5

“ป้าสายครับ ต้มยำกุ้งนี้รสชาติไม่เหมือนเดิมนี่ครับ” เขาถามออกไปเมื่อต้มยำกุ้งของโปรดที่เขาชอบทานรสชาติแปลกไป และที่เขาเรียกป้าสายอย่างสนิทสนมก็เพราะป้าสายคอยเลี้ยงเขาตั้งแต่เด็กถ้าพ่อและแม่ของเขาออกไปทำงาน หรือติดธุระต่างจังหวัดที่ไม่สามารถพาเขาไปด้วยได้ ก็มีป้าสายที่แหละที่คอยดูแลเขา เขาจึงรักและเคารพท่านมาก

“อ้อ ต้มยำกุ้งวันนี้ ผู้หญิงที่คุณหนูพามาเป็นคนช่วยป้าทำค่ะ รสชาติเป็นยังไงบ้างคะ”

“งั้นหรอครับ รสชาติก็ดีครับ พอทานได้” ไม่ใช่แค่พอทานได้สิอร่อยมาก เขาต่อคำนี้ในใจ เขาไม่คิดว่าเธอจะทำอาหารได้อร่อยขนาดนี้ แต่ก็ต้องรอดูต่อไปครั้งนี้อาจจะแค่ฟลุ๊ค ครั้งหน้ายังไงเขาก็ต้องได้ทานกับข้าวฝีมือเธอทุกวันอยู่แล้วแล้วคงได้รู้กัน

หลังจากรับประทานอาหารเสร็จชายหนุ่มก็อาบน้ำเพื่อเตรียมตัวจะเข้านอน แต่เมื่อหัวกำลังจะถึงหมอนก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

ก๊อกๆ ก๊อก

“เสียงเคาะประตูหนิ ใครมากันนะดึกดื่นปานนี้ สงสัยจะเป็นป้าสาย” หญิงสาวที่กำลังนอนไม่หลับ เพราะกำลังคิดเรื่องเจ้าของบ้านอยู่ เขาไม่ได้เป็นคนแก่อย่างที่เธอคิด และเขาก็ไม่ได้ใจร้ายกับเธอเท่าไหร่ แต่สายตาของเขานี่สิมันแปลกๆ ชอบกล จากที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ เสียงคนเคาะประตูทำให้เธอสะดุ้งหันมองนาฬิกาทันที พอดูนาฬิกากลับพบว่าเป็นเวลาสี่ทุ่มกว่าแล้ว ทำให้เธอแปลกใจเล็กน้อยว่าใครกันที่มาเคาะประตูดึกดื่นป่านนี้ แต่เมื่อคิดได้ว่าน่าจะเป็นป้าสาย ก็รีบเดินไปเปิดประตูทันที

“มาแล้วค่ะ ป้าสายมีอะไรกับมีนหรือเปล่าคะ นะ นะ นี่ คุณ”

หญิงสาวถามออกไปทั้งที่ยังไม่ได้ตั้งใจมองผู้มาใหม่ แต่เมื่อเงยหน้ามองดูดีๆ แล้วกลับไม่ใช่ป้าสาย แต่เป็น เป็น

“หึ” พูดเพียงเท่านั้นภาคิณก็ถือวิสาสะเดินเข้ามาในห้องทันที

“นะนี่ คุณมีธุระอะไรกับฉันหรอคะ ถึงได้มาหากันดึกขนาดนี้”

เธอบอกเขาด้วยน้ำเสียงกล้าๆ กลัว มายามวิกาลแบบนี้คงจะไม่ใช่เรื่องดีเป็นแน่

ภาคิณมองคนตรงหน้าอย่างสำรวจ รางเล็กๆ กับกางเกงขายาว เสื้อยืดตัวโครง แปลกตาไปจากผู้หญิงที่เขาพานพบมา เพราะพวกเธอเหล่านั้นไม่ใช่ชุดนอนตัวบางสายเดี่ยว ก็จะเป็นเสื้อยืดกางเกงขาสั้นที่รัดบนรัดร่างย่างยั่วยวน แตกต่างจากหญิงสาวตรงหน้าเขาโดยสิ้นเชิง เธออายุเท่าไหร่แล้วเนี่ย แต่งตัวเฉยชะมัดอย่างกับเด็กประถม มิดชิดไปซะหมด

