EP.1 [ข้อแลกเปลี่ยน]

“เป็น เมีย ฉัน” หะ ห๊ะ ว่าไงนะเป็นเมีย แต่เธอกับพ่อเลี้ยงก็แต่งงานกันแล้วนี่ ยังไม่ถือว่าเป็นผัวเมียกันอีกเหรอ (ใสซื่อจริงๆ เลยน้องดาของเรา)

“เราก็แต่งงานกันแล้วนี่ค่ะ ดาก็เป็นเมีย เอ่อ ภรรยาของพ่อเลี้ยงแล้วนี่” พิมรดาพูดบอกกับชายหนุ่มออกไปอย่างใสซื่อ พ่อเลี้ยงหนุ่มยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นนั่งชันเข่าข้างหนึ่งแล้วเอนหลังพิงเข้าที่หัวเตียงในท่าสบายๆ

“เมีย ในความหมายของฉันเด็กอย่างเธอคงไม่เข้าใจ”

"พ่อเลี้ยงก็ทำให้ดาเข้าใจสิคะ" ก็เธอไม่รู้จริงๆนี่น่าว่าเมียในความหมายของเขากับเธอมันแตกต่างกันยังไง

“รู้ไหม ถ้าพูดแบบนี้แล้วเธอจะเจอกับอะไร” พ่อเลี้ยงกวินทร์ขยับตัวเข้ามาหาร่างเล็กของพิมรดาสูดดมความหอมของกลิ่นสบู่ที่ติดตามตัวของเธอเข้าไปเต็มปอด เธอชั่งหอมเย้ายวนและน่าสัมผัสไปแทบซะทุกสัดส่วนจนเขาแทบจะอดใจไม่ไหว

“อะ นี้ พ่อเลี้ยงจะทำอะไร” มือเล็กของพิมรดาผลักใบหน้าหล่อเหล่าของกวินทร์ให้ออกห่างถึงแม้ว่าอายุของเขาจะเข้าใกล้เลขห้าแล้วแต่ใบหน้าของเขายังดูหล่อเหล่าไม่เปลี่ยน และยังเป็นหนุ่มหล่อชวนฝันของหญิงสาวหลายๆ คนที่อยากจะครอบครองตำแหน่งของแม่เลี้ยงแห่งไร่ไอรัก

“อยากรู้ไม่ใช่หรือว่า เมีย ในความหมายของฉันมันเป็นยังไง” กวินทร์บอกแต่พิมรดาก็ยังคงไม่เข้าใจอยู่ดี

พรึบ

กวินทร์ดึงร่างเล็กของพิมรดาเข้ามาปะทะแผงอกกว้างก่อนจะพลิกให้เธอลงไปนอนอยู่ใต้ร่างโดยมีเขาขึ้นคร่อมทับไว้ไม่ให้เธอได้ขยับดิ้นไปไหน

“นี้ ปล่อยนะ พ่อเลี้ยงจะทำอะไรดา” คำถามเดิมๆ ที่ถูกเอื้อนเอ่ยออกมาจากปากอวบอิ่ม จนพ่อเลี้ยงหนุ่มใหญ่เข่นเสียงหัวเราะในลำคอกับความใสซื่อของเมียเด็ก

“ถ้าอยากเรียนต่อ ก็ต้องยอมให้ฉันเข้าไปอยู่ในตัวเธอ” โอ๊ยย อะไรของพ่อเลี้ยงเนี่ย ทำไมไม่พูดอะไรที่เธอเข้าใจง่ายๆ บ้างนะ

“นี้คือข้อแลกเปลี่ยนสำหรับเธอ ถ้าอยากเรียนก็ต้องยอมเป็นของฉัน”

“ยอมเป็นของพ่อเลี้ยง?” คิ้วสวยที่ผูกเป็นโบเมื่อก่อนหน้านี้เริ่มคลายออก เมื่อเริ่มจะเข้าในความหมายที่กวินทร์ต้องการจะสื่อกับเธอ

“ใช่ ถ้าตกลง ก็ได้เรียน”

“เหมือนกับดาเอาตัวเข้าแลก เพื่อให้ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ” พิมรดามองร่างใหญ่ที่คร่อมทับตัวเธอไว้ด้วยสายตาตัดพ้อ มันต่างจากผู้หญิงอย่างว่าตรงไหน ที่เอาตัวเองเพื่อแลกกับสิ่งที่ตัวเองต้องการ

“ไม่เหมือน น้องดาของฉันไม่เหมือนกับผู้หญิงพวกนั้น” พ่อเลี้ยงกวินทร์เอ่ยออกมาเหมือนกับรู้ความคิดของหญิงสาว

“มันก็ไม่เห็นจะต่างกันตรงไหนนี่คะ”

“เฮ้ออ เอาล่ะ น้องดานอนเถอะ เดี๋ยวฉันจะไปอาบนํ้าก่อน” กวินทร์ยอมผงะตัวออกจากร่างเล็กของพิมรดา ไม่แปลกที่ความคิดความอ่านของเขาและเธอจะไม่ตรงกัน เพราะพิมรดายังเด็กมากถ้าเทียบกับเขา เขาจะรอจนกว่าเธอจะพร้อมยินยอมเป็นของเขาทั้งตัวและหัวใจ