเมาสิ รอให้ก้อยมีสติก่อนไม่ได้หรือคะ เอ้าา ความคิดอีก้อย."เป็นหมอด้านนี้ แค่สัมผัสก็น่าจะรู้..ว่ามันใสขึ้นหรือเปล่า " ฉันส่ายหน้ารัวๆ ไม่ได้ พี่หมอจะทำแบบนี้กับก้อยไม่ได้ วิธีไหนช่วยบอกฉันที ศาสตร์นี้ฉันไม่เคยเอามาใช้กับคนไข้ไม่ใช่หมอศัลที่ใช้มือกดเคาะหาเส้นเลือดหาส่วนที่สึกหรอของร่างกาย ที่จริงฉันทำแบบนั้นได้แต่..แค่ยังไม่เซียน ถนัดกระดกไวน์มากกว่า

"พี่หมอ " นิ้วมือทั้งสิบจับหมับตรงแก้มพี่หมอ ว่าจะไม่แล้วนะ . แต่พี่หมอทำถึงขนาดนี้แล้ว ก็ต้องจับป่าววะ นุ่มมากค่ะทุกคน ฉันค่อยๆ เกลี่ยนิ้วสัมผัสผิวหน้าของพี่หมอเบาๆ สิวสักเม็ดไม่เคยสะดุด มันเกลี้ยงไปหมด แสดงว่าวิตามินที่ฉันฉีดให้มันโอเค แต่ก็อีกนั่นแหละ พี่หมอเป็นผู้ชายพื้นฐานผิวดีอยู่แล้ว  มีโทรมนิดๆ จากการนอนไม่เต็มที่ เน้นนะคะ แค่นิดๆ เท่านั้น สรุปเลยก็แล้วกัน ผิวใสมาก แถมยังนุ่ม ความรู้สึกเหมือนกำลังบีบแป้งโดของอิงชา

"หน้าแดงหมดแล้ว ทำไมต้องดื่มเยอะขนาดนี้ " ไม่พูดเปล่า เขี่ยแก้มตอกย้ำความร้อนบนใบหน้าให้ฉันเข้าไปใหญ่ พี่หมอ จะทำแบบนี้ไม่ได้นะ น้องอาย น้องเขิน ตัวจะแตกแล้วค่ะ ."เสียดายนี่คะ ของแพงแบบนั้น " ฉันก้มหน้าตอบ อายความงกของตัวเอง ดีนะที่ไม่บอกไปว่าหิ้วขวดกลับมาด้วยทุกครั้ง ผู้ชายขำตายเลยล่ะฉันว่า ฮ่าๆ ตลกตัวเองเหมือนกัน บ้าบอกระดกไวน์คนเดียวหมดขวด แถมยังหอบสังขารกลับบ้านเองคนเดียวได้ เก่งกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว

ฉันเก่งขนาดนี้ ทำไมพ่อกับแม่ต้องให้ฉันหาสามีด้วยล่ะ ไม่เข้าใจ น้องบ่เข้าใจ

"ทีหลังหิ้วมาดื่มกับพี่ก็ได้นะ หรือว่าจะโทรเรียกให้ไปนั่งเป็นเพื่อนก็ได้ เมาแล้วขับมันอันตราย " เข้าใจว่าอันตราย แต่อันตรายมากกว่าเมาแล้วขับคือหน้าพี่ค่ะ ถึงมันจะรางเลือนแต่มันก็ทำให้สติก้อยเลือนรางลงเรื่อยๆ แล้วก็เรื่อยๆ

"พี่หมอว่างหรือคะ ก้อยเห็นกลับบ้านดึกทุกวันเลย ไม่รบกวนดีกว่าค่ะ " ฉันดึงมือออกจากหน้าพี่หมอ กระแสไฟจากตัวพี่หมอแรงมาก ทำให้ตัวฉันจะระเบิดตายอยู่แล้ว