“ก็มาให้เธอได้ทำหน้าที่ของตัวเองไงล่ะ” เขาว่าพร้อมกับสาวเท้าเข้าไปใกล้เธอเรื่อยๆ จนเธอต้องขยับถอยหนีไม่ให้เขาเข้าใกล้ แววตามเขาตอนนี้มันแวววาว จนใจเธอหวั่น มันไม่ได้ดุดัน แข็งกร้าว แต่มันกับแฝงไปกเวยอารมณ์บางอย่างที่เธอก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร รู้เพียงว่ามันไม่เป็นผลดีต่อตัวเธอแน่นอน

“นะ นะ หน้าที่อะไรหรอคะ ฉันไม่เข้าใจ”

“นี่เธออายุเท่าไหร่แล้ว”

“...”

“ตอบ” เขาขึ้นเสียงเล็กน้อย พร้อมกับเดินไล่ต้อนหญิงสาวจนติดเตียงขนาด 4 ฟุต มันพอดีสำหรับการนอนคนเดียวแบบสบายๆ แต่หากมีคนมานอนด้วยเพิ่มคงจะต้องนอนเบียดกอดกันถึงจะนอนบนเตียงเล็กๆ นี้ได้

เมื่อเห็นว่าเธอยังทำหน้างงเหมือนไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการสื่อ อ้ำอึ้งไม่ยอมตอบสักที

“ยะยี่สิบเจ็ดค่ะ ยี่สิบเจ็ดปี” เธอตอบพร้อมกับหลับตาปี้ เมื่อเขายื่นใบหน้าคมสันเข้ามาใกล้ๆ

“ก็อายุเยอะแล้วหนิ อย่าทำเป็นไม่เคยหน่อยเลยน่า” อายุเธอก็ไม่ใช่น้อยห่างจากเขาก็เพียงไม่กี่ปีเพราะตอนนี้เขาก็ยี่สิบเก้าแล้ว สองสามีคู่นั้นคงจะทำแบบนี้อย่างที่ทำกับเขาหลายครั้งภาคิณคิดเมื่อได้ยินคำตอบจากร่างบางตรงหน้า ก่อนที่เขาจะเดินไปล็อกประตู แล้วเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ

“คุณจะทำอะไร” เธอว่าเสียงสั่น เมื่อเห็นเขาเดินไปล็อกประตูไหนจะมาจ้องหน้าเธออีก

“หึ ก็ทำในสิ่งที่เธอชอบทำไงล่ะ” ไม่พูดเปล่าพูดภาคิณเธอมาจูบทันที ปากหนาประทับลงบนริมฝีปากบางอย่างดูดดื่ม ขบเม้นริมฝีปากอย่างต้องการเข้าไปสำรวจและลิ้มลองความหอมหวานภายใน แต่หญิงสาวตรงหน้าก็ไม่ยอมให้เขาได้รุกล้ำง่ายๆ ริมฝีปากมากเม้นแน่นจนเห่อเลือด

“อือ อือ อ่อย อัน อะ” (ปล่อยฉันนะ) เธอพึมพำบอกให้เขาปล่อย แต่ก็ไม่เป็นผล ภาคิณยังคงระดมจูบเธออย่างไม่คิดจะลดละ แต่หญิงสาวตรงหน้าก็ยังคงไม่ยอมเปิดทางให้เขาได้ล่วงล้ำเข้าไป ชิมความหอมหวานภายใน เขาจึงละออกจากริมฝีปากที่แสนจะยั่วยวนของเธอ แล้วเอ่ยสั่ง

“ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็อย่าขัดขืน”

“อึก ฮือๆ ปล่อยฉันไปเถอะอย่าทำอะไรฉันเลยนะ ให้ฉันทำอะไรก็ได้”

“เงียบ แล้วอย่าขัดขืน” เขาไม่ตอบรับคำขอของเธอ แต่กลับออกคำสั่งเธอไปเหมือนเดิม จากนั้นเขาโน้มตัวลงหาเธอปากหนาประทับริมฝีปากบางอีกครั้ง ครั้งนี้เธอไม่ขัดขืนเขาเหมือนตอนแรกทำให้ชายหนุ่มสามารถสอดลิ้นหนาเข้าไปช่วงชิงความหอมหวานได้อย่างง่ายดาย และผลลัพธ์ที่ได้มันก็ทำให้ชายหนุ่มประทับใจ เธอหวานล้ำอย่างที่ไม่เคยเจอมาก่อน ริมฝีปากบางหอมหวานจนเขาไม่อยากจะผละออกไปเลยแม้แต่วินาทีเดียว

“อืม” เธอครางในลำคอ ถึงเธอจะจูบตอบเขาแบบเงิกงัก เหมือนเด็กสาววัยแรกแย้มทดลองรัก แต่มันก็ทำให้เขาตื่นเต้นไม่น้อย ชายหนุ่มจูบไล่ลงมาที่คอระหง ขบเม้นจนเกิดรอยแดง เขาค่อยๆ ผละเธอลงบนเตียงขนาดเล็ก ก่อนจะทาบทับริมฝีปากหนากับริมฝีปากที่เริ่มซับสีจากรสจูบเขาเมื่อสักครู่ เขาคงจะทำแค่จูบเธอไม่ได้แล้ว จากตอนแรกตั้งใจมาเพื่อแกล้งเธอ ดูปฏิกิริยาของเธอว่าเธอจะทำอะไรยังไงหากเริ่มรุกเธอ เธอจะกระโจนเข้าใส่ผม หรือจะถอยหนีกันแน่ แต่เธอกับตอบสนองเขาได้แตกต่างจากที่เขาคิดไว้ เธอถอยหนีเขา เธอดูอ่อนหัด และเธอก็ยังหอมหวานมากเสียด้วย ตอนนี้เป็นเขาเองที่เริ่มหยุดมันไม่ได้ เธอปลุกอารมณ์ดิบในตัวเขาได้อย่างง่ายดาย

หญิงสาวเริ่มดิ้นออกแรงขัดขืนเป็นการบอกว่าเธอคนที่รังแกเธออยู่ว่าเธอเริ่มขาดอากาศหายใจ เขาเลยปล่อยให้เธอเป็นอิสระสักพักแล้วจูบเธอต่อ ชายหนุ่มสอดมือหนาเข้าไปในเสื้อยืดตัวโครง ลูบไล้ไปตามร่างกายของเธออย่างหลงใหล เขาไล่ลงมาเรื่อยๆ หน้าอบอวบอิ่มขนาดพอดีมือ หน้าท้องแบนราบ ก่อนที่มือหนาจะมาหยุดอยู่ที่ขอบกางเกงนอนตัวเก่งของเธอ หญิงสาวพยายามปัดมือของเขาออกเมื่อเขาเริ่มรุกล้ำเธอมากขึ้น แต่ด้วยประสบการณ์ที่ช่ำชองของชายหนุ่มทำให้เธอคล้อยตามได้ง่ายดาย จากที่พยายามปัดป่ายมือของเขาให้ออกจากตัว กลับย้ายมาจิกที่ท่อนแขนแกร่งแขนเพื่อระบายความเจ็บปวดระคนเสียวซ่าน เมื่อมือหนาเริ่มที่จะรุกล้ำดอกไม้งามที่ไม่มีใครได้ล่วงล้ำ ความคับแน่นและแรงบีบรัดทำให้เขาแปลกใจ

