14

“คุณคิณ ปล่อยฉันก่อนค่ะ ฉันต้องรีบไปทำงาน” นี่ก็เป็นเวลา 1 เดือนแล้วที่เธอต้องมาคอยทำงานชดใช้ให้เขาทั้งกลางวันกลางคืน

“อืม ขออยู่แบบนี้สักพักนะ วันนี้ฉันให้เธอพักผ่อนหนึ่งวันเพื่อเตรียมตัว” เขากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น เมื่อไหร่เขาจะเลิกทำอะไรแบบนี้สักที ความรู้สึกที่เธอมีต่อเขามันเริ่มมากเกินไป จนเธอรู้สึกกลัว

“...” เตรียมตัวหรอ เตรียมตัวทำไมกัน หรือเขาจะปล่อยฉันไป

คงไม่หรอก

...

“ป้าสายคะ ใครจะมาหรอคะ ถึงได้ทำอาหารเยอะแยะขนาดนี้”

“ป้าก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ คุณหนูบอกแค่ให้เตรียมอาหารไว้สองที่เท่านั้น”

“มาค่ะ มีนช่วย” กว่าคนใจร้ายจะปล่อยเธอออกจากอ้อมกอด เธอก็แทบจะไม่มีแรงเดิน ขาที่สัมผัสพื้นทีแรกหลังจากลงจากเตียง ก็สั่นจนเขาเอ่ยแซว นี่ถ้าเธอไม่บอกเขาว่ารู้สึกเวียนหัวเขาคงไม่หยุดการกระทำอันป่าเถื่อนนั้นแน่ และเธอก็คงจะไม่ได้เดินลงมาช่วยงานคนอื่น ทำไมนะหรอ เธอจะก็จะเป็นผู้ป่วยติดเตียงไป 1 วัน ด้วยสาเหตุที่ร่วมรักมากเกิดไป ขาอ่อนแรง ไม่สามารถเดินเหินไปไหนไกลได้ คงจะน่าอายน่าดู เธอจะมีหน้าไปพบมารดาได้อย่างไร ส่วนเรื่องของเธอกับคุณคิณคนในบ้านหลายคนก็คงรู้กันบ้างแล้วว่าเธอเขามาอยู่ในสถานนะไหน บางคนก็สงสาร บางคนก็เหมือนไม่พอใจแล้วก็คอยกลั่นแกล้งเธอ เขาอาจจะไม่ได้แกล้ง เธอคงจะคิดไปเองใครจะมาแกล้งกันด้วยเรื่องแค่นี้กัน

“วันนี้ไม่ต้องรสจัดมากนะคะ คุณคิณสั่งมา”

“แล้ววันนี้ป้าจะทำเมนูอะไรบ้างหรอคะ”

“อ้อ ก็มีต้มยำกุ้งของโปรดคุณคิณ มัสมั่นเนื้อ แกงส้มปลาช่อนแปะซะ ต้มแซ่บปลากะพง ปลากะพงนึ่งมะนาว คุณคิณเขาสั่งป้ามานะจ๊ะ ถึงส่วนใหญ่จะเป็นอาหารรสจัด แต่ก็อย่าทำให้มันจัดมากให้สำหรับคนไม่ค่อยทานเผ็ดทานได้นะคะ” ปกติก็ไม่ได้จัดมากนะ สงสัยวันนี้คนที่มาด้วยคงจะพิเศษจริงๆ ถึงเขาได้สั่งด้วยตนเอง เพราะปกติเขาจะกินอะไรก็ได้ ไม่ค่อยเรื่องมากสักเท่าไหร่

“ค่ะ”

“ป้าสายคะ อันนี้เสร็จแล้วตั้งโต๊ะเลยไหมคะ” ฉันช่วยป้าสายทำจนเสร็จ เลยคิดว่าน่าจะต้องจัดโต๊ะเลย

“ก็ดีค่ะ เจนไปช่วยคุณมีนจัดโต๊ะด้วย เดี๋ยวอีกสักพักคุณหนูก็คงจะมาแล้ว ถ้าเสร็จแล้วหนูมีนมาช่วยป้าเตรียมของหวานต่อด้วยนะคะ” ป้าสายหันไปสั่งพี่เจน ฉันกับพี่เจนไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่เมื่อเทียบกับคนอื่น แล้วหันมาบอกฉัน

“ได้ค่ะป้าสาย มีนจะรีบมานะคะ”

-เอี๊ยด-

สงสัยคุณคิณจะมาถึงแล้ว

“มาครับพี่ช่วยถือ” เสียงเค้าหนิ มากับใครกันนะ

“ไม่เป็นไรค่ะ ฟ้าถือได้” ผู้หญิงหรอ? คงไม่แปลกที่เขาสั่งการด้วยตนเองทุกอย่าง ใช่ทุกอย่าง ทุกคนฟังไม่ผิดหรอกค่ะ ห้องรับรองเขาก็พึ่งสั่งฉันให้เก็บกวาดให้เรียบร้อย บอกว่าอย่าให้มีฝุ่นแม้แต่นิดเดียว เพราะคนที่มาพักแพ้ฝุ่น เขาใส่ใจขนาดนี้คงไม่พ้นคนรักของเขา แค่คิดหัวใจดวงน้อยของเธอก็ปวดหนึบไปทั้งใจ

