| อยากได้แบบไหนก็ทำสิ ฉันจะเป็นผู้ตามที่ดี ( NC18+ ) [2]
ราชันย์สะดุ้งเล็กน้อยและหยุดทุกอย่างลงทันที เรียวแขนเล็กที่กำลังสั่นตวัดเข้ามากอดคอราชันย์แน่น เล็บบางส่วนจิกลงที่ด้านหลังของราชันย์อย่างแรง และมั่นใจได้ว่ามันต้องเป็นแผลแน่ ๆ ราชันย์เหลือบขึ้นไปมองหน้าสกุณาซึ่งตอนนี้เห็นได้ชัดเจนว่าเธอมีอาการตกใจชัดเจน น้ำตาที่คลอเล็กน้อย และทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบงันได้ยินแต่เสียงของเครื่องปรับอากาศที่กำลังทำหน้าที่ของมันอย่างขะมักเขม้น
และเสียงหายใจของทั้งสองบนโซฟาตัวใหญ่ เมื่อเห็นว่าอาการของเธอเริ่มดีขึ้น ราชันย์ค่อย ๆ ขยับร่างกายของสกุณาอีกครั้งช้า ๆ อย่างยากลำบาก ช่องทางรักที่คับแน่นของเธอมันเกร็งและตอดรัดแก่นกายของเขาอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ราชันย์เองแทบจะควบคุมตัวเองไม่ไหว
“ไม่ต้องเกร็งนะ ถ้าเกร็งเธอจะเจ็บ”
“เจ็บ”
“ฉันรู้ .. แต่จะให้หยุดตอนนี้ฉันก็ทำไม่ได้เหมือนกัน ผ่อนคลายนะคนดี”
ราชันย์ขยับตัวยกสกุณาให้ลงมานอนบนโซฟาตัวใหญ่แทนโดยที่แก่นกายและช่องทางรักของทั้งคู่ยังไม่ได้หลุดออกจากกัน ทำให้เบื้องล่างตอนนี้คือสกุณาที่นอน ใบหน้าบิดเหยเกทั้งเจ็บและเสียวซ่าน ก่อนที่กายแกร่งด้านบนจะจัดท่าอีกเล็กน้อยให้ถนัดค่อย ๆ ขยับแก่นกายเข้าออกอย่างเบา ๆ เนิบนาบ แต่พอเห็นใบหน้าที่เสียวซ่านจนเซ๊กซี่ของสกุณาเขาก็เริ่มซอยแรงขึ้นถี่ขึ้น จนร่างกายของเธอนั้นขยับขึ้นลงไปตามแรงที่ราชันย์ส่ง ความเสียวซ่านที่ได้รับจากเขาทำให้สกุณาต้องไคว่คว้าหาที่จับ ก่อนจะจิกเล็บกับพนักโซฟาเป็นที่ระบายความเสียวซ่านนั้น
“อ๊ะ..เจ็บ หยุด หยุดก่อน..อ๊า..เสียว”
“อืม..ไม่ไหว หยุดไม่ไหว ตอดแน่นเหลือเกินกอหญ้า ตอดแน่นขนาดนี้จะให้หยุดไหวได้ไง อืม..”
“เสียว..มันเสียว คุณราชันย์”
ราชันย์ที่ได้ยินเสียงครางกระเส่าของเธอก็ยิ่งเร่งจังหวะเข้าไปอีกรัว ๆ ดั่งเขากำลังยิงปืนกลก็ไม่ปาน คนตัวเล็กใต้ร่างบิดเอวไปมาตามความเสียวซ่าน บ้างก็แอ่นสะโพกเพื่อรับแรงกระแทกจากราชันย์เป็นบางครั้งอย่างลืมความเจ็บปวด ช่องทางรักกระตุกเกร็งและตอดรัดท่อนเอ็นของเขาแรงขึ้น ก่อนจะกระตุกเกร็งแรง ๆ สองสามครั้ง
“อื้อ!!”
“รอด้วยสิ จะเสร็จแล้ว อืมม..”