“อ๊ะ คุณคิณ ฉัน ฉัน”

“ฉันอะไร หื้ม” ใบหน้าคมคลอเคลียอยู่ไม่ห่างจากแก้มนวลแดง

เอ่ยถามน้ำเสียงเย้า ส่วนด้านล่างมือหนาของเขาก็ทำหน้าที่ของมันไม่ขาดตกบกพร่อง จนต้องหลบตาหนีสายตาคมของเขา ใบหน้าหวาน ห่อปากด้วยความเสียวซ่านจากการปรนเปรอของเขา

“ซี๊ด อ๊า” เพราะมัวลุ่มหลงอยู่กับรสสวาทที่เขาปรนเปรอให้ จนไม่รู้ว่าตอนนี้ร่างกายของเธอถูกเขาปอกลอกเหลือเพียงแพนตี้ตัวสวยเท่านั้นที่ปกปิดดอกไม้งามไว้ ก่อนที่ความเย็นของลิ้นหนาจะทำให้หญิงสาวรู้สึกตัว แต่ทวามันก็สายไปเสียแล้ว เมื่อชายหนุ่มดูดเม้น ขบกัด ยอดอกสีหวานของเธอราวกับเด็กทารกขาดนมแม่มานาน จนตอนนี้สองเต้าของเธอเต็มไปด้วยรอยแดงจากการกระทำอันดิบเถื่อนของคนตรงหน้า

“ค คุณคิณคะ เบาหน่อยได้ไหมคะ ฉันเจ็บ” เมื่อไม่อาจจะหลุดพ้นจากพันธนาการของเขาได้ เธอจึงเอ่ยปากขอร้องให้เขาช่วยผ่อนอารมณ์ลงหน่อย

ชายหนุ่มไม่ตอบอะไรออกไปเขาเพียงแค่ผละออกจากตัวเธอ เมื่อเห็นดังนั้น หญิงสาวก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ คิดว่าเขาจะปล่อยเธอไป ดีใจไม่นานก็ต้องหันหน้าหนี เพราะชายหนุ่มตรงหน้าถอดเสื้อเสื้อยืดสีขาวตัวบางของเขาออก เผยให้เห็นหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามที่เรียงตัวกันอย่างสวยงาม ตามด้วยกางเกงนอนตัวยาวเหลือไว้เพียงบ็อกเซอร์ที่ขับแน่นซุกซ่อนเพราะซุกซ่อนความเป็นชายขยายตัวพร้อมแล้วสำหรับสู้ศึกอยู่ภายใน ก่อนร่างหนาจะมาคร่อมร่างเธอไว้เหมือนเดิม

“หึ” ท่าทางเขินอายของเธอทำให้ความรู้สึกของแปลกไปเมื่อนึกถึงเรื่องบางอย่างขึ้นมาได้ จากที่เหมือนจะเริ่มใจดีกับเธอ แววตาที่แพรวพราว

กับแปรเปลี่ยนเป็นนิ่งเรียบเหมือนกับใบหน้าที่ไม่บ่งบอก

อารมณ์ใดๆ ของเราในตอนนี้ ก่อนที่มือหนาจะกระชากไหล่มนเมื่อให้เธอหันมามองหน้าเขา

“ฮึก ฉันเจ็บ” น้ำตารินไหลบนใบหน้างามทันที่ที่ถูกเขากระชากตัวเธอให้หันมา มือหน้าค่อยๆ เพิ่มแรงบีบขึ้นเรื่อยๆ จนเธอเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด

“ผู้หญิงอย่างเธอไม่สมควรได้รับความอ่อนโยนจากใคร” ว่าเสร็จเขาก็กระชากแพนตี้สีหวานที่ปกปิดดอกไม้งามของออกทันที ความรุนแรงจากการกระชากทำให้ผิวขาวเนียนเกิดรอยแดงขึ้นทันที