"หน้าพี่หมอใสขึ้นนะคะ ที่จริงใสอยู่แล้ว วันไหนว่างก็เชิญที่คลินิกเข้าคอร์สทรีทเม้นท์บำรุงผิว ก้อยมีส่วนลดพิเศษให้ " อยากกลับห้องแล้วอ่ะ งื่อ

"เฮ้อ โอเคๆ คงอยากกลับห้องแล้วใช่มั้ย " อยากกลับสิ กินเวลาไปตั้งเท่าไหร่แล้วกับการลูบๆ คลำๆ หน้าพี่หมอเพื่อเช็กสภาพผิวหลังจากที่เป็นหนูทดลอง  ยอมให้อัดวิตามินตัวใหม่เข้าหน้า ทีแรกก็แอบหวั่นว่าพี่หมอจะไม่เอาด้วย ผิดคาดค่ะ พี่หมอยอมยื่นหน้าให้กระทำย่ำยี แถมฉันยังย้ำพี่หมอหลังจากฉีดเสร็จอีกว่า ถ้าใครถามรีวิวให้ด้วยว่าฉีดมาจากคลินิกไหน หัวการตลาดก็งี้

" ขอโทษนะคะ ก้อยไม่ไหวจริงๆ มันเบลอ มันอยากจะอุก " ฉันรีบยกมือขึ้นมาอุดปากทันที อยู่ๆ ทุกอย่างในท้องมันก็ตีขึ้น ปวดขมับไล่ลงมาหว่างคิ้ว เฮ้ย ...ฉันไม่เคยเป็นแบบนี้นะ หรือว่าครั้งนี้มันหนักเกินไป ฉันถูกพี่หมอยกจนตัวลอยท่าไหนก็ไม่รู้ รู้อีกทีก็ประจำตำแหน่งพร้อมปล่อยแล้ว

"อุก อ้วก อุก "

"พี่ว่าหนักไปแล้วนะ ดื่มจนร่างกายรับไม่ไหวแบบนี้ " โดนบ่น!! ถึงปากจะบ่นแต่มือก็ลูบหลังให้ ละมุนตลอดเลย . สามปีที่ผ่านมา พี่หมอเสมอต้นเสมปลายตลอด น่ารักแบบนี้กับทุกคนในบ้านโดยเฉพาะอิงชา หลานสาวสุดที่รักของฉัน อิงชาเรียกพี่หมอปาป๊าทุกคำเลย เสียดายนะคะที่ฉันไม่ได้พี่หมอเป็นพี่เขย เพราะพี่สาวของฉันเข็ดกับความรัก แถมยังบอกอีกด้วยว่าชาตินี้จะไม่หาผู้ชายเข้ามาถ่วงความเจริญของตัวเอง แรง!! ฉันก็คิดแบบนั้น แต่ก็ต้องหยุดคิดเมื่อหน้าพ่อแม่ลอยขึ้นมา ."อุก พี่หมอ ห้าม อุก บอกแม่นะคะ อ้วก" เรื่องนี้จะถึงหูแม่ไม่ได้ ก่อนที่จะถึงคนที่เก้า คนที่แปด เจ็ด หก ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง เชื่อมั้ยว่าฉันไม่หนักถึงกับอ้วกแตกเลยนะพวกเธอ แค่ตกบันได สะดุดล้มลานจอดรถ แล้วก็รองเท้าหายแบบไม่รู้ตัว ทำตัวแบบนี้ไม่น่ามีคนไข้เชื่อถือเลยว่ามะ

"เมื่อไหร่จะพอ " พี่หมอรวบผมให้ฉันแล้วยื่นขวดน้ำมาให้ ฉันรีบรับมายกดื่มแล้วล้างปากล้างคอ นั่งพักจากนั้นก็ค่อยๆยันตัวลุก ยังไม่ทันได้ออกแรงพี่หมอก็ยกฉันลอยอีกแล้วจ้า