แก่นกายของเขากระตุกสามสี่ครั้งในโพรงร่องสวาท ก่อนที่มันจะสงบแน่นิ่ง ร่างบางที่อ่อนปวกเปียกของกอหญ้าบัดนี้พร้อมจะหลับได้ทุกเมื่อ เธอปรือตาขึ้นมามองราชันย์ที่ยังอยู่ในท่าเดิม ไม่แม้แต่จะถอดถอนแก่นกายนั้นออกจากโพรงสวาทเธอด้วยซ้ำ เขาเหลือบตามองเห็นหน้าของสกุณาที่กำลังปรือตามองเขาอย่างเซ็กซี่ ท่อนเอ็นที่น่าจะหลับแล้วก็กลับผงาดขึ้นมาอีกครั้งในโพรงช่อบุปผาของเธออีกครั้ง สกุณาที่สัมผัสได้ถึงความใหญ่โตในช่องทางรักของตัวเองนั้นทำให้ดวงตาเบิกโพลงทันที
ราชันย์ไม่รอช้าเพื่อดับกระหายกิเลสเขาขยับเล็กน้อยและยกสกุณาให้ปลิวหวือขึ้นมาทันที ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนบนพื้น แขนเรียวบางของเธอตวัดรัดรอบคอของเขา เรียวขาขาวเองก็ตวัดรอบเอวสอบอย่างอัตโนมัติ ราชันย์ขยับให้สะโพกของสกุณานั้นขยับขึ้นลงเนิบนาบแต่เน้น ๆ ก่อนจะเพิ่มความเร็วขึ้น ขาแกร่งของเขาเองก็ขยับเดินวนไปเรื่อย ๆ เอวสอบเด้งรับแรงส่งจากสะโพกงามงอนเป็นระยะยิ่งสร้างความเสียวซ่านให้กับเธอเป็นอย่างมาก
“เสียว.. คุณราชันย์ กอหญ้าเสียว.. อ๊ะ.. เบาค่ะ เบาหน่อย”
“เบาไม่ไหวแล้วกอหญ้า..อืม...อร่อย อร่อยเหลือเกิน .. ตอดแน่นชะมัด”
ราชันย์เร่งจังหวะขยับสะโพกเธอให้เร็วขึ้น เสียงครางด้วยความเสียวซ่านสุขสมของทั้งคู่ ดังกล้องอย่างลืมอายอยู่ในห้องนั้น ราชันย์เดินหยุดที่หน้าประตูห้องนอน เปิดประตูห้องแล้วขยับเดินมาหยุดที่ปลายเตียงขนาดคิงไซต์ที่เพิ่งลุกออกไปเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว ราชันย์ยังคงส่งเอวสอบกระแทกกระทั้นช่อบุปผาช่องามนั้นอย่างไม่มีท่าทีจะลดละ
ก่อนที่จะค่อย ๆ ดันหน้าอกอวบอิ่มของเธอให้ผละออกไปเล็กน้อยและประกบเรียวปากร้อนของเขาเข้ากับยอดปทุมถันนั้น สกุณาที่โดนรุกทั้งข้างบนและข้างล่าง ความรู้สึกเสียวซ่านที่ได้สัมผัสทำให้เธอแอ่นหน้าอกหน้าใจให้ราชันย์โดยอัตโนมัติ ก่อนที่ร่างกายจะค่อย ๆ รู้สึกร้อนผ่านที่ช่องทางรักอีกครั้ง โพรงสวาทของเธอกระตุกเกร็งสองสามครั้งแรง ๆ
“อื้อ!”