“อ๊ะ”

“ฮึก อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ ให้ฉันไหว้คุณเลยก็ได้” ไม่ว่าเปล่าหญิงสาวก็ยกมือขึ้นพนมมือไหว้เขาทันทีทั้งน้ำตา ตอนนี้ให้ทำอะไรเธอก็ยอมทั้งนั้น หากมันจะทำให้เธอรอดพ้นจากการกระทำอันดิบเถื่อนของเขา

“ปล่อยหรอ ได้” พูดจบภาคิณก็ลุกขึ้นไปยืนอยู่ที่ปลายเตียงแล้วมองเธอด้วยสายตานิ่งๆ เมื่อเธอเห็นว่าร่างกายตัวเองเปลือยเปล่าอยู่ก็รีบหาผ้าห่มมาปิดไว้ทันที เมื่อถอยลงมายื่นอยู่ปลายเตียงก็ทำให้เขามองเห็นรอยแดงที่อยู่บนตัวเธอ ที่เกิดจากการกระทำอันป่าเถื่อนของเขาถึงเธอจะรีบนำผ้าห่มคลุมกายไว้ แต่มีหรือจะรอดสายตาคมของเขาไปได้ ผิวขาวเนียนอมชมพูเกิดรอยแดงช้ำตัดอย่างน่ากลัวในบางตำแหน่งที่เขาออกแรงบีบเคล้น ดูดเม้ม มากเกินไป เขาเค้นยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นผลงานของตัวเอง หากเขาทำร่างกายนี้บุบสลาย มีตำหนิจนไม่น่าเชยชม พ่อแม่ของเธอจะได้ไม่ต้องนำเธอไปเร่ขายให้ใครอีก เธอจะได้ไม่ต้องเซแสร้งเล่นละครตบตาใครว่าเป็นสาวน้อย ใสซื่อบริสุทธิ์อย่างที่ทำกับเขาอีก เธอควรจะต้องขอบคุณเขาซะอีกที่ทำให้เธอไม่ต้องมีหลายผัว ไม่ใช้มาร้องไห้ขอความเมตตาให้เขาปล่อยเธอไปแบบนี้

“ขอบคุณนะคะ” เธอกุมผ้าห่มลุกขึ้นนั่ง แล้วกล่าวขอบคุณ ก้มหน้าไม่ยอมมองหน้าเขาเลยแม้แต่น้อย

“เสแสร้งเก่งดีนะ เธอคิดเหรอว่าการที่เธอร้องไห้จะทำให้ฉันปล่อยเธอไป? ผ่านผู้ชายมาก็ตั้งมากมาย เพิ่มฉันไปอีกคนก็คงไม่ทำให้เธอตายหรอก หึ” กล่าวจบเขาก็กระโจนขึ้นเตียง แล้วขึ้นคร่อมเธออีกครั้งก่อนกระชากผ้าห่มออกให้พ้นทาง ตามอารมณ์ที่ต้องการปลดปล่อยเต็มที

“อึก ฮือๆๆ อย่าทำอะไรฉันเลยนะ” เธอพูดพร้อมกับเอามือขึ้นมาปิดหน้าอกตัวเองเอาไว้ ซึ่งมันไม่สามารถปิดได้มิดชิดเลยกับขนาดเท่านี้

“ถ้าไม่อยากเจ็บตัวมากกว่านี้ ก็เงียบ แล้วหุบปาก รำคาญ” พูดจบเขาก็รวบมือทั้งสองข้างของเธอไว้เหนือหัวด้วยมือของผมข้างเดียว ซึ่งเสียงร้องสะอื้นของเธอก็ยังดังไม่หยุด ทำให้เขาหงุดหงิดเป็นอย่างมาก ชายหนุ่มจึงชักรูดความเป็นชายของสองสามทีเพื่อเตรียมพร้อม ก่อนจะจับเรียวขายาวสวยของเธอแยกออก รีบๆ ทำให้เสร็จๆ ไปในความคิดเขา เพราะเขาก็ชักจะเริ่มรำคาญในเสียงร้องของเธอที่ปล่อยโฮออกมาไม่หยุด ราวกับจะถูกเขาฆ่าอย่างไงอย่างงั้น

