6

“โอ๊ย” มินตรารู้สึกตัวในตอนเช้าประมาณตีห้ากว่าๆ พอมองไปรอบๆ ก็ไม่เห็นคนที่ทำร้ายเธอเมื่อคืนแล้ว เขาคงจะออกไปตั้งแต่เมื่อคืนหลังจากเสร็จสมแล้วสินะ นึกถึงเรื่องเมื่อคืนก็ทำให้น้ำตาพานจะไหลขึ้นมาเสียไม่ได้ เธอไม่ได้เสียใจกับสิ่งที่เสียไปแม้แต่นิด เพราะว่ายังไงสักวันเรื่องแบบนี้มันก็เกิดขึ้นอยู่แล้ว ไม่ช้าก็เร็ว แต่ที่เธอเสียใจก็เพราะเขาไม่คิดที่จะทะนุถนอม อ่อนโยนกลับเธอเลยสักนิด หนำซ้ำยังพูดจาทำร้ายจิตใจกันอีก เมื่อสงบจิตสงบใจได้สักพักหญิงก็พยายามที่จะลุกลงจากเตียงเพื่อไปทำธุระส่วนตัว จะได้รีบไปทำงานที่เขาสั่งไว้เมื่อคืน แต่เมื่อพยายามลุกจากเตียงความรู้สึกเจ็บจี๊ดก็แล่นเขาสู่กลางกายสาวทันที แถมยังปวดหัวอีกหน่อยๆ เหมือนจะไม่สบายยังไงยังงั้น เธอเลยฟืนตัวเองอีกครั้ง เดินไปที่ห้องน้ำเพื่อไปชำระร่างกายตัวเองให้สดชื่นพร้อมที่จะรับหน้ากับทุกๆ อย่าง

“มีอะไรให้มีนช่วยไหมคะ” อาบน้ำเสร็จหญิงสาวก็รีบเดินไปที่ครัว

เพื่อเป็นการเริ่มงานแรกของวันนี้ เธอไม่อยากเอาเปรียบคนอื่น ในการทำงานหญิงสาวจึงรีบเร่งมาที่ห้องครัวให้เร็วที่สุดเพราะกลัวว่าจะไม่ทันกาล,ไม่ทันการณ์แต่ระหว่างทางที่มาถึงห้องครัวก็ทำเอาเธอต้องกัดฟันฮึดสู้อยู่หลาย

กว่าจะลากสังขารของตัวเองมาถึงที่นี่ได้

คนในครัวต่างหันมามองหญิงสาวที่เข้ามาใหม่อย่างแปลกใจ เธอเลยบอกจุดประสงค์ของการมาที่นี่แต่เช้าของเธออีกครั้ง

“เอ่อ คือ คุณคิน เขาให้มีนมาทำอาหารให้เขาทานในตอนเช้าน่ะค่ะ” ทุกคนพยักดูเหมือนจะเข้าใจ เธอเลยเดินเข้าไปหาป้าสายที่กำลังวุ่นๆ อยู่ที่หน้าเตา สายใจหันมามองเธอเล็กน้อยแล้วกลับไปทำอาหารต่อ

“ให้มีนช่วยอะไรไหมคะ” เธอถามออกไปอีกครั้งเพราะยังไม่รู้ว่าต้องทำอะไรและสามารถทำอะไรได้บ้าง

“ก็มีทำลูกชิ้นหมูค่ะ เครื่องอยู่ในตู้เย็นนะคะ ป้าจะเอามาใส่ต้มจืดในคุณหนู คุณมีนทำได้ใช่ไหม”

“ได้ค่ะ มีนทำได้ คือป้าค่ะเรียกมีนเฉยๆ ก็ได้ค่ะ มีนก็มาอยู่ที่นี่ในฐานะคนใช้คนหนึ่ง ไม่ได้มีอะไรพิเศษ” หญิงสาวบอกหญิงสูงวัยไป จริงๆ แล้วเธอตั้งใจจะบอกแกตั้งแต่วันแรกแล้ว ด้วยความยุ่งๆ จึงลืมไปเสียสนิท

“ได้ค่ะงั้นหนูมีนทำเลยนะคะ ทำเสร็จแล้วก็เอามาให้ป้าตรงนี้ ถ้าขาดเหลืออะไรก็บอกป้า”

“ค่ะ” เธอตอบรับป้าสายแล้วตั้งใจทำอย่างบรรจง จนเสร็จ ก็ร้องถามป้าสายขึ้นอีกครั้งว่ามีอะไรให้ทำอีกหรือเปล่า

“คือ มีนทำเสร็จแล้วค่ะ มีอะไรให้มีนช่วยทำอีกไหมคะ”

“ไม่มีแล้วค่ะ คุณไปพักเถอะค่ะดูหน้าซีดๆ ที่เหลือป้าจัดการเอง”

“ค่ะ ป้าสายคะ คือว่ามีนขอถามอะไรสักอย่างได้ไหมคะ” ที่เธอต้องพูดออกไปอย่างนั้นก็เพราะไม่รู้เลยว่าต้องไปเอาอุปกรณ์และของต่างๆ ได้จากที่ไหน เขาสั่งให้เธอทำนู่นทำนี่อย่างเอาแต่ใจ แต่ไม่ยอมบอกสถานที่เก็บอุปกรณ์สำหรับใช้งานซะไอย่างนั้นเขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ และเธอเองก็พึ่งมา ซ้ำยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับที่นี้เลย ก็เธอพึ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรกจะได้รู้ทุกซอกทุกมุมก็คงจะไม่ใช่

“ว่ามาเลยค่ะ” ป้าพูดกลายๆ เป็นเชิงอนุญาต

“คือ คุณคิณให้งานกับมีนมาแล้วนะคะ แต่มีนไม่รู้ว่าต้องไปทำที่ไหนแล้วอุปกรณ์ต่างๆ มันสามารถไปรับมาจากที่ไหนได้บ้างนะคะ”

“แล้วงานที่หนูมีนต้องทำมีอะไรบ้างค่ะ”

“ถ้าไม่รวมทำอาหารก็มี กวาดบ้าน ทำความสะอาดห้องนอนของคุณคิณ รวมถึงห้องอื่นๆ และก็ดูแลสวน ตัดหญ้า จัดสวน ปลูกต้นไม้” มินตราร่ายบอกคนตรงหน้า สายใจดูตกใจที่คุณหนูของเธอสั่งงานหญิงสาวมากมายขนาดนี้ แต่ป้าสายใจก็ยอมบอกข้อมูลกับหญิงสาวตรงหน้าว่าสามารถทำอะไรที่ไหน อย่างไร ให้งานเสร็จได้ เธอรู้สึกเอ็นดูแม่หนูคนนี้เหลือเกินเมื่อป้าสายบอกเสร็จหญิงสาวก็พยักหน้ารับ แล้วเริ่มงานทันที งานแรกที่เธอจะทำคือรดน้ำต้นไม้

ถึงจะมีอาการปวดหัวอยู่บ้างก็เถอะ

แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เนื่องจากงานที่เขาสั่งนั้นมากเหลือเกิน