“โอเคครับ งั้นเข้าบ้านกันเถอะ วันนี้พี่สั่งแม่บ้านเตรียมอาหารไว้รอน้องฟ้าเป็นพิเศษเลยนะคะ”

“ฮือ/ จริงหรอคะ”

“ใช่ค่ะ รสไม่จัด แบบที่น้องฟ้าชอบเลย” นี่สินะเหตุผลที่เขาไม่ให้ทำรสจัดมาก

“พี่คิณ น่ารักจังเลยค่ะ จำที่ฟ้าไม่ชอบทานเผ็ดได้ด้วย”

“ก็แน่นอนอยู่แล้วละครับ มีนกับเจนช่วยเอากระเป๋าของคุณฟ้าไปเก็บไว้ที่ห้องที มาค่ะน้องฟ้า มาทานข้าวกันเดี๋ยวอาหารจะเย็นชืดหมด” เขาเดินมาถึงก็ยื่นกระเป๋าแฟนของเขาให้เธอเก็บ แล้วก็หันไปพูดคุยยิ้มแย้มกันกับสาวสวยข้างกาย เขาไม่รู้เลยสินะ ว่าการทำแบบนี้มันทำให้ฉันเจ็บปวดมากแค่ไหน เธอก็เป็นได้เท่านี้ คนใช้ คนบำเรอความใคร่

“ค่ะ ฟ้ากำลังหิวอยู่พอดี”

“นี่ค่ะ มัสมั่นรสไม่จัดของโปรดฟ้า”

“ขอบคุณค่ะ พี่คิณก็ทานบ้างสิค่ะ มัวแต่ตักให้ฟ้าอยู่นั่นแหละ มาค่ะฟ้าตักให้พี่คิณบ้าง อันนี้ต้มยำกุ้งของโปรดพี่คิน”

“ขอบคุณครับ”

“หืม ทำเผ็ดอย่างนี้ละคะ พี่คิณจะแกล้งฟ้าอะไรก็ได้ แต่ไม่แกล้งฟ้าให้ฟ้ากินของเผ็ดแบบนี้ โอ้ย ฮือๆ”

“พี่สั่งให้แม่บ้านทำไม่เผ็ดแล้วนะครับ”

“ไม่เชื่อพี่คิณก็ลองชิมดูสิคะ” ชายหนุ่มตักขึ้นมาทาน แต่ก็ต้องเลิกคิ้วด้วยความตกใจ มันเผ็ด เผ็ดมาก ขนาดเขาที่พอทานรสจัดได้ ยังรู้สึกว่ามันเผ็ดมากเลย

“เผ็ดจริงๆ ด้วย ป้าสายครับ ป้าสาย”

“คะ คุณหนู”

“ช่วยไปเอานมกับขนมปังมาให้ผมทีครับ” หญิงชราหายไปสักก่อนจะกลับมาพร้อมนมกับขนมปังโดนมีเจนช่วยถือถาดตามมา

“นี่ค่ะ มาแล้ว”

“น้องฟ้าทานนมก่อนครับ จะได้รู้สึกดีขึ้น”

“อึก แฮกๆ”

“ใจเย็นๆ ครับ”

“ไม่เอาแบบนี้แล้วนะคะพี่คิณ ถ้าแกล้งฟ้าอีกฟ้าโกรธจริงๆ ด้วย”

“พี่ไม่ได้แกล้งนะครับ พี่บอกกับป้าสายแล้วว่าไม่ให้เผ็ด”

“แล้วทำไมมันยังเผ็ดอยู่เลยละคะ พี่คิณเองก็ยังเผ็ดเลย ต้องมีคนอยากจะแกล้งฟ้าแน่ๆ”

“ป้าก็ทำแบบไม่เผ็ดแล้วนะคะ”

“ป้าก็ลองชิมดูสิครับ”

“หืม เผ็ดอย่างที่คุณหนูว่าจริงๆ ด้วย”

“คุณป้าทำคนเดียวทุกอย่างเลยหรอคะ” หญิงสาวที่ค่อยๆ คลายความเผ็ดเอ่ยถามขึ้น

“ตอนป้าทำก็มีหนูมีนช่วยป้าทำค่ะ ตอนหนูมีนช่วยป้าทำ ป้าก็บอกเธอแล้วว่าไม่เผ็ด”

“มีน? หรอครับ” ชายหนุ่มตอบกลับด้วยสายตาและใบหน้าที่นิ่งยากจะคาดเดา

“ใช่ค่ะ” หญิงวัยชราตอบกลับออกมาอย่างมั่นใจเพราะเธอคิดว่าหญิงสาวไม่มีวันทำอะไรอย่างนี้แน่นอน