แท่งร้อนที่พร้อมแล้วสำหรับการร่วมรัก ดันเข้าไปยังดอกไม้งามอย่างเต็มแรงด้วยคิดว่าเธอคงจะเคยผ่านเรื่องแบบนี้มาบ้างแล้ว

“ฮึก เจ็บ” เธอร้องแล้วส่ายหน้าไปมา แก่นกายของเขาเข้าไปได้แค่ครึ่งลำเท่านั้น ร่องรักของเธอบีบรัดจนเขาแทบทนไม่ไหว ไม่เพียงเธอคนเดียวที่เจ็บ เขาปวดหนึบไปทั้งลำไม่ต่างกัน หากยังปล่อยไว้ครึ่งกลางๆ แบบนี้ ไม่เป็นอันทำอะไรแน่คืนนี้ คิดได้ดังนั้นชายหนุ่มก็กระแทกเข้าไปจนสุดลำ ความรู้สึกที่เขาได้พาดผ่านเยื่อบางๆ มา มันทำให้เขานิ่งอีกไปสักพัก ก่อนจะก้มลงมองจุดที่เราเชื่อมต่อกันอยู่ ซึ่งมีเลือดออกมาเป็นดวงติดผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาด

“นะนี่ เธอยังซิงค์หรอ โถ่เว้ย” เขาสบถออกมาอย่างหัวเสีย ด้วยความเจ็บทำให้เธอเอาแต่ร้องไห้จนตัวโยน ไหนเพื่อนเธอคุยกันบอกว่ามีเซ็กซ์แล้วมีความสุข ทำไมกับเธอมันถึงได้เจ็บปวดจนร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ แบบนี้ กลางกายสาวเจ็บไปหมดเหมือนมันจะฉีกขาดเสียอย่างไงอย่างงั้น

“ถ้าเธอให้ความร่วมมือมันจะไม่เจ็บ แล้วก็หยุดร้องได้แล้ว ฉันไม่ชอบผู้หญิงเจ้าน้ำตา” เขาว่าก่อนจะยื่นมือมาเช็ดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน จนเธอมองหน้าเขาด้วยความสับสนงุนงน ใบหน้าหวานที่ตอนนี้หยาดน้ำตาเริ่มแห้งไปบ้างแล้วจากการกระทำอันอ่อนโยนของเขา แต่ก็เพียงไม่นานเท่านั้น เขากระแทกแก่นกายเข้าออกด้วยความดิบเถื่อนจนร่างกายเธอปลดปล่อยออกมาหลายรอบซึ่งเขาก็ยังไม่เสร็จสมเสียที จนเธอหัวสั่นคลอนไปมาด้วยความเจ็บปวดปวด

มือบางจิกลงบนต้นแขนของเขาเพื่อระบายความเจ็บปวดจนเลือดไหลซิบออกมา แต่แค่นี้มันก็ไม่ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดแต่เพียงอย่างใด มันกับเพิ่มอารมณ์ความดิบเถื่อนของเขาให้พุ่งขึ้นไป เมื่อไม่อาจรองรับความรุนแรงจากเขาได้แล้ว หญิงสาวก็สลบลงไปทันทีด้วยความเหนื่อยล้าและเจ็บปวด เมื่อเขาเห็นว่าเธอสลบลงไปแล้วก็รีบกระแทกกระทั้นจนปลดปล่อยไปในที่สุด

“อาส์” เขาฟุบตัวลงข้างๆ เธอ แล้วดึงคนที่นอนสลบไปมากอดไว้ เขายิ้มเยาะอย่างพึงพอใจแล้วหลับไปในที่สุด