"พี่หมอ " ขยันอุ้ม

" เรียกทำไม พี่ถามว่าเมื่อไหร่จะพอ ถ้ามีอีกครั้งพี่จะบอกคุณป้าแล้วนะ " ฉันงุดหน้าหนีทันที เป็นจังหวะเดียวกับที่พี่หมอวางฉันลงบนเตียง เตียงที่คิดว่าเป็นของตัวเอง นึกถึงแล้วก็อาย

"ไม่ได้ๆ ไม่ได้เด็ดขาด พี่หมอจะบอกแม่ไม่ได้นะคะ "

"ทำไม "

"ก็ ก็ ..ก้อยยังหาลูกเขยให้แม่ไม่ได้เลยนี่คะ เฮ้อ อยากเลิกทำแบบนี้ แต่ก็ยังหาไม่ได้สักที  พ่อกับแม่จะได้เลิกตัดพ้อแต่งๆไป จะได้จบ " ฉันยักไหล่ ไหนๆ ก็ไหนๆ ละ ในเมื่อแม่อยากให้แต่งงานพ่ออยากเห็นฉันเป็นฝั่งเป็นฝาก็คงต้องแบบนี้

"แล้วต้องอีกกี่คนล่ะ ถึงจะได้แต่ง "

"นั่นสิคะ อีกกี่คน กี่คนๆ ก็นก ไม่ได้เสียใจเลยนะคะ แค่เฟลนิดหน่อย แค่นั้นจริงๆ ก้อยกลับห้องดีกว่า รบกวนพี่หมอนานแล้ว ขอโทษนะคะที่บุกรุก " หลังจากที่ปลดปล่อยพลังออกไป ฉันก็โล่งมาก อาการมึนๆในหัวยังมีอยู่นิดหน่อย ถึงเวลากลับแล้ว  เพราะเริ่มรู้ตัวว่าตอนนี้กำลังเลอะเทอะ ได้โปรดอย่าถามอะไรฉันอีกเลย

"นอนนี่แหละ "

อะไร!! นอนนี่ได้ไง ฉันหันขวับไปมองหน้าเบลอๆ ของพี่หมอทันที

"ไม่ได้เด็ดขาดค่ะ นอนไม่ได้เด็ดขาดเลย " ฉันรีบส่ายหน้าไปมาแบบรัวๆ แล้วขยับตัวให้ห่างจากพี่หมอ

"ทำไมอะ กลัวอดใจไม่ไหวปล้ำพี่ตอนเมาหรือไง " ได้โปรดอย่าพูดเรื่องนี้ ก้อยไม่รู้เรื่องจริงๆ

"มะ ไม่ใช่นะคะ มันไม่เหมาะค่ะ "ฉันรีบยกมือปฏิเสธทันที พี่หมอจะคิดแบบนี้ไม่ได้นะ ฉันต่างหากที่ต้องคิด

"พี่ว่ามันถึงเวลาแล้วนะ อยู่ด้วยกันสักคืน แล้วพรุ่งนี้ค่อยให้คำตอบ " อะไรของพี่หมอ ฉันงงไปหมดแล้วนะ ถึงเวลาอะไร แล้วทำไมต้องให้คำตอบ???

"คำตอบอะไรคะ "

"วันต่อไปจะอยู่ได้มั้ยถ้าไม่มีพี่ " อีพี่หมอ ไม่เกริ่นนำสักหน่อยหรอ โอ้ไม่ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก พี่หมอลุกเดินไปล็อกห้องดังแกร็ก ตายแน่ๆ อีก้อยตายแน่ ตาก็มองไม่ค่อยจะเห็น

"พี่หมอ คือ ก้อยไม่เข้าใจค่ะ "

พรึ่บ

"อ๊ะ พี่หมอ"

"คืนนี้ออกเดตกันมั้ย ไม่ต้องมีอาหารหรูๆ ไวน์แพงๆ ขอแค่มีก้อยกับพี่บนเตียงก็พอ "

ตึกตัก ตึกตัก

โอ้มายกอท พี่หมอถอดเสื้อ เลือดกำเดาอีก้อยจะพุ่ง

_____________________