เมื่อเธอเสร็จสมอารมณ์หมายแล้วสกุณาก็หมดสติ ศีรษะของเธอหล่นลงมาพาดไหล่กว้างของราชันย์โดยอัตโนมัติ ราชันย์ที่เห็นว่าสกุณาเสร็จสมอารมณ์หมายและดูท่าจะหมดสติไปแล้วนั้น ก็ขยับเอวสอบให้ซอยถี่ ๆ ก่อนที่ท่อนเอ็นอุ่นนั้นจะขยายตัวพองโตเพิ่มขึ้นอีกและกระตุกสองสามครั้งในถ้ำสวาทที่เจิ่งนองไปด้วยน้ำหวานของทั้งคู่
ราชันย์หยุดนิ่งเล็กน้อย และค่อย ๆ ย่อตัวเพื่อวางสกุณาลงที่เตียงขนาดคิงไซต์ โดยที่เขาเองยังไม่ได้ถอดถอนแท่งเอ็นอุ่นออกจากถ้ำ เขาเขี่ยปอยผมที่ปกใบหน้าของเธอออกเล็กน้อย ก่อนจะค่อย ๆ ถอดถอนแท่งเอ็นอุ่นที่บัดนี้มันได้นอนคอพับคออ่อนไปแล้ว แต่ถึงแม้ว่าแท่งเอ็นนั้นจะหลับแล้วแต่ก็ยังคงความมโหฬารเอาไว้อย่างชัดเจน มันค่อย ๆ ออกจากถ้ำบุปผาของเธอช้า ๆ ทันทีที่แท่งเอ็นออกจากถ้ำ น้ำสวาทที่ถูกขังอยู่ในถ้ำนั้นก็ทะลักออกมาทันที มันไหลเปอะเปื้อนไปบนที่นอน และเรียวขาด้านในของสกุณา
ราชันย์ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงยืนมองด้วยสายตาว่างเปล่า ก่อนจะเอื้อมมือหยิบผ้าห่มผืนโตมาคลุมกันหนาวให้เธอ เขาขยับร่างกายก็บิดซ้ายขวาไล่ความขบเมื่อยสองสามครั้งก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวและเข้าห้องน้ำจัดการธุระส่วนตัวทันที เมื่อเขาออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่ทำธุระส่วนตัวเสร็จก็ยังเห็นว่าสกุณานั้นยังนอนอยู่ที่ท่าเดิม
“สงสัยจะเพลียปล่อยให้นอนไปก่อนแล้วกัน”
ราชันย์แต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ก็ลงจากคอนโดเพื่อไปบริษัทเพื่อจัดการธุระทันที
“ตกลงเรื่องนายพลคือยังไงไอ้ธัน”
ราชันย์ยิงคำถามทันทีที่ธันวาเปิดประตูห้องเข้ามา มือขวาคีบบุหรี่รสชาติโปรดแต่สายตาจับจ้องไปที่นอกหน้าต่างกระจกบานใหญ่ ที่เห็นทิวทัศน์ของเมืองอย่างสุดลูกหูลูกตา อัดควันเข้าปอดแรง ๆ ก่อนจะพ่นควันสีขาวพวยพุ่งออกจากปาก อย่างอารมณ์ดี
“มันส่งลูกสาวมาขัดดอกไว้ก่อน เมื่อเช้ามันติดต่อมาแล้ว ว่าขอเวลาสองอาทิตย์”
“สองอาทิตย์?”
“เออ เชื่อได้แค่ไหนไม่รู้..ว่าแต่ลูกสาวนายพล ไม่น่าจะใช่สเปคมึง”
“ไม่ใช่”
“งั้นก็ดีเลย กูจะได้มั่นใจว่ามึงคงยังไม่ทำอะไรเขา หรือว่าเราจะให้เอาไปช่วยทำงานในกาสิโนดีวะ หุ่นแบบนั้นหน้าตาแบบนั้น กูว่าเรียกลูกค้าได้ดีเลย”
“แล้วแต่มึงเลย”
“เออ ๆ วันนี้มึงแปลก ๆ นะเนี่ย ทำไมวะเจอแมวข่วนหน้ามาหรอ”
ราชันย์ที่ได้ยินดังนั้นยกมือขึ้นมาลูบหน้าทันทีที่ธันวาพูดจบ ธันวาที่เห็นอาการแปลก ๆ ของเพื่อนก็อดหัวเราไม่ได้ แปลก วันนี้ไอ้ราชันย์มันแปลกจริง ๆ
“เป็นเอามากนะมึงไอ้ราชันย์ กูแค่เปรียบเปรย ทำไมวะ หรือแม่มาหยาฝากรอยรักไว้ให้มึงอีก”
“มึงเลิกพูดเรื่องมาหยาเหอะ จะจัดการอะไรมึงก็ไปเถอะ เดี๋ยวคืนนี้กูว่าจะไปดูที่บ่อนสักหน่อย”
“เออครับ ๆ แล้ววันนี้จะให้กูไปหิ้วน้องเขาที่คอนโดมึงเลยมั้ย”
“เออ”
ราชันย์ที่ตอบส่ง ๆ ก็ต้องสะดุดคำพูดตัวเองเพราะนึกขึ้นได้ว่าสภาพของสกุณานั้น ถ้าธันวาเข้าไปห้องตอนนี้ไม่น่าจะใช่เรื่องที่ดี
“เดี๋ยวไอ้ธัน พอดีกูลืมว่าวันนี้กูจะออกไปทำธุระที่ไร่มังกร เดี๋ยวไม่มีคนอยู่บริษัท เรื่องลูกนายพล ไว้ พรุ่งนี้กูจะเอาไปส่งที่กาสิโนละกัน”
