2.อยากอยู่ใกล้ๆ มีอะไรมั้ย
*** ทักทายคร้า ไปต่อกันเลย ***
กรรณสูตแจ้งความจำนงขอเปิดห้องพัก พนักงานจึงพาชายหนุ่มเดินมาตามทางเดินเล็กๆ ที่สองข้างทางเต็มไปด้วยมวลดอกไม้หลากสีสันทอดยาวไปถึงออฟฟิศหลังเล็กกะทัดรัด ก่อด้วยอิฐสีเนื้อไม้สไตล์คอตเทจฝรั่ง หน้าต่างแต่ละบานมีกระถางกุหลาบประดับประดาอย่างลงตัว
ก๊อก…ก๊อก...ก๊อก
เสียงเคาะห้องทำงานดังขึ้น ทำให้ใบหน้าหวานสวยของปีระมิดละสายตาจากเอกสาร มองแก้วใจพนักงานต้อนรับของรีสอร์ตที่โผล่หน้าเข้ามาในห้อง
“ว่าไงแก้ว”
“มีแขกมาเปิดห้องค่ะพี่ปี”
“อ้าว ทำไมไม่พาไปที่เคาน์เตอร์ด้านหน้าล่ะจ๊ะ” คิ้วสวยขมวดเข้าหากันอย่างแปลกใจ เพราะปกติแขกจะต้องจองห้องพักด้านหน้า
“คุณเขาอยากพบคุณปรายน่ะค่ะพี่ปี”
“เหรอ...งั้นเดี๋ยวพี่คุยกับเขาเอง” เธอยิ้มให้กับแก้วใจ แล้วเดินไปเปิดประตูออกเต็มแรง
“โอ๊ย!” เสียงร้องดังขึ้นมาอย่างเจ็บปวด เมื่อประตูกระแทกเข้ากับร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านนอกอย่างจัง
กรรณสูตถอยหลังไปชนกับขอบระเบียงหน้าห้อง ดวงตาคมพร่าลายเห็นดาวระยิบระยับตอนกลางวัน
“ว้าย! ตายแล้วคุณ เป็นยังไงบ้างคะ” ปีระมิดรีบเข้าไปประคองชายหนุ่มอย่างตกใจพอกัน
“เจ็บน่ะสิคุณถามได้ อูย ไม่รู้หัวแตกหรือเปล่า”
“ฉันรู้ค่ะว่าเจ็บ เอามือออกสิคะจะดูแผลให้”
กรรณสูตหยุดคลึงหน้าผาก ร่างบอบบางของปีระมิดขยับเข้าไปใกล้
“ก้มลงหน่อยสิคะ คุณสูงยังกับยักษ์วัดแจ้งฉันจะเห็นได้ยังไง”
ร่างสูงโน้มตัวลงมาใกล้ จนปลายจมูกโด่งเกือบชนกับแก้มเนียน ปีระมิดตกใจถอยห่างอัตโนมัติ
“เอ้า! ก้มให้ดูแล้วถอยหนีจะเห็นได้ยังไงกันล่ะคุณ”
“เข้าไปในห้องก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวฉันดูแผลให้”
กรรณสูตเดินเข้าไปในห้อง รู้สึกมึนๆ จากแรงกระแทกไม่น้อย ปีระมิดมองแผ่นหลังกว้างอย่างหมั่นไส้เมื่อเห็นแววตาแพรวพราวของอีกฝ่าย ก่อนจะหันมาสั่งงานกับแก้วใจ
“แก้ว พี่ขอยานวดด้วยนะจ๊ะ แล้วให้คนไปรอรับนายเขมที่หน้ารีสอร์ตแทนพี่ด้วย”
“ค่ะพี่ปี”
แก้วใจมองเข้าไปในห้องเห็นร่างสูงนั่งนวดหน้าผากอยู่บนโซฟารับแขก จึงเดินไปหยิบยามาให้เจ้านายสาว
“ไหนคะ ให้ฉันดูหน่อย” มือบางจับมือใหญ่ออกจากหน้าผากเพื่อช่วยดูบาดแผลให้อีกฝ่ายอย่างลืมตัว
กรรณสูตนั่งนิ่ง สายตามองใบหน้าเนียนที่ลอยอยู่ใกล้ๆ พร้อมกลิ่นหอมอ่อนๆ จากกายสาวลอยเข้ามาให้หัวใจหวั่นไหวอย่างประหลาด
เฮ้อ! นายกรรณ เกิดอะไรขึ้นกับนายกันแน่ หรือว่าตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเห็น
กรรณสูตถามตัวเองอย่างแปลกใจ ดวงตาคมก้มมองอกอิ่มที่ดันเสื้อคอกลมสีขาวพอดีตัวที่มีชื่อรีสอร์ตติดอยู่บนอก ใบหน้าหล่อเหลาเงยหน้าขึ้นมองริมฝีปากระเรื่อ อยากรู้นักว่าจะหวานสักปานไหน
“โอ๊ยเบาๆ สิคุณ ผมเจ็บนะ”
ปีระมิดแกล้งกดมือลงบนแผลสีเขียวช้ำที่อยู่ตรงหน้าผากแรงๆ เมื่อเห็นสายตากรุ้มกริ่มของชายหนุ่ม
“ร้องเสียงดังทำไม ฉันทาเบาๆ เองนะ แล้วก็กรุณาเอามือออกจากเอวฉันด้วย”
กรรณสูตยิ้มแหยๆ เมื่อเห็นสายตาดุๆ ส่งมาให้ มือใหญ่ยกออกจากเอวคอดช้าๆ อย่างเสียดาย
“ก็คนมันเจ็บ” เขาทำเสียงสองแบบอ้อนๆ จนอีกฝ่ายค้อนให้วงใหญ่
“เจ็บก็นวดให้อยู่เนี่ย แล้วใครใช้ให้ไปยืนอยู่หน้าประตู” เธอบอกเสียงห้วนอย่างไม่ชอบใจ
กรรณสูตยิ้ม ไม่ถือสาอารมณ์บูดของอีกฝ่าย
เฮ้อ คนอะไรเวลาโกรธก็ยังน่ารัก แม่ปีระมิดอียิปต์
“ผมไม่รู้ว่าคุณจะเปิดออกมาแรงขนาดนี้นี่ครับ”
“เอาล่ะๆ ฉันขี้เกียจเถียงกับคุณแล้ว คุณต้องการบ้านพักแบบไหนคะ เรามีให้เลือกหลายแบบ”
ปีระมิดลุกขึ้นไปหยิบรูปแบบบ้านพักส่งให้ชายหนุ่มเลือก เธอนั่งลงตรงข้ามเขา รักษาระยะห่างพอสมควรเพื่อความปลอดภัย กรรณสูตเปิดดูสลับไปมาอย่างไม่ใส่ใจนัก แล้วส่งคืนให้หญิงสาว
“คุณเลือกให้หน่อยสิ เอาเงียบๆ หน่อยก็ดี”
“มากี่คนคะ”
“คนเดียว ผมคนโสด ยังไม่มีเมีย” เขาบอกเธอยิ้มๆ
ปีระมิดแก้มแดงระเรื่อ ขึงตาใส่อีกฝ่ายเมื่อเห็นแววตาบางอย่างส่งผ่านมาให้เธอ
“ไม่ได้ถามค่ะ”
“ก็อยากบอกนี่ครับ”
“แล้วที่คุณต้องการพบพี่ชายฉัน มีอะไรหรือเปล่าคะ”
ดวงตากลมโตจ้องมองเขาอย่างไม่วางใจ เวลาที่พี่ชายเธอไม่อยู่ มักมีคนมาอ้างว่าเป็นเพื่อนเพื่อของลดราคาห้องพัก ซึ่งจริงๆ ห้องพักรีสอร์ตของเธอไม่ได้แพงกว่าที่อื่นสักนิด เมื่อคิดรวมค่าอาหารเช้าและการบริการแล้วยังถูกกว่าด้วยซ้ำ ด้วยความเชื่อมั่นเรื่องการบริการของที่นี่ ทำให้รีสอร์ตมีลูกค้าเข้าพักเต็มอยู่ตลอดเวลา และต้องจองล่วงหน้าหนึ่งสัปดาห์ถึงจะได้เข้าพัก
“คุณเป็นน้องสาวเจ้าปราย เอ่อ คุณปรายธารเหรอครับ” คิ้วหนาขมวดเข้าหากัน คำพูดของปรายธารที่พูดเกี่ยวกับน้องสาวลอยเข้ามาในหัว น้องสาวสวยแบบนี้นี่เองมันถึงชมไม่ขาดปาก
“ใช่ค่ะ มีอะไรหรือเปล่า”
“เปล่าหรอกครับ พอดีมีคนเขารู้จักแนะนำผมมาอีกที”
“คุณพักเรือนชมหมอกก็แล้วกันนะคะ เช้าๆ จะได้เห็นทะเลหมอกด้วย พอดีลูกค้าที่จองไว้เขาเลื่อนทัวร์มาอาทิตย์หน้า เดี๋ยวฉันตามเด็กก่อน”
ว่าแล้วร่างบอบบางก็เดินตรงไปที่ประตูโดยมีกรรณสูตเดินตามมาติดๆ แต่พอจะเปิดประตูออก ปีระมิดก็นึกได้ว่าต้องให้ชายหนุ่มจ่ายมัดจำค่าห้องก่อน หญิงสาวจึงหยุดกะทันหันแล้วหันกลับมาหาชายหนุ่ม
*** ขอบคุณคร้